Toto @ Armeec Arena (Βουλγαρία), 28/06/15

Το rock συγκρότημα των Toto (προσωπικά τους κατατάσσω στον χώρο της art rock σκηνής με ό,τι αυτό συνεπάγεται), μετρά αισίως 40 σχεδόν χρόνια μουσικής παρουσίας. Με αρκετές διακοπές και επανενώσεις στη μέχρι τώρα καριέρα τους και συχνές αλλαγές μελών, το τωρινό line-up των Αμερικάνων rockers αποτελείται από τους Steve Lucather - guitars, vocals, David Paich - keyboards, vocals, Steve Porcaro - keyboards, Joseph Williams - vocals, David Hungate - bass και Shannon Forrest - drums. Στους εν λόγω κυρίους προσθέστε και τους Mabvuto Carpenter - backing vocals, την κυρία Jenny Douglas - επίσης backing vocals και τον περκασιονίστα Lenny Castro, για να έχετε μια πλήρη εικόνα των σημερινών Toto.

Με τους Toto έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές ροκάδων (και όχι μόνο). Φτάνοντας στο pick της καριέρας τους, από άποψη αναγνωρισιμότητας, στα μέσα της δεκαετίας του '80, το συγκρότημα από το Los Angeles έχει τη δικιά του στρατιά πιστών οπαδών, πρωτίστως στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στην Ευρώπη. Το 2015 σηματοδότησε την επιστροφή της μπάντας στα μουσικά δρώμενα, με την κυκλοφορία του αρκετά καλού άλμπουμ "Toto XIV" - η 13η στούντιο κυκλοφορία τους ή η 14η εάν συμπεριληφθεί το soundtrack του “Dune”, έπειτα από εννέα χρόνια και παράλληλα σημαδεύτηκε από την απώλεια του πρώην μπασίστα τους, Mike Porcaro, ενός εκ των μακροβιότερων μελών στην ιστορία του συγκροτήματος.



An evening with Toto επομένως και οι προσωπικές μου απαιτήσεις ήταν ούτως ή άλλως αυξημένες, λόγω της μουσικής παρακαταθήκης της μπάντας, αλλά και της καλλιτεχνικής δεξιοτεχνίας όλων ανεξαιρέτως των μουσικών που απαρτίζουν τους Toto σήμερα. Και οι προσδοκίες αυτές δικαιώθηκαν απόλυτα. Στον πολύ ωραίο χώρο του Armeec Arena (ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει η Σόφια για τη διοργάνωση συναυλιών), απολαύσαμε μια μοναδική βραδιά, ενώπιων 4.000 θεατών, που αποθέωναν το συγκρότημα σε κάθε στιγμή της εμφάνισής του.

Στις 20:00, και όπως ακριβώς προβλεπόταν βάσει προγράμματος, με το "Running Out Of Time" από το τελευταίο τους άλμπουμ ως εναρκτήριο κομμάτι, η εννεαμελής μπάντα ξεκίνησε το live αν μη τι άλλο δυναμικά. Το "I'll Supply The Love" που ακολούθησε, γύρισε αρκετές δεκαετίες πίσω τους θεατές, φανερώνοντας τη διάθεση του συγκροτήματος να παρουσιάσει κομμάτια τόσο από την πρόσφατη, όσο και από τις αρκετά παλαιότερες κυκλοφορίες τους. Το "Burn", επίσης από την τελευταία τους δουλειά, επιβεβαίωσε ότι οι Toto ακόμα και σήμερα είναι σε θέση να γράφουν κομμάτια που τιμούν την ιστορία τους και που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα milestones του παρελθόντος. Με το "Hold The Line" ήρθε η πρώτη μαζική αποθέωση και το ίδιο συνέβη και με το "Pamela", άλλο ένα smash-hit του παρελθόντος. Εκεί όμως που πραγματικά υποκλίθηκα, ήταν η απόδοση του "Little Wing" του Jimi Hendrix, από τον Steve Lucather. Εκπληκτική εκτέλεση από έναν εκπληκτικό κιθαρίστα, που αποτέλεσε και το highlight της βραδιάς. Το "Little Wing" έχει αποδοθεί από τους Eric Clapton και Jeff Beck μέχρι και τους Zakk Wylde και Def Leppard.

Ο επίλογος του main setlist με το "Rosanna" αύξησε την αδημονία του κοινού για το πολυαναμενόμενο encore. Τα "On The Run" / "Goodbye Elenore" και φυσικά το "Africa" ήταν ό,τι καλύτερο για το φινάλε μιας πολύ όμορφης βραδιάς. Μιας βραδιάς που είχε και αρκετές δόσεις συγκίνησης με την αναφορά στον Mike Porcaro αλλά και στον προσφάτως απολεσθέντα Chris Squire των Yes.

Να σημειώσω επίσης ότι καθ' όλη τη διάρκεια του δίωρου live ο ήχος ήταν κυριολεκτικά κρυστάλλινος και ότι μοναδικό μου «παράπονο» ήταν η απουσία του "Don't Chain My Heart" από το setlist. Χαλάλι επομένως τα 80 λέβα -περίπου 40 ευρώ-  που κόστιζε το εισιτήριο της συναυλίας, ποσό που θεωρείται διόλου ευκαταφρόνητο για τον μέσο Βούλγαρο( και όχι μόνο θα προσέθετα).

Κουφοδήμος Απόστολος (αναγνώστης)