Samsara Blues Experiment, 45Rats @ Six D.O.G.S., 13/01/12

Ειλικρινά, δεδομένου ότι οι Samsara Blues Experiment έσκασαν μύτη στο μουσικό μας κόσμο μόλις πέρυσι με το ντεμπούτο τους, δεν περίμενα με τίποτα ότι κάμποσες ώρες πριν το live θα γινόταν sold out, αφήνοντας ταυτόχρονα πάμπολλα άτομα με τον... μπάφο στο χέρι να αναζητούν μάταια στην Αβραμιώτου κάποιο μαγικό εισιτήριο. Ναι, το Six D.O.G.S. είναι μικρό, αλλά και σε μεγαλύτερο χώρο να έκαναν την εμφάνισή τους, πάλι θα τον γέμιζαν. Κάποια εύσημα να μην ξεχάσουμε να στείλουμε και στην Catch The Soap, η οποία κήρυξε το sold-out κάπου στα 250 άτομα, ενώ θα μπορούσε άνετα και καιροσκοπικά να προχωρήσει σε μια, διαδεδομένη στα ελληνικά δρώμενα, σαρδελοποίηση. Το Six D.O.G.S ήταν μεν εντελώς γεμάτο, σε ανεκτά όρια δε.

Τη συναυλία άνοιξαν οι δικοί μας 45Rats, οι οποίοι άφησαν θετικότατες εντυπώσεις, με έναν ήχο που ταίριαζε απόλυτα με την αύρα του live. Ορισμένες από τις instrumental desert rock συνθέσεις τους υπήρξαν πολύ εμπνευσμένες και με τη σωστή δόση groove ξεβόλεψαν κάμποσα κεφάλια. Μας θύμισαν συχνά Karma To Burn (μετά την πρόσφατη ισοπεδωτική εμφάνισή τους δεν είχαμε ξεχάσει ούτως ή άλλως) και Atomic Bitchwax, τους οποίους και διασκεύασαν. Συνολικά, μια θετικότατη εμφάνιση που έσυρε αρκετό κόσμο να τσεκάρει το EP τους.

Έπειτα έφτασε η ώρα των Samsara Blues Experiment. Ή σχεδόν έφτασε, καθότι δύο Γερμανοί χίπηδες, roadies της μπάντας, βρισκόμενοι σε εχμ... χίπικη κατάσταση, παραλίγο να κεράσουν μπύρα τα νηφάλια πεταλάκια του δίμετρου κιθαρίστα Hans Eiselt. Μια μικρή καθυστέρηση ήταν δικαιολογημένη, για να σώσουμε τα μηχανήματα, όχι τίποτε άλλο, και κάπως έτσι έσκασαν οι πρώτες νότες του "Singata (Mystic Queen)".

Ολόκληρο το live ήταν ένα ψυχεδελικό ταξίδι σε Woodstock-ικούς πολύχρωμους κόσμους, ταξίδι που είχε τα πάνω του και τα κάτω του. Δεν ήταν τυχαίο ότι τα εν λόγω «πάνω του» συνέβησαν κατά τις αποδόσεις των κομματιών του πρώτου τους δίσκου, κατά τα οποία και οι αντιδράσεις του κοινού ήταν σαφώς πιο έντονες. Δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό το φετινό "Revelation & Mystery", ίσα-ίσα που μια χαρά γλυκόπιοτο είναι, μα δε φτάνει σε καμία περίπτωση το ντεμπούτο. "Army Of Ignorance" και ειδικά "For The Lost Souls", το οποίο από φοβερό κομμάτι απογειώθηκε στο σανίδι, ζέσταναν για τα καλά το κοινό, ενώ το 22λεπτο "Double Freedom" έκλεισε ιδανικά το κανονικό set της μπάντας.

Όπως προείπαμε, τα κομμάτια του "Revelation & Mystery" έμοιαζαν να χάνουν σε ατμόσφαιρα, παρ' όλα αυτά το "Into The Black" στάθηκε ανώτερο όλων. Το κοινό απαίτησε encore όχι με παλαμάκια, αλλά φωνάζοντας ρυθμικά «One more hour!». Μπορεί να μην ικανοποίησαν το αίτημα, όμως απάντησαν με το 14λεπτο "Center Of The Sun", δίνοντας τέλος σε μια όμορφη βραδιά, η οποία όμως θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερη. Ψάχνοντας να βρω τι ήταν αυτό που μου έλειψε, κατέληξα στο ότι θα ήθελα έναν κάπως πιο τολμηρό drummer και έναν hammond-ίστα κάπου στην άκρη να τζαμάρει αγέρωχος, προσφέροντας απλόχερα 70-ίλα. Ψάχνοντας να βρω τι ήταν αυτό που μου έδωσαν και δεν το περίμενα, κατέληξα στην εντυπωσιακή απόδοση του μπασίστα Richard Behrens, ο οποίος εκτός από παικταράς έδινε και show επί σκηνής.

Κλείνοντας, να τονίσουμε πόσο τυχεροί πρέπει να αισθανόμαστε που είμαστε σε θέση ακόμα να υποδεχόμαστε ονόματα φρέσκα, ανερχόμενα και ποιοτικότατα όπως οι Samsara Blues Experiment - και μάλιστα σε άκρως ανθρώπινες τιμές. Κάτι τέτοιες συναυλίες μόνο θετικό πρόσημο μπορούν να έχουν.