Opeth @ Ελληνικός Κόσμος, 10/04/09

Ούτε χρόνος δεν είχε περάσει από την τελευταία εμφάνιση των Opeth στη χώρα μας και η σουηδική μπάντα μας επισκέφθηκε ξανά για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πέρυσι στο Rockwave Festival ο περιορισμένος «φεστιβαλικός» χρόνος και ο καυτός καλοκαιρινός ήλιος ήταν ανασταλτικοί παράγοντες στο να βιώσει κανείς πλήρως τι εστί συναυλία των Opeth, αλλά ο Mike Akerfeldt τήρησε την υπόσχεσή του για σύντομη αντάμωση με το ελληνικό κοινό.

Ο χώρος του «Ελληνικού Κόσμου» που θα φιλοξενούσε τη συναυλία του συγκροτήματος στην Αθήνα θυμίζει αρκετά το «Κλειστό Ξιφασκίας» στο παλαιό αεροδρόμιο και έχοντας κατά νου τη συναυλία των Tool σε εκείνο το χώρο, διατηρούσα κάποιες αμφιβολίες για το αν θα μπορέσει να αποδοθεί ικανοποιητικά ο πληθωρικός ήχος των Opeth. Η προσέλευση του κοινού ικανοποιητική, αν και ο σχετικά μεγάλος χώρος δε γέμισε ασφυκτικά.



Η απουσία support συγκροτήματος ανέβασε τους Opeth στη σκηνή στις 21:15 περίπου και το "Heir Apparent" άνοιξε τη συναυλία. Οι αμφιβολίες μου για τον ήχο επιβεβαιώθηκαν, καθώς στο "Heir Apparent" με δυσκολία μπορούσες να ξεχωρίσεις τι έπαιζε ο κάθε μουσικός, αλλά ευτυχώς η κατάσταση διορθώθηκε σταδιακά, χωρίς όμως να πιάσει τέλεια επίπεδα.



Μετά το "Ghost Of Perdition" o «εγκέφαλος» των Opeth, Mike Akerfeldt, είπε την πρώτη του κουβέντα προς το κοινό και για την υπόλοιπη βραδιά δεν έβαλε γλώσσα μέσα! Πραγματικά δε θυμάμαι άλλο frontman να μιλάει τόσο πολύ ανάμεσα στα τραγούδια. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, λοιπόν, πληροφορηθήκαμε για το πόσο αγαπάει την Ελλάδα, τις γυναίκες, το ...σουβλάκι, καθώς και αρκετά «πικάντικες» λεπτομέρειες από κάποιες διακοπές του στην Κέρκυρα...



Οι μουσικοί που πλαισιώνουν τον Akerfeldt στους Opeth, αν και σχετικά καινούριοι στη μπάντα, με εξαίρεση τον Ουρουγουανό μπασίστα Martin Mendez, δείχνουν πλήρως δεμένοι και «καλοκουρδισμένοι» ως σύνολο, εξαιρετικοί βιρτουόζοι, μα όχι «φλύαροι». Οι εκπληκτικές εκτελέσεις τους στα "Godhead's Lament" και "The Leper Affinity" δημιούργησαν μια υπέροχη μυσταγωγική ατμόσφαιρα.



Οι τόνοι πέφτουν στη συνέχεια, καθώς το συγκρότημα έχει επιλέξει να ερμηνεύσει πιο ήρεμες στιγμές του, όπως τα "Credence", "Hessian Peel" και "Closure". Το τελευταίο ειδικά κατέληξε σε ένα απίστευτο ψυχεδελικό τζαμάρισμα, βγαλμένο από τα '70s, δείγμα της πληθώρας επιρροών που έχουν οι Opeth.

Ο Akerfeldt ακούγοντας τα διάφορα requests των fans, μερικοί εκ των οποίων φωνάζουν για το "Bleak" από το "Blackwater Park", συγκαλεί ένα σύντομο πηγαδάκι με τους άλλους μουσικούς και όντως αρχίζουν να παίζουν το "Bleak", προκαλώντας παροξυσμό στο κοινό, πριν το σταματήσουν αρκετά πρόωρα προς απογοήτευσή μας...

Μετά το "The Night And The Silent Water" άλλη μια ευκαιρία για τον Akerfeldt να κάνει παιχνίδι με το κοινό, λέγοντας πως θα παίξει ακουστικά κάποια 'hits' της μπάντας και ότι χρειάζεται τη βοήθειά μας στο τραγούδι. Τα 'hits' ήταν αποσπάσματα από το "Harvest" και το "The Drapery Falls", με το κοινό να τραγουδάει σε ένα ιδιότυπο karaoke. Το καλύτερο ίσως κομμάτι του "Watershed", το "Τhe Lotus Eater", κλείνει ιδανικά το κανονικό set του συγκροτήματος και μετά από λίγο οι Opeth επιστρέφουν στη σκηνή, όπου ο Akerfeldt συνεχίζει να έχει ανεξάντλητη όρεξη για κουβεντούλα. Προσωπικά πιστεύω πως εκ μέρους του Σουηδού αυτή η όρεξη για επαφή με το κοινό ναι μεν δείχνει ειλικρινέστατη, αλλά επιτρέψτε μου να εκφράσω τη γνώμη μου πως σε κάποια σημεία της συναυλίας «χαλούσε» κατά κάποιον τρόπο την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν τα τραγούδια της μπάντας.



Μετά τη δεκάλεπτη σχεδόν πολυλογία, η επική εκτέλεση του "Deliverance" στο encore αποτέλεσε και ιδανικό φινάλε για τη συναυλία. Μιας συναυλίας που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στους παρευρισκόμενους, παρά τα όποια προβλήματα στον ήχο και τον εξαερισμό, μιας συναυλίας που απέδειξε πως η ταμπέλα 'metal' είναι πολύ φτωχή για ένα συγκρότημα με μουσικό πλούτο σαν αυτό των Opeth.

Setlist:

01. Heir Apparent
02. Ghost Of Perdition
03 .Godhead's Lament
04 .The Leper Affinity
05. Credence
06. Hessian Peel
07. Closure
08. Bleak (short version)
09. The Night And The Silent Water
10. Harvest (acoustic / crowd singing)
11. The Drapery Falls (acoustic / crowd singing)
12. The Lotus Eater
------------------------------
13. Deliverance