New Model Army, Deus Ex Machina @ Gagarin 205, 09/10/10

«She's the mambo queen of the sandstone city, she reads signs that I cannot see. Breaks it down, like a true punk rocker, to splinters of mirror glass at my feet». Τρίτη μέρα πέρασε και η ανάμνηση μοιάζει τόσο νωπή, σα να το βλέπεις σχεδόν μπροστά σου. Κι αν διαφωνεί κανείς στο ότι η εν λόγω εμφάνιση των New Model Army ήταν τελικά μια από τις απολαυστικότερες συναυλίες που παρακολουθήσαμε φέτος, πείτε μου σας παρακαλώ, εγώ γιατί βρίσκομαι ακόμα εκεί;



Για το opening act που ακούει στο όνομα των Deus Ex Machina πιστεύω πως δε χρειάζονται συστάσεις, αν κι ο χαρακτηρισμός «opening act» θεωρώ πως είναι μάλλον υποτιμητικός για τα δεδομένα τους, καθώς στέκουν ιδιαίτερα ψηλά στη συνείδησή μου, κυρίως χάριν στο αειθαλές "Worlds Apart" που έχει αντέξει 13 ολόκληρα χρόνια στο στερεοφωνικό μου (ξέρω πως κυκλοφόρησε το '93, αλλά εγώ το '98 το άκουσα). Όπως ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, οι πάλαι ποτέ αγαπημένοι Deus μας χάρισαν ένα 40λεπτο γεμάτο ενέργεια, στο οποίο τα "Streets On Fire" και "X Εcute" είχαν την τιμητική τους, μαζί με τις όποιες ενθουσιώδεις αντιδράσεις από πλευράς κοινού, καθώς δεν έλειψαν και οι «οπαδικές συμμετοχές» στη πλευρά του μικροφώνου. Άξιοι, εν ολίγοις, κι ακέραιοι στο ρόλο που τους φέρει να προηγούνται ενός τόσο μεγάλου σχήματος.



Εν αντιθέσει με πάμπολλα ποικίλου είδους σχήματα, το «μεγάλο» της υπόθεσης των New Model Army δεν έχει να κάνει με την πολυετή πορεία του group, ούτε με το αδιαμφισβήτητο της ποιότητας των συνθέσεών τους. Οι New Model Army ανήκουν σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία σχημάτων που μοιάζει καλλιτεχνικά αλώβητη, ακόμη και στα τελευταία χρόνια της πορείας τους, καθώς οι τελευταίες τους δισκογραφικές δουλειές δεν έχουν σε καμία περίπτωση την αίγλη ενός δεινοσαύρου, παρά σφύζουν από έμπνευση και ζωντάνια. Ιδιαίτερα, δε, όσον αφορά τις live εμφανίσεις για την προώθηση των εν λόγω κυκλοφοριών, τα set καταλήγουν γεμάτα σε διάρκεια και πλούσια σε υλικό - ο σωστός τρόπος απόδοσης, από έναν σωστό επαγγελματία.



Στα των τυπικών της υπόθεσης, το set επεφύλλασε κυριολεκτικά κάθε είδους έκπληξεις. Από την ακουστική είσοδο του Sullivan με το "Better Than Them", μέχρι το γενναιοδώρων διαστάσεων setlist, την παράλειψη πολλών κλασσικών ύμνων και την εμφάνιση νέων τραγουδιών που έκλεψαν κάθε παράσταση. Η αλήθεια είναι πως μέχρι κι αυτή τη στιγμή πιάνω τον εαυτό μου να σιγοτραγουδά το "Mambo Queen Of The Sandstone City", καθώς η ζωντανή του εκτέλεση καταλήγει εμφανώς καλύτερη σε σχέση με εκείνη του studio - βασικός λόγος για τον οποίο το θεωρώ ένα από τα highlights της εμφάνισης.



Από εκεί και πέρα, ομολογώ πως θα ήθελα να ακούσω ένα "Stupid Questions", ένα "The Hunt", το "I Love The World", ή ακόμη και το "Wired" από την προτελευταία τους δουλειά με τίτλο "High" που φανερά απουσίαζε προς έκπληξή μας. Ξέρετε, όμως, κάπου νοιώθω λίγο άπληστος όταν σκέφτομαι τα παραπάνω, επειδή η μπάντα σχεδόν ξεπέρασε τη διάρκεια των δύο ωρών - κάτι που δε λύνει πολλά θέματα στην τελική, καθώς οι όποιες προσωπικές εντυπώσεις θα μπορούσαν κάλλιστα να συνοψίζονται στη φράση «καλό, αλλά λίγο».



Βλέπετε, οι New Model Army ουσιαστικά δεν είναι σωστοί επαγγελματίες. Μπορεί η όποια συνέπεια στις πράξεις τους να μοιάζει πανταχού παρούσα, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Κάθε φορά που τους βλέπω ζωντανά, αισθάνομαι λες και γίνονται ολοένα και πιο νέοι, αντί να γερνούν καθ' όσο περνούν τα χρόνια. Φορτισμένες εκτελέσεις, άριστη επικοινωνία με το κοινό, ατελείωτος «χορός» και sing-along καταστάσεις ήταν τα σκηνικά που διαδραματίζονταν καθ' όλη τη διάρκεια του set, με τα ρυθμικά παλαμάκια να ηχούν τόσο δυνατά κι άψογα συγχρονισμένα, που μέχρι κι ο ίδιος ο Justin Sullivan δεν παρέλειψε να το σχολιάσει.



Αυτή είναι και η ουσία του αυθεντικού rock 'n' roll, άλλωστε. Αν δεν το νοιώθεις, δε μπορείς να το παίξεις. Είναι μεγάλη υπόθεση το να φτάνεις τα 30 σου χρόνια ως σχήμα και να παίζεις τόσο δυνατά, σα να νοιώθεις μέσα σου λες και είσαι ακόμη 20 χρονών. Ίσως γι' αυτό το λόγο κάποιοι άνθρωποι δε μπορούν να κάτσουν σπίτι - γιατί τότε είναι που κινδυνεύουν να γεράσουν απότομα. Οι New Model Army ανήκουν σε αυτή την κατηγορία των ανήσυχων ψυχών κι, όπως είπε κι ο Justin χαριτολογώντας σε κάποια φάση, μακάρι να μας επισκεφθούν και στην ανάλογη επέτειο που θα κάνουν για τα 40 τους χρόνια - κάτι διόλου απίθανο, αν το καλοσκεφτεί κανείς. Κατά τα φαινόμενα, αγαπητοί, οι New Model Army θα παραμείνουν «στο δρόμο» και θα συνεχίσουν να μας συγκινούν γι' αρκετό καιρό, γιατί ο δρόμος είναι αυτός που τους κρατά ζωντανούς ακόμα.



New Model Army setlist:

Better Than Them  
Heroes  
Snelsmore Wood  
Lovesongs  
Fate  
Ocean Rising  
Island  
Vengeance  
Whitelight  
Drag It Down  
Wonderful Way To Go  
Today Is A Good Day  
A Liberal Education  
Flying Through The Smoke  
Red Earth  
51st State Of America  
Vagabonds  
No Rest For The Wicked Ones  
Purity  
Here Comes The War  
Green & Grey
[encore]
Mambo Queen Of The Sandstone City
Poison Street
Get Me Out

Γιάννης Καγκελάρης