Maserati, Misuse @ AN Club, 28/03/13

Από τον Μάνο Πατεράκη, 01/04/2013 @ 13:50
Πέμπτη βράδυ και οι Maserati ήρθαν από την Αθήνα (της Georgia των Η.Π.Α.) σε μια άλλη Αθήνα για να παρουσιάσουν την ιδιαίτερη μουσική τους, δύο χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους. Ευτυχώς για εμάς τους θεατές, ο χώρος δεν ήταν γεμάτος, δεν ήταν όμως και άδειος. Προσέλευση ικανοποιητική για ένα συγκρότημα του μεγέθους των Maserati για καθημερινή. Όλες οι προϋποθέσεις ήταν εκεί και η ψυχεδέλειες παρέα με το post-rock ελλόχευαν πίσω από τις κουρτίνες για να κατακτήσουν τον χώρο.

Πρώτοι βγήκαν οι εγχώριοι Misuse, μπάντα που έχει παίξει το μερίδιό της σε συναυλίες και αυτό αντικατοπτριζόταν στην άνεση με την οποία έπαιζαν τη μουσική τους. Τα αρχικά κομμάτια ήταν πιο δυναμικά και -κατ' εμέ- τα καλύτερα από όσα μας παρουσίασαν, με τον πληκτρά Κώστα Στεργίου να κερδίζει τις εντυπώσεις. Εν συνεχεία κατέβασαν ρυθμούς και το έριξαν προς πιο χασιματικά μονοπάτια, όπου ενδεχομένως κάπου να το έχασαν, αλλά αυτό είναι και θέμα γούστου. Ωστόσο, η εμφάνισή τους σίγουρα έχει θετικό πρόσημο.

Έπειτα, ήρθε η ώρα της μπάντας που για κάποιο λόγο επέλεξε να έχει το όνομα γνωστής κατασκευάστριας αγωνιστικών και πολυτελών αυτοκινήτων. «Need a killer soundtrack for your action film?», μας δηλώνουν στη σελίδα τους στο Facebook - και υπό μία έννοια κάτι τέτοιο μας παρουσίασαν.

Maserati

Ενδεχομένως να κατέχουν θέση στις αντιλήψεις του μουσικόφιλου κόσμου ως ένα post-rock συγκρότημα, αλλά σίγουρα ο χαρακτηρισμός αυτός είναι κάτι παραπάνω από ανακριβής. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο εμφανές στο σανίδι, όπου τα κομμάτια τους ήταν πιο βαριά, πιο δυναμικά, πιο χορευτικά και εν γένει ανέβηκαν επίπεδο. Μοναδική αρνητική παραφωνία ότι δε βρέθηκε κάποιος να σύρει το χορό στο κοινό και τελικά ο χορός δεν ...εσύρθη ποτέ. Σίγουρα, οι γρήγοροι ρυθμοί που απλόχερα μας χάρισαν οι Maserati άξιζαν ένα πιο έξω-καρδιά και όχι τόσο προσηλωμένο κοινό.

Maserati

Αν θες να είσαι σωστή instrumental μπάντα οφείλεις να έχεις έναν πραγματικά πολύ καλό drummer. Αν καταφέρνει να κλέψει την παράσταση, τόσο το καλύτερο. Οι Maserati ανήκουν ευτυχώς σε αυτήν την κατηγορία. Ο καταιγιστικός τους drummer έκανε τα πωρωτικά γυρίσματά του κάθε λίγο, βάραγε ανελέητα σε τρεις-τέσσερις φάσεις, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο υποτασσόταν στο σύνολο χάριν της ομάδας και σίγουρα κατάφερε να κερδίσει τα βλέμματα. Κατά τα άλλα, οι δύο κιθαρίστες (ο ένας εκ των οποίων με μπλούζα My Bloody Valentine) συνομιλούσαν ευρηματικά συνεχώς δημιουργώντας μια φλοϋδική αίσθηση με τα delays, η οποία αποτελεί σήμα κατατεθέν της μπάντας. Το μπάσο, σε ρόλο συνοδευτικό, αναθάρρησε στο δεύτερο μισό της συναυλίας, όταν ο ηχολήπτης αποφάσισε να του ανεβάσει την ένταση - όχι ότι είχαμε κάποιο παράπονο στον ήχο γενικότερα.

Maserati

Οι Maserati μας παρουσίασαν ένα εξαιρετικό live. Όταν γίνονταν πιο βαριοί έμοιαζαν με space rock για θρασάδες. Όταν γίνονταν πιο ταξιδιάρικοι έμοιαζαν με post-rock για kraut-άδες (;). Όταν έβαζαν και τα ηλεκτρονικά θα μπορούσαν να ήταν στην playlist του πιο ψαγμένου μεγάλου κλαμπ στον κόσμο. Σίγουρα, με τέτοιες εμφανίσεις καταφέρνει μια μπάντα να κερδίζει το fanbase της.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET