At The Gates live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 09-10/01/15

At The Gates, Cerebrum, Endsight @ Fuzz Club, Αθήνα, 09/01/15

Μετά από εκείνη την συναυλία των At The Gates τον Σεπτέμβριο του 2008, δεν νομίζω να υπήρχαν και πολλοί που φανταζόμασταν ότι έξι και πλέον χρόνια μετά, όχι μόνο θα τους ξαναβλέπαμε και μία και δύο φορές, αλλά θα κυκλοφορούσαν και δίσκο. Όπως αναμενόταν ήταν πολλοί αυτοί θέλησαν να παρακολουθήσουν μια ακόμη συναυλία των Σουηδών σε ελληνικό έδαφος. Υφίσταται βέβαια το ερώτημα γιατί δεν ήρθαν μαζί με τους Triptykon και τους Morbus Chron, που περιόδευσαν μαζί το προηγούμενο διάστημα. Θα ήταν αναμφίβολα ένα εξαιρετικό συναυλιακό γεγονός. Όπως και να ‘χει οι Σουηδοί αποτελούν από μόνοι ένα πόλο έλξης για πολλούς.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Endsight ακριβώς στις 20:30. Στην αρχή με ήχο θορυβώδη, που βελτιώθηκε όμως στην πορεία, μας πέταξαν στα μούτρα οργισμένο metalcore με πολλές death metal αναφορές. Ο λιγοστός κόσμος που μέχρι εκείνη την ώρα είχε έρθει στο club, παγωμένος όπως ήταν και από το κρύο, άργησε να μπει στο κλίμα.



Παρόλα αυτά, το συγκρότημα παρουσιάστηκε πολύ άνετο πάνω στη σκηνή, με έναν ιδιαίτερα επικοινωνιακό και λαλίστατο frontman, που βέβαια παρουσίασε πολύ καλές δυνατότητες. Δεμένο και συμπαγές, το τελικό αποτέλεσμα που έβγαλε η μπάντα, άρχισε προς το τέλος να ζεσταίνει τον κόσμο.

Η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν οι Cerebrum. Μια μπάντα από την Αθήνα που επιδίδεται σε progressive death metal, κάτι το ιδιαίτερα απαιτητικό και δύσκολο, πόσο δε μάλλον να το παρουσιάσεις πάνω στη σκηνή και μπροστά σε τόσο κόσμο.



Οι Cerebrum όχι μόνο το κατάφεραν, αλλά απέδωσαν άψογα το υλικό τους. Παρουσιάστηκαν εξαιρετικά δεμένοι, με καλό και ογκώδη ήχο, που βοήθησε να φανούν οι τεχνικές και ιδιόμορφες συνθέσεις τους. Ξεχώρισε η παρουσία του τραγουδιστή, ο οποίος τόσο με τις ατάκες τους, αλλά και περισσότερο με το ιδιόρρυθμο στυλ (η «τεχνική» του έφερνε σε Attila Csihar) τράβηξε πολλά βλέμματα. Για αυτούς που αρέσκονται σε τόσο ιδιαίτερα ακούσματα, υπήρχαν σημεία που το συγκρότημα ήταν απολαυστικό και στο τέλος δίκαια κέρδισαν το χειροκρότημα όλων.



Δυστυχώς, θα πρέπει να πω ότι αυτή ήταν από τις λίγες περιπτώσεις που μια μπάντα που εμφανίζεται ως support σε κάποιο συγκρότημα από το εξωτερικό παρουσιάζει ένα τόσο ποιοτικό αποτέλεσμα. Ας ελπίσουμε μελλοντικά να υπάρξουν και άλλες ανάλογες περιπτώσεις.

Στις 22:30 σε ένα γεμάτο club και αφού άνοιξε η αυλαία εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Σουηδοί At The Gates και με το "Death And The Labyrinth" δίνουν το έναυσμα. Το σύνηθες αρχικό πρόβλημα στον ήχο μουδιάζει λίγο τον κόσμο, αλλά το "Slaughter Of The Soul" που ακολουθεί δεν αφήνει κανέναν αδρανή και ασυγκίνητο. Η συνέχεια είναι καταιγιστική καθώς με ελάχιστες ανάσες η μπάντα ακροβατούσε ανάμεσα σε καινούργια και παλιά κομμάτια, χωρίς αυτό να μειώνει το ενδιαφέρον  και να καλμάρει τις αντιδράσεις όλων.



Είτε από το παρόν είτε με από παρελθόν του το συγκρότημα δείχνει να αποδίδει άψογα το υλικό που είχε επιλέξει να μας παρουσιάσει. Κομμάτια όπως τα "Cold", "Terminal Spirit Disease", "Under A Serpent Sun", "Raped By The Light Of Christ" έτυχαν ασφαλώς μεγαλύτερης απόδοσης και δημιούργησαν με μεγαλύτερη ευκολία τα απαραίτητα circle pits. Από την άλλη αυτά από τον τελευταίο τους δίσκο ακούγονται καλύτερα ζωντανά, καθώς η μπάντα παρουσιάστηκε γεμάτη ενέργεια και διάθεση να ευχαριστήσει το ελληνικό κοινό.



Με μεγάλη εμπειρία πλέον οι At The Gates κατάφεραν με άνεση να συνεπάρουν τον κόσμο, που από το ξεκίνημα άρχισε να φωνάζει το όνομα του συγκροτήματος. Όλα όσα έχουμε αγαπήσει σε αυτούς παρουσιάζονταν εκεί μπροστά στα μάτια μας. Οι μελωδίες, τα επιθετικά riffs, το λαρύγγι και η πληθωρική παρουσία του Lindberg, ο οποίος είναι ένας μεγάλος frontman που δεν σταμάτησε να διατηρεί την επαφή με τον κόσμο και να υπενθυμίζει την τότε «τελευταία» τους συναυλία το 2008 και ότι δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνη την βραδιά.



Η ένταση και ενέργεια που έβγαζαν πάνω στη σκηνή δεν μειώθηκε σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους και στο τέλος όλοι συνηγόρησαν ότι παρακολουθήσαμε μια μοναδική εμφάνιση από μια σπουδαία μπάντα. Συγκρίσεις με το 2008 δεν έχουν νόημα και ουσία, καθώς μιλάμε για διαφορετικές εποχές και συνθήκες, αν και δεν είναι και τόσο μακρινό.



Σε κάθε περίπτωση είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε μελωδικό death metal από το Gothenburg στα καλύτερά του.

---

At The Gates, Cerebrum, Revenge Of The Giant Face @ Principal Club Theater, 10/01/15

Άκρως μεταλλικό αναμένεται το 2015 με τις συναυλίες του είδους να ανακοινώνονται η μία μετά την άλλη. Ανάμεσά τους, αυτές που εξαρχής κέντρισαν την πλειοψηφία του κόσμου ήταν αυτές των Carcass και των At The Gates, δύο συγκροτημάτων με κοινό παρανομαστή την παρθενική τους εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη. Η αντίστοιχη των Σουηδών έμοιαζε η κατάλληλη να μας επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα μετά την χαλάρωση της εορταστικής περιόδου.

Το προανακοινωθέν πρόγραμμα τηρήθηκε στην εντέλεια, σε αντίθεση με ότι έχουμε συνηθίσει στην χώρα μας στο παρελθόν, με αποτέλεσμα οι Revenge Of The Giant Face να εμφανιστούν μπροστά σε μικρή μόλις μερίδα του κόσμου.



Παρά τις αντίξοες συνθήκες, έβαλαν τα κεφάλια κάτω και μας πρόσφεραν απλόχερα μια δόση mathcore. Ενδιαφέρουσα μπάντα ή οποία θα ηχούσε καλύτερα μπροστά σε έναν γεμάτο συναυλιακό χώρο. Μακάρι να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί τους στο μέλλον.

Η συνέχεια άνηκε στους πιο έμπειρους Cerebrum, οι οποίοι ξεπερνούν πλέον τα δέκα χρόνια ύπαρξης.



Με δυο δίσκους στις αποσκευές τους μας παρουσίασαν το τεχνικό death metal τους τραβώντας τα βλέμματα τόσο λόγω των αξιόλογων συνθέσεων όσο και λόγω της παρανοϊκής σκηνικής παρουσίας του frontman τους. Ούτως ή άλλως, μια ενδιαφέρουσα πρόταση από την ελληνική σκηνή.

Είχε φτάσει όμως η στιγμή που ο κόσμος, ο οποίος εντωμεταξύ είχε αυξηθεί κατά πολύ, περίμενε για χρόνια. Η αυθεντική σύνθεση των At The Gates με ένα αξιοπρεπέστατο άλμπουμ στην περσινή χρονιά βρισκόταν στην σκηνή του Principal. Το εισαγωγικό "El Altar Del Dios Desconocido" συσπείρωσε τον κόσμο για το εναρκτήριο "Death And The Labyrinth", ακριβώς όπως στο ολόφρεσκο "At War With Reality". Η πραγματική έναρξη της συναυλίας όμως πραγματοποιήθηκε με το κλασικό πλέον "GO", το ομώνυμο "Slaughter Of The Soul" και τα πρώτα moshpits.



Η συνέχεια της βραδιάς αποτελούσε μια μίξη αρκετών νέων συνθέσεων και πολλών κλασικών παλιότερων με αναμενόμενη βαρύτητα και στο "Slaughter Of The Soul". Η τριάδα "Cold", "Under A Serpent Sun", "Terminal Spirit Disease", πραγματικά θανατηφόρα ενώ η διαπίστωση ότι συνθέσεις που ηχογραφήθηκαν πριν από είκοσι χρόνια ακούγονται ακόμα και σήμερα τόσο σύγχρονες. Ο ενθουσιασμός της εμφάνισης στην Αθήνα το 2008 έδωσε την θέση του σε μια επαγγελματική εμφάνιση του 2015. Αν και το πέρασμα των χρόνων είχε ως αποτέλεσμα ορισμένα κομμάτια να εκτελούνται κάπως πιο αργά από ότι στο studio, κανείς φυσικά δεν ενοχλήθηκε.



Η μπάντα πάντως βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα, τα αδέρφια Björler για άλλη μια φορά δίπλα-δίπλα ενώ ο frontman Tomas Lindberg έκλεβε την παράσταση με την παρουσία του. Ενθουσιώδης, κινητικός, με άψογη επαφή με τον κόσμο χωρίς ιδιαίτερες φλυαρίες. Μεγάλη φωνή του σουηδικού death metal, μεγάλος frontman, μεγάλος αλήτης.

Οι συνθέσεις από το "Slaughter Of The Soul" ήταν αυτές που ξεσήκωναν τον κόσμο όσο τίποτα άλλο. Όχι ότι δεν μας άρεσε το πρωτόγονο "Kingdom Gone" ή η σαπίλα του "Raped By The Light Of Christ" αλλά το τι συνέβη με το άκουσμα του "Blinded By Fear" δεν περιγράφεται. Ακόμα και το death metal έχει τα hit-άκια του.



Συμπερασματικά, οι At The Gates τόσο συναυλιακά όσο και δισκογραφικά αποδεικνύουν ότι έχουν την ικανότητα να ηγηθούν για άλλη μια φορά, ακριβώς όπως και στην δεκαετία του '90.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com - Γιάννης Βόλκας - Giannis Negris / www.i-jukebox.gr