5th Music Highway Festival: Thee Holy Strangers, Mr. Highway Band, Birthday Kicks, Τhe Underdogs @ Κύτταρο, 16/04/16

Σταθερή αξία στα εγχώρια rock δρώμενα που δεν χάνεται

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 19/04/2016 @ 18:26

Για το Music Highway Festival και συγκεκριμένα τους βασικούς σκοπούς του και την πορεία του μέσα στον χρόνο είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον βασικό συνθέτη και κιθαρίστα των Mr. Highway Band, Γιάννη Αφένδρα, πριν από λίγες ημέρες. Αυτό που έμενε για να ολοκληρωθεί ο πρώτος πενταετής κύκλος ήταν η πραγματοποίηση του event το Σάββατο το βράδυ στο Κύτταρο, όπου όλα κύλησαν εξαιρετικά.

Κατά κανόνα, σε κάθε φεστιβάλ βρίσκεται μια μπάντα που θα με εντυπωσιάσει χωρίς να το περιμένω. Το 2014 ήταν οι Empty Frame, πέρυσι οι 4LT. και φέτος οι Αθηναίοι Τhe Underdogs, που άνοιξαν μισή ώρα μετά τις εννέα. Συνδυάζοντας μεταξύ άλλων την ατμόσφαιρα της δεύτερης περιόδου των Pink Floyd με ό,τι φρέσκο ανέδειξε το rock στα '90s και το παλαιό progressive, κατάφεραν να παράξουν ένα πολύ ενδιαφέρον ηχητικό αποτέλεσμα. Χωρίς να υστερεί εκτελεστικά κάποιο από τα πέντε μέλη, ρυθμικός κιθαρίστας και κιμπορντίστας αρκέστηκαν στο να γεμίσουν ό,τι παρήγαγαν οι υπόλοιποι τρεις.

Underdogs

Ένας τρομερός μπασίστας που σε αρκετά σημεία κυριαρχούσε με το lead παίξιμό του, ένας πολύ σταθερός ντράμερ με πολύ καλή φωνή στα μέρη που ανέλαβε, και ένας lead κιθαρίστας / τραγουδιστής, εξαιρετικός και στους δύο ρόλους. Εξαιρώντας το επίδοξο hit-άκι "Hey Girl", τα κατά κανόνα μεγάλα σε διάρκεια, σπονδυλωτά κομμάτια του EP "Snowball" και του ολοκαίνουριου LP "Paths" εκτάθηκαν σε 50 λεπτά της ώρας, συνυπολογίζοντας και την ελεύθερη διασκευή στο "Valley" των Earthbound. Όσο κι αν η ιστορία έχει συνέχεια με τους επανακάμψαντες Last Drive και τους ιδιαίτερους Thee Holy Strangers που έκλεισαν ιδανικά την βραδιά, το συγκεκριμένο κομμάτι προσωπικά μου θύμισε την ύπαρξη ενός μεγάλου κενού στην εγχώρια σκηνή.

Με αρκετό πλέον κόσμο να βρίσκεται στο Κύτταρο, στην σκηνή ανέβηκε το trio των Birthday Kicks, διαθέτοντας εξίσου πολύ καλό, αν και διαφορετικό ήχο. Μπορεί να κυκλοφόρησαν φέτος το ντεμπούτο τους, αλλά η εμπειρία και τα πρόσωπα των μουσικών φανέρωναν ότι πρόκειται για βετεράνους. Μάλιστα ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Αντρέας υπήρξε στο παρελθόν τραγουδιστής της πολύ γνωστής ελληνόφωνης μπάντας, Φόβοι Του Πρίγκηπα. Το δυνατό και βρώμικο rock 'n' roll των Λαρισαίων, παρότι συμπαγές, περικλείει αρκετές διαφορετικές υφολογικές εκφάνσεις: stoner, space, grunge, punk, heavy.

Birthday Kicks

Αν θα έπρεπε βέβαια να χρησιμοποιήσω μία λέξη, αυτή θα ήταν fuzzy, συμφωνώντας με την περιγραφή στο bandcamp. Σε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, είναι σαν να έχουμε τους Monster Magnet την Α&Μ περιόδου όχι ντοπαρισμένους, αλλά μεθυσμένους. Τα τραγούδια του "Black Echo Trap" αποδόθηκαν άψογα και την διαφορετική νότα έδωσε η ογκωδέστατη διασκευή στο "Personal Jesus" των Depeche Mode. Συνολικά, μπορεί οι Birthday Kicks να μην με ενθουσίασαν, σίγουρα όπως με «ανάγκασαν» να μου παρακολουθήσω με ιδιαίτερη προσοχή, ως μπάντα που διαθέτει προσωπικότητα και ξεχωριστή στόφα.

Σειρά είχε το καθιερωμένο ραντεβού με τους οικοδεσπότες του φεστιβάλ, Mr. Highway Band, που αυτό τον καιρό ηχογραφούν την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά. Θέλοντας να τεστάρουν την δυναμική τους, ξεκίνησαν με δύο από τα καινούρια κομμάτια, ενώ αργότερα προστέθηκε και ένα τρίτο στο σετ των συνολικά δέκα. Αν θα έπρεπε να καταθέσουμε μία γνώμη για το νέο υλικό, θα λέγαμε κινείται σε περισσότερο ατμοσφαιρικά παρά δυναμικά πλαίσια, ενώ σίγουρα διακρίνεται μια ξεχωριστή ποιότητα.

Mr. Highway Band

Κατά τα λοιπά γνωστά, γίναμε μάρτυρες μίας ακόμη εξαιρετικής εμφάνισης της μπάντας, καθώς το δέσιμο πλέον με τον Δημήτρη στα τύμπανα είναι απόλυτο και η δυναμική τρομερή. Ο Johnny σκίζει την ακουστική, ο Θύμιος προσθέτει εξαιρετικά lead και solo, ο Διονύσης στο μπάσο είναι σταθερότατος και ο Γρηγόρης στα φωνητικά (και την φυσαρμόνικα) βγάζει σε στιγμές απίθανες φωνές.

Καλύτερη στιγμή του 45λέπτου (χωρίς τις καθυστερήσεις) αποτέλεσε το "Revolution" με το τρομερό φινάλε, ενώ ανάμεσα τα τραγούδια του πρώτου και του δεύτερου δίσκου θα εκφράσω προτίμηση στα πρώτα, χωρίς σε καμία περίπτωση να υποτιμώ τα δεύτερα. το ραντεβού ανανεώθηκε ήδη για την ερχόμενη Παρασκευή, όταν τα παιδιά, ως μέλη των Αντισωμάτων, θα συνδράμουν στην διοργάνωση μεγάλης δωρεάν συναυλίας στον πεζόδρομο της Ερμού στο Θησείο, για την ενίσχυση ευπαθών ομάδων και δομών αλληλεγγύης μεταναστών.

Mr. Highway Band setlist:
Tireless Rolling River / Open The Door / No One Can Bring Me Down / I'm Gonna Give You Love / Burning Desire / Actress / Overdose / At The End Of The Day / Revolution / The River And The Town

Το αποκορύφωμα του 5ου Music Highway Festival ήρθε αρκετά μετά τις δώδεκα, όταν την σκηνή του Κυττάρου γέμισαν οι επτά μουσικοί του συνόλου που φέρει το όνομα Thee Holy Strangers. Η ιστορία που κουβαλούν τα μέλη της μπάντας, με κυρίαρχο παράδειγμα τον frontman Αλέξη Καλοφωλιά, είναι μέχρι ώρας μεγαλύτερη από τα καλλιτεχνικά επιτεύγματά της, τα δεδομένα όμως δείχνουν ότι η νέα αυτή προσπάθεια έχει τα φόντα να χαρακτηριστεί κάποια στιγμή ως κορυφαία για τον ελληνικό rock χώρο.

Thee Holy Strangers

Λόγω της πληθώρας των οργάνων (δύο κιθάρες και εναλλάξ μια τρίτη ή lap steel, μπασοτύμπανο και τρεις φωνές), ο ήχος αναμενόμενα δεν είναι τέλειος αλλά βγαίνει αρκετά καλά, εκτελεστικά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, και υφολογικά το επίπεδο επαληθεύει τις προσδοκίες όσων δεν έχουν έρθει σε επαφή με το υλικό. Είτε το πούμε kozmic swamp music, είτε rock 'n' roll (με έντονο το άρωμα του αμερικάνικου νότου), εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι συνθέσεις των Holy Strangers ξεχωρίζουν.

Ο λόγος είναι μάλλον πολύ απλός: Όταν οι μουσικοί έχουν τρομερή παιδεία και μεγάλη εμπειρία, δεν είναι δύσκολο να μπολιάσουν ένα κατά βάση ατμοσφαιρικό είδος με στιγμές μουσικής ευφυΐας. Κερασάκι στην τούρτα θα αποτελούσαν οι κατά τόπους συγκλονιστικές ερμηνείες των δύο κυριών, οι διασκευές στα "Run Through The Jungle" των Creedence Clearwater Revival και "Fire & Brimstone" του Link Wray, αλλά και το encore δύο τραγουδιών για τους πιστούς, όταν το ρολόι έδειχνε δύο μετά τα μεσάνυχτα.

Το φινάλε μας βρήκε αρκετά κουσαμένους αλλά παράλληλα απολύτως ικανοποιημένους από το γενικό αποτέλεσμα. Με δεδομένη λοιπόν την καλλιτεχνική επιτυχία και του φετινού φεστιβάλ, αλλά και των προηγούμενων, ξεκινώ από τώρα το ψηστήρι στος φίλους για την επόμενη χρονιά. Άντε και στο δέκατο το '21!

Φωτογραφίες: Νώντας Εμμανουήλ / photorocking.com

SETLIST


Infinite Sea
Truth & Sorrow
Fiery Road
Stranger
Desolation Revelation
Strange Cat Incident
Silver Lake
Orbit
The Edge
Run Through The Jungle (διασκευή Creedence Clearwater Revival)
Trouble On Trouble
Fire & Brimstone (διασκευή Link Wray)

Encore:
Angel Of Danger
SP Blues

  • SHARE
  • TWEET