The Callas: «Έχουμε πολιτικό στίχο ακόμα και στα ερωτικά μας τραγούδια»

 Κάθε νέα κυκλοφορία των The Callas είναι αναμενόμενο να κεντρίζει την προσοχή. Το αθηναϊκό κουαρτέτο με προσεκτικές καλλιτεχνικές επιλογές έχει διανύσει με τους δίσκους μια ενδιαφέρουσα πορεία ετών που δεν δείχνει σκοπό να σταματήσει. Πριν μερικές εβδομάδες, το alt rock συγκρότημα επέστρεψε δισκογραφικά με το δεύτερο ελληνόφωνο άλμπουμ του, "Ανατολή", που παράλληλα είναι και η πιο ευκρινής πολιτική τους δήλωση. Συνεπώς, όπως έχουμε πράξει τρις στο παρελθόν (2013, 2016, 2018), επικοινωνήσαμε με την μπάντα με σκοπό να μας ξεναγήσει στα επιμέρους συστατικά ενός από τα πιο πολύμορφα και ενδιαφέροντα άλμπουμ της πορείας τους. 

Χαίρετε, είμαι ο Αποστόλης και σας (ξανα)καλωσορίζω στο Rocking! Κυκλοφορήσατε πριν λίγες ημέρες το "Ανατολή", τον δεύτερο ελληνόφωνο δίσκο σας. Τι ανταπόκριση έχετε λάβει μέχρι στιγμής;

Η ανταπόκριση είναι πολύ καλή. Τα παιδιά από την  Inner Ear από τη πρώτη στιγμή που το άκουσαν μας έλεγαν ότι είναι ο καλύτερος μας και φαίνεται να το επιβεβαιώνει και ο κόσμος αυτό σιγά σιγά τώρα.

Υπάρχουν μελωδίες στη φωνή που κουμπώνουν καλύτερα ανάλογα με τη γλώσσα που τραγουδάς

Ως σχήμα, φροντίζετε σε όλη σας την πορεία να πειραματίζεστε εντός όμως ενός αναγνωρίσιμου ηχοχρώματος. Η στροφή στο ελληνόστιχο ήρθε οργανικά; Επίσης, πόσο θεωρείτε πως καθορίζουν υφολογικά, δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων, οι φωνητικές γραμμές την όλη συνθετική διαδικασία;

Γράφουμε ελληνικό στίχο σχεδόν 10 χρόνια τώρα οπότε ναι, δεν είναι κάτι καινούριο για μας. Βγαίνει φυσικά, απλά και οργανικά. Υπάρχουν μελωδίες στη φωνή που σίγουρα κουμπώνουν καλύτερα ανάλογα με τη γλώσσα που τραγουδάς.

Έχει να κάνει με τις συλλαβές και το ρυθμό που πατάς πάνω σε αυτές.

Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι σε όλους τους συντηροφασιστομαλακες που μας περιτριγυρίζουν και δυστυχώς αυξάνονται συνεχώς επικίνδυνα

Διαβάζοντας το ΔΤ της ανακοίνωσης, αλλά και ακούγοντας το δίσκο, κατανοώ γιατί θεωρείτε το «Ανατολή» το πιο πολιτικό σας άλμπουμ. Τι εσωτερικές ανάγκες εξυπηρέτησε αυτή η τόσο έντονη εξωτερίκευση των θέσεών σας για διάφορα ζητήματα; Κυκλοφορήσατε και ως single το «Άντε ΓΜΣΡΜΛΚ», ένα κομμάτι που σίγουρα θα τραβήξει τα βλέμματα. Νιώθετε πως ξαναβρίσκετε τις πανκ ρίζες σας με ένα τόσο άμεσο ρεφραίν;

Πάντα νιώθαμε και πιστεύουμε ότι έχουμε πολιτικό στίχο ακόμα και στα ερωτικά μας τραγούδια. Τώρα κάπως θέλαμε να το βγάλουμε λίγο περισσότερο έξω, να φανεί ακόμα περισσότερο πιο ξεκάθαρο και πιο απλά ίσως.

Νιώσαμε την ανάγκη αυτή λόγω των συνθηκών που ζούμε. Το ΑΓΑΜΣΟΥΡΕΜΛΚ είναι ένα παραδοσιακό Callas τραγούδι. Έχει όλα αυτά τα στοιχεία που είναι οι βάσεις μας 20 χρόνια που παίζουμε μουσική.

Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι σε όλους τους συντηροφασιστομαλακες που μας περιτριγυρίζουν και δυστυχώς αυξάνονται συνεχώς επικίνδυνα. 

Οφείλω να ρωτήσω για την έμπνευση πίσω από το εξώφυλλο. Πέραν του προφανούς, βλέπω ένα φόρο τιμής στους Black Flag ή απατώμαι;

Το εξώφυλλο μας, πέρα του προφανούς, το δάχτυλο της Ανατολής σε όλους τους μαλάκες, είναι και μια αναφορά στο έργο του Raymond Petibon (Sonic Youth - Goo) για τους Black Flag αλλά και στον αγαπημένο Ρώσσο πρωτοπόρο Kazimir Malevich και σε όλη εκείνη την εικαστικη / αρχιτεκτονική / ποιητικοπολιτικοποιημενη ομάδα που ονειρεύτηκε ένα κόσμο καλύτερο και δικαιότερο για όλες και όλους και όλα και προσπάθησε και να τον δημιουργήσει (κλασικά φάγανε τα μούτρα τους, αλλά ΟΚ).

Δεν υπάρχουν ρόλοι, υπάρχουν αξίες που πρέπει να πατάμε και να διεκδικούμε τα αυτονόητα

Η τέχνη, για να είναι πολιτική, οφείλει να είναι και στρατευμένη; Ποιος ο «ρόλος» του καλλιτέχνη σήμερα, για εσάς; Πως βλέπετε στο σήμερα την ευρύτερη εγχώρια εναλλακτική σκηνή;

Η τέχνη είναι τέχνη, κάθε καλλιτέχνης πρέπει να κάνει ότι του γουστάρει με αγάπη, πάθος και αλληλεγγύη.

Δεν υπάρχουν ρόλοι, υπάρχουν αξίες που πρέπει να πατάμε και να διεκδικούμε τα αυτονόητα... ελευθερία, ισότητα, ειρήνη, αλληλεγγύη.

Δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα όπως βλέπεις. Τα ίδια θα έλεγε κάποια κάποιο αν το ρώταγες τη δεκαετία του εξήντα η του εβδομήντα.

Μάλλον όλα κάνουν κύκλο και ο μαλακοφασισμος κάθε είδους και μορφής δεν τελειώνει ποτέ.

Να μιλήσουμε για το «Μάνα Πέφτω»; Θεωρώ πως αναζητήσατε την folk ψυχεδέλεια με ένα ηλεκτρισμένο τρόπο, και η επανάληψη είναι οριακά εκστασιακή. Πώς προέκυψε η ιδέα αλλά και η ενορχήστρωση του εν λόγω κομματιού;

Το "Μάνα Πέφτω", ναι ήταν ένα πείραμα. Το δουλέψαμε τελείως διαφορετικά.

Κομμάτι-κομμάτι στο σπίτι και όχι στο στούντιο μας στο Velvet. Νομίζουμε ότι πέτυχε. Θέλαμε να δούμε πως φτιάχνουν τα τραγούδια τους οι αγαπημένοι Primal Scream χεχε και το προσπαθήσαμε.

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου, είναι το «Όλα Στάζουν φωτιά». Σας εμπνέουν ακόμη οι «καταραμένοι» έρωτες; Θα μπορούσατε να μου αναφέρετε εξωμουσικές επιρροές ως πηγές έμπνευσης για την «Ανατολή»;

Το "Όλα Στάζουν Φωτιά" έχει τη δική του ιστορία. Το παίξαμε για πρώτη φορά στο Λονδίνο στο περίφημο SCALA.

Το κοινό ήταν όλοι Άγγλοι, πάθανε πλάκα αν και δε καταλάβαιναν τι λέγαμε.

Πάντως μας είπαν ότι νόμιζαν ότι στο ρεφρέν λέγαμε Ώπα αντί για Όλα χαχα... Οπότε δούλεψε ηχητικά και γι αυτούς.

Τελευταία ερώτηση και ευχαριστώ για το χρόνο σας.Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια για κάποια ζωντανή εμφάνιση; Ο επίλογος δικός σας.

Μόλις τελείωσε το Velvet Bus, το τουρ που κάναμε σε όλη την Ελλάδα. Σύντομα θα ανακοινώσουμε και επόμενα live παρουσίασης του νέου μας δίσκου.