On Thorns I Lay: «Το ανθρώπινο γένος έχει μια τάση στην αυτοκαταστροφή»

Η κουβέντα με τους On Thorns I Lay ήρθε να ξυπνήσει όμορφες αναμνήσεις από τo παρελθόν, όπως έκανε και ο νέος τους δίσκος

Από τον Άλκη Κοροβέση, 27/03/2018 @ 11:14

Η επιστροφή ενός εκ των ιστορικότερων σχημάτων της εγχώριας σκηνής στην ατμοσφαιρική σκηνή είναι γεγονός. Και μάλιστα με έναν εξαιρετικό δίσκο. Λαμβάνοντας αφορμή το φετινό "Aegean Sorrow" και την επίσημη επιστροφή τους - θυμίζω ότι είχαν κυκλοφορήσει το 2015 ακόμα έναν δίσκο μετά από πολυετή απουσία από τα μουσικά δρώμενα - βρήκαμε την ευκαιρία και θέσαμε αρκετά ερωτήματα ετών στον Χρήστο, κιθαρίστα και συνιδρυτή της μπάντας. Διαβάστε παρακάτω τα αρκετά ενδιαφέροντα που μοιράστηκε μαζί μας.

On Thorns I Lay

Για αρχή, καλώς ήρθατε και πάλι στα μουσικά δρώμενα. Πώς ήταν η ζωή μακριά από τη μουσική;

Καταρχήν σ’ ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη. Μετά το "Egocentric" άλμπουμ είχαμε αποφασίσει να σταματήσουμε με την μπάντα. Νιώθαμε ότι χάσαμε την μουσική μας ταυτότητα και δεν είχαμε εκείνο τον ενθουσιασμό όπως όταν  ξεκινήσαμε το 1991. Πάνω από όλα, όμως, είμαστε οπαδοί του ακραίου ήχου, κυρίως του κλασικού και ατμοσφαιρικού death metal, οπότε δεν μπορώ να πω πως ήμασταν μακριά από την σκηνή και, φυσικά, από την μουσική μιας και αυτή είναι μέρος της ζωής μας.

Το 2015 είχατε βγάλει ακόμα ένα δίσκο, αλλά δεν το είχατε τρέξει ιδιαίτερα ή κάνω λάθος; Τι έγινε τότε;

Κοίτα, μετά το τελευταίο μας δίσκο το 2003 ετοιμάζαμε τον επόμενο και μπήκαμε να τον ηχογραφήσουμε κάπου το 2004. Όταν τελειώσαμε με τις ηχογραφήσεις, εγώ και ο Στέφανος αποφασίσαμε να σταματήσουμε με την μπάντα μιας και δεν μας αντιπροσώπευε η μουσική μας τότε πορεία. Το 2014 όταν εγώ γύρισα από το εξωτερικό και είπαμε να ξαναπαίξουμε, άρχιζα να ετοιμάζω το νέο υλικό. Ακούγαμε, λοιπόν, εκείνες τις ηχογραφήσεις και βλέπαμε κάποια καλά στοιχεία εδώ και εκεί. Οπότε αποφασίσαμε να το φέρουμε στο αρχικό μας ύφος, στο παραδοσιακό doom death metal που θέλαμε να ξαναπαίξουμε και το κυκλοφορήσαμε μέσω της ελληνικής Sleaszy Riders Recordings το 2016. Όλη μας, όμως, την ενέργεια την δώσαμε στο να ετοιμάσουμε μια πολύ δυνατή επιστροφή με τον καλύτερο δίσκο της καριέρας μας, ως τώρα τουλάχιστον.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στη μπάντα με τα νέα μέλη;

Ο Στέφανος παραμένει στα φωνητικά, στο μπάσο όμως χρειαζόμασταν κάτι πραγματικά δυνατό, οπότε ήρθε στη μπάντα ο Δημήτρης από τους Keepers Οf Jericho. Πολύ κάλος μπασίστας με τρομερή ενέργεια που οι ικανότητες του ήδη έχουν βαρύνει αρκετά τον ήχο μας και περισσότερα θα καταλάβετε στον επόμενο δίσκο. Επίσης πολύ σημαντική η προσθήκη του Άκη από τους Dexter Ward. Ένας πολύ καλός κιθαρίστας κυρίως στα solo και στα lead, πολύ εκφραστικός παιχτικά, έχει ανεβάσει το ιδιαίτερο feeling που ούτως η άλλως βγάζαμε από την αρχή σαν συγκρότημα. Επίσης ιδιαίτερα γνώστης σε θέματα παραγωγής και ήχου μιας και έχει δικό του studio, μας έχει ήδη βοηθήσει πάρα πολύ ηχητικά. Περισσότερα και από αυτόν στο επόμενο δίσκο. Ο Αντώνης παραμένει στα πλήκτρα και ο Φώτης στα drums πάνω από 20 χρόνια.

(Το "Aegean Sorrow") είναι ένα κλασικό On Thorns I Lay album όπως θα ‘πρεπε να ‘ναι και το λέω αυτό γιατί ίσως και εμείς οι ίδιοι αδικήσαμε τους εαυτούς μας με κάποιες επιλογές μας στο παρελθόν

Το "Aegean Sorrow" είναι ίσως ότι πιο βαρύ έχετε κάνει ως τώρα. Συγχαρητήρια για τον δίσκο αρχικά. Έχει μέσα χαρακτηριστικές μελωδίες On Thorns I Lay. Οι ιδέες γράφτηκαν μετά το 2015 ή υπήρχαν κάποια πράγματα από τα παλιά;

Σ’ ευχαριστούμε πολύ. Κοίτα είναι ένα κλασικό On Thorns I Lay άλμπουμ όπως θα ‘πρεπε να ‘ναι και το λέω αυτό γιατί ίσως και εμείς οι ίδιοι αδικήσαμε τους εαυτούς μας με κάποιες επιλογές μας στο παρελθόν. Η μπάντα αυτή έχει την δική της μουσική ταυτότητα. Είναι κάτι που καυχιόμαστε από την αρχή μας πίσω στο 1991. Όλο το υλικό είναι νέο εκτός από κάποια riff όπως για παράδειγμα η εισαγωγική μελωδία του "Aegean Sorrow" που γράφτηκε το 2001 και δεν είχε χρησιμοποιηθεί κάπου. Έχω ακόμα υλικό από τότε αλλά είναι τόσο πολύ το νέο που δεν σου κρύβω ότι ήδη έχουμε έτοιμο το επόμενο άλμπουμ, το οποίο θα ‘ναι ακόμα πιο βαρύ και σκοτεινό.

Ρωτάω γιατί υπάρχει έντονο το '90s feeling στον δίσκο. Ήταν μια προσέγγιση συνειδητή;

Ήταν μια προσέγγιση λυτρωτική για μας. Είχαμε την ανάγκη να νιώσουμε τον ίδιο ενθουσιασμό με τις  πρόβες μας όπως τότε στα πρώτα μας βήματα. Θα 'λεγα όμως πως ακούγεται και μοντέρνος και σ’ αυτό έχει βοηθήσει το songwriting και η παραγωγή. Το μουσικό μας είδος δεν έχει σταματήσει να εξελίσσεται, δεν θεωρούμε το στυλ μας ξεπερασμένο. Απεναντίας έχει πολλά ακόμα να δώσει. Ο doom/death metal ήχος  πιστεύουμε πως πλέον είναι διαχρονικός μετά από πάνω από 25 χρόνια ύπαρξης και υποσχόμαστε στους οπαδούς μας ότι έχουμε να τους δώσουμε πολλή και καλή μουσική στο μέλλον.

On Thorns I Lay

Αρκετά πολύπλευρος ο δίσκος, δεν περιορίζεται σε doom ή death metal. Παρόλα αυτά απουσιάζουν τα γυναικεία φωνητικά, που έδιναν ένα άλλο στοιχεία στη μπάντα. Δεν έτυχε ή το επιδιώξατε;

Κοίτα έγινε συνειδητά γιατί θέλαμε να ακουστεί όσο πιο βαρύ και σκοτεινό γίνεται. Και στο επόμενο μάλλον δεν θα χρησιμοποιήσουμε γυναικεία φωνητικά πάρα μόνο ανδρικά και κυρίως brutal! Σίγουρα έχει πολλά στοιχεία αλλά είναι ένας κλασικός On Thorns I Lay δίσκος με ό,τι μας χαρακτήριζε από τις εποχές των πρώτων μας demo... βαριές ρυθμικές με μελωδικά lead περάσματα και δισολίες, ακουστικές κιθάρες με διπλά θέματα , πολλά πλήκτρα , πιάνο και βιολί. είναι τόσο πολύπλευρος αυτός ο ήχος  που ο ακροατής έχει πολλά να ανακαλύψει σε κάθε ακρόαση αλλά υπάρχει μια τελική ομοιογένεια στο τέλος.

Περιγράφει με ποιητικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στην γενικότερη γεωγραφική περιοχή που ζούμε. Όλη τη θλίψη και την μελαγχολία που φέρνει στις ψυχές μας όλη αυτή η δυστυχία που συμβαίνει διπλά στην πόρτα μας και τον φόβο για αυτά που κάποιοι έχουν, προφητικά αν θες, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, γραψει ότι θα συμβουν

Το concept του δίσκου, αν δεν κάνω λάθος, μιλάει για την τραγωδία στο Αιγαίο. Ποιες πηγές οδήγησαν στους στίχους και το θέμα γενικότερα;

Ναι είναι ένα concept άλμπουμ. Αν και περισσότερα θα μπορούσε να προσθέσει ο Στέφανος, περιγράφει με ποιητικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στην γενικότερη γεωγραφική περιοχή που ζούμε. Όλη την θλίψη και τη μελαγχολία που φέρνει στις ψυχές μας όλη αυτή η δυστυχία που συμβαίνει διπλά στην πόρτα μας και τον φόβο γι' αυτά που κάποιοι έχουν, προφητικά αν θες,  εδώ και εκατοντάδες χρόνια, γραψει ότι θα συμβουν... το ανθρώπινο γένος πάντα είχε μια τάση στην αυτοκαταστροφή και φοβόμαστε για το μέλλον που δείχνει δυσοίωνο...

Τι πλάνα έχετε από δω και στο εξής με την μπάντα;

Μια νέα εποχή έχει ξεκινήσει για μας. Θα προωθήσουμε τον δίσκο κυρίως με μεμονωμένα live εδώ και στο εξωτερικό. Έχουμε ήδη παίξει με τους Satyricon και ετοιμαζόμαστε για δύο ακόμα με τους Septic Flesh σε Θεσσαλονίκη και σε μια ακόμα πόλη. Μιλάμε για κάποια φεστιβάλ στη βόρεια κυρίως Ευρώπη και σε λίγο καιρό νομίζω πως θα ανακοινώσουμε μέρη και ημερομηνίες. Παράλληλα εγώ έχω αρχίσει να δουλεύω το επόμενο άλμπουμ σε επίπεδο προπαραγωγής με τον Άκη. Οι οπαδοί μας δεν θα περιμένουν πάλι τόσο πολύ για επόμενο δίσκο...

On Thorns I Lay

Είστε μια από τις πιο ιστορικές ελληνικές μπάντες στον ατμοσφαιρικό χώρο. Ήταν κατά κάποιον τρόπο και λαϊκή απαίτηση το reunion;

Όχι ήταν ξεκάθαρα μια δική μας προσωπική ανάγκη. Νιώθουμε ότι έχουμε τόσα πολλά να δώσουμε μουσικά και θα σταματήσουμε όταν δεν θα ‘χουμε κάτι να πούμε. Οι On Thorns I Lay παίζουν μουσική μόνο από αγάπη προς αυτήν και όχι για να ζήσουμε από αυτήν. Παίζουμε δίχως σκοπιμότητες...

Δεν μπορώ να πω ότι βίωσα ξεκάθαρο ρατσισμό από τους περισσότερους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμουν έξω. Μεμονωμένες συμπεριφορές δεν αποτελούν τον κανόνα

Πολλοί από εσάς ήσασταν στο εξωτερικό και επιστρέψατε Ελλάδα, οπότε και επαναδραστηριοποιήσατε τη μπάντα, σωστά; Πώς και δεν στήσατε τη βάση σας εκεί; Ώστε να έχετε μεγαλύτερες προοπτικές.

Ναι δεν σου κρύβω ότι όταν μετακόμισα στην Στοκχόλμη είχα σκεφτεί να συνεχίσω με την μπάντα από κει. Για άλλους επαγγελματικούς  λόγους γύρισα το 2014 πίσω στην Ελλάδα. Σίγουρα στα σκανδιναβικά κράτη έχεις μεγάλη βοήθεια και περισσότερες ανοιχτές πόρτες απ' ό,τι εδώ στην Ελλάδα όπου το να ζήσεις από τη μουσική ιδίως αν παίζεις στο στυλ το δικό μας είναι  αδύνατον.

Πιστεύω πάντως πως σαν λαός δεν ήμασταν ρατσιστές , έχουμε όμως γίνει σε μεγάλο βαθμό, λόγω της ανέχειας και της οικονομικής κρίσης στην οποία έχουμε επέλθει τα τελευταία χρόνια

Βιώσατε ρατσισμό στη ζωή σας στο εξωτερικό; Πώς εξηγείς το γεγονός ότι αρκετοί Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό βγάζουν μια τέτοια συμπεριφορά προς τους ξένους στην Ελλάδα; Δεν είναι παράδοξο;

Εντελώς. Ιδίως όταν μιλάμε για έναν λαό σαν τον δικό μας με μεγάλη μεταναστευτική ιστορία λόγω βέβαια των πολλών προβλημάτων που οι ίδιοι η και άλλοι μας δημιούργησαν σαν κράτος. Δεν μπορώ να πω ότι βίωσα ξεκάθαρο ρατσισμό από τους περισσότερους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμουν έξω. Μεμονωμένες συμπεριφορές δεν αποτελούν τον κανόνα. Πιστεύω πάντως πως σαν λαός δεν ήμασταν ρατσιστές , έχουμε όμως γίνει σε μεγάλο βαθμό, λόγω της ανέχειας και της οικονομικής κρίσης στην οποία έχουμε επέλθει τα τελευταία χρόνια.

(Το συνεχές touring) είναι ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας για το οποίο χωρά μεγάλη κουβέντα και είναι απαραίτητο αν θες να πετύχεις στο ευρύ κοινό και έξω από τα πλαίσια του underground. Δες όμως πολλές φορές πώς εξουθενώνει τα συγκροτήματα και καταστρέφει εν τέλει την μουσική πχ Katatonia

Ας επιστρέψουμε στη μουσική, θεωρείς ότι τόσα χρόνια απουσίας στοίχησαν αρκετά στην μπάντα; Προλαβαίνετε να κάνετε catchup με τα σημερινά δεδομένα; Για παράδειγμα οι Septic Flesh φαίνεται να τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα μετά το reunion τους.

Σίγουρα η πολύχρονη απουσία στοίχησε στην μπάντα όπως επίσης και η αλλαγή του ήχου μας στις αρχές του 2000, αλλά αυτό δεν αλλάζει. Οι Flesh που είναι και αγαπημένο μας συγκρότημα μιας και τους έφερες σαν παράδειγμα, κινήθηκαν μετά το reunion με συνεχές touring. Είναι ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας για το οποίο χωρά μεγάλη κουβέντα και είναι απαραίτητο αν θες να πετύχεις στο ευρύ κοινό και έξω από τα πλαίσια του underground. Δες όμως πολλές φορές πώς εξουθενώνει τα συγκροτήματα και καταστρέφει εν τέλει την μουσική πχ Katatonia κτλ. Θα μπορούσαμε να συζητάμε όμως πολύ γι’ αυτό...

Στα live σας παίζετε κομμάτια από όλους τους δίσκους;

Κοίτα προς το παρόν λόγω του περιορισμένου χρόνου που έχουμε επικεντρωνόμαστε κυρίως στο Aegean Sorrow με 3-4 ακόμα κομμάτια από παλιότερους δίσκους. Όταν όμως θα αρχίσουμε να παίζουμε headliner σίγουρα θα έχουμε χρόνο για περισσότερα κομμάτια και από τους επτά προηγούμενους δίσκους μας.

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου, κλείσε τη συνέντευξη όπως θες.

Σ ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συνέντευξη. Εύχομαι ο κόσμος να αγαπήσει το "Aegean Sorrow" όπως εμείς και τα λέμε από κοντά σύντομα σε κάποιο live μας.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Aegean Sorrow" από τον Άλκη Κοροβέση.

  • SHARE
  • TWEET