Andy LaRocque: «Το "Abigail" αποτελεί ορόσημο για την καριέρα μας»

Ένας σπουδαίος κιθαρίστας και συνθέτης, ο Andy LaRocque δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όντας ο σταθερός συνεργάτης του King Diamond εδώ και πάνω από 30 χρόνια, μέσα στα οποία κυκλοφόρησαν μαζί κορυφαίες δουλειές στο χώρο του heavy metal, επηρεάζοντας αμέτρητα σχήματα στο πέρασμα των ετών, ο Σουηδός μουσικός μας μιλάει με αφορμή τη νέα κυκλοφορία τους, "Songs For The Dead Live". Το παρελθόν και η γνωριμία του με τον King, οι πολλές σημαντικές συνεργασίες του με μεγάλα ονόματα της σκηνής, το επερχόμενο άλμπουμ τους και οι προοπτικές επιστροφής τους στην Ελλάδα˙ ο βιρτουόζος κιθαρίστας μας μιλάει για όλα, σε μια ενδιαφέρουσα και περιεκτική κουβέντα.

Γειά σου Andy. Τι κάνεις;

Μια χαρά, εσύ πώς είσαι;

Είμαι καλά και είναι μεγάλη μου ευχαρίστηση που μιλάμε. Έχει περάσει λίγος καιρός από τότε που πραγματικά είχαμε νέα από τους King Diamond, ειδικά για μια νέα κυκλοφορία σας, αλλά το "Songs For The Dead" είναι μια σπουδαία προσθήκη στις μέχρι τώρα δουλειές σας. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε πως η μπάντα έχει αφήσει τις σκοτεινές μέρες, με όλα αυτά τα προβλήματα υγείας και τα συναφή, πίσω σας και πλέον θα είστε ξανά απόλυτα ενεργοί;

Πραγματικά το ελπίζω. Ξέρεις, μπορείς μονάχα να ελπίζεις για το καλύτερο δυνατόν όταν υπάρχουν θέματα σχετικά με την υγεία, αλλά, όπως και να το κάνουμε, όλοι μας γερνάμε (γέλια). Ξεκάθαρα, πάντως, αυτό δεν πρόκειται να μας σταματήσει, να είσαι σίγουρος για αυτό. Άλλωστε, περιοδεύουμε αρκετά από το 2012 που ο King επέστρεψε υγιής ξανά στην ενεργό δράση. Υπήρξαμε, έτσι, πολύ απασχολημένοι όλον αυτόν τον καιρό, εκτός από πέρυσι, όπου ούτε περιοδεύσαμε και είχαμε μονάχα λιγοστές ζωντανές εμφανίσεις. Κάναμε, ωστόσο, άλλα σημαντικά πράγματα για τη λειτουργία της μπάντας, όμως ανυπομονώ να περιοδεύσουμε ξανά και να παίξουμε για τους οπαδούς μας, όπως είναι ώρα να επιστρέψουμε και στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατόν.

Τι συμβαίνει τώρα στην μπάντα; Η αλήθεια, μπορώ να σου πω λίγα πράγματα για αυτό. Το DVD μας, ας πούμε, πρόκειται να κυκλοφορήσει σε μερικές μέρες κι επίσης αυτήν την περίοδο συνθέτουμε νέα τραγούδια για το επόμενο King Diamond άλμπουμ, κάτι πολύ σημαντικό μιας και δεν έχουμε κυκλοφορήσει νέα μουσική από το 2007. Είναι τρελό, όμως οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός πως ο King δεν ήταν καλά στην υγεία του και του πήρε μερικά χρόνια να επιστρέψει, ενώ κατόπιν είχαμε όλες αυτές τις περιοδείες και τις ζωντανές εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ. Δεν είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να το κάνουμε νωρίτερα, όμως τώρα όλα έχουν μπει ξανά σε μια σειρά.

Είναι σπουδαίο κίνητρο, το να γνωρίζεις και να νιώθεις ότι ο κόσμος είναι εκεί και ανυπομονεί να βγεις να παίξεις

Πριν την κουβέντα μας πρόλαβα να ακούσω το ηχητικό μέρος της κυκλοφορίας σας μερικές φορές και είναι εμφανές πως βρίσκεστε σε μια εξαιρετική φάση της καριέρας σας. Η απόδοση σας είναι αλάνθαστη και τα φωνητικά του King Diamond μοιάζουν αναλλοίωτα από το χρόνο. Μετά από τόσα χρόνια, όμως, στη σκηνή, ποιο είναι το κίνητρο για να συνεχίζετε, και μάλιστα δίχως εκπτώσεις στην ποιότητα;

Ω, φίλε... Υποθέτω το κίνητρο βρίσκεται στο να αποδίδεις πάντα καλύτερα απ’ ότι το προηγούμενο βράδυ (γέλια). Έτσι κι αλλιώς, πάντα πρέπει να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να τα καταφέρεις ακόμη καλύτερα και να δείξεις στους οπαδούς πως ακόμη «το 'χεις». Το σημαντικότερο είναι να περνάς ακόμη καλά κάνοντας το. Πρέπει να είναι διασκεδαστικό και ανεβαστικό το να βγαίνεις στη σκηνή κάθε βράδυ και να ακούς το κοινό να ζητοκραυγάζει για σένα. Είναι σπουδαίο κίνητρο, το να γνωρίζεις και να νιώθεις ότι ο κόσμος είναι εκεί και ανυπομονεί να βγεις να παίξεις.

Σε αυτήν την περίοδο, απ’ όπου προέρχονται και οι δύο συναυλίες σας που βλέπουμε στο "Songs For The Dead Live", παίξατε εξ ολοκλήρου τo "Abigail" άλμπουμ, μεταξύ άλλων σπουδαίων τραγουδιών σας. Αλήθεια, πιστεύεις πως ο συγκεκριμένος δίσκος είναι ο σημαντικότερος της καριέρας σας;

Το "Abigail" είναι, σίγουρα, ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ στην καριέρα μας. Υπήρξε κάτι σαν ορόσημο για εμάς και με αυτό το άλμπουμ μας έμαθε πολύς κόσμος. Περιοδεύσαμε επίσης πολύ για την προώθηση του, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και σημαίνει πολλά όχι μονάχα για εμάς, αλλά και για τους οπαδούς μας. Εκείνοι είναι που το ζητούν συνεχώς και συζητούν ακόμη για αυτό, οπότε δεδομένα είναι ένα από τα πλέον σημαντικά άλμπουμ της πορείας μας. Άλλωστε, πιστεύω πως τα καταφέραμε πολύ καλά σε αυτό, γράφοντας σπουδαία τραγούδια κι «αιχμαλωτίζοντας» μια τρομερή ατμοσφαιρά, κάτι συναρπαστικό και ατμοσφαιρικό συνάμα.

Στις εμφανίσεις σας προσπαθείτε να οπτικοποιείτε το θεατρικό στοιχείο της μουσικής σας και των στιχουργικών σας concept. Έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι ανάλογο πέραν των καθαρά μουσικών εμφανίσεων, κάποιο θεατρικό έργο ή μια ταινία, ή κάτι τέτοιο είναι εκτός της οικονομικής εμβέλειας για μια μπάντα σαν τους King Diamond;

Έχουν υπάρξει σχετικές συζητήσεις. Ο κόσμος, ξέρεις, έρχεται μια στο τόσο με προτάσεις σαν κι αυτές, σχετικά με την πιθανότητα να κάνουμε μια ταινία βασισμένη σε κάποια ή κάποιες από τις ιστορίες του King Diamond στα άλμπουμ. Κάποια στιγμή θα ήταν υπέροχο να κάνουμε κάτι ανάλογο, αλλά έχουμε συζητήσει επίσης για την πιθανότητα να κάνουμε το soundtrack για μια ταινία τρόμου ή κάτι τέτοιο, κάτι επίσης πολύ ενδιαφέρον. Το έχουμε κουβεντιάσει με τον King αμέτρητες φορές αλλά ποτέ δεν βρήκαμε μέχρι τώρα τη σωστή στιγμή για να το υλοποιήσουμε. Αν, πάντως, έρθει κάποιος και μας κάνει μια πρόταση ώστε να γράψουμε τη μουσική για μια ταινία, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα δεχθούμε τη συνεργασία.

Πάντοτε άκουγα περισσότερο μουσική από το να τσεκάρω νότες και να διαβάζω παρτιτούρες

Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον κάτι τέτοιο... Ας πάμε στις - επιβεβαιωμένες πλέον και διά στόματος σου - φήμες πως η μπάντα δουλεύει πάνω σε νέες συνθέσεις ώστε να δημιουργήσει το διάδοχο του "Give Me Your Soul Please". Θα μπορούσες να μας πεις αν πρόκειται να κυκλοφορήσει εντός του 2019 ή ακόμη εξαρτάται;

Δεν μπορώ να υποσχεθώ ακόμη τίποτα, αλλά θα ήταν τρελό να μην καταφέρει να κυκλοφορήσει εντός της χρονιάς. Ξέρω πως ο King έχει αμέτρητες ιδέες στο μυαλό του για αυτό και ήδη δουλεύω πάνω σε δύο τραγούδια για το νέο δίσκο. Σύντομα, η συνθετική διαδικασία θα ενταθεί ακόμη περισσότερο, αλλά για την ώρα μπορώ να πω μονάχα πως βρισκόμαστε στη διαδικασία δημιουργίας του νέου άλμπουμ. Δεν γνωρίζω πότε αυτή θα ολοκληρωθεί και θα είναι έτοιμο, είναι αδύνατον να προβλέψω κάτι τέτοιο, αλλά το σίγουρο είναι πως βάζουμε τα δυνατά μας για να γράψουμε την καλύτερη μουσική που μπορούμε για ακόμη μια κλασική King Diamond δουλειά.

Είμαι σίγουρος πως θα είναι και ανυπομονώ να την ακούσω. Ας μιλήσουμε, όμως, τώρα για το παρελθόν και τις πρώτες ημέρες των King Diamond. Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον King Diamond και πώς συναντηθήκατε σε πρώτο χρόνο;

Είναι μεγάλη ιστορία, αλλά θα προσπαθήσω να στα πω περιληπτικά. Πίσω στο 1983 ή 1984, εγώ και ο Mikkey Dee (Scorpions, Motorhead, ex-King Diamond) γνωριζόμασταν για κάποια χρόνια και παίξαμε κιόλας μαζί σε κάποιες βραχύβιες μπάντες, για μια-δυο βδομάδες ή και λιγότερο. Εκείνη την εποχή, αποφάσισε να μετακομίσει στη Δανία κι έπειτα από ένα περίπου χρόνο συνάντησε τα παιδιά από τους Mercyful Fate, πίσω στις καλές τους μέρες. Έπειτα, ο King αποφάσισε να προχωρήσει το project των King Diamond και άφησε τους Mercyful Fate. Ο Mikkey, λοιπόν, ήταν ένας από τους μουσικούς που ζήτησε να μπουν στη νεοσύστατη μπάντα του, μαζί με τον Timi Hansen και τον Michael Denner, αλλά κι έναν Σουηδό κιθαρίστα (υγ: μάλλον εννοεί τον Floyd Konstantin) που είχε περάσει για ένα φεγγάρι από το line-up.

Έτσι, μπήκαν στο στούντιο με σκοπό να ηχογραφήσουν το "Fatal Portrait" αλλά δεν λειτούργησε καλά η συνεργασία με αυτόν τον τύπο, οποτε ο Mikkey που με ήξερε, μου ζήτησε να πάω στην Κοπεγχάγη να βοηθήσω. Εγώ τότε ζούσα στο Γκέτεμποργκ και την ίδια μέρα που με πήρε, παράτησα τη δουλειά μου, μάζεψα μερικά ρούχα και την κιθάρα μου με τον ενισχυτή μου και πήγα κατευθείαν στη Δανία. Συνάντησα τα παιδιά στο στούντιο κι εκεί μου ζήτησαν να παίξω ένα σόλο, ώστε να τσεκάρουν τον τρόπο που παίζω και το ύφος μου. Το κάναμε στο "Dressed In White", το οποίο και βρίσκεται προφανώς στο "Fatal Portrait", το παίξαμε μερικές φορές, ηχογραφήσαμε το σόλο του και είχαμε μια κουβέντα και αυτό ήταν. Ήταν τέλη Ιουνίου του 1985 όταν με καλωσόρισαν στη μπάντα.

Απ' όσο γνωρίζω, είσαι αυτοδίδακτος ως κιθαρίστας. Έρχομαι, λοιπόν, να ρωτήσω, κατά πόσο πιστεύεις πως αυτός ο «ανορθόδοξος» τρόπος μάθησης του να παίζεις κιθάρα σε βοήθησε σε οποιονδήποτε τομέα, είτε συνθετικό, είτε εκτελεστικό;

Φυσικά, διότι πάντοτε άκουγα περισσότερο μουσική από το να τσεκάρω νότες και να διαβάζω παρτιτούρες. Άκουγα πολλά πράγματα και προσπαθούσα να καταλάβω και να φιλτράρω το τί πίστευα ότι παίζουν οι κιθαρίστες που άκουγα, δημιουργώντας το δικό μου ύφος. Αυτό με βοήθησε να γίνω αυτός που είμαι. Δεν έπαιζα ακριβώς ό,τι έπαιζε ο Michael Schenker ή ο Tony Iommi ή ο Angus Young, αλλά κάτι μεταξύ αυτών και με στοιχεία από όλους, κάτι που με έκανε τον κιθαρίστα που είμαι σήμερα.

«Tony, δεν θα ήταν ωραίο να ξεκινούσαμε ένα project και να γράψουμε μερικά τραγούδια μαζί;»

Κάποια χρόνια πριν είχες συνεργαστεί με τους Tony Martin (ex-Black Sabbath), Magnus Rosen (Hammerfall) και Danny Needham (ex-Venom), σε ένα project με την ονομασία Black. Τί συνέβη με αυτό;

Έχεις δίκιο κι έχει πλάκα διότι μιλούσα με τον Magnus χθες κιόλας. Αυτό ήταν προτού επανέλθουμε με τους King Diamond, το 2011. Άρα, πιστεύω κάπου μεταξύ 2010 με 2012, κάπου τότε. Συνάντησα τον Tony στο Γκέτεμποργκ και του είπα «Tony, δεν θα ήταν ωραίο να ξεκινούσαμε ένα project και να γράψουμε μερικά τραγούδια μαζί;». Συνθέσαμε μαζί μερικά τραγούδια αλλά τίποτα δεν κυκλοφόρησε τελικά. Αλλά ακόμη έχουμε μερικά τραγούδια στην άκρη, τα οποία αν ηχογραφήσουμε φυσιολογικά και τα κυκλοφορήσουμε κάποια στιγμή, θα έχουν πολύ ενδιαφέρον μιας και είναι πραγματικά καλές συνθέσεις που συνδυάζουν άψογα το ύφος του καθενός μας. Ξέρεις, το background του Tony με τους Black Sabbath, του Magnus με τους Hammerfall, του Danny από τους Venom και το δικό μου. Θα δούμε. Ποτέ μη λες ποτέ, όμως σίγουρα θα χρειαστεί να βρούμε διαθέσιμο χρόνο να ασχοληθούμε με αυτό και να συνθέσουμε μερικά τραγούδια παραπάνω.

Το 1993 είχες συνεργαστεί και με τον Chuck Schuldiner στο "Individual Thought Patterns" άλμπουμ. Πώς και προέκυψε αυτό τότε;

Τίποτα δεν συνέβαινε με τους King Diamond εκείνη την περίοδο, καθώς οι Mercyful Fate επανασυνδέθηκαν κι έτσι, προσωπικά δεν είχα τι να κάνω. Στην πραγματικότητα, εκείνη την εποχή δεν είχαμε δισκογραφικό συμβόλαιο με τους King Diamond, οπότε απλά επέστρεψα πίσω στη μουσική κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μάλιστα, εκείνη την εποχή είχα γίνει και πατέρας και σκέφτηκα πως θα ήταν μια καλή ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό. Έτσι, όταν η δισκογραφική των Death, η Roadrunner Records, με κάλεσε ώστε να με ρωτήσει σχετικά με το αν ενδιαφέρομαι να παίξω μερικά σόλο στην επόμενη δουλειά του Chuck με τους Death, απάντησα πως κάτι τέτοιο θα ήταν υπέροχο. Είχα, βέβαια, να προετοιμαστώ λιγάκι, μιας και θα πήγαινα για δέκα μόλις μέρες εκεί απλά για να ηχογραφήσω μερικά σόλο, αλλά ήταν μια εντελώς νέα και συναρπαστική εμπειρία για μένα όλο αυτό.

Πώς προέκυψε η ενασχόληση σου με την παραγωγή; Υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον project που να κάνεις την παραγωγή του αυτήν την εποχή;

Έχω δουλέψει με πολλές μπάντες απ’ όλο τον κόσμο στο Sonic Train στούντιο στο νότιο Γκέτεμποργκ, με την τελευταία να προέρχεται από τη Νορβηγία, η οποία είναι και πρωτοεμφανιζόμενη. Επίσης, τις τελευταίες μέρες δουλεύω με μια Αμερικάνικη μπάντα, τους Kill Ritual. Έχουν βγάλει μερικά άλμπουμ στο παρελθόν αλλά αυτήν την περίοδο αποφάσισαν να έρθουν εδώ να ηχογραφήσουν τα πάντα. Είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ξέρεις, είναι η τυπική Bay Area thrash μπάντα, με αρκετή μελωδία. Απολαμβάνω γενικότερα, πάντως, να δουλεύω με άλλους μουσικούς, άλλες μπάντες και κόσμο από ολόκληρο τον κόσμο, ενώ δουλεύω κι ως μηχανικός. Άλλωστε, υπάρχει τόσος εξοπλισμός εδώ που χρειάζεται φροντίδα κι εγώ λατρεύω αυτό που κάνω, όταν δεν δουλεύω με τον King Diamond.

Αλήθεια, πως εσύ και ο King Diamond ανταλλάσετε ιδέες και συνθέτετε, όντας εσύ στη Σουηδία κι εκείνος στο Texas; Οι υπόλοιποι συνεισφέρουν κατά οποιονδήποτε τρόπο στη συνθετική διαδικασία;

Όχι, η συνθετική διαδικασία αφορά μονάχα εμένα και τον King, αφού και οι δύο ξέρουμε τι θέλουμε. Θα ήταν δύσκολο να μπουν άλλοι σε αυτή τη διαδικασία. Το προσπαθήσαμε μερικές φορές στο παρελθόν, αλλά ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε να κάνουμε, οπότε είναι αυτό που είναι. Όσο για το πώς συμβαίνει αυτό, απλά γράφουμε τραγούδια και τα στέλνουμε ο ένας στον άλλο. Είναι τόσο εύκολο, ξέρεις, μιας και μπορείς πλέον να κάτσεις στον υπολογιστή και με τα διάφορα προγράμματα που υπάρχουν να μπορείς να δημιουργήσεις από την αρχή κιόλας μια πρώιμη μορφή μιας σύνθεσης. Και απλά στέλνω ό,τι ιδέα έχω στον King.

Βέβαια, αυτή θα είναι μια νέα εμπειρία για εμάς, μιας και στο παρελθόν δεν έχουμε κάνει κάτι αντίστοιχο και έχει περάσει κι αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που βρισκόμασταν σε αυτή τη διαδικασία, αλλά νομίζω πως δεν θα έχουμε πρόβλημα. Μιλάμε αρκετά, πάντως, με τον King, για διάφορα πράγματα και με το να του στέλνω σχεδόν ολοκληρωμένες τις ιδέες με τη δομή ενός τραγουδιού, μπορεί κι εκείνος να το επεξεργαστεί άμεσα στο στούντιο του στο Τέξας και να προσθέσει τα φωνητικά του μέρη. Τα υπόλοιπα μέλη, βέβαια, συμμετέχουν σε αυτό με το πώς παίζουν και πώς χρωματίζουν το παίξιμο τους. Ξέρεις, μια drum machine δεν έχει και το πιο συναρπαστικό παίξιμο, οπότε ο Matt (Thompson) μπορεί και προσθέτει με το παίξιμο του πολλά, με τους διάφορους ρυθμούς και τις αλλαγές που σκαρφίζεται. Ομοίως και ο Mike (Wead) και ο Pontus (Egberg) θα συνεισφέρουν κάποια σπουδαία μέρη. Όλα έχουν τη σημασία τους κι, άλλωστε, εγώ ας πούμε δεν είμαι μπασίστας, δεν μπορώ να παίξω μπάσο όπως ένας πραγματικός μπασίστας και να προσδώσω με το παίξιμο μου στην πρωτόλεια σύνθεση. Οπότε, σίγουρα υπάρχει συμβολή των υπολοίπων μελών στο τελικό αποτέλεσμα, απλά όχι σε ό,τι αφορά τη διαδικασία της σύνθεσης.

Έχω ακούσει κάποιες από αυτές τις tribute μπάντες, τις οποίες αποκαλώ έτσι ακόμη κι αν δεν είναι στην πραγματικότητα

Σε ό,τι αφορά την επιρροή των King Diamond στη μεταλλική σκηνή, θα έλεγα πως πλέον είναι εντονότερη από ποτέ, με πλήθος συγκροτημάτων να σας θεωρούν κύρια επιρροή τους. Το θέμα είναι πως υπάρχουν μπάντες όπως οι Attic, οι Portrait και οι Them για παράδειγμα, στις οποίες οι ομοιότητες με την εικόνα και τον ήχο των King Diamond είναι τόσο προφανείς κι εντονότατες που καλύπτει τα πάντα. Έχεις ακούσει κάποια από αυτές τις μπάντες και τι άποψη έχεις για την ύπαρξή τους; Νιώθεις κολακευμένος ή σκεπτικός;

Μάλλον περισσότερο κολακευμένος, αφού κάναμε κάτι τόσο καλό που άλλες μπάντες βρήκαν τόσο αρεστό ώστε να ακολουθήσουν το ύφος του. Είναι κάτι καλό, υποθέτω, κι έχω ακούσει κάποιες από αυτές τις μπάντες. Στην τελική, είναι καλό από τη στιγμή που αρέσει αυτό που κάνουν στους ίδιους.

Έχεις ξεχωρίσει κάποια από αυτές που να σου αρέσει, ας πούμε, περισσότερο;

Όχι, δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα. Απλά θυμάμαι πως έχω ακούσει κάποιες από αυτές τις tribute μπάντες, τις οποίες αποκαλώ έτσι ακόμη κι αν δεν είναι στην πραγματικότητα, για προφανείς λόγους. Θυμάμαι πως έχω ακούσει αρκετές από αυτές και, πραγματικά, σκέφτηκα πως αυτό θα μπορούσε υπό συνθήκες να είναι δικό μας τραγούδι σε πολλές περιπτώσεις, αν εξαιρέσεις στο γεγονός πως ο King έχει έναν μοναδικό τρόπο που τραγουδάει κι εκφέρει τους στίχους οπότε είναι δύσκολο να τον κοπιάρεις απόλυτα. Κατά τα άλλα, κάποια από αυτά τα τραγούδια θα μπορούσαν να είναι δικά μας, σχεδόν.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που επισκεφτήκατε την Ελλάδα, νομίζω δώδεκα ή δεκατρία χρόνια. Ξέρεις, έχετε ένα μεγάλο πυρήνα οπαδών εδώ και θα ήσασταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι να μας επισκεφτείτε και πάλι. Οπότε, έρχομαι να ρωτήσω, ποια τα σχέδια σας για εμφανίσεις και περιοδίες για την περίοδο που έρχεται;

Έχουμε πλάνα για μια περιοδεία, αλλά αφορούν κάποια μεγάλα φεστιβάλ στην Ευρώπη το καλοκαίρι και, δυστυχώς, η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται σε αυτά. Πραγματικά, λυπάμαι για αυτό, αλλό δεν είχαμε περιοδεύσει για πολύ καιρό και έχουμε πολλά μέρη που πρέπει να επισκεφτούμε ξανά. Δεν λέω όμως, ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Θα το δούμε. Λογικά δεν θα είναι, πάντως, το ερχόμενο καλοκαίρι απ’ ότι φαίνεται. Αλλά γνωρίζω πως έχουμε σπουδαίους οπαδούς στην Ελλάδα και θα ήταν υπέροχο να σας ξαναδούμε σύντομα.

Κι εμείς θα το θέλαμε. Αυτά από μένα Andy, ήταν τιμή μου και προνόμιο που είχαμε αυτήν την κουβέντα. Ελπίζω να σας δούμε σύντομα από τα μέρη μας. Συγχαρητήρια και πάλι για τη νέα σας κυκλοφορία και σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.

Εγώ ευχαριστώ, τα λέμε.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Songs For The Dead Live" από τον Σπύρο Κούκα.