Year Of The Goat

Trivia Godess

Napalm Records (2025)
Από την Ειρήνη Τάτση, 12/09/2025
Η μαύρη κατσίκα μας μάσησε, μας έφτυσε, μας στραβοκοίταξε και μας νίκησε στο τέλος
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι άναρθρες κραυγές χαράς των Ζαρκαδούλα και Ζαρκαδούλα στο άκουσμα ενός νέου σατανιάρικου δίσκου μπορούν να είναι μόνο προάγγελος καλών πραγμάτων και φυσικά η μαεστρία των Year Of The Goat τις προκάλεσε, για άλλη μια φορά. Προσηλωμένοι σε ένα πλήρως αποδεκτό πισωγύρισμα στο πατροπαράδοτο rock το αγκαλιασμένο από το σατανά, όπως αυτό εκκίνησε ήδη από το προηγούμενο "Novis Orbis Terrarum Ordinis", απελευθερωμένη από την αυστηρή προσήλωση στα heavy metal riffs των πρώτων τους βημάτων, οι Year Of The Goat επιστρέφουν για να δημιουργήσουν άλλον ένα δίσκο που θα λατρέψουμε.

Κακά τα ψέματα, η πλειοψηφία των συγκροτημάτων που συνετέθη την τελευταία περίπου δεκαπενταετία και σχημάτισε το ρεύμα του occult rock revival παίζει πάρα πολύ με την εικόνα και τη θεματολογία - το κλίμα άλλωστε είναι αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι αυτής της μουσικής. Βοηθά ιδιαίτερα και το γεγονός πως η εκτόξευση της δημοτικότητας των Ghost έκανε δημοφιλείς και σε ένα ιδιαίτερα ευρύ κοινό αυτούς τους ήχους. Αυτό το τελευταίο επιχείρημα, δίδαξε όμως και κάτι άλλο - πόσο δυνατά hit και τραγούδια είναι σε θέση να προσφέρει ο συγκεκριμένος ήχος. Οι Year Of The Goat άλλωστε υπήρξαν περίτρανη απόδειξη από τα πρώτα τους βήματα, με το "Angel’s Necropolis" να είναι και να παραμένει ένα από τα ομορφότερα κομμάτια του ιδιώματος.

Στο νέο ύμνο προς την θηλυκή πλευρά της μαγγανείας, οι Year Of The Goat εξερευνούν τη μυσταγωγία της γυναικείας παρουσίας εντός του "Trivia Godess" - αυτό δε θα συμβεί στους στίχους όσο και στους τίτλους. Η σύσταση μας γίνεται με δύο πανέμορφα κομμάτια που συνεχίζουν την παράδοση της τραγουδογραφίας των Σουηδών - από τη μία το "Alucarda" που η επαναληψιμότητα του ρεφρέν του έρχεται να σταθεί επάξια δίπλα σε άλλες μαγίστρες γυναίκες-τραγούδια του πρόσφατου μουσικού παρελθόντος (μου έρχονται στο μυαλό το "Maxine" των Green Lung και φυσικά το "Mary On A Cross") - μιλάμε για ένα απίστευτο κομμάτι, και από την άλλη πρωτόπλαστη μας εξαπολύει τη δυναμική της στο "Power Of Eve". Τα video clips τους μάλιστα είναι το ένα συνέχεια του άλλου και λένε την ιστορία τους τόσο πειστικά και ικανοποιητικά. Η Εκάτη η ίδια μας φιλοξενεί στο απόκοσμο σπιτικό της ως η προσωποποίηση της "Trivia Godess". Άλλη μια δυναμική παρουσία ξεδιπλώνει την ιστορία της στο "The Queen Of Zemargad", βουτώντας βαθιά στην ιστορία της βίβλου.

Φυσικά, μεγάλος πρωταγωνιστής αυτών των αφηγήσεων δεν είναι άλλος από την ανδρόγυνη, χαρακτηριστική φωνή του Thomas Ericksson, η οποία συντροφεύεται αρμονικά από τους συνοδοιπόρους του, Mikael Mihailo Popovic, Jonas Erik Waldhuber Mattsson και Elin Gårdfalk που συμμετέχουν όλοι στα φωνητικά. Στον πρώτο ρόλο όμως δεν έχουμε ένα πράγμα στην περίπτωση αυτή των Year Of The Goat. Οι μελετημένες κιθάρες που διέπουν το δίσκο, τιθασεύουν σε μια απόλυτη αρμονία τη rock ψυχεδέλεια των 70s, το παραδοσιακό heavy metal των 80s και τη σατανική φρεσκάδα του occult rock revival των 10s. Τραβώντας μέχρι και από τη θρησκεία του Αϊτιανού βουντού, η σατανίλα δεν βρίσκει όρια στους τρόπους, και το "Met Agwe" σηματοδοτεί την ψυχεδέλεια και μάλλον την πιο σημαδιακή φωνητική ερμηνεία του Eriksson εντός της κυκλοφορίας. Μια ψυχεδέλεια που εξαπλώνεται με σύγχρονα doom περιθώρια στο "King Of Damnation" που φέρει ελαφρά στο μυαλό τον Rob Lowe, και κορυφώνεται στο μυσταγωγικό "Witch Of The Woods". Σαν άλλη "VVitch" του Eggers παρέα με τον Black Phillip, η μάγισσα μας τράβηξε στον εκστατικό της χορό εντός του δάσους κι εμείς αποδεχτήκαμε - αξίζει να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο για μια νύχτα ευημερίας.

Σε ένα ακούραστο σερί καλογραμμένων, κολλητικών, ευχάριστων τραγουδιών, οι Year Of The Goat δεν αφήνουν καμία θέση ανεκμετάλλευτη, «συμπληρώνοντας» με το δυναμικό "Kiss Of A Serpent" και το νοσταλγικό "Crescent Moon", σε μια τελετή μαύρης μαγείας με πολλές επιρροές πίστης που όμως όλες καταλήγουν στο ίδιο σημείο - τη μουσική έκσταση την τόσο ποθητή, που ξεχνά κάθε τίμημα. Το "Trivia Goddess" είναι ένας δίσκος με μη μελανά σημεία παρά την κατάμαυρη ψυχή του, που θα σε χορτάσει ξανά και ξανά κι εσύ θα επιμένεις να το ξαναγευτείς λυσσαλέα. Οι Σουηδοί δεν έχουν σταματημό και μάλλον το occult rock πούλησε αποτελεσματικότατα την ψυχή του για την επίτευξη της αθανασίας.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET