Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...

Trelldom
...By The Shadows...
Οι Νορβηγοί black metallers επιστρέφουν έπειτα από 17 χρόνια παραδίδοντας ένα ex nihilo avant-garde αριστούργημα
Νομίζω στην είδηση της δισκογραφικής επιστροφής των Νορβηγών Trelldom, η συντριπτική πλειοψηφία όσων είχαν εικόνα της δισκογραφίας τους περίμενε άλλο ένα απαύγασμα ψυχρού νορβηγικού black metal. Πράγματι, τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησε το σχήμα του Gaahl από το 1995 μέχρι το 2007, δεν άφηναν περιθώρια αμφισβήτησης. Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια όμως μετά, οι Trelldom ενεργοποιήθηκαν εκ νέου, και η νεκρανάστασή τους έσκασε σαν καινοφανής αστέρας από το πουθενά.
Το "…By The Shadows…" δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε κυκλοφόρησε το σχήμα στο παρελθόν του. Όπως φαίνεται, η εμπειρία των Gaahl’s Wyrd υπήρξε καθοριστική για την κατεύθυνση της μπάντας, όπως και τα πεπραγμένα του Stian Kårstad, σε κιθάρες και μπάσο, με τους Nidingr. Την ειδοποιό διαφορά όμως έκανε η προσθήκη του αδιανόητου ντράμερ Kenneth Kapstad, επίσης μέλους των Motorspycho, Spidergawd, Thorns, Goat Of The Head, μεταξύ άλλων…Το αποτέλεσμα; Ένας δίσκος που μόνο ατμοσφαιρικά και αισθητικά κινείται σε black metal ηχοτοπία. Ή έτσι υποδηλώνουν οι αναγνωριστικές ακροάσεις…
Οι Trelldom επέστρεψαν με ένα πειραματικό μανιφέστο που έχει περισσότερα κοινά με τους Ved Buens Ende, In The Woods… (τους σοβαρούς, όχι τους πρόσφατους), Fleurety, Whirling, Shining, Manes και προφανώς Dodheimsgard παρά με τους Gorgoroth, τους Taake, τους Tsjuder ή τους 1349. Σε κούφανα; Είναι αυτό οι Trelldom που κάποτε αποτελούσαν trve cvlt ενοχική απόλαυση; Και εγώ σε άρνηση ήμουν, για να καταλάβεις. Οι δυσαρμονίες και το σαξόφωνο του "I Drink Out Of My Head" θα γελάσουν σαρδόνια. Το avant-garde metal των Νορβηγών, εμφανίζεται απρόσκοπτα σε μια εποχή που οι νεότεροι πιστοί μαθητές του νορβηγικού black metal το τιμούν με ψυχωμένα έργα μέχρι το μεδούλι. Και όμως, η τριάδα των Trelldom δεν αναζητεί την επιβεβαίωση στο σκληροπυρηνικό κοινό.
Η έναρξη του "The Voice of What Whispers", μέχρι να μπουν τα φωνητικά, μοιάζει βγαλμένη από τα μεγαλεία των Oranssi Pazuzu. Kraut/psych rock, δυσαρμονίες, jazz ξεσπάσματα και ρυθμοί, έρπουσες μπασογραμμές, κιθάρες που αποδομούν θορυβωδώς οτιδήποτε κτίζουν, και ένας Gaahl να εκμεταλλεύεται ιδανικά το φωνητικό του εύρος και την ερμηνευτική του δεινότητα, άλλοτε με ψιθύρους και απαγγελίες, με σχεδόν μηδενικά brutal φωνητικά άλλοτε ως ένας gothic rock καταραμένος ερμηνευτής, της σχολής του Ούγγρου Ηγεμόνα Attila Csihar. Στο "Exit Existence", που διαθέτει ένα μεγαλειώδες δεύτερο μισό, οι Trelldom κοιτούν κατάματα τις προαναφερθείσες νορβηγικές μπάντες, και με καθυστέρηση δύο δεκαετιών, εντάσσονται στην παράδοση των νορβηγικών μπαντών που άλλαξαν ριζικά τον ήχο τους, πειραματίστηκαν, χάραξαν μια νέα πορεία.
Το "…By The Shadows…" είναι ένα συμπαγές αριστούργημα το οποίο όμως μπορεί δομικά να ανασαίνει και να ηχεί οργανικό. Το υπνωτικό τρίλεπτο "Return Of The Distance" με το κακόφωνο σαξόφωνό του, συμβολή του τρομερού Kjetil Møster (Royksopp, The End) πάνω σε στροβιλίζοντα riffs και αστρικά leads, θα αναδείξει τη συνθετική αντίληψη της μπάντας. Το φινάλε του δίσκου με την οκτάλεπτη ομότιτλη σύνθεση, βρίσκει το black ‘n’ roll να αποκτά ένα motorik beat και να ηχεί ως ένα αστικό σαμανιστικό ξόρκι. Ώρες ώρες, τα 41 λεπτά που διαρκεί το τέταρτο άλμπουμ των Νορβηγών αποπροσανατολίζουν, και φαντάζουν ως μια ολόκληρη εποχή στην κόλαση.
Οι Trelldom έχουν δημιουργήσει ένα πολυεπίπεδο άλμπουμ που μεταδίδει ουσιωδώς μια αίσθηση παγανιστικού τρόμου. Δεν ξέρω αν θυμάσαι τι έκαναν οι Σουηδοί PÅGÅ, τότε εδώ βρίσκεις το δυσαρμονικό, ηλεκτρισμένο, avant/jazz black metal ισοδύναμό του. Σε ένα συνειρμό καθαρά συγκυριακό, ακούγοντας το υπνωτιστικό "Between The World", όπως ο Vicotnik με τους Doedsmaghird οραματίστηκε ένα εναλλακτικό παρελθόν σε μια παράλληλη διάσταση, έτσι και εδώ η τριάδα, Gaahl προεξάρχοντως, επιχειρεί να ξαναγράψει την κληρονομιά της. Το στίγμα των Trelldom με την δισκογραφική τους επιστροφή έπειτα από σχεδόν μια εικοσαετία, πλέον είναι ριζικά διαφορετικό, απελευθερωμένο από βαρίδια και οριοθετήσεις του παρελθόντος.
Στην αδιαμφισβήτητα κορυφαία τους στιγμή, οι Νορβηγοί παραδίδουν ένα από τα καλύτερα και πιο θαρραλέα άλμπουμ που έβγαλε ποτέ η νορβηγική black metal σκηνή. Το γεγονός δε, πως το πράττουν στη σημερινή εποχή, και δεδομένου του πως έχει εξελιχθεί το ιδίωμα προς πάσα κατεύθυνση, τους θεριεύει. Ο ρομαντισμός του "…By The Shadows…" κρύβεται στις σκιές του περιεχομένου, όχι στην αλλοπρόσαλλη, δαιμόνια μορφή του. Τα μάτια άνοιξαν και καρφώθηκαν πάνω σου. Οι Trelldom σου εφιστούν την προσοχή.