State Champs

Kings Of The New Age

Pure Noise Records (2022)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 29/07/2022
Η εκδίκηση του pop-punk: Η χαρά της απλότητας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μερικές φορές τα πράγματα είναι τόσο εύκολα όσο δείχνουν. Το όνομα των State Champs μπορεί να μην φτάνει απαραίτητα από μόνο του για να κάνει τους περαστικούς να καταλάβουν πού ετοιμάζονται να μπουν. Μία ματιά στο skate, την πισίνα, τα γκράφιτι και τους φοίνικες στο εξώφυλλο, κι αυτό αλλάζει. Αν προστεθούν τριάντα σκάρτα δευτερόλεπτα από την εισαγωγή του "Here To Stay" το πακέτο έχει ολοκληρωθεί με κάθε επισημότητα. Ασταμάτητο κέφι. Ξεδιάντροπα poppy γραμμές. Ταιριαστά γυαλισμένη παραγωγή. Χαρούμενα πάνκικα κοψίματα.

Η τετράδα από τη Νέα Υόρκη απέχει κάμποσο από το να χαρακτηριστεί καθιερωμένο όνομα, ακόμα και στα πλαίσια του pop punk χώρου. Το ότι κυκλοφόρησαν ντεμπούτο το 2013 ενώ η σκηνή έχει αρχίσει να σβήνει από το χάρτη του mainstream περίπου μισή δεκαετία πίσω, πιθανότατα κάπως σχετίζεται. Σε κάθε περίπτωση, ούτε πρωτάρηδες είναι, ούτε τίποτα τυχάρπαστοι που είδαν πλατινέ φως και μπήκαν. Αντίθετα, στο "The Finer Things" και τον διάδοχό του υπάρχουν singles που σε διαφορετική εποχή θα μπορούσαν εύκολα να είναι εμπορικές επιτυχίες.

Μετά από το άνισο βήμα του "Living Proof", κι ενώ το ύφος βρίσκεται με έναν περίπου παράλογο τρόπο ξανά στα πάνω του, η ευκαιρία για ολική επαναφορά παραήταν καλή για να πάει χαμένη. Η κυκλοφορία του "Everybody But You" μερικούς μήνες πίσω έσκασε σαν τέλειο μπουγέλο από το πουθενά. Καλά ραδιοφωνικά τραγούδια συνεχίζουν να γράφονται αρκετά εκεί έξω, ακόμα κι αν δεν παίζονται στα ραδιόφωνα· τραγούδια τόσο έτοιμα για sing along, πολύ λιγότερα. Έχοντας δίπλα του μισή ντουζίνα ρεφραινάρες κι άλλα τόσα hooks, η νίκη γίνεται ολοφάνερη.

Τα τριανταπέντε λεπτά του "Kings Of The New Age" παίζουν σαν μία βόλτα με φίλους σε κάποια αγαπημένη πλατεία με ράμπες, βγαλμένη από τις μέρες του γυμνασιολυκείου. Ανεξάρτητα από το πόσο μακρινές μοιάζουν εκείνες οι μέρες και άσχετα από το αν το σκηνικό στην πραγματικότητα σου είναι απολύτως ξένο. Κουνήσου στο ριφφάκι του "Eventually", νιώσε τη νεανική γλύκα του "Half Empty" (με την Chrissy Constanza των Against The Current), πιάσε το βλεφάρισμα/κλείσιμο ματιού στο "Sun Dress", και χωρίς να το καταλάβεις θα έχεις βρεθεί εκεί.

  • SHARE
  • TWEET