Touche Amore: «Η συμμετοχή του κοινού μας κάνει να αισθανόμαστε ευγνώμονες»

 Η ουσία του post-hardcore συνήθως δύναται να περιοριστεί ανάμεσα σε πολύ κοφτερούς στίχους, αγνή μα σκληρή μουσική ψυχή και συναίσθημα που συνεπαίρνει. Αυτή την ουσία, οι Touche Amore είναι ένα συγκρότημα που την αγκάλιασαν και την ενστερνίστηκαν από την αρχή της δημιουργίας τους. Βήμα βήμα, η πορεία τους ταλανίστηκε από προσωπικά συμβάντα και εμπειρίες που αντί να οδηγήσουν στην καταστροφή τους, εκτυλίχθηκαν σε ολοένα και περισσότερο δυναμικές μουσικές κυκλοφορίες που αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, με αποκορύφωμα ίσως την περσινή τους κυκλοφορία, "Spiral In A Straight Line". 

Γνωστοί για την εκρηκτική σκηνική τους παρουσία, οι Touche Amore έρχονται για πρώτη φορά στην Αθήνα, για μια συναυλία που αναμένεται να μείνει αξέχαστη όπως άλλωστε και κάθε τους εμφάνιση που κάποιος έχει την τύχη να παρευρεθεί. Με αφορμή αυτή μας την επικείμενη συναυλιακή συνάντηση, οι Touche Amore μοιράζονται μαζί μας την ανυπομονησία τους αλλά και το τι συνέβη στο συγκρότημά τους τα τελευταία δέκα χρόνια.

Γεια σας και καλωσορίσατε στο Rocking.gr! Έχουν περάσει περίπου δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που σας φιλοξενήσαμε εδώ. Πολλά έχουν συμβεί σε αυτό το διάστημα για το οποίο θα μιλήσουμε συγκεκριμένα, αλλά τι θα λέγατε στον εαυτό σας πριν από δέκα χρόνια αν μπορούσατε;

Στον τον εαυτό μου πριν από δέκα χρόνια, πως δεν θα μπορούσε να πιστέψει τις ευκαιρίες που του δόθηκαν τα επόμενα χρόνια!

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε, ήταν περίπου την στιγμή που κυκλοφόρησε το "Is Survived By", σημειώνοντας μια πιο μελωδική προσέγγιση για το συγκρότημα. Λίγα χρόνια αργότερα όμως, η κυκλοφορία του "Stage Four" σημείωσε μια πολύ σημαντική και σπαρακτική εμπειρία, κάνοντας τον ήχο σας πιο συναισθηματικό. Κοιτάζοντας πίσω, πώς νιώθετε όταν κυκλοφορείτε ένα άλμπουμ ακόμα πιο προσωπικό από τα προηγούμενα;

Η αίσθηση είναι πραγματικά υπέροχη. Γυρνάς να κοιτάξεις πίσω και αισθάνεσαι πως όλο ήταν ειλικρινές.

Η χρήση των λέξεων του Jeremy, είναι πολύ εύκολο να κατανοηθεί και να κάνει κάποιον να συνδεθεί με τα νοήματά του

Πέρασε πάλι λίγος καιρός και μετά αντιμετωπίζουμε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο της κραντίνας όπου όλοι έπρεπε να παλέψουμε τους ίδιους αγώνες. Για εσάς, κυκλοφόρησε το "Lament" που έμεινε μελωδικό, λυπημένο και συγκινητικό, αλλά αυτή τη φορά, παρόλο που τα θέματά του προέρχονταν από προσωπικές εμπειρίες, περιέγραφε τα συναισθήματα ολοένα και περισσότερων ανθρώπων. Ήταν σκόπιμo να προσεγγίσετε περισσότερες ψυχές σαν αυτό;

Δεν γράφω εγώ τους στίχους για το συγκρότημα, αλλά νομίζω ότι είτε ο Jeremy προσπαθεί να μιλήσει απευθείας στους ανθρώπους είτε όχι, η χρήση των λέξεων του, είναι πολύ εύκολο να κατανοηθεί και να κάνει κάποιον να συνδεθεί με τα νοήματά του.

Μου φάνηκε πολύ ωραίο που συμπεριλάβατε όλα τα δικά σας κατοικίδια και καλών φίλων, ή καλύτερα, την τετράποδη οικογένεια σας στο βίντεο κλιπ του "Reminders". Πόσο σημαντικές ήταν αυτές οι ψυχές για εσάς στην καραντίνα;

Ήταν όλα αυτά τα πλάσματα εξαιρετικά σημαντικά! Είμαι ακόμα στενοχωρημένος που ο πρώτος μου σκύλος Benny (τον οποίο υιοθετήσαμε τον Νοέμβριο του 2020) δεν πρόλαβε να μπει στο βίντεο. Ίσως θα έπρεπε να κάνουμε μια ενημέρωση / Director’s cut!

Η καραντίνα παρουσίασε ένα ενδιαφέρον πρόβλημα για εμάς

Δεδομένου ότι οι ζωντανές εμφανίσεις, κάτι στο οποίο θα επανέλθουμε αργότερα, είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ύπαρξής σας ως συγκρότημα, πώς ήταν για εσάς να ζήσετε ένα lockdown χωρίς συναυλίες;

Ένιωσα πολύ περίεργα να κυκλοφορώ έναν δίσκο σε ένα κενό του κόσμου, χωρίς περιοδείες. Θα πω ότι παρουσίασε ένα ενδιαφέρον πρόβλημα για εμάς, στο οποίο μπορέσαμε ευτυχώς να κλίνουμε στην έντονα οπτική φύση της μπάντας μας και να βρούμε μοναδικούς τρόπους για να κάνουμε βίντεο και άλλο περιεχόμενο, όπως η κυκλοφορία του δίσκου με ζωντανή ροή (live stream). Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να δημιουργήσεις ενέργεια και ενδιαφέρον με νέους τρόπους όταν δεν έχεις κοινό!

Παίρνουμε το σώμα της προηγούμενης δουλειάς μας για το οποίο είμαστε περισσότερο περήφανοι και προχωράμε με αυτό στο επόμενο άλμπουμ

Σιγά-σιγά, ο κόσμος επέστρεψε στην κανονικότητα, τουλάχιστον όσο μπορούσε, και μετά η επικείμενη κυκλοφορία του "Spiral In A Straight Line" μας έφερε την πιο περιεκτική δουλειά σας μέχρι σήμερα, και με τον όρο περιεκτικό εννοώ την ενσωμάτωση ισχυρότερων, πιο hardcore προσεγγίσεων που θυμίζουν τα πρότερα χρόνια σας, μαζί με τον πιο μελωδικό ήχο των πιο πρόσφατων κυκλοφοριών σας. Στοχεύατε σε αυτό ή προέκυψε φυσικά;

Νομίζω και τα δύο - γενικά παίρνουμε το σώμα της προηγούμενης δουλειάς μας για το οποίο είμαστε περισσότερο περήφανοι αν κάτσουμε και εξετάσουμε τι έχουμε κάνει στο παρελθόν και προχωράμε με αυτό στο επόμενο άλμπουμ. Σε αυτό το σημείο γράφουμε απλώς αυτό που νιώθουμε χωρίς ιδιαίτερα προκαθορισμένη ατζέντα.

Ξέρω πως πολλοί αναρωτιούνται, τι ακριβώς είναι μια "Hal Ashby catastrophe" και πού τη βλέπετε να συμβαίνει στη ζωή;

Εμπεριέχει έναν παρεξηγημένο χαρακτήρα που παθαίνει πράγματα που δεν του αρμόζουν.

Σε αυτό το άλμπουμ, είχατε μερικές συνεργασίες, με τον Lou Barlow και την Julien Barker αντίστοιχα. Πώς προέκυψε να συμμετάσχουν στα τραγούδια σας; Γιατί τους επιλέξατε να έχουν αυτό το μέρος σε κάθε τραγούδι;

Τον Lou Barlow δεν τον γνωρίζαμε προσωπικά, οπότε όταν κάναμε τη σύνδεση στο μυαλό μας ότι το συγκεκριμένο τραγούδι θα μπορούσε να τραγουδηθεί από τη δική του φωνή πάνω σε ότι είχαμε γράψει εμείς, βρεθήκαμε έτσι σε μια αποστολή να τον αναζητήσουμε και εξεπλάγην ευχάριστα που εκείνος ήθελε να είναι μέρος του δίσκου. Η Julien σε αυτό το σημείο είναι μία παλιά φίλη, και ένας από τους πιο αξιολάτρευτους και ταλαντούχους ανθρώπους να έχεις γύρω σου. Ήταν και οι δύο σαν να ταίριαξαν φυσικά.

Το σκοτάδι έμοιαζε σαν φυσικός οπτικός σύντροφος της μουσικής.

Από πού προέρχεται το εξώφυλλο του "Spiral In A Straight Line";

Γράψαμε το δίσκο σε μια ιστορικά και καθόλου συνηθισμένα σε ποσότητα βροχερή χρονιά για το Λος Άντζελες. Το σκοτάδι έμοιαζε σαν φυσικός οπτικός σύντροφος της μουσικής. Το αίσθημα του να είσαι μέσα στο κεφάλι σου, να μην θέλεις να συνειδητοποιήσεις ή να αντιμετωπίσεις αυτό που υπάρχει στην άλλη πλευρά από τις δικές σου σκέψεις και τον εαυτό σου, αυτό προσπαθεί να αποτυπώσει το εξώφυλλο.

Σχετίζεται πάλι με τις συνεργασίες που έχουν προκύψει, συνηθίζετε να κυκλοφορείτε split κυκλοφορίες με συγκροτήματα, πώς προέκυψε λοιπόν η συνεργασία με τους Circa Survive στην τελευταία σας split κυλοφορία;

Πραγματοποιήσαμε περιοδεία με τους Circa Survive το 2012 και μείναμε πολύ κοντά όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν το Two Minutes to Late Night (η διαδικτυακή σειρά που φιλοξένησε τη συνεργασία) μας πρότεινε έφερε σε επαφή ή αν καταλήξαμε στην ιδέα μαζί. Είναι πραγματικά διασκεδαστικό να μαθαίνω από την αρχή ένα τραγούδι με το οποίο είμαι τόσο εξοικειωμένος τόσα χρόνια αργότερα και να το ερμηνεύω ξανά. Χρησιμοποίησα μια b-bendeer telecaster για να μιμηθώ το γλισσάντο της φωνής του Anthony που γλιστρούσε από τη μια νότα πάνω στην άλλη. Όταν τοποθετείται ο συγκεκριμένος ήχος πίσω από τη μελωδική κραυγή του Jeremy, νομίζω ότι είναι πολύ εντυπωσιακό!­

Όλοι μαζί ενώνουμε τις επιρροές και τις ιδέες μας για να δημιουργήσουμε τελικά τον ήχο μας

Παρακολουθούμε τις μουσικές σας αναζητήσεις όλα αυτά τα χρόνια και γυρίζοντας πίσω, μπορούμε να σας δούμε να εξελίσσετε τόσο ελαφρώς τον ήχο σας, βήμα προς βήμα. Πόσο δύσκολο είναι για ένα συγκρότημα να κάνει μικρές αλλαγές στον ήχο του αντί να μεταπηδά γρήγορα μεταξύ των ειδών ή να διατηρεί το ίδιο στυλ ξανά και ξανά, να επιτύχει αυτή την ισορροπία;

Καθόλου δύσκολο! Είναι πολύ φυσικό, καθώς όλοι έχουμε πολύ διαφορετικές επιρροές και όλοι μαζί ενώνουμε τις επιρροές και τις ιδέες μας για να δημιουργήσουμε τελικά τον ήχο μας, αυτό που μας εκφράζει συλλογικά. Έχουμε συζητήσει ότι τα συγκροτήματα που γενικά όλοι συμφωνούμε ότι μας αρέσουν: οι Converge, Envy, Rancid, Death Cab for Cutie, Jimmy Eat World δηλαδή, μπορούν να συνοψίσουν κάπως αόριστα το εύρος του ήχου μας.

Κάτι που έχω παρατηρήσει και ανυπομονώ να το ζήσω προσωπικά, είναι ότι οι ζωντανές εμφανίσεις σας έχουν μια μορφή καθαρτικής εμπειρίας, μια ιδέα ότι το συγκρότημα και το κοινό πρέπει να τραγουδήσουν μαζί σαν να έχουν έναν πνεύμονα. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να επιτυγχάνετε αυτού του είδους τις εμπειρίες σε ζωντανές εμφανίσεις;

Η συμμετοχή του πλήθους μας κάνει να νιώθουμε καταπληκτικά, ευγνώμονες και σαν στο σπίτι μας. Είναι η μισή χαρά του να είμαστε καλλιτέχνες.

Έχετε παίξει σε πολλά φεστιβάλ και νέα μέρη επίσης! Ποιο ήταν το αγαπημένο σας;

Όπως είπες, είχαμε ΠΟΛΛΕΣ εμπειρίες όλα αυτά τα χρόνια και πάντα λαχταρούμε κάτι καινούργιο – αυτές οι πρώτες φορές σε ένα μέρος είναι γενικά οι αγαπημένες μας, καθώς τα πλήθη είναι γενικά πιο ενθουσιασμένα που δεν μας έχουν δει και δεν έχουμε καταφέρει ακόμη μέχρι εκείνη τη στιγμή να επισκεφθούμε τα μέρη τους!

Στην πιο πρόσφατη περιοδεία σας, θα έχουμε επιτέλους την ευκαιρία να σας δούμε ζωντανά στην πόλη μας, την Αθήνα, και θα είναι επίσης η τελευταία ημερομηνία της περιοδείας. Είστε ενθουσιασμένοι με αυτό;

Προσωπικά είμαι εξαιρετικά ενθουσιασμένος! Όχι μόνο γιατί δεν έχουμε ξανακάνει εμφανίσεις στην Ελλάδα, αλλά η οικογένεια της μητέρας μου είναι από τα Ιωάννινα και θα άδραττα κάθε ευκαιρία να επισκεφτώ την πόλη. Είμαι περίεργος αν υπάρχει κάποιο είδος punk ή hardcore σκηνής εκεί πάνω!

Υπάρχουν καλλιτέχνες που θυμάστε εύκολα ότι ήταν καταπληκτικοί ενώ έπαιζαν μαζί σας σε μια συναυλία ή φεστιβάλ;

Πάρα πολλά για να αναφέρουμε όλα αυτά τα χρόνια! Μόλις παίξαμε με ένα συγκρότημα που ονομάζεται Smile στη Γερμανία που ήταν πραγματικά εκπληκτικοί. Κατά τα άλλα, μπορώ σίγουρα να ξεχωρίσω μερικά συγκροτήματα όπως τα παρακάτω: Οι Partisan από το Βέλγιο. Οι Moe από το Όσλο της Νορβηγίας. Οι Birds In Row από τη Γαλλία. Επίσης, ξεχώρισα πάρα πολύ τους Bo Ningen στο φεστιβάλ Primavera πριν από αρκετά χρόνια.

Σας ευχαριστούμε πολύ που αφιερώσατε χρόνο για να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας. Παρακαλούμε, κοινοποιήστε ό,τι θέλετε στους αναγνώστες μας και στο κοινό σας στην Ελλάδα.

Δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια ευκολά τον ενθουσιασμό μας που ερχόμαστε επιτέλους στην Ελλάδα. «Θα τα πούμε σύντομα!» (στα Ελληνικά)