Lucifer's Child / Mystifier

Ανέκαθεν είχαν μια άλλη χροιά οι split κυκλοφορίες στο black metal underground. Προσωπικά, όπως έχω αναφέρει και σε ανάλογες παρουσιάσεις στο παρελθόν, θεωρώ την προσέγγισή τους ως μια χαμένη τέχνη. Το ζήτημα, κατ' εμέ, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι μια απλή παράθεση κομματιών, απομειναριών full lengths, ή οτιδήποτε άλλου. Τα splits οφείλουν να προσεγγίζονται ως πλευρές, και να δίνουν μια αίσθηση συναγωνισμού των επιμέρους συμμετεχόντων.

Υπό αυτό το πρίσμα, η σύμπραξη των εγχώριων blacksters Lucifer's Child με τους Βραζιλιάνους θρύλους Mystifier έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. To "Under Satan's Wrath", προσεγγίζεται και από τα δύο σχήματα με αξιοσημείωτη ειλικρίνεια και προσήλωση. Το EP, διάρκειας 32 λεπτών, δεν επιχειρεί απλώς να επαναφέρει τις δύο μπάντες στο προσκήνιο, εν μέσω απουσίας συναυλιών ελέω πανδημίας, ή ως απλή πρόγευση επερχόμενων full length. Η κυκλοφορία, που, όπως μας ενημέρωσε σε προακρόαση του δίσκου στα Pentagram Studios o Emmanuel, εκπληρώνει μεν ένα, ρομαντικό απωθυμένο του ιδίου και της μπάντας που απίθανα θα επαναληφθεί στο μέλλον, παράλληλα στέκει αυτόνομη στη δισκογραφία τους.

Κοινώς, τέσσερα χρόνια μετά τον δεύτερο δίσκο τους, "The Order", οι Lucifer's Child, επανέρχονται με δύο ολοκαίνουριες συνθέσεις - πιστοποίηση της ηχητικής τους εξέλιξης. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως έκαστο σχήμα εκπροσωπείται από δύο νέα κομμάτια και μια διασκευή, για τις οποίες θα γίνει ειδική μνεία παρακάτω. Το γνώριμο, σύγχρονο, «ηφαιστειακό» black ‘n' roll των Αθηναίων είναι παρόν μεν, αλλά, διανθισμένο. Ο συνθετικός προσανατολισμός παραμένει στο black metal, αλλά οι τεχνοτροπίες ηχούν πιο επικίνδυνες και στοχευμένες. Από τις δυσαρμονίες, τα solos, τα ρυθμικά ξεσπάσματα και τα πιο επιβλητικά χωρία, μέχρι την εμφανή αλλαγή προσέγγισης στα φωνητικά, τα "Satan's Wrath" και "Nova Tenebris" ανοίγουν το παράθυρο σε ένα μέλλον που προσμένεται με ενδιαφέρον για την μπάντα, όπως ήδη αναφέραμε. Το δεύτερο δε, αποτελεί και μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της έως τώρα πορείας της μπάντας.

Στον αντίποδα, οι Mystifier, που ανοίγουν και την κυκλοφορία, δίνοντας της το απαραίτητο κύρος, δεν θέλουν ιδιαίτερες συστάσεις. Αν συμμερίζεστε την άποψή μου, πως, η προ διετίας επιστροφή τους (έπειτα από 20 χρόνια) με το "Protogoni Mavri Magiki Dynasteia" ήταν ικανή να τους επαναφέρει στο προσκήνιο, υπενθυμίζοντας την κολασμένη αίγλη, τόσο του ήχου τους, όσο και της εν λόγω αρχέγονης παράδοσης και αισθητικής του ιδιώματος, τότε οι νέες συνθέσεις τους δεν θα απογοητεύσουν. Και, μπορεί το "Under Inhumane Spells", με τα διπλά του φωνητικά, την πτώση των ταχυτήτων, και τα ρυθμικά του αγκομαχητά, να ηχεί ως κλασικό, μεθυστικό, Mystifier (solo συμπεριλαμβανομένου), η πιο death (που ανέκαθεν υφίστατο στον ήχο τους), πλευρά όμως του εναρκτήριου "Death Beyond Holy Creation" βρίσκει το σχήμα να επικαιροποιεί περαιτέρω την πρότασή του, αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον.

Στον τομέα των διασκευών, οι Mystifier επέλεξαν να τιμήσουν το εμβληματικό "Worship Him" (με μια δρακονική μετατροπή σε Her) των Samael, ενώ οι Lucifer's Child να αναμετρηθούν με το ανυπέρβλητο "Enter The Eternal Fire" του Μέγιστου. Με μια ενδιαφέρουσα όμως τροπή. Για τις ανάγκες των εκτελέσεων, τα δύο σχήματα «αντάλλαξαν» frontmen, προσδίδοντας στο "Under Satan's Wrath" μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα τροπή. Ο Dupont, προσαρμόζει άψογα την ερμηνεία του σε αυτή του Vorph και το έρπον, Celtic Frost-ικό "Worship Her" ηχεί όσο δύσβατο και μοχθηρό επιβάλλεται. Στον αντίποδα, το "Enter The Eternal Fire" έτυχε ιδιαίτερης και σεβάσμιας μεταχείρισης, αφού ο συγκλονιστικός του ρυθμός και το, μνημειώδες βασικό του riff, και φυσικά το εκρηκτικό του solo, επιβάλλονται έναντι κάθε απόπειρας παραλλαγής τους.

Κατά αυτό τον τρόπο, το φινάλε της κυκλοφορίας βρίσκει την αμοιβαιότητα των δύο πλευρών να αναδεικνύεται και την «ασκητεία» προς το ιδίωμα να συνδυάζεται με επαγγελματισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, το "Under Satan's Wrath" πιστοποιεί τον ρόλο του ως split EP, καθώς και την αυθυπαρξία του. Πέραν της «επιτυχίας» των Lucifer's Child να συμπράξουν με ένα σχήμα όπως οι Mystifier, οι οποίοι προσέγγισαν την κυκλοφορία με την πρέπουσα αφοσίωση, στρέφοντας αραχνιασμένα φώτα εκ νέου, και δικαίως, κατά πάνω τους, το εν λόγω άλμπουμ βρίσκει τα σχήματα να μετατρέπουν τις ηχητικές τους εξερευνήσεις σε στοχευμένες συνθέσεις. Παράλληλα, διακατέχεται και από μια κοινή αισθητική προσέγγιση, παρά τις εμφανείς, και αναμενόμενες ηχητικές αποκλίσεις. Στην τελική, αυτό δεν είναι και ένα από τα ζητούμενα ενός underground black metal split;

Bandcamp