Lord Snow

Οι Lord Snow δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τους φίλους του screamo. Ίσως μόνο για τους αμύητους. Πρόκειται για ένα από τα πιο επιδραστικά και συναισθηματικά φορτισμένα συγκροτήματα του DIY ήχου των ‘10s. Σχηματίστηκαν το 2011 στο Σικάγο και γρήγορα ξεχώρισαν με το ωμό συναίσθημα, τις αλλεπάλληλες εκρήξεις και την έντονη πολιτική και προσωπική γραφή τους. Ξεχωρίζει το "Solitude" του 2013, αλλά και το "Shadowmarks", μιας και αυτά τα δύο διαμόρφωσαν το δικό τους ιδιότυπο στυλ. Αυτό το τεχνικό, μαθηματικό, θορυβώδες, σφιχτό αλλά ευάλωτο και μελωδικό μέσα στο χάος ύφος τους.

Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας και με τα μέλη πλέον μοιρασμένα ανάμεσα σε τέσσερις πόλεις (Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη, Σικάγο και Κλίβελαντ), η επιστροφή τους δεν είναι απλώς ένα reunion, είναι μάλλον μια δήλωση επιβίωσης και, θέλω να πιστευω, επανεκκίνησης.

Γράφω δήλωση, γιατί εδώ δεν έχουμε κάτι νέο. Δεν είναι ένας κανονικός νέος δίσκος. Αποτελεί ένα σύνολο νέων ηχογραφήσεων παλιότερου υλικού τους, επανεκτελεσμένων με φρεσκάδα και μεθοδολογία που αποπνέει εμπειρία και ωριμότητα. Η παραγωγή, πιο καθαρή και ισορροπημένη από ποτέ (ή από τότε), προσθέτει βάθος χωρίς να χάνεται το ένστικτο και η ένταση που τους χαρακτηρίζει. Τα κομμάτια έρχονται από δίσκους, EP και split κυκλοφορίες. Είναι πρακτικά μια εξαιρετική συλλογή - σαν best of!

Ο Νίκος ο Ζαγκλάρας; Κιθάρα. Γαμώ τα παιδιά. Τελευταία, ως Sienna Sleep, φτιάχνει trance/techno μουσικές. Σε κάποια κλεισίματα κομματιών - μιας και κάνει και το μιξάρισμα και την παραγωγή εδώ - θα ακούσεις αυτές τις ιδέες του. Δουλεύει προγραμματιστής/αυτοματιστής σε μια εταιρεία στο Λος Άντζελες. Μεγάλωσε στο Σικάγο, αν και έμενε σε ένα προάστιο, το οποίο ανήκει σε άλλη πολιτεία (την Ιντιάνα!). Σύνορα ρε φίλε! Ωραίος.

Η (επαν)είσοδος της An Lacy στα φωνητικά είναι ίσως το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο της κυκλοφορίας. Ήταν και παλιά - στα πρώτα δισκάκια και demo τους - αλλά όχι στα περισσότερα κομμάτια που έχουν μεταφερθεί εδώ. Κι αυτή γαμώ τα παιδιά είναι και νιώθω ότι όλοι μαζί έχουν εξαιρετικά μυαλά και φοβερές απόψεις. Οι νέες εκτελέσεις, λοιπόν, αποκτούν νέα υπόσταση, με μια ερμηνεία πιο έντονα συναισθηματική και αιχμηρή, που πατάει τόσο στο βιωματικό όσο και στο θεατρικό.

Ηχητικά, η μπάντα παραμένει πιστή στον εαυτό της. Τα τύμπανα του Έρικ είναι τεχνικά, ρυθμικά άρρυθμα και παρανοϊκά, έχουν jazz αισθητική· τα κιθαριστικά μέρη μένουν φρενήρη και πνιγηρά, και η μουσική ακροβατεί ανάμεσα στη δυσαρμονία και τη μελωδία με την ίδια μαεστρία που τους ανέδειξε. Θα ήταν επιλογή αυτός ο δίσκος, αν δεν ήταν μια συλλογή νέων εκτελέσεων. Η αίσθηση που αφήνει είναι αυτή μιας μπάντας που όχι μόνο δεν έχει ξεχαστεί, αλλά επιστρέφει πιο ισχυρή και δεμένη από ποτέ. Και πέρα από τα τεχνικά, το "Have You Heard Of The High Elves" έχει ψυχή. Γενικά και ειδικά, θα τους συνέδεα με τον ήχο των Nuvolascura, για όσους δεν τους είχαν ακούσει ποτέ παλιότερα.

Είτε πρόκειται για επιστροφή ή για μια δήλωση, είτε για νοσταλγική επανερμηνεία ή για μια αναζωπύρωση, οι Lord Snow κυκλοφορούν έναν δίσκο που αξίζει να ακουστεί δυνατά. Είναι ακόμα αρκετά επίκαιροι.

Bandcamp