Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...

Like Rats
Death Monolith
Ισοπεδωτικός death metal μονόλιθος που απευθύνεται σε λάτρεις του ήχου
Οι Like Rats δεν είναι μια συνηθισμένη metal μπάντα. Μάλιστα, είναι αρκετά πιθανό, ακούγοντας κάποιος τον εν λόγω δίσκο, θέλοντας να έρθει σε μια πρώτη επαφή με τους Like Rats, να παραπλανηθεί. Η πεντάδα από το Σικάγο, ξεκίνησε την καλλιτεχνική της διαδρομή όντας μια ξεχωριστή παρουσία στον χώρο του extreme hardcore. Με κάθε νέα της κυκλοφορία όμως, φρόντιζε να φέρνει στο προσκήνιο, τις πολλές, death metal αναφορές της. Ο τελευταίος της δίσκος, "Death Monolith", είναι το επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας.
Η ικανότητα των Αμερικανών να εμπλουτίζει το ογκώδες της metalcore, με την παράδοση του παλαιομοδίτικου death metal, της επέτρεψε να ξεχωρίσει σε ένα ιδιαίτερο ιδίωμα. Παραμένοντας μόνιμα underground, το extreme hardcore των αρχών της προηγούμενης δεκαετίας, είδε μια σειρά από μπάντες, όπως οι Black Breath, Nails, All Pigs Must Die, αναφέροντας μερικές, να ξεχωρίζουν λόγω της ιδιαίτερης ισορροπίας που κρατούσαν στον ήχο τους. Η περίπτωση των Like Rats, αν και παραπλήσια είναι ελαφρώς διαφορετική. Βλέπετε, αν και οι περισσότερες μπάντες αυτής της φουρνιάς, προσκυνούσαν, δικαίως κατ’ εμέ, τον HM2 ήχο των Entombed και Dismember, οι Like Rats θύμιζαν πιο πολύ τους Obituary.
Λέγοντας Obituary, εννοώ τον τρόπο που εκμεταλλεύονταν την κληρονομιά των Celtic Frost, με αργόσυρτα και ρυθμικά κιθαριστικά περάσματα, με μια μόνιμη διάθεση να τιμωρήσουν τον ακροατή. Πράγματι, η επιρροή των Ελβετών γέρνει βαριά τη σκιά της στη δισκογραφία των Like Rats. Σε κάθε περίπτωση όμως, κάθε νέα κυκλοφορία φανέρωνε μια μπάντα που χωρίς να συγκλονίζει, ηχούσε εκπληκτικά πειστική. Ο νέος της δίσκος λοιπόν, "Death Monolith", είχε υποθετικά οριοθετηθεί ποιοτικά εκ των προτέρων, εξαιτίας της φύσης της μπάντας.
Από τα πρώτα δείγματα που δόθηκαν όμως στη δημοσιότητα, μέχρι τις διαρκείς ακροάσεις που ο κοσμικός του τρόμος άρχισε να ξεδιπλώνεται, ένα στοιχείο κατέστη σαφές. Οι Like Rats επιτέλους κυκλοφόρησαν έναν αμιγώς death metal δίσκο. Αγκαλιάζοντας την κληρονομιά των επιρροών τους, συνθέτοντας όμως υπό την οπτική death metal οπαδών και όχι metalheads εν γένει, οι Αμερικανοί δημιούργησαν ένα ηχητικό ογκόλιθο, ο οποίος είναι εθιστικός. Φροντίζοντας να μην μένει απαραίτητα στις mid tempo ταχύτητες των αγαπημένων τους Celtic Frost, δανειζόμενοι ακόμη και στοιχεία από τους Hellhammer όπως συμβαίνει στο ομότιτλο, τοποθετούν επιμελώς τις τεχνικές λεπτομέρειες με τέτοιο τρόπο, ώστε η ακρόαση του δίσκου να καθίσταται απολαυστική.
Συνεπώς, από το ξεκίνημα του "World Devourer" μέχρι και το ομότιτλο, με τα γνωστά ηχητικά δάνεια να μην αποσπούν από το συνολικό αποτέλεσμα, οι Like Rats ηχούν ως μια μανιασμένη και επιβλητική οντότητα που λατρεύει αποτελεσματικό old school death metal. Στο δεύτερο μισό του δίσκου όμως, όπου τα "Crimson Cosmos" και "Contagion" ξεχωρίζουν χαρακτηριστικά, τους πιστώνεται μια τεχνική και συνθετική εξέλιξη. Σε συνδυασμό με τον άριστο ήχο, οι οκτώ συνθέσεις του "Death Monolith" εκμεταλλεύονται τη δυναμική που αναπτύσσεται εξαρχής, διατηρώντας στα ύψη το ισοπεδωτικό συναίσθημα της μπάντας καθ’ όλη τη διάρκεια των 40 λεπτών που διαρκεί ο δίσκος.
Η επιτυχία λοιπόν των Like Rats, είναι πως σε μια εποχή που φαινομενικά μπορεί κάποιος να διατυπώσει πως έχει ακούσει τα πάντα σε αυτό το old-school death metal revival, καταφέρνουν να κερδίσουν τον απαιτητικό ακροατή. Ξεπερνώντας την έλλειψη πρωτοτυπίας όσον αφορά τα ρυθμικά μέρη και τη συνολική αισθητική του δίσκου, οι Like Rats επιτυγχάνουν να μετατρέψουν αυτά τα επιφανειακά μειονεκτήματα σε μια συμπαγή ηχητική επίθεση, αξιοποιώντας το πάθος πίσω από την ουσία του ήχου. Αν αρέσκεστε σε αυτόν τον ήχο και θέλετε να γευτείτε μια καταιγιστική αίσθηση κοσμικού death metal τρόμου, οφείλετε να δώσετε στο "Death Monolith" την ευκαιρία να σας συνεπάρει.