Horrendous

Πέντε χρόνια πέρασαν από το σαρωτικό "Idol" του 2018, ένα άλμπουμ που τοποθέτησε τους δημιουργούς του πολύ κοντά στον θρόνο του μοντέρνου technical/progressive death metal.  Έχω όμως την αίσθηση ότι οι Horrendous, το εξαίρετο αυτό κουαρτέτο από την Philadelphia των ΗΠΑ, δεν πολυ-νοιάζεται για θρόνους σχετικούς με genres. Αντίθετα, φαίνεται να προκρίνουν μια αεικίνητη μουσική φιλοσοφία που, καλό θα είναι να τους κρατάει έξω από το κουτί, στην προσέγγιση του ακροατή.

Περί του λόγου το αληθές, στο πέμπτο τους άλμπουμ με τον αινιγματικό τίτλο "Ontological Mysterium", οι Horrendous αφήνουν ελαφρώς πίσω τους τις πολύπλοκες δομές του "Idol" για ένα πιο ευθύ και άμεσο δημιούργημα. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το σχήμα μοιάζει να χρησιμοποιεί και να παραδίδεται σε μέρη που θυμίζουν ως και κλασικό metal των '80s. Το πρώτο riff του "Chrysopoeia" για παράδειγμα - το μόνο track άνω των 6 λεπτών - σχεδόν φέρνει στο νου ένα extra τσιτωμένο NWOBHM στυλ, τα δε άψογα κιθαριστικά leads σε όλο το άλμπουμ είναι τόσο μελωδικά, που αναπόφευκτα πατούν και με τα δύο πόδια εκτός death metal χώρου. Αν κάποιος σκέφτηκε την λέξη "Human", δεν πέφτει καθόλου έξω.

Από την άλλη πλευρά, ως κάθε καλό progressive death γκρουπ, οι Horrendous δεν απαρνιούνται τις fusion επιρροές τους. Πέραν των εκπληκτικών "Aurora Neoterica" και "Exeg(en)esis" που είναι εξ ολοκλήρου σε αυτό το ύφος, το άλμπουμ διαθέτει δεκάδες τέτοιες αναφορές που παρεισφρύουν στην μουσική με τρόπο απολύτως οργανικό κι εναρμονισμένο στην ατμόσφαιρα των συνθέσεων. Από αυτή την άποψη, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως οι Horrendous είναι ένα από πιο ουσιαστικά σχήματα στον τρόπο που χρησιμοποιεί τις jazz επιρροές του, μακριά από επιδεικτικές υπερβολές. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως σχεδόν σε κάθε στροφή δεν θα χαζέψεις με όσα παίζει ο μπασίστας Alex Kulick. Είναι μάλλον αναπόφευκτο.

Κάποιος εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί που μπαίνει το death metal στην εξίσωση. Είναι γεγονός πως το "Ontological Mysterium" δεν είναι ένα βαρύ και βίαιο death metal άλμπουμ. Το "Neon Leviathan" και το φανταστικό "Cult Of Shaad'oah" είναι μάλλον και τα πιο «σάπια» και στοιχειωμένα τραγούδια, αυτά που περισσότερο κλείνουν το μάτι σε κλασικές για το ιδίωμα early '90s ατμόσφαιρες. Στο σύνολο του όμως, ο δίσκος παραμένει περισσότερο εξερευνητικός και πολύχρωμος παρά χαοτικός και σκοτεινός. Βασίζεται στην φυσική ένωση των συστατικών του -heavy, fusion και death- παρά στην ανάδειξη ενός έναντι των άλλων.

Για όσους αρέσκονται σε συγκρίσεις, το "Ontological Mysterium" πιθανόν δεν ξεπερνάει τον προκάτοχό του, χωρίς αυτό όμως να του κοστίζει σε ποιότητα. Με την σύντομη διάρκεια, το προσωπικό του στυλ, τα τρομερά παιξίματα και το φυσικό του songwriting, αποτελεί  ένα άριστο, αψεγάδιαστο άλμπουμ που διατηρεί τους Horrendous στην κορυφή των progressive death συγκροτημάτων, όντας ταυτόχρονα μια πολύ ελκυστική πρόταση και για ακροατές εκτός death metal χώρου.

Bandcamp