Heresiarch

Προσωπικά μιλώντας, το 2017 μου φαίνεται πλέον εντυπωσιακά μακρινό. Τότε όμως, ένιωθα πως τα extreme metal γούστα μου περιστρέφονταν εντονότερα προς χαοτικές blackened death metal καταστάσεις. Το σπηλαϊκό, war black/death metal, της σχολής των Conqueror / Blasphemy περνούσε μια underground άνθιση, την τότε δεκαετία, και μια από τις μπάντες που ξεχώρισαν ευθύς εξαρχής ήταν οι Heresiarch. Προερχόμενοι από τη Νέα Ζηλανδία, περιοχή που έχει «παράδοση» σε τέτοια ακούσματα, είχαν κυκλοφορήσει το φαντασιτκό ντεμπούτο τους "Death Ordinance", και μονομιάς βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας ιδιαίτερης σκηνής.

Έκτοτε, το σχήμα δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργό. Το split "Defleshing The Serpent Infinity" με τους Antediluvian, μας γέννησε όμως προσδοκίες πριν τέσσερα χρόνια. Πλέον, το δεύτερο full length άλμπουμ της μπάντας, "Edifice", είναι και επίσημα γεγονός. Οι Νεοζηλανδοί επιστρέφουν έπειτα από μια επταετία, και από τις πρώτες ακροάσεις καθίσταται σαφές πως δεν αλλαξοπίστησαν. Το "Edifice" είναι ένα φρικιαστικό άλμπουμ που επί 42 λεπτά σε στέλνει να υποφέρεις στην κόλαση. Τοξικά riffs, χαοτικές δομές, βορβορώδη φωνητικά και τύμπανα, φρενήρη leads και σόλο, υψηλές ταχύτητες, και μια τεχνικότητα σε κάθε πτυχή η οποία «καλύπτεται» από την πολεμική σκόνη και λάσπη της ωμής και βίαιης αυτής ηχητικής επίθεσης.

Το "Edifice" αναμενόμενα, δεν είναι ένας δίσκος που μπορεί να προταθεί σε ευρύ κοινό. Απευθύνεται σε ένα μειοψηφικό, συγκεκριμένο υποσύνολο όσων παρακολουθούν τις ακραίες εκφάνσεις του σύγχρονου underground metal, και συγκεκριμένα σε όσα άτομα εξ’ αυτών προτίθενται να επιμείνουν και να μην μείνουν στις πρώτες, επιφανειακές αναγνώσεις και προαισθήματα. Τα δέκα κομμάτια του δεύτερου δίσκου των Heresiarch θέλουν υπομονή και επιμονή, γιατί περιέχουν αρκετή πληροφορία που για να γίνει αποδεκτή αισθητικά, θέλει τριβή. Βάναυσα μαμούθ όπως το "Hubris And Decline" παρέχουν ανάσες, αλλά οι Heresiarch δεν διστάζουν να φέρουν την κόλαση επί γης ακόμη και σε μακροσκελείς συνθέσεις, όπως το εντυπωσιακό επτάλεπτο "Militate Pyrrhic Collapse" που κλείνει το δίσκο.

Καλώς ή κακώς, στη σημερινή εποχή της ταχείας πληροφορίας και της άμεσης κατανάλωσης, είναι δύσκολο μπάντες όπως οι Heresiarch να μείνουν στη συνείδηση του κοινού όπως κάποτε π.χ. οι Teitanblood, ή οι Diocletian. Όμως, δεν είναι και αυτό το ζητούμενο. Εκ νέου, η ικανότητα της μπάντας να στήνει έναν πλήρη από κάθε άποψη, δίσκο, είναι αξιοσημείωτη. Η καταστροφική δυάδα των "Noose Above The Abyss" και "Gloryless Execution" έχει κερδίσει ήδη το στοίχημα από νωρίς, και είναι αδύνατο να την προσπεράσεις και να μην αναλογιστείς τον συνθετικό άθλο της μπάντας.

To "Edifice" ικανοποιεί πλήρως κάθε προσδοκία, και δικαίως θα εκτιμηθεί. Ακόμη και αν ενδώσεις αλλά εν τέλει το απορρίψεις, είμαι βέβαιος πως μπορείς να εκτιμήσεις την στόχευση του συγκροτήματος σε μια πολύ συγκεκριμένη αισθητική, ατμόσφαιρα, διάθεση. Οι Heresiarch συνθλίβουν τα πάντα στο διάβα τους με όχημα την έμπνευση και την αφοσίωση, ακόμη και αν μερικές στιγμές ηχούν ως η τελειότερη εκδοχή των επιρροών τους. Είναι όμως και αυτό, μια χάρη του παλαιομοδίτικου underground.

Αν είσαι εξοικειωμένο στον ήχο, ακούγοντας στιγμές όπως το "A World Lit Only By Fire", θα αντιληφθείς πόσο πιο σύγχρονα προσεγγίζει η μπάντα μερικά ζητήματα ως προς τον ήχο της. Και αυτή ακριβώς είναι η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Πως κυκλοφορούν σε αυτό τον ήχο, εν έτει 2024, ένα άλμπουμ όπως το "Edifice" και αναγκάζουν να ασχοληθείς σοβαρά με την πάρτη τους, ξορκίζοντας νοσταλγίες και niche πριν καν τελειώσει η πρώτη ακρόαση. Και έποντε δεκάδες.

Bandcamp
Youtube