Funereal Presence

"All The Witches Dance". "Thy Mighty Contact". "Death Cult". "Court In The Act". "Hell Awaits". "Mercyful Fate". "Anno Domini". "Jilemnický Okultista". "I.N.R.I.". "In The Sign Of Evil". Αυτές οι κυκλοφορίες μπορεί να μην σχετίζονται ιδιαίτερα μεταξύ τους. Για την ακρίβεια υπάρχει σοβαρή περίπτωση να παραπλανούν ως προς τον ήχο της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Ο Bestial Devotion, drummer των USBM θεοτήτων Negative Plane, με τους Funereal Presence, που αποτελούν το προσωπικό του συγκρότημα, αντλεί έμπνευση από την μακρόχρονη παράδοση του σκληρού ήχου. Με τον δεύτερο δίσκο του σχήματος, "Achatius", επιχειρεί να συνεχίσει την προσπάθεια του να κρατήσει ζωντανή μια αισθητική και έναν ήχο, με ένα τρόπο που αποφεύγει να γίνεται retro.

Το "Achatius", στα 48 λεπτά που διαρκεί, μοιράζεται σε τέσσερα μακροσκελή μαυρομεταλλικά έπη. Ο σκοπός του, η αισθητική και οι επιρροές του, σίγουρα δεν απευθύνονται στο ευρύ πλέον κοινό του black metal. Ο Bestial Devotion, το δηλώνει ευθύς εξαρχής, πως με τους Funereal Presence συνθέτει την μουσική που θέλει να ακούει αλλά δεν παίζει κανείς άλλος. Η εκκίνηση του black metal πριν από τρεις δεκαετίες, ήταν η αφορμή για μια πορεία, πολύκλαδη, μη γραμμική αλλά ταυτόχρονα συνεκτική. Πολλές διαφορετικές σκηνές και συγκροτήματα ξεπήδησαν πατώντας πάνω στο ίδιο πνεύμα με διαφορετικές όμως τεχνοτροπίες. Τα πρώτα μέτρα αυτής της αόρατης γραμμής είναι που καθοδηγούν τις συνθέσεις του "Achatius".

Πέρα από τις σκανδιναβικές σκηνές, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές επιχείρησαν να επικεντρωθούν στον μυστικισμό, στην ατμόσφαιρα και στις μεσαίες ταχύτητες για να μεταδώσουν το βλάσφημο μήνυμά τους. Πατώντας πάνω στην ξεκάθαρη ηχητική προσέγγιση συγκροτημάτων όπως οι Negative Plane, προφανώς, και οι Cultes Des Ghoules, οι Funereal Presence, συνδυάζουν το μανιακό '80s riffing με στιγμές lo fi (Darkthrone δηλαδή) ατμοσφαιρικής μαγείας. Από καθαρά ηλεκτροακουστικά intro, μέχρι το cowbell, και από μεσογειακές ομοβροντίες μέχρι την θεατρικότητα του μεγαλοδύναμου Βασιλιά, το “Achatius” είναι μια κυκλοφορία που γνωρίζει ακριβώς πώς να μεταδώσει το διαχρονικό πνεύμα του ήχου χωρίς να πνιγεί από τις επιρροές της.

Τραγούδια όπως το "Wherein A Messenger Of The Devil Appears", ξεχωρίζουν μέσα από τα έντεκα λεπτά τους αφού νομίζεις πως περιέχουν πολλά περισσότερα από όσα καταφθάνουν στα αυτιά σου. Ήταν εκεί μετά το "Abigail" που ο King Diamond φρόντισε να χρωματίσει τις αφηγηματικές του ερμηνείες. Αυτές ακριβώς τις εναλλαγές στα φωνητικά, χωρίς να εμφανίζονται προφανώς falsettos, τις επιχειρεί ανάμεσα στις αλλαγές ρυθμών ο Bestial Devotion. Oι μελωδίες, τραχείς, επιθετικές αλλά ταυτόχρονα ατμοσφαιρικές, μεταφέρουν τον ακροατή σε κελιά και διαδρόμους όπου αντηχούν οι εφιάλτες, ενώ το drumming, πότε πάνκικο πότε μεταλλικό δίνει μια ρυθμικότερη διάσταση.

Η γενικότερη αίσθηση πως το "Achatius" ηχεί σαν τα πρώιμα '90s παίζανε heavy metal, είναι διάχυτη. Ψίθυροι, μελωδίες κλασικές αλλά σκοτεινότερες και η γενικότερη αίσθηση μεγαλείου και θράσους, συνθέτουν ένα μωσαϊκό που κοιτώντας το θαρρείς πως αντικρίζεις όλη την προϊστορία του ιδιώματος. Οι πιο παρατηρητικοί, θα εντυπωσιαστούν από υπέροχες πινελιές όπως το δεύτερο μισό του "Wherein Achatius Is Flogged To The Hills Of Violation". Η απαραίτητη ψυχεδέλεια δεν γίνεται ποτέ κουραστική, τα μουσικά θέματα σπάνια επαναλαμβάνονται, και η θεατρικότητα δεν κλέβει στιγμή το προσκήνιο από τις ενορχηστρώσεις, πράγμα κρίσιμο και σπάνιο στον σκληρό ήχο.

Πέντε χρόνια μετά το "The Archer Takes Aim", οι Funereal Presence επανέρχονται και καταφέρνουν μια σπουδαία επιτυχία. Δεν θα μεγαλώσουν με αυτήν την κυκλοφορία, ούτε θα καλύψουν πλήρως την αδημονία για νέο δίσκο Negative Plane, αν και φτάνουν πολύ κοντά. Υπενθυμίζουν όμως, σε όσους τολμήσαμε να ξεχάσουμε, γιατί ακούμε αυτήν την μουσική. Το "Achatius", δεν είναι ο δίσκος που θα πρέπει να μην λείπει από καμία δισκοθήκη, αλλά αυτός που αν τον εντοπίσεις σε κάποια, καταλαβαίνεις αμέσως το γούστο του ιδιοκτήτη της. Ο δίσκος, ενώ δύσκολα ξεχωρίζουν οι συνθέσεις μεταξύ τους, αφήνει μια αίσθηση πως θα μπορούσε να διαρκεί περισσότερο. Μέσα από την υπεροψία και τις αντιθέσεις του, το "Achatius", είναι μια συγκλονιστική εμπειρία, απευθυνόμενη εκεί όπου ο δημιουργός της θέλει να απευθυνθεί.

Bandcamp