Eidola

Eviscerate

Blue Swan (2024)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 22/04/2024
Πνευματικό ξεκοίλιασμα swancore επικότητας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Στο πέμπτο album των Αμερικανών Eidola συναντάμε τη πρώτη από μια διπλή κυκλοφορία και σίγουρα ότι πιο ‘σκληρό' έχουν βγάλει ποτέ. Το δεύτερο μισό με τίτλος "Mend" θα κυκλοφορήσει και αυτό μέσα στο 2024 και απ' ό,τι δηλώνουν οι ίδιοι, θα είναι και το τέλος αυτού του ταξιδιού των Eidola (ότι και αν σημαίνει αυτό). Αν είναι έτσι τότε σίγουρα άφησαν το καλύτερο για το τέλος. Ο τίτλος "Eviscerate" μόνο τυχαίος δεν είναι για τη μουσική τους κατεύθυνση αφού σημαίνει βγάζω τα άντερα. Μην περιμένετε φυσικά να ακούσετε ακραίο technical death brutal metal αλλά ένα κλίκ παραπάνω από το συνήθες post-hardore, mathcore ή συνοπτικά όπως συνηθίζεται να λέγεται swancore. Και ο τραγουδιστής Andrew Wells σίγουρα ίσως είναι γνωστός στου ακροατές των ηγετών του είδους Dance Gavin Dance ως ένα βασικό τους μέλος από το 2021 και μετά. Η μελωδική φωνή του και το εύρος τους είναι και εδώ ένα από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας σε συνδυασμό με την τρομερή ικανότητα όλων των υπόλοιπων μελών που καθένας τους είναι απίστευτος και σε αυτό εδώ το δίσκο δένουν άψογα μεταξύ τους.

Οι Eidola λοιπόν εδώ στο πρώτο μισό αυτής της προσπάθειας μας δείχνουν ένα πιό πειραματικό ύφος που θέλει -και επιτυγχάνει- να ξεφύγει από τα (οχι και τόσο) στεγανά του ήχου των προηγούμενων κυκλοφοριών και να δείξει κάτι καινούργιο που σίγουρα δεν είναι για όλους αλλά που αν του δώσεις τη προσοχή που επιζητά, θα σε ανταμείψει. Από τους τίτλους των τραγουδιών και μόνο αλλά και φυσικά από την ακρόαση των στίχων καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει έντονο το πνευματικό (spiritual) στοιχείο που δικαιολογείται από την στροφή του Wells προς τη θρησκεία αλλά με μια δική του οπτική. "Atman- An Introduction To Suffering" και μια εισαγωγή στο πόνο που φέρνει ο αναπόφευκτος πόλεμος μέσα από τα λόγια του Kennedy και του Roosevelt και γεφυρώνεται με το "A Bridge of Iron and Blood", όπου καταλαβαίνουμε νωρίς-νωρίς πόσο ιδανικά λειτουργεί το δίπολο Wells-Dommer στα clean-brutal φωνητικά αντίστοιχα. Απίθανη και απρόβλεπτη κίνηση του ήχου σε ένα φανταστικό καλειδοσκόπιο ήχων με το μπάσο του James Johnson να κάνει παπάδες. Το "Νο Weapon Formed Shall Prosper" (βιβλική φράση) μας παρασύρει με την δυναμικότητα του σε μια θεματολογία μάχης με τον ίδιο σου τον εαυτό και ένα ρυθμικό roller coaster που συνεχίζεται στο groovy "Who Of You Will Persevere".

Με εξαίρεση το επικό εξάλεπτο "Golgotha Compendium: Fifth Temple", τα υπόλοιπα κομμάτια είναι όσο πρέπει σε διάρκεια για να κρατάνε τη προσοχή σου και να μην κουράζουν. Με μια καλή ισορροπία ανάμεσα σε επιθετικότητα ("Fistful Of Hornets", "Ashes In Gehinnom") και εσωτερικότητα και ηρεμία, όπως το "Kali Yuga" που ο Wells τραγουδά με τη γυναίκα του, το "Eviscerate" διευρύνει τον ήχο τους και ίσως και η γνώση του άλλου μισού προκαλεί μια ανυπομονησία για το συμπλήρωμα του πνευματικού αυτού ταξιδιού.

  • SHARE
  • TWEET