Denude

Ας ξεκινήσουμε με τις συστάσεις. ​Οι Denude, είναι ένα τριμελές αμερικάνικο σχήμα, αποτελούμενο από έμπειρους μουσικούς και, συγκεκριμένα, τους James David (Murder in the Red Barn, Fuiguirnet), Jesse Schomisch (Fuiguirnet), και Matthew Parrish (Piglet, Dr Manhattan), το οποίο πρόσφατα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο "A Murmuration of Capitalist Bees". Και αυτή η εμπειρία των μελών του συγκροτήματος στην underground σκηνή της περιοχής αντικατοπτρίζεται πλήρως στο άλμπουμ το οποίο αποτελεί ένα εξαίσιο μείγμα math rock, noise rock και post-punk. ​

Παράλληλα όμως, η προσέγγιση τους αγγίζει τα όρια του post-rock καθώς οι Denude διαπρέπουν στις μακρόσυρτες εισαγωγές και στις εσωστρεφείς και πολύπλοκες ηχητικές αναζητήσεις. Όμως, ευτυχώς για μένα, άλλα και για όλους μας εδώ που τα λέμε, το συγκρότημα ούτε φλυαρεί, ούτε προσπαθεί να κάνει επίδειξη δεξιοτήτων μέσα από τα τραγούδια του καθώς ξέρει καλά να παίζει με τις δυναμικές του ήχου του.

Πάρτε για παράδειγμα το "Oh Friend Entropy", που ανοίγει το άλμπουμ, το οποίο καταφέρνει να σε αρπάξει από τα μούτρα με την αμεσότητα της φωνής του James David, ο οποίο, εδώ, οριακά συνομιλεί με τον ακροατή. Από την άλλη όμως, στο "Animal Tracks" που ακολουθεί, το συγκρότημα επιδεικνύει την ικανότητά του να συνδυάζει το post-punk με το math rock, μέσα από απρόβλεπτες ενορχηστρωτικές και συνθετικές αλλαγές που, όμως, καταφέρνουν να μην ξεπερνάνε τα τέσσερα λεπτά σε διάρκεια, αποφεύγοντας να κουράσουν τον ακροατή.

Παρόλο που οι Albini-κες αναφορές, ειδικά αυτές που μυρίζουν Shellac, είναι εμφανείς και διάσπαρτες σε όλο το άλμπουμ, οι επιρροές των Denude συμπεριλαμβάνουν ταυτόχρονα σχήματα όπως οι Television, οι The Fall, οι Pere Ubu αλλά, επίσης, οι Fugazi και οι Minutemen, δημιουργώντας ένα υπέροχο μείγμα που ξεχειλίζει ένταση και ενέργεια.

Ισορροπώντας μεταξύ τεχνικής δεξιοτεχνίας και συναισθηματικής έκφρασης, το συγκρότημα καταφέρνει με άνεση να περιηγηθεί από νευρώδη punk κομμάτια όπως το "Ypre", σε πιο αργές - οριακά εγκεφαλικές - συνθέσεις όπως το "12th Battle On The Isonzo", και από εκεί στο, πολιτικά φορτισμένο, δυσαρμονικό "Phalanx" και στο "Single File Marching Orders" που αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά και ατμοσφαιρικά κομμάτια του άλμπουμ.

Βέβαια, είναι αλήθεια πως το "A Murmuration of Capitalist Bees" πουθενά δεν καινοτομεί, ούτε αναζωογονεί έναν ήχο. Όμως, είναι τόσο διαολεμένα απολαυστικό και τόσο εθιστικά οικείο που είναι αδύνατον να νοιαστείς για τέτοια πράγματα. Είτε γουστάρετε post-hardcore (το παλιό το ορθόδοξο), είτε noise rock, είτε, γενικότερα, θέλετε το alternative σας να είναι όντως rock, και, ιδανικά, σκεπτόμενο, εδώ θα βρείτε ένα υπέροχο καταφύγιο να σας κρατήσει συντροφιά και να σας θυμίσει την δύναμη της ανεξάρτητης μουσικής.