Bütcher

Πάνε τέσσερα χρόνια από όταν το "666 Goats Carry My Chariot" ήρθε και έσκασε στα μούτρα μας. Ο δεύτερος δίσκος των Βέλγων Bütcher ήταν το ανίερο ‘80s metal χωνευτήρι που αναζητούσαμε, με έξτρα δόσεις καλτίλας, η οποία όμως του προσέδιδε μια σοβαρή (ναι) χροιά, αφού αναδείκνυε το πείσμα της μπάντας. Πράγματι, οι Bütcher είναι ταγμένοι στο κατσικίσιο τους ηχόχρωμα και δεν σκοπεύουν να κάνουν πίσω. Αντιθέτως, όπως αποδεικνύουν και στο τρίτο τους άλμπουμ, "On Fowl Of Tyrant Wing", επιχειρούν να ραφινάρουν τον ήχο τους όσο πάει.

Κοινώς, το νέο άλμπουμ της μπάντας εμπνέεται ξανά από τη μαύρη βίβλο του πρωτοκυματικού black metal όπως και του speed metal. Όπως και σχήματα σαν τους Vulture, Hellripper, Deathhammer, Bewitcher, και πάει λέγοντας, οι Bütcher, που αναμένονται να εμφανιστούν στο Up The Hammers 2025, επικεντρώνονται στη σύνθεση δίχως να της στερούν τις υπερβολές. Τα οκτώ κομμάτια του "On Fowl Of Tyrant Wing" γείρουν μεν την ζυγαριά εντονότερα προς τις λιγότερο extreme καταβολές της μπάντας, σε μια πιο «παραδοσιακή» στροφή, αλλά τα παιξίματά της, είναι ακραία, κονιορτοποιημένα. Άκου απλά το thrash μακελειό του "Koraktor’s Iron Rule".

Οι Bütcher βέβαια, μεγαλουργούν όταν αναζητούν το πομπώδες. Το "Speed Metal Samurai" δεν χρειάζεται το παραμικρό σχόλιο για να σε πείσει να ασχοληθείς μαζί του, ενώ το "Keep The Steele (Flamin’ Hot)", όπως και το "Blessed By The Blade" νωρίτερα, με τα τρομερά του leads φέρνει το NWOBHM στην στρατόσφαιρα. Καθ’ όλη τη διάρκεια δε, των οκτώ συνθέσεων του άλμπουμ, που χαρακτηρίζονται από μια τρομερή παραγωγή, λάμπουν οι υψηλές οκτάβες του Hellshrieker στα φωνητικά, όπως και οι ανελέητες δισολίες. Στο "A Sacrifice To Satan’s Spawn", ξεσηκώνουν τους Mercyful Fate σε μια πανίσχυρη σύνθεση που δαιμονοποιεί και τους πρώιμους Iron Maiden, ενώ όσο προχωρά προς το τέλος του το άλμπουμ, οι Βέλγοι ξεδιπλώνουν τις επικές τους περγαμηνές.

Το φινάλε του δίσκου με το εννιάλεπτο "An Ending In Fyre", είναι μια από αυτές τις στιγμές που όλοι οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται, και το metal ηχεί ταυτόχρονα περιπετειώδες όσο και αταβιστικά διασκεδαστικό. Η occult θεατρικότητα και οι βλάσφημες απολήξεις του ήχου των Bütcher φαίνονται και στο "A Gypsy’s Tale (Of Sex And Séance)", που ηχεί βγαλμένο από πυρετώδη όνειρα των παρενεργειών των ακροάσεων του "Don’t Break The Oath". Οι Bütcher δίχως να αλλάζουν δραστικά την συνταγή παρά μόνο τις δοσολογίες της, συνθέτουν ένα δίσκο ταγμένο στα αυστηρά οριοθετημένα τους ιδανικά.

Το μεγαλύτερο προτέρημα του "On Fowl Of Tyrant Wing" είναι η συνοχή του. Ο τρόπος που η μία σύνθεση έπεται της άλλης αυξάνει την πίεση, και μεγενθύνει μέσα σε ένα γενικευμένο χάος, τις συνθετικές λεπτομέρειες των επιμέρους. Από το πρώτο lead του εναρκτήριου instrumental "A Divine Wind", μιας καλά υπολογισμένης κίνησης, οι Bütcher είναι έτοιμοι να βομβαρδίσουν με riffs, leads, solos, δαιμόνια, ενέργεια. Πιθανώς εδώ να απουσιάζουν οι cvlt κορυφές του προκατόχου του, αλλά το τρίτο άλμπουμ της μπάντας είναι μια εποποιία ικανή να σου υπενθυμίσει τις metal καταβολές σου όπως και την αίγλη των μέσων της δεκαετίας του ‘80, και αν είσαι δε περαστικός από αυτό τον ήχο, να σε μπάσει σε μια παγανιστική τελετή υπό τη σκιά των κεράτων. Ω ναι, οι τυραννικές του φτερούγες θα σε τυλίξουν για να σε ζεστάνουν. Αρκεί να μην αθετήσεις τον όρκο.

Bandcamp