Big Big Train

Αν ζούσαμε σε έναν κόσμο που η ζωή κυλούσε στους φυσιολογικούς ρυθμούς της, όπως αυτοί είχαν οριστεί τα προηγούμενα χρόνια θα αναρωτιόμασταν γιατί οι Big Big Train κυκλοφορούν ένα νέο στούντιο άλμπουμ μόλις έξι μήνες μετά το προηγούμενο "Common Ground".

Όμως, όλοι έχουμε εμπεδώσει πολύ καλά ότι δεν ζούμε σε μια εποχή με φυσιολογική ροή πραγμάτων κι όπως αφοπλιστικά ισχυρίζεται ο ιδρυτής της μπάντας Gregory Spawton, «μια ομάδα επαγγελματιών μουσικών που λόγω συνθηκών δεν μπορεί να περιοδεύσει ή να παίξει ζωντανά, αυτό που της μένει να κάνει είναι να συνθέσει νέα τραγούδια». Και σε ένα εντελώς υγιές πλαίσιο, αυτό ακριβώς έκαναν οι Big Big Train.

Αν προσθέσουμε τον ενθουσιασμό που έφεραν μαζί τους τα δυο νέα μέλη της μπάντας, η Clare Lindley σε βιολί και φωνητικά και ο Dave Foster στην κιθάρα (στην πραγματικότητα αμφότεροι είναι πολυοργανίστες), και το γεγονός ότι οι Nick D’ Virgillio και Rikard Sjoblom είχαν μόλις πριν μερικούς μήνες αναχθεί σε μόνιμα μέλη του συγκροτήματος, έχουμε μια τεράστια επιπρόσθετη πνοή δημιουργικότητας, σε μια μουσική κολλεκτίβα που ποτέ δεν είχε πρόβλημα παραγωγικότητας, ούτως ή άλλως.

Κι εκεί που, εν τέλει, τα πράγματα μοιάζουν να βγάζουν ένα κάποιο νόημα, η ζωή έχει άλλα πλάνα. Διότι, στις 20 Νοεμβρίου του 2021, ένα μήνα αφότου η μπάντα έχει αναγγείλει την κυκλοφορία του "Welcome To The World", ο για πάνω από μια δεκαετία τραγουδιστής της μπάντας και βασικός συνοδοιπόρος του Spawton, Dave Longdon, χάνει τη ζωή του μετά από δυστύχημα, στα 56 του μόλις χρόνια. Τίποτα δεν μοιάζει φυσιολογικό και πάλι. Και σίγουρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο για τους Big Big Train εφεξής.

Παρά την τραγική αυτή εξέλιξη, σε συνεννόηση και πλήρη συμφωνία με τη σύζυγο του εκλιπόντα, πιθανότατα και ως τρόπο να διαχειριστούν την απώλεια και να τιμήσουν τη δουλειά του, τα υπόλοιπα μέλη συμφωνούν να κυκλοφορήσει το "Welcome To The World" κανονικά στα τέλη του Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους.

Στη νέα αυτή δουλειά συνυπάρχουν δυο διαφορετικές συνθήκες ακρόασης. Η πρώτη είναι αυτή κατά την οποία δεν μπορείς να αποκοπείς συναισθηματικά από τα γεγονότα. Ακούς τη φωνή του Longdon και συγκινήσει, στεναχωριέσαι. Ενώ τραγουδάει προσπαθώντας να προσφέρει φως, νιώθεις να υπάρχει ένα μη διαχειρίσιμο σκοτάδι. Η δεύτερη συνθήκη είναι όταν καταφέρνεις να ακούσεις το άλμπουμ σαν τίποτα να μην συνέβη ποτέ. Σαν να ακούς, απλά, το νέο άλμπουμ των Big Big Train, όπως ήταν προγραμματισμένο να το ακούσεις.

Η πρώτη προσέγγιση θα υπάρχει πάντα εκεί σαν σκιά, διαφορετικού μεγέθους για τον καθένα, ανάλογα με το πόσο έχει δεθεί με την μπάντα και της μουσικές της. Όμως, αν εστιάσει κάποιος στη δεύτερη συνθήκη ακρόασης θα συνειδητοποιήσει πως δεν χρειάζεται να χαρίσει τίποτα απολύτως στους Big Big Train, οι οποίοι έκαναν αυτό που κάνουν πάντα, σε κάθε δουλειά τους: έγραψαν όμορφη, αισιόδοξη, ποιοτική μουσική, παραδοσιακού progressive rock, με τραγούδια που δίνουν χώρο σε κάθε μέλος τους να παραθέσει τα πολυποίκιλα συνθετικά και παικτικά ταλέντα του.

Πρώτος από όλους, ο ίδιος ο Spawton εμπνέεται από τα ταξίδια του στην Ιταλία για το "Lanterna", το "Oak And Stone" και το "Capitoline Venus" (με το τελευταίο να είναι ουσιαστικά ένα ακουστικό ντουέτο του με τον Dave Londgon), όπως κι από τα παιδικά του χρόνια στο γεμάτο νοσταλγία "Proper Jack Foster" και γράφει τα πιο trademark Big Big Train τραγούδια, «ήπιου» prog. Ο δε Sjoblom προσφέρει μια πολύ ιδιαίτερη και όμορφη jazz πινελιά - που φέρνει έντονα στο νου την μπάντα του, τους Beardfish - με το instrumental "A Room With No Ceiling" (ένα τραγούδι που βρίσκεται ελαφρώς αλλαγμένο και σε προσωπικό του άλμπουμ), ενώ στο έτερο instrumental ο Nick D’ Virgillio συνθέτει με τα drum σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τα πνευστά σε δεύτερο και ξεσαλώνει. Είναι, όμως, το "Connection Plan" που έγραψε το κατ’ εμέ ωραιότερο τραγούδι του άλμπουμ, χαρακτηριστικό του πόσο ταλαντούχος συνθέτης, παίκτης και ερμηνευτής είναι. Βέβαια, υπάρχει συνεισφορά κι από τα νέα μέλη, καθώς το εναρκτήριο και γεμάτο αισιοδοξία "Made From Sunshine" είναι προϊόν συνεργασίας του Foster με τον Longdon, ενώ το ομότιτλο με το άλμπουμ τραγούδι προέρχεται από τη Lindley, η οποία αναλαμβάνει και μεγάλο μέρος των φωνητικών, δίνοντας ένα διαφορετικό χρώμα στο κλείσιμο.

Είναι σαφές ότι το "Welcome To The World" είναι μια ακόμα ποιοτική δουλειά, που θα είχε λόγο ύπαρξης ανεξαρτήτων συνθηκών και απόστασης από τον προκάτοχό της. Όσο, όμως, κι αν αποκόψει κάποιος την πραγματικότητα από την ακρόαση, στο τέλος της είναι δύσκολο να μην επικρατήσει μια χαρμολύπη και μια μικρή αμηχανία. Διότι, πέραν του αδιαμφισβήτητου ταλέντου, αν κάτι χαρακτηρίζει τις μουσικές των Big Big Train είναι αυτή η διαρκής προσπάθεια να χρησιμοποιούν τα τραγούδια τους ως μέσο για να μιλήσουν για πράγματα που ομορφαίνουν αυτόν κόσμο, σα να θέλουν να ρίξουν λίγο φως με τη μουσική τους. Κι αυτό το στοιχείο είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένο με τη φωνή του Dave Longdon. Έχοντας την επίγνωση ότι εδώ την ακούμε για τελευταία φορά σε κάτι νέο και πως αυτό μπορεί να σηματοδοτεί ενδεχομένως την τελευταία στάση του τρένου, η φόρτιση δίνει μερικούς ακόμα πόντους σε ένα πραγματικά καλό άλμπουμ, από μια πραγματικά ξεχωριστή μπάντα.