Anna Von Hausswolff

Να υπενθυμίσω ότι η Σουηδέζα άνοιγε την συναυλίες των Swans στην περσινή τους περιοδεία και συμμετείχε σε δύο κομμάτια στο "Thrice Woven" των Wolves In The Throne Room. Στον φετινό της δίσκο μαζί της είναι ο Karl Vento (κιθάρα), ο Joel Fabiansson (κιθάρα), ο Filip Leyman (πλήκτρα), ο Ulrik Ording (τύμπανα) και ο David Sabel (μπάσο).

Οι μουσικές περιέχουν επιρροές από διάφορα είδη και δεν κάθονται πάνω σε φόρμες και συνταγές. Όλος ο ήχος είναι ιδιαίτερα κινηματογραφικός. Δεν θα μπλέξω με το εάν είναι gothic, ambient ή darkwave. Γενικά το λες σκοτεινό και περιέχει ηχοτοπία που θυμίζουν Dead Can Dance και Elend. Τα φωνητικά είναι καθαρά, χορωδιακά και αρκετά μαγευτικά. Αν δεν σε γαληνέψουν υπάρχει περίπτωση, κατά βάθος, να σε τρομάξουν. Όχι με την κακή έννοια, αλλά με τον τρόμο μιας καλής horror ταινίας. Οι πέντε συνθέσεις της κυκλοφορίας διαρκούν άνω των τριών τετάρτων μουσικής και ήχων. Στο εναρκτήριο "The Truth, The Glow, The Fall" το οποίο είναι η βάση του δίσκου, έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι μυστήριο. Είναι μια μυστικιστική πομπή προς μια εξιλέωση. Αργό και ατμοσφαιρικό γεμίζει ήχους σιγά σιγά, βγάζει μια jazz ατμόσφαιρα και καταλήγει με την βοήθεια των φωνητικών σε ένα νεοκλασικό κρεσέντο. Στο "The Mysterious Vanishing Of Electra" που ακολουθεί θα βρεις κάτι ακόμα πιο επιβλητικό αλλά και κρύο ταυτόχρονα. Χτίζεται δυναμικά αλλά αργά και τα φωνητικά, εντυπωσιακά και γάργαρα ανεβάζουν το κομμάτι μέχρι να καταλήξει στην παράνοια. Η δεύτερη βασική κολόνα του δίσκου, το "Ugly And Vengeful", διαρκεί πάνω από δεκάξι λεπτά και είναι περισσότερο επιβλητικό (έως και επικό θα έλεγα) ακολουθώντας μια εκπληκτική κιθάρα. Αυτό το κομμάτι είναι εξαιρετικό. Έχει κάτι σκανδιναβικό. Κάτι κρύο και παγωμένο. Βγάζει κάτι συγκινητικό. Έχει έντονα organ drones και ανεβαίνει πολύ δυνατά προς το τέλος. Το σχεδόν εκκλησιαστικό "The Marble Eye" περνάει εντελώς αδιάφορα και το τελευταίο "Källans Återuppståndelse" ήρεμο και υπνωτικό έως και άχρωμο σε σημεία, χωρίς καθόλου ένταση και ανεβάσματα, κλείνει τον δίσκο χαλαρά και σαγηνευτικά.

Η κυκλοφορία είναι καλή. Τα δύο βασικά κομμάτια που στηρίζουν τον δίσκο είναι πάρα πολύ όμορφα. Το σύνολο δεν είναι εξαιρετικό μιας και στα υπόλοιπα τρία δεν θα βρεις σχεδόν τίποτα ιδιαίτερο. Διακρίνεις την φιλοδοξία και με σιγουριά λέω ότι έστω αυτές οι δύο μεγάλες συνθέσεις μπορούν να σπρώξουν την καλλιτέχνη μπροστά. Αν βαθμολογούσα μόνο αυτές θα έβαζα άριστα. Είναι ένα σκοτεινό και όμορφο άκουσμα που μπορεί τελικά να σε ικανοποιήσει.

Bandcamp
Spotify