Amaro Freitas

Τρία χρόνια πριν το "Sankofa" είχε κάνει εντύπωση. Όπως είχα προβλέψει, το μέλλον (το παρόν δηλαδή τώρα) είναι ακόμα καλύτερο.

Τώρα λοιπόν ο πιανίστας από την Βραζιλία δίνει στο κοινό ένα ακόμα εκπληκτικό, μινιμαλ, κλασικό και προχωρημένο jazz δίσκο με πολύ ιδιαίτερο ήχο, πολλούς πειραματισμούς και χαλαρή ατμόσφαιρα.

Eκτεταμένο και συναρπαστικό ταξίδι μέσα από την jazz, που αγκαλιάζει post-minimal και post-bop στοιχεία με ενθουσιασμό και φινέτσα. Για τους λάτρεις της μουσικής που απογοητεύονται από την έλλειψη πραγματικά σαγηνευτικών κυκλοφοριών, αυτό το άλμπουμ είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα. Ο καλλιτέχνης επιδεικνύει την αφοσίωση στην τέχνη του, με αποτέλεσμα ένα από τα πιο γοητευτικά άλμπουμ παρόμοιας μουσικής που έχω συναντήσει εδώ και αρκετό καιρό. Ο δίσκος ταλαντεύεται ανάμεσα στο σκοτάδι και την ιδιοτροπία. Είναι παράξενος, ενθουσιώδης και ταυτόχρονα αρκετά χαλαρός. Φυσικά κάπου ξεσπάει, κάπου τα σπάει, κάπου ξεφεύγει.

Το ταλέντο του στο πιάνο είναι αμέσως εμφανές, όπως και στο παρελθόν βέβαια. Παράλληλα η ενσωμάτωση διακριτικά διαφορετικών μουσικών μορφών και παλετών δημιουργεί μια αρκετά απολαυστική σειρά κομματιών, που ρέουν όλα μαζί παρόμοια με τους υδάτινους ήχους που χρησιμοποιεί μέσα. Ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό ταξίδι στη ζούγκλα που εικονογραφεί με επιτυχία τη θεματολογία της, ενώ φλερτάρει με περίπλοκα jazz στυλ. Μοναδικά όμορφο.

Ρε βουτήξτε μέσα και αφήστε τις δυναμικές του συνθέσεις να σας παρασύρουν. Ο τύπος ορίζει ξανά την μελωδία. Δεν ήμουν ποτέ του πιάνο, τουλάχιστον στην jazz. Εννοώ ότι προτιμώ τα πνευστά. Θέμα γούστου. Αλλά αυτός εδώ πραγματικά τελειοποιεί την μελωδία. Στην εκτέλεση. Αλήθεια. Την τελειοποιεί.

Bandcamp