Up The Hammers Warm Up Show: Dark Quarterer, Reflection, Raven Black Night κ.ά. @ An Club, 14/03/19

Ο παλιός είναι αλλιώς, πώς να το κάνουμε

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 18/03/2019 @ 12:14

O καθιερωμένος, τετραήμερος πλέον εορτασμός του underground ως επί το πλείστον παραδοσιακού metal ξεκίνησε την Πέμπτη το απόγευμα με την καθιερωμένη προθέρμανση στο An Club. Σε επίπεδο εμφανίσεων, οι headliners Dark Quarterer επιβεβαίωσαν με το καλύτερο τρόπο το cult status που τους ακολουθεί, οι Reflection απέδειξαν ότι θα μπορούσαν να σταθούν με άνεση σε μεγαλύτερη σκηνή, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα συγκροτήματα προσέφεραν λιγότερες ή περισσότερες αξιομνημόνευτες στιγμές. Η καλύτερη προσέλευση στην ιστορία των warm-up απλώς επιβεβαίωσε την ολοένα ανοδική πορεία του φεστιβάλ συνολικά, με σημαντική βοήθεια από τις ξένες δυνάμεις.

Το ξεκίνημα με τους Αθηναίους Saboter υπήρξε σαρωτικό, καθώς το μεταλόμετρο έπιασε αναμενόμενα κόκκινα. Με βαμμένα πρόσωπα και μπροστάρη τον αρματωμένο τραγουδιστή Αντώνη Βάιλα, η πεντάδα στήριξε δικαίως εξολοκλήρου το σετ της στο εξαιρετικό, περσινό "Architects Of Evil", το οποίο αποδόθηκε στην ολότητά του με την εξαίρεση του δεκάλεπτου "Order Οf Charity". Μπορεί ο ήχος να μην βοήθησε το σχήμα να παρουσιάσει όπως έπρεπε το καλώς εννοούμενο over the top κράμα μετάλου που έχει σφυρηλατήσει με επιδεξιότητα, η απόδοση όμως  από πολύ καλά καταρτισμένους μουσικούς υπήρξε αντάξια του στουντιακού αποτελέσματος, με τον πολυπράγνωνα μέγα κοπανιστή Γιάννη Βότση να ξεχωρίζει και τον Βάιλα να αποδεικνύει ότι διαθέτει λαρύγγι από ατσάλι.

Οι Mega Colossus που ακολούθησαν, έπλευσαν στα ασφαλή και χαρτογραφημένα νερά του παραδοσιακού αλλά όχι αναχρονιστικού metal, προσφέροντας μια αξιοπρόσεκτη εμφάνιση, παρά τον μέτριο ήχο. Μετά το ξεκίνημα με το "Jihad! Jihad!" από τις μέρες των Colossus, το σετ τους βασίστηκε στα καινούρια τραγούδια του ολόφρεσκου EP τους με τίτλο "V", το οποίο τους έφερε από την Βόρεια Καρολίνα στην Γηραιά Ήπειρο για μια σειρά συναυλιών, ενώ καλοδεχούμενα ήταν και τα δύο πρώτα τραγούδια του full-lenght ντεμπούτου "HyperGlaive". Από την συνολικά αρκετά ικανοποιητική απόδοση κρατάμε σίγουρα το εντυπωσιακό παίξιμο του Bill Fischer (από τους καλύτερους κιθαρίστες του τριημέρου συνολικά), αλλά και το όνομα των Mega Colossus, ως τίμια μπάντα για την κατηγορία τους.

Οι Φινλανδοί Evil-Lÿn έχουν καταφέρει εσχάτως να κάνουν γνωστό το όνομά τους στους ρέκτες του παλιακού, κλασικού heavy metal, με το full-length ντεμπούτο τους "Disciple Of Steel" που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάιο από την No Remorse Records να ακούγεται τουλάχιστον ευχάριστα. Σε ότι αφορά το υλικό τους, ενώ απομονωμένα τα τραγούδια φαίνονται πιασάρικα και ενδιαφέροντα, η συνολική εικόνα που βγάζουν βρίθει κοινοτυπίας. Όσον αφορά την απόδοση επί σκηνής, η μπάντα φάνηκε αδύναμη, με το ελαφρυντικό του ήχου που σπάνια βοηθάει τα σχήματα σε αντίστοιχες περιπτώσεις. 

Ίσως φταίει και η απειρία ενός νέου σχήματος που βρίσκεται εκτός της στουντιακής comfort zone. Σε κάθε περίπτωση, αδύνατος κρίκος φαίνεται να είναι ο τραγουδιστής τους, ο οποίος φαίνεται ότι δεν μπορεί να υποστηρίξει την θέση του. Για την ιστορία, ακούσαμε όλα τα τραγούδια του δίσκου, με τη διασκευή στο "Necropolis" των Manilla Road να παίρνει την θέση του "Last King Οf Thunder" και να συγκινεί μόνο στην υπενθύμιση της απουσίας του θρύλου πλέον Mark Shelton. Με περισσότερη εμπειρία πάντως και σίγουρα σκληρή δουλειά, δεν θα ήμουν αρνητικός στο ενδεχόμενο να δούμε κάποια στιγμή στο μέλλον τους Evil-Lÿn σε μία κανονική ημέρα του Up The Hammers, υπό σαφώς καλύτερες συνθήκες.

Όσο ιδιαίτερος και προσωπικός είναι ο ήχος των Raven Black Night, αντιστοίχως underground και cult ήταν η εμφάνισή τους. Το βασικό πυρήνα των δύο old school όσο δεν πάει κιθαριστών, The Raven και Jim Τhe White Knight (με τον δεύτερο να αναλαμβάνει και τα φωνητικά), πλαισίωσαν ο ντράμερ των Gauntlet και ο πανταχού παρόντας Νίκος Παπακώστας στον ρόλο του μπασίστα. Το τελικό αποτέλεσμα με τραγούδια αποκλειστικά από την τελευταία χρονικά κυκλοφορία "Barbarian Winter" προσωπικά με ικανοποίησε, καθώς το καλοπαιγμένο τηρουμένων των αναλογιών, αρχέγονο heavy/epic/doom, σχεδόν από τις αρχές της δεκαετίας του '70, έχει πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον, τουλάχιστον για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίζει τις ρίζες του ήχου. Κατά τα άλλα, τιμή και δόξα στους δύο Αυστραλούς που έκαναν τέτοιο ταξίδι για να ζήσουν για λίγο το όνειρό τους.

Με την εμφατική εμφάνιση των Reflection αλλάξαμε επίπεδο, σε αντιστοιχία με την αδιαπραγμάτευτη άνοδο της εγχώρια σκηνής τα τελευταία αρκετά πλέον χρόνια. Ως τετράδα με προηχογραφημένα πλήκτρα η μπάντα βγάζει πολύ καλό ήχο, φαίνεται απόλυτα δεμένη και αποδίδει εξαιρετικά σκοτεινό, δραματικό επικό heavy metal. Χωρίς να υπολείπεται το rhythm section, τα βλέμματα έλκει ο ηγέτης Στάθης Παυλάντης, πορωμένος ως έφηβος με εμπειρία όμως που διακρίνεται από χιλιόμετρα, και φυσικά ο εξαιρετικός με κεφαλαία γράμματα τραγουδιστής Γιώργος Θωμαΐδης. 

Το σετ βασίζεται αναμενόμενα στο τελευταίο studio άλμπουμ "Bleed Babylon Bleed", καλύπτονται όπως όλες οι περίοδοι της πορείας του συγκροτήματος με σταθερή παρουσία σε τρεις δεκαετίες. Ειδικά από την μέση και μετά η τετράδα όχι απλά έχει ζεσταθεί αλλά βγάζει φωτιές, με αποκορύφωμα το θρυλικό για την εγχώρια επική σκηνή "When Immortals Die". Το μεγαλύτερο κέρδος είναι ότι οι Reflection με την συγκεκριμένη εμφάνιση απέδειξαν ότι θα μπορούσανν να σταθούν με άνεση σε σαφώς μεγαλύτερους χώρους, και για να μην πάμε μακριά τουλάχιστον σε μία από τις δύο κανονικές ημέρες του Up The Hammers.

SETLIST
 

Glorious Victory 
The Iron Tower 
Fire 
When Shadows Fall 
Wings Of Fate 
Time Traveller 
Stormbringer 
The Forbidden Seed 
When Immortals Die 
Ruler Of My Own Land 

Οι σπουδαίοι Ιταλοί Dark Quarterer αποδείχθηκαν ιδανική επιλογή ως επικεφαλής του Warm Up Show του Up The Hammers, καθώς είχαν όλο τον απαιτούμενο χρόνο να ξετυλίξουν τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και μακροσκελείς συνθέσεις τους, ακόμη και αν το προγραμματισμένο 90λεπτο έγινε τελικά δίωρο! Με σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο αν και διαφορετικός αναλόγως με την θέση στον χώρο, βρήκαν τα πατήματά τους ξεκινώντας με δύο μακροσκελή τραγούδια από το προ τριετίας "Ithaca" και στην συνέχεια απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο γιατί θεωρούνται από αρκετούς τόσο σπουδαία μπάντα, συνδυάζοντας ιδανικά τον αρχέγονο επικό heavy metal με το progressive των '70s.

To προφανώς αφιερωμένο στον Mark Shelton "Nostalgia" υπήρξε συγκινητικό, καθώς Dark Quarterer και Manilla Road είχαν την τύχη να μοιραστούν την σκηνή σε διάφορες περιστάσεις, πρώτο μεγάλο highlight ήταν όμως το τρομερό "Devil Stroke". Με την φωνή του απίθανου 65άρη Gianni Nepi να έχει ζεσταθεί για τα καλά και να θυμίζει σε αρκετά σημεία DeFeis στα καλά του, το δίδυμο των απίθανων "Red Hot Gloves" και "Colossus Of Argil¨ από το θρυλικό ντεμπούτο έβαλε φωτιά στο An, και μέχρι το τέλος, σχεδόν μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα όλα κύλησαν ιδανικά.

Τρομερά σόλο από τον Francesco Sozzi διαδέχονταν το ένα το άλλο, ο επίσης Francesco Longhi ήταν τρομερός πίσω από το δίσκαλο και ο συνομήλικος του Nepi, Paolo Ninci, πίσω από τα τύμπανα κοπανούσε με διάθεση εφήβου. Το "Lady Scolopendra" λίγο πριν το φινάλε αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, για να γραφτεί εν τέλει ο επίλογος με το "Dark Quarterer" μέσα σε αποθέωση. Ο ορεξάτος Nepi μας ενημέρωσε ότι το σχήμα έχει ήδη έτοιμα τρία τραγούδια για το επόμενο άλμπουμ και έκανε μία αναδρομή στην σχεδόν πενηντάχορνη πορεία των Dark Quarterer, αναφέροντας ότι στα '70s έπαιζαν διασκευές και γύρω στο 1980 ξεκίνησαν να συνθέτουν πρωτότυπο υλικό.

Πλέον οι τέσσερις μουσικοί βρίσκονται μαζί για δύο σχεδόν δεκαετίες και με εμφάνιση όπως αυτή της Πέμπτης μπορούν να περηφανεύονται για την μουσική κληρονομιά που έχουν αφήσει, αλλά και για την παρατεταμένη νεότητα που φαίνεται πως διανύουν. Με μια τέτοια προθέρμανση, ήταν σχεδόν σίγουρο πως το κυρίως πιάτο του Up The Hammers την Παρασκευή και το Σάββατο θα ήταν απολαυστικό. Η αλήθεια βρισκόταν μερικές ώρες και μερικά χιλιόμετρα μακριά.

SETLIST
 

The Path Of Life
Mind Torture 
The Entity
Nostalgia
Devil Stroke  
Darkness
Red Hot Gloves
Colossus Of Argil
Lady Scolopendra
The Blind Church
Retributioner
Dark Quarterer

  • SHARE
  • TWEET