Mother Of Millions, Ephemeral Echoes, Hatman @ Frida, Πάτρα, 08/05/25

Μια ακόμη δυνατή συναυλία στη Frida της Πάτρας, με ένα ακόμη σημαντικό όνομα της σύγχρονης metal σκηνής να τιμά την πόλη, μετά από εμφανίσεις των Need, Vermingod, Aetherian, Calyces, Euphrosyne και Khirki μέσα στο τελευταίο δίμηνο. Οι Mother Of Millions αποτελούν πάντα μια καλή ευκαιρία για να απολαύσεις ποιοτικό, συναισθηματικά φορτισμένο progressive metal.

Δυστυχώς, φτάνοντας στον χώρο, οι Hatman αποχαιρετούσαν με το μοναδικό δικό τους κομμάτι, στα λίγα λεπτά που πρόλαβαν να βρεθούν πάνω στη σκηνή. Η εμφάνισή τους στηρίχθηκε κυρίως σε διασκευές, και επομένως δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική άποψη. Η γενική εικόνα που μου μεταφέρθηκε, πάντως, ήταν πως ενδεχομένως να μπορούσαν να λείπουν από το lineup, κυρίως λόγω της καθυστέρησης που, αναπόφευκτα, προστέθηκε στη συνολική διάρκεια της βραδιάς - χωρίς δική τους υπαιτιότητα, φυσικά.

Λίγο μετά τις 10:30, οι γνώριμοι πλέον στο πατρινό κοινό Ephemeral Echoes ανέβηκαν στη σκηνή. Ένα "παλιακό" post-rock σχήμα, αποκλειστικά instrumental, με έντονες αναφορές στους God Is An Astronaut. Μέσα στο περίπου μισάωρο που είχαν στη διάθεσή τους, παρουσίασαν κυρίως κομμάτια από το "Ascension" (2021) και, παραδόξως, είχαν το πολυπληθέστερο κοινό της βραδιάς, αλλά και τον πιο ισορροπημένο ήχο.

Χωρίς μεγάλο διάλειμμα μετά την αποχώρησή τους, και μέσα σε ένα σκηνικό όπου κυριαρχούσαν ο καπνός και το λευκό φως, οι μαυροντυμένοι Mother Of Millions ξεκίνησαν την εμφάνισή τους. Ήταν γύρω στις 11:30, και, για κάποιον περίεργο λόγο, ο κόσμος είχε λιγοστέψει. Παρ' όλα αυτά, το τετραμελές σχήμα μας υποδέχθηκε με τον καλύτερο τρόπο, ξεκινώντας με το "Inside" από τον περσινό τους δίσκο.

Από τον ίδιο δίσκο ακούσαμε επίσης τα "Halo", "Feral", "Irae" και το ομώνυμο "Magna Mater". Από το Artifacts επιλέχθηκαν τα "Amber" και "Artefact", ενώ από το Sigma τα "Rome" και "Silence". Το setlist συμπλήρωναν δύο εκπλήξεις: η εξαιρετική διασκευή του "Uninvited" της Alanis Morissette και το "Orbit" από το ομώνυμο EP. Η απουσία κάποιου κομματιού από το ντεμπούτο άλμπουμ τους δεν αποτέλεσε έκπληξη.

Αρχικά, ο ήχος ήταν άνισος, με τα τύμπανα να καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό την κιθάρα. Ωστόσο, μέχρι το τέταρτο ή πέμπτο κομμάτι, η κατάσταση είχε βελτιωθεί αισθητά. Κι ενώ σε πρώτη ανάγνωση οι «πρωταγωνιστές» της μπάντας φαίνονταν να είναι οι δύο Γιώργηδες (φωνητικά και τύμπανα/πλήκτρα), η λεπτοδουλειά του Κώστα στην κιθάρα επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά, σε ένα ακόμη δυνατό live των Mother Of Millions.

Σε γενικές γραμμές, η εμφάνισή τους ξεχείλιζε από μελαγχολία, και σε στιγμές - για μένα προσωπικά στο αγαπημένο "Rome" ή στο "Magna Mater" - η ανατριχίλα ήταν αναπόφευκτη. Ίσως να μην βρίσκονταν στην καλύτερη φάση τους - λαμβάνοντας υπόψη ότι ήταν η πρώτη στάση της μίνι περιοδείας τους - με τον Προκοπίου να είναι αρκετά πιο λακωνικός από ό,τι μας έχει συνηθίσει. Αναμφίβολα, η μειωμένη προσέλευση του κοινού έπαιξε τον ρόλο της.

Δυστυχώς, το κοινό της Πάτρας (αλλά και των γύρω περιοχών) έχασε την ευκαιρία να απολαύσει μια από τις δυνατότερες μπάντες του progressive χώρου, σε μια από τις κορυφαίες φάσεις της καριέρας τους - πάνω από δέκα χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην πόλη.

Φωτογραφίες: Άλκης Κοροβέσης