Venom Prison: «Μόνο απέχθεια και οργή νιώθουμε για το πώς λειτουργεί ο κόσμος»

 Το τρίτο άλμπουμ των Venom Prison αποτελεί μια από τις πιο πολυαναμενόμενες metal κυκλοφορίες της χρονιάς, και δικαίως κατ' εμέ. Η σκόνη που σήκωσε το προ τριετίας "Samsara", ένα από τα κορυφαία extreme metal άλμπουμ της χρονιάς του, έκανε πολλά κεφάλια να γυρίσουν προς την μεριά των Βρετανών. Τα singles που προηγούνται της άφιξης του "Erebos", αποκαλύπτουν πως οι Venom Prison δεν επαναπαύθηκαν και επιχείρησαν το δύσκολο, τρίτο βήμα, εξελίσσοντας κάθε πτυχή του ήχου τους δίχως να αλλοιώσουν την οργισμένη τους φωνή που απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη. 

 Η ποιότητα, και κυρίως η ζωτική κρισιμότητα του δίσκου, μας ώθησαν σε μια επικοινωνία με τον κιθαρίστα και συνιδρυτή της μπάντας, Ash Gray. O μουσικός, απαντώντας στις ερωτήσεις μας, έριξε φως στα μυστικά πίσω από κάθε πτυχή της κυκλοφορίας, αισθητική, στιχουργική ή μουσική. Παράλληλα, όπως θα διαπιστώσετε στην κάτωθι συνέντευξη, μας δόθηκε η δυνατότητα να εισέλθουμε στον ξεχωριστό κόσμο των Venom Prison, οι οποίοι, με πίστη στο υλικό και το όραμά τους, φαντάζουν ικανοί να μας απασχολήσουν σε παροντικό και μελλοντικό χρόνο.

Καλησπέρα, είμαι ο Αποστόλης και σας καλωσορίζω στο Rocking! Ελπίζω να είστε καλά και ασφαλείς και συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Ποια είναι η ανταπόκριση μέχρι στιγμής;

Έως τώρα, κρίνοντας από τα singles, θεωρώ πως αρέσουν στους οπαδούς μας και πως απολαμβάνουν την πρόοδο και την εξέλιξη της μπάντας. Φαίνεται πως το ακροατήριο μας μεγαλώνει, δεδομένου πως όλο και περισσότεροι ενθουσιάζονται με τα δείγματα.

Το "Erebos" δημιουργήθηκε καταμεσής της πανδημίας. Επηρέασε καθόλου η όλη διαδικασία την ολοκλήρωση του;

Όχι ιδιαίτερα, υπήρχαν δύσκολες στιγμές αλλά γενικά λειτουργήσαμε το ίδιο με κάθε άλλη φορά. Εγώ και ο Ben έχουμε δικά μας home studios οπότε συνθέταμε όσο το δυνατόν περισσότερο, τα ανεβάζαμε στο dropbox και όταν συναντιόμασταν επιχειρούσαμε να τα δομήσουμε. Προσπαθούσαμε να τα επεξεργαστούμε, να τα βελτιώσουμε, ενώ έπειτα τα στέλναμε στη Larissa για να προσθέσει φωνητικά, στον Mike για το μπάσο και στον Joe για να αξιοποιήσει τις εγκαταστάσεις του για τα τύμπανα και να μας επιστρέψει τα midi αρχεία για να ξεκινήσουμε εκ νέου.

Έχουμε πολλά σχέδια για την υποστήριξη του "Erebos" που δεν περιορίζονται στο stage show

Κυκλοφορείτε τον δίσκο σε μια εποχή που δεν έχουν επανέλθει ακόμη πλήρως οι συναυλίες. Πόσο εκνευριστικό είναι να μην μπορείτε να μεταφέρετε τα τραγούδια αυτά επί σκηνής;

Θα επανέλθουν κάποια στιγμή, είναι απλώς ζήτημα του πότε θα συμβεί αυτό. Βέβαια, το συγκρότημα έχει πολλά σχέδια για την υποστήριξη του "Erebos" τα οποία δεν περιορίζονται απλώς στο stage show. Θεωρώ πως θα είναι ένας άκρως ενδιαφέρον κύκλος για εμάς αυτός για το παρόν άλμπουμ.

Μεταξύ των "Samsara" και "Erebos", κυκλοφορήσατε το "Primeval", που περιέχει επί το πλείστον επανηχογραφήσεις του αρχικού σας υλικού. Γιατί νιώσατε την ανάγκη να επισκεφθείτε εκ νέου τις πρώτες κυκλοφορίες σας;

Την εποχή του "Defy The Tyrant", ήμασταν μόνο εγώ και η Larissa. Ένιωσα πως αυτές οι συνθέχεις δικαιούνταν μια καλύτερη παραγωγή, καθώς και πως τα μέλη που ουσιαστικά μπήκαν στην μπάντα ενώ κυκλοφορούσαμε το demo, θα ήταν ωραίο να εναποθέσουν ένα μέρος τους σε αυτά τα τραγούδια, τα οποία έχουν παίξει αμέτρητες φορές ζωντανά από το ξεκίνημά μας έως σήμερα.

Θα ήθελες να εξηγήσεις τι απεικονίζει το εξώφυλλο του δίσκου;

Βεβαίως. Πλήρης απόγνωση, ένα ανθρώπινο ον περιορισμένο στο απόλυτο τίποτα, ενώ κρατιέται από ό,τι έχει απομείνει, ακόμη και σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους που έχουν υπάρξει.

Δεν θα διέθετε ο δίσκος αυτή την αισθητική χωρίς το στοιχείο της ελληνικής μυθολογίας

Το "Erebos" είναι γεμάτο με αναφορές στην αρχαιοελληνική μυθολογία. Επιπρόσθετα, συνεχίζει το μοτίβο του να επικεντρώνεστε σε διαφορετικές φιλοσοφίες με κάθε δίσκο, έχοντας προηγηθεί τα Λατινικά ("Animus"), και η Βουδιστική ("Samsara"). Υπάρχει κάποιος λόγος πίσω από την εναλλαγή αυτή και γιατί τώρα αυτή;

Νιώθω πως η μυθολογία σας έχει πάρα πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες, μέσα στις οποίες μπορεί να βρεί κανείς τόσους συσχετισμούς με τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα. Διαβάζοντάς τες, και αναζητώντας παράλληλα το πώς συνδέονται με τα προβλήματα μας επί του παρόντος, είναι ένας δημιουργικός τρόπος για εμάς ώστε να προωθήσουμε ένα σύγχρονο μήνυμα, προσωπικό ή κοινωνικό. Θα μπορούσαμε να ήμασταν υπερβολικά πρόδηλοι (σ.σ. "transparent") αλλά πιστεύω πως δεν θα διέθετε ο δίσκος, αυτή την αισθητική, την δημιουργικότητα και την οπτική χωρίς το εν λόγω στοιχείο. Είναι αυτό που το μετατρέπει σε τέχνη.

Ο Έρεβος, γιός του Χάους, αδερφός της Νύκτας, το σκοτεινό μέρος μεταξύ Γης και Άδη, όπως αναφέρετε και στο εναρκτήριο "Born From Chaos". Το όνομα επανέρχεται σε αρκετά κομμάτια του άλμπουμ, οπότε θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί ονομάσατε έτσι τον δίσκο, καθώς και εάν υπάρχει κάποιο ενοποιημένο concept από πίσω.

O δίσκος αφηγείται την ιστορία αυτών των χαρακτήρων, συνδεδεμένων όμως με σύγχρονα ζητήματα και ενώ δημιουργήθηκε κατά μεσής του χάους που βιώνουμε. Επιπρόσθετα, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο είναι συνδεδεμένος με όλο αυτό το χάος.

Όταν αντιληφθείς το πόσοι υποφέρουν από αποφάσεις άλλων σε ανώτερες θέσεις, τότε μόνο να νιώσεις απέχθεια και οργή μπορείς

Η προσέγγισή του σκοταδιού της κοινωνίας εκ μέρους σας είναι ρεαλιστική και αφήνει περιθώρια αλλαγής, αντί πλήρους μηδενισμού. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς, μια extreme metal μπάντα, να μην είστε παθητικοί κήρυκες του τέλους ή να καταπιάνεστε επιφανειακά με βίαιες στιχουργικές θεματικές;

Σε καθημερινή βάση λαμβάνουν χώρα αμέτρητα πραγματικά προβλήματα, σε παρανοϊκό βαθμό μάλιστα. Είτε τα βιώνεις, είτε μαθαίνεις για αυτά, είναι μια διαρκής και σταθερή κατάσταση. Πολλοί μουσικοί προσπαθούν να ηχούν τρομακτικοί και να γράφουν στίχους για μερικές ανούσιες βλακείες, αλλά ελικρινά όταν αντιληφθείς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος, καθώς και το πόσοι άνθρωποι υποφέρουν από αποφάσεις άλλων που ανήκουν σε υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, τότε μόνο να νιώσεις απέχθεια, αηδία, θυμό και οργή μπορείς.

Εκφράζετε επίσης άφοβα τις πολιτικές σας θέσεις, κάτι ασυνήθιστο στο extreme metal. Θεωρείτε κρίσιμο να ακολουθείται η παράδοση σχημάτων όπως οι Carcass και οι Napalm Death, ειδικά σε αυτό το ιδίωμα και τη δεδομένη χρονική στιγμή;

Το θεωρώ άκρως σημαντικό. Επιπρόσθετα, ειλικρινά δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι δράκοι και τα goblins στην μουσική, ή τέλος πάντων ό,τι είναι που αρέσει σε κόσμο. Οι Venom Prison ανέκαθεν ήμασταν εκφραστικοί και με προοδευτική σκέψη.

Επιθυμούσαμε απλώς να συνθέσουμε τον πιο δημιουργικό και προοδευτικό δίσκο των Venom Prison μέχρι σήμερα

Στο "Erebos" φαίνεται πως επικεντρωθήκατε στις death metal ρίζες και επιρροές σας, εξερευνώντας τες. Παράλληλα, πολλές hardcore αναφορές του ήχου σας φαίνεται πως αποτελούν παρελθόν. Που στοχεύατε με αυτή την προσέγγιση;

Εξαρτάται από το τι ορίζεις ως hardcore πτυχή. Θεωρώ πως ο ήχος περιέχει ακόμη riffs και ενέργεια σε αυτό το ύφος, απλώς αυτή παρουσιάζεται υπό ένα διαφορετικό πρίσμα. Νομίζω πως στο τέλος της ημέρας, επιθυμούσαμε απλώς να συνθέσουμε τον πιο δημιουργικό και προοδευτικό δίσκο των Venom Prison μέχρι σήμερα.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές των συνθέσεων σας είναι οι κιθαριστικές αρμονίες, τα leads και τα solos. Ήταν συνειδητή επιλογή να γίνετε πιο μελωδικοί;

Θέλαμε ο ήχος να ηχεί πιο metal από ποτέ, καθώς και περισσότερα τέτοια σημεία. Είμαστε μεγάλοι metal οπαδοί, και εκτιμάμε σχήματα όπως είναι ο Ozzy, οι Maiden ή οι Megadeth. Μας αρέσει πολύ η ιδέα αυτών των μεγάλων μελωδιών και lead κιθαριστικών σημείων, ενώ δημιουργούν επίσης και ένα αποτύπωμα στα κομμάτια. Μερικές φορές φτιάχνουν επίσης ένα θέμα για το τραγούδι, ή ένα αίσθημα το οποίο το συνοδεύει.

Επιλέξατε ως αρχικό single το "Judges Of The Underworld", που επικεντρώνεται στην συστημική καταπίεση. Πως καταλήξατε σε αυτό ως πρώτη γεύση;

Ελικρινά, ο καθένας μας επέλεξε διαφορετικά τραγούδια ως προτάσεις για το single, αλλά το "Judges Of The Underworld" ήταν το μόνο που είχαμε ασυζητητί στη λίστα μας όλοι, οπότε δεν ήθελε και ιδιαίτερη σκέψη.

Στον αντίποδα, το "Pain Of Oizys" παρουσιάζει την εξέλιξη και διαφοροποίησή σας, που εμφανίζεται και σε άλλα κομμάτια του άλμπουμ. Για τι μιλάει αυτή η σύνθεση και πως οδηγηθήκατε σε πιο ατμοσφαιρικά και προοδευτικά χωρία;

Λειτούργησε σίγουρα ως ένα κουβάρι με το οποίο θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο τι προετιμάζαμε σε αυτό τον δίσκο. Είναι μια αρκετά προσωπική σύνθεση και θεωρώ πως κάθε μέλος της μπάντας ένιωσε πως ήταν η σωστή κατεύθυνση για να πορευθούμε. Δεν διαφέρει ιδιαίτερα από την λογική από την οποία προέκυψαν το "One" ή το "Nothing Else Matters", ή ακόμη και το "Killer Of Giants" του Ozzy. Εξακολουθεί να είναι metal, απλά υπό μια διαφορετική έννοια, ένα άλλο φως.

Συνθέσεις όπως τα "Castigated In Concrete And Steel" και "Veil Of Night" έχουν ενδοσκοπική διάθεση. Θεωρείς το "Erebos" την πιο προσωπική σας κυκλοφορία;

Πράγματι, είναι η πιο προσωπική μας, σε μέγιστο βαθμό. Έχει τα σημεία με τα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε, αλλά και αυτά που εκφράζουν μια ειλικρινή συμπόνοια καθώς και προσωπικά ζητήματα. Όσον αφορά το "Veil Οf Night", έμαθα για μια οικογένεια που έπασχαν όλοι από ανίατες ασθένειες, έχασα τον παππού μου, η Larissa την γιαγία της, συνδέεται με πάρα πολλά που συνέβαιναν στις προσωπικές μας ζωές.

Από αυτό το σημείο και έπειτα ο κόσμος θα αρχίσει να βλέπει τους Venom Prison να εξερευνάμε νέες καλλιτεχνικές οδούς

Τι προηγείται στους Venom Prison; Η μουσική ή οι στίχοι;

Λίγο από το καθένα, η Larissa αναζητεί διαρκώς για θεματικές και αντικείμενα σχολιασμού, ενώ εγώ και ο Ben συνθέτουμε σε μόνιμη βάση, οπότε όλα έρχονται και δένουν μεταξύ τους.

Τελευταία ερώτηση, και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου και να ευχηθώ να συνεχίσετε δυναμικά στο μονοπάτι σας. To "Erebos" μοιάζει με ένα νέο ξεκίνημα για τους Venom Prison. Τι επιφυλάσσει το μέλλον από εδώ και πέρα;

Θεωρώ πως από αυτό το σημείο και έπειτα ο κόσμος και οι οπαδοί θα αρχίσουν να βλέπουν τους Venom Prison να εξερευνάμε νέες καλλιτεχνικές οδούς δίχως όμως να παρεκκλίνουμε πολύ από το μονοπάτι μας, θα υπάρχει πολύς περισσότερος χώρος για δημιουργικότητα από εδώ και στο εξής.