1000mods: «Το vibe μιας επιτυχημένης live εμφάνισης είναι αναντικατάστατο»

Με τον νέο, τέταρτο κατά σειρά, δίσκο τους να έχει κυκλοφορήσει μόλις πριν λίγο καιρό και ως κατ’ εξοχήν συναυλιακή μπάντα, υπό φυσιολογικές συνθήκες θα περίμενε κανείς να βρει τους 1000mods κάπου στον δρόμο. Η πανδημία όμως δυστυχώς έχει αλλάξει τα σχέδια όλων μας, οπότε η συναυλιακή μας συνάντηση με τους Χιολιομόδηδες θα πρέπει αναγκαστικά να περιμένει.

Για τον δίσκο είπαμε τη γνώμη μας εδώ. Τα τραγούδια έχουν πιο rock φόρμες σε σχέση με το παρελθόν, ο ήχος είναι εντυπωσιακά καλός και η μπάντα βγάζει την αίσθηση ότι σήμερα θέλει να παίζει και να ακούγεται ακριβώς έτσι. Αφού λοιπόν μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Γιώργο, τον έναν εκ των δύο υπεύθυνων για τις riffοεπιθέσεις του "Youth Of Dissent, κοιτάξαμε να μάθουμε καμιά λεπτομέρεια για το πώς καταφέρνουν κάθε φορά να μας εντυπωσιάζουν. Ιδού η κουβέντα μας.

Γεια σας παιδιά. Συγχαρητήρια για το "Youth Of Dissent", το απολαμβάνω εδώ και καιρό, είναι άλλη μια πολύ ωραία δουλειά από σας, σε διαφορετική ηχητική κατεύθυνση. Υπήρξε κάτι που σας επηρέασε περισσότερο κατά τη διάρκεια της δημιουργίας και της ηχογράφησής του.

Καλησπέρα! Όσον αφορά στις επιρροές μας, αυτές κυμαίνονται απ τον late '60s και early '70s μέχρι και τον late '80s και early '90s ήχο αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες από τη μουσική του σήμερα. Γενικώς ακούμε συνεχώς μουσική και επηρεαζόμαστε από αυτή σε βαθμό που αργά ή γρήγορα ενσωματώνεται στο παίξιμο και τις ιδέες μας ασυνείδητα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε όντως αρχίσει να ακουγόμαστε κάπως διαφορετικοί σε σχέση με το παρελθόν. Ίσως αυτό είναι συνδυασμός του ότι οι δεκαετίες που προανέφερα έχουν πλέον αφομοιωθεί μέσα μας, του ότι τα ακούσματά μας έχουν διευρυνθεί και σε άλλα είδη όπως garage, proto punk, post-punk και noise rock, αλλά και του ότι πλέον δοκιμάζουμε περισσότερα πράγματα στο ηχητικό και ενορχηστρωτικό κομμάτι. Νομίζω ωστόσο πως αυτή είναι μια κατάσταση και διαδικασία που περνάμε κάθε φορά από δίσκο σε δίσκο.

Τελευταία έχουμε όντως αρχίσει να ακουγόμαστε κάπως διαφορετικοί σε σχέση με το παρελθόν. Πλέον δοκιμάζουμε περισσότερα πράγματα στο ηχητικό και ενορχηστρωτικό κομμάτι

Ηχογραφήσατε το "Youth Of Dissent" σε δύο studios στο Seattle. Πώς πάρθηκε η απόφαση να πάτε εκεί, καθώς και να συνεργαστείτε με τον Matt Bayles; Ήταν δική σας επιλογή αυτή η συνεργασία ή πρόταση κάποιου (π.χ. της εταιρείας σας);

Ουσιαστικά ξεκινήσαμε να συνθέτουμε το υλικό αυτού του δίσκου περίπου έναν χρόνο πριν και η αλήθεια είναι ότι η μουσική από μόνη της μας δημιούργησε την ανάγκη να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που κάναμε στον προηγούμενο δίσκο. Οπότε, θεωρήσαμε ότι θα ήταν τέλεια ιδέα να συνεργαστούμε με έναν παραγωγό που εκτιμάμε και να ηχογραφήσουμε στο εξωτερικό. Ήρθαμε σε επαφή με τον Matt Bayles, εκείνος δέχθηκε και επιλέξαμε μαζί αυτά τα δύο studios στο Seattle, που κατά τη γνώμη μας ήταν οι ιδανικότερες επιλογές!

Πώς ήταν η εμπειρία σας στην Αμερική σε επίπεδο ζωής και σε επίπεδο δουλειάς; Φιλήσατε το άγιο χώμα του Seattle μόλις βγήκατε από το αεροπλάνο (εγώ θα το έκανα!!!);

Η αλήθεια είναι ότι μας πήρε λίγες μέρες για να προσαρμοστούμε και να καταφέρουμε να εγκλιματιστούμε, διότι ήταν ένα μέρος που επισκεπτόμασταν ουσιαστικά για πρώτη φορά. Είχαμε βρεθεί εκεί για τη συναυλία που πραγματοποιήσαμε στα πλαίσια του προηγούμενου αμερικανικού τουρ πριν δύο χρόνια, αλλά τότε βέβαια δεν είχαμε καταφέρει να δούμε και πολλά πράγματα από την πόλη. Είναι ένα πολύ όμορφο μέρος με τελείως διαφορετικό αέρα και vibe σε σχέση με τις υπόλοιπες Αμερικανικές πόλεις που έχουμε επισκεφτεί και υπάρξει στο παρελθόν. Όταν τελικά προσαρμοστήκαμε στο περιβάλλον, νιώθαμε σαν locals κι έτσι η διαδικασία των ηχογραφήσεων κύλησε πολύ ομαλά. Ο επαγγελματισμός με τον οποίο λειτουργούσαν τα στούντιο ήταν τρομερός και η συνεργασία με τον Matt εξαιρετική. Εν τω μεταξύ, η ικανότητά του στην ανεύρεση λύσεων σε κάθε τεχνική δυσκολία που συναντήσαμε, έδωσε έναν πολύ καλό και ομαλό ρυθμό στην ηχογράφηση.

Πώς συνθέτετε κομμάτια; Όντας μια μπάντα που, απ’ όσο έχω καταλάβει, αρέσκεται στο να παίζει ζωντανά, να φανταστώ πως σας αρέσει να τζαμάρετε κιόλας στο studio; Σας «βγαίνουν» κάπως έτσι τα κομμάτια ή τα έχετε έτοιμα από πριν;

Η διαδικασία σύλληψης των ιδεών και κατ’ επέκταση των τραγουδιών προέρχεται κυρίως από το jam, και σε μεμονωμένες περιπτώσεις και από ιδέες που ήρθαν έτοιμες στο στούντιο. Άλλες φορές, ο αυτοσχεδιασμός πάνω σε μια ημιτελή ιδέα μπορεί μέσα σε μερικές ώρες να γεννήσει ένα ολοκληρωμένο κομμάτι. Στην περίπτωση του "Youth Of Dissent", δεν έγιναν μεγάλες αλλαγές κατά την ηχογράφηση, μιας που τα περισσότερα συστατικά του δίσκου ήταν έτοιμα από εδώ. Μικρές αλλαγές και προσθήκες είναι πάντα ευπρόσδεκτες, κι έτσι κι έγινε και σε αυτή την περίπτωση.

Μας πήρε μερικές μέρες για να εγκλιματιστούμε στο Seattle. Όταν τελικά προσαρμοστήκαμε στο περιβάλλον, νιώθαμε σαν ντόπιοι κι έτσι η διαδικασία των ηχογραφήσεων κύλησε πολύ ομαλά

Ακούγοντας τον δίσκο, έχω την αίσθηση ότι το ηχητικό αποτέλεσμα σας δικαιώνει. Αν θέλετε, πείτε μας δυο λόγια για τον εξοπλισμό σας. Όργανα, ενισχυτές, μικρόφωνα κλπ. Πόσο το έχετε «ψάξει» για να καταλήξετε; Είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται συνεχώς; Τι κουβαλήσατε στο Seattle και τι βρήκατε έτοιμο εκεί;

Ευχαριστούμε! Γενικώς προσπαθήσαμε να μην κάνουμε υποχωρήσεις ούτε εκπτώσεις στο δημιουργικό και ηχητικό αποτέλεσμα, οπότε πήραμε κιθάρες, μπάσα, πετάλια, πιατίνια κλπ μαζί μας. Επίσης, νοικιάσαμε αρκετό εξοπλισμό στην Αμερική και σκέψου πως φτάσαμε στο σημείο να αγοράσουμε κιόλας κάποια πράγματα από εκεί, προκειμένου να μη στερηθούμε κάτι ηχητικά. Κάθε τραγούδι είχε τις δικές του απαιτήσεις και θέλαμε να το υπηρετήσουμε αυτό στο 100%. Σημαντικό είναι πως και τα δυο στούντιο είχαν τεράστια γκάμα από επιλογές στο θέμα του εξοπλισμού (κονσόλες, προενισχύσεις, κομπρέσορες, μικρόφωνα κλπ), ενώ ο Matt έφερε και αρκετό δικό του gear επιπλέον σε όσα ήδη υπήρχαν. Όχι μόνο δεν μας έλειψε κάτι, αλλά καταλήξαμε να έχουμε και ακόμη περισσότερα απ’ όσα τελικά χρειαστήκαμε! Κάτι επιπλέον που κάναμε, ήταν να ηχογραφήσουμε με κιθάρες που δεν είχαμε χρησιμοποιήσει ποτέ στο παρελθόν, ενώ δοκιμάσαμε και διαφορετικά κουρδίσματα και τονικότητες.

Είδα την ταινία "Greek Rock Revolution" και σας άκουσα να μιλάτε για το πώς η οικονομική κρίση έχει παίξει ρόλο στη δημιουργικότητα των ελληνικών συγκροτημάτων που έχουν ξεπηδήσει την τελευταία δεκαετία από τη χώρα μας. Το ίδιο πράγμα συμμερίστηκαν σχεδόν όλες οι μπάντες που μίλησαν. Με ποιον ακριβώς τρόπο λειτουργεί αυτό σ’ εσάς;

Η οικονομική κρίση και οι πολιτικές που ακολουθούνται και επιβάλλονται από τα κράτη στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, έχουν τρομερό αντίκτυπο στις κοινωνίες και καταστροφικές συνέπειες για τους ανθρώπους που ζούνε σε αυτές. Ο καπιταλισμός και οι υποστηρικτές του έδειξαν για άλλη μια φορά το πραγματικό τους πρόσωπο, με ολέθριες συνέπειες. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη στον κόσμο να παίξει μουσική και να εκφραστεί αλλά και να μετουσιώσει αυτή την καταπίεση σε δημιουργικές διεργασίες έκφρασης. Αυθόρμητα, μέσα από όλο αυτό, δημιουργήθηκε η άνθιση της σκηνής τόσο μέσω της αποδοχής όσων άκουγαν μουσική όσο και μέσω της υπέρμετρης δημιουργικότητας, όσων τη γεννούσαν. Όσο και να προσπαθούν να υποτάξουν και να εξαθλιώσουν τον άνθρωπο, τόσο αυτός θα αντιστέκεται και θα μάχεται. Τόσο θα βρίσκει τρόπους να εκφράζεται και να μοιράζεται τις αγωνίες του και αυτά που νιώθει. Τόσο θα παλεύει για αυτά που θέλει να κατακτήσει.

Προτιμάτε να δουλεύετε στο studio ή να περιοδεύετε; Τι σας αρέσει περισσότερο, η αναζήτηση των ιδεών και των λεπτομερειών εκείνων που θα διαμορφώσουν τελικά ένα ωραίο τραγούδι όπως ακριβώς το θέλετε ή ο ιδρώτας, η καύλα και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο μιας ζωντανής εμφάνισης;

Είναι δύο διαφορετικές διαδικασίες που στο τέλος δημιουργούν μια μεγάλη ενότητα, άρα και αλληλένδετες τελικά. Όταν έχεις μια ιδέα και αυτή εξελίσσεται σε ένα ενδιαφέρον τραγούδι, τότε εσύ ο ίδιος έχεις την ανάγκη να το μοιραστείς. Αν δε, ο κόσμος καταλήξει να το γουστάρει, γεννιέται μια δυνατή και μοναδικά όμορφη ατμόσφαιρα και τελικά ένα vibe ιδιαίτερης δυναμικής όπως αυτό μιας επιτυχημένης live εμφάνισης, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα. Απολαμβάνω και τις δύο διαδικασίες, αλλά αν θα έπρεπε να επιλέξω οπωσδήποτε ανάμεσα στα δύο θα έλεγα σίγουρα τις συναυλίες!

Η οικονομική κρίση και οι κρατικές πολιτικές έχουν τρομερό αντίκτυπο στις κοινωνίες. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη στον κόσμο να μετουσιώσει αυτή την καταπίεση σε δημιουργικές διεργασίες έκφρασης

Πώς αισθάνεστε που αναβλήθηκε η ευρωπαϊκή σας περιοδεία; Είστε λίγο «θηρία στο κλουβί»;

Έτσι ακριβώς. Είχαμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια, με το που κυκλοφορούσε το εκάστοτε άλμπουμ, να ξεκινάμε περιοδεία για την προώθησή του. Σε αυτόν τον δίσκο η πανδημία μας το στέρησε, οπότε θα πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή ώστε να το κάνουμε όταν οι συνθήκες μας το επιτρέψουν.

Έχοντας πλέον ζήσει τόσο την εμπειρία των μικρών clubs όπως το An Club, όσο και την εμπειρία των μεγάλων σκηνών όπως το Θέατρο Βράχων, θα λέγατε ότι έχετε προτίμηση σε κάποιον από τους δύο τύπους χώρων; Ποια πλεονεκτήματα (και μειονεκτήματα, αν θέλετε) βρίσκετε στον καθέναν από αυτούς;

Και οι δύο τύποι χώρων μας έχουν χαρίσει τρομερές στιγμές και μας έχουν προσφέρει ανεπανάληπτες συγκινήσεις. Δεν νομίζω πως μέσα μου ξεχωρίζω τις μουσικές σκηνές σε καλές και κακές. Ο κόσμος είναι αυτός που τελικά δημιουργεί τις συνθήκες και την ατμόσφαιρα. Θα έλεγε κανείς πως ένας μικρός χώρος έχει το πλεονέκτημα τις εγγύτητας με το κοινό, σε σχέση με έναν μεγάλο εξωτερικό χώρο, όπου και καλείσαι να καλύψεις την απόσταση που έχεις με το κοινό με μια δυναμική εμφάνιση που κατά συνέπεια θα γεννήσει θερμές αντιδράσεις.

Πού κάνετε πρόβες και πώς αποφασίζετε τα κομμάτια που θα παίζετε σε κάθε περιοδεία;

Το τελευταίο χρόνο κάναμε τις πρόβες μας στην Αθήνα, αλλά έχουμε καιρό να κάνουμε λόγω της καραντίνας. Τις setlists τις συζητάμε συνήθως μεταξύ μας και η απόφαση είναι ένας συνδυασμός προσωπικών προτιμήσεων και προτιμήσεων του κοινού. Όσο βγάζουμε καινούριους δίσκους, η διαδικασία αυτή γίνεται ακόμα δυσκολότερη, γιατί πολλές φορές έχουμε τον περιορισμό της διάρκειας και δεν μπορούμε να βάλουμε όλα τα κομμάτια που θα θέλαμε.

Έχετε διασκευάσει Eyehategod, Motörhead, Black Sabbath και μάλιστα σας έχω δει κιόλας να παίζετε ζωντανά το "Metropolis". Υπάρχει κάποιο πλάνο να χώσετε και καμιά διασκευή στο setlist σας ή προτιμάτε το δικό σας υλικό; Ειδικά τώρα που είναι και πολύ!

Κατά καιρούς μας έχουν έρθει διάφορες σχετικές ιδέες, άλλα όλο κάτι συμβαίνει και πέφτουν στο κενό. Είχαμε σκεφτεί κάποια στιγμή να ξαναπαίξουμε κάτι από MC5 ή Stooges, όπως κάναμε τα πρώτα χρόνια, αλλά δεν έκατσε. Ίσως στο μέλλον το καταφέρουμε ξανά!

Θα μπορούσατε πριν 10 περίπου χρόνια, που ξεκινήσατε να δισκογραφείτε, να φανταστείτε τους εαυτούς σας εδώ που βρίσκεστε σήμερα; Πού ακριβώς τους φανταζόσασταν; Πού τους φαντάζεστε σε 10 χρόνια από σήμερα;

Κατά μια έννοια είχαμε φανταστεί τους εαυτούς μας στη φάση που είναι σήμερα, γιατί από τότε θέλαμε να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε, να παίζουμε δηλαδή μουσική. Στο παρελθόν είχαμε βάλει έναν στόχο, να καταφέρουμε να δουλέψουμε με τον Billy Anderson. Μετά από αυτό βάλαμε έναν δεύτερο, να ξαναδουλέψουμε με έναν Αμερικανό παραγωγό που εκτιμάμε και να γράψουμε σε ένα στούντιο του εξωτερικού της αρεσκείας μας, πράγμα που επίσης πραγματοποιήθηκε. Μπορείς να πεις πως κατά κάποιον τρόπο πετύχαμε τους στόχους που βάζαμε κάποια χρόνια πριν και με το παραπάνω! Όσο περνάει ο καιρός βέβαια, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να φανταστείς τα επόμενα χρόνια. Ειδικά στην παρούσα κατάσταση που περνάμε εμείς και οι γύρω μας, φαίνεται πως όλα έχουν δυσκολέψει και πρόκειται να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο. Αυτό που ελπίζω είναι να συνεχίσουμε να γράφουμε δίσκους, να συνεργαζόμαστε με διάφορους παραγωγούς και να ηχογραφούμε σε ωραία μέρη που έχουν να μας προσφέρουν νέες εμπειρίες και γνώσεις. Αυτό θα ήταν το ιδανικό!

Συνεργάζεστε ακόμα με τη Fuzz Ink; Αφήνοντας στην άκρη τις πολύ ωραίες αφίσες που συνήθως φτιάχνουν τα παιδιά, το limited edition κουτί πίτσας μέσα στο οποίο μας είχατε σερβίρει το "Vultures" ήταν πολύ σπέσιαλ. Σκέφτεστε να ξαναβγάλετε κάτι αντίστοιχο;

Ναι, συνεργαζόμαστε ακόμη με τα παιδιά και στο παρελθόν έχουμε κάνει μαζί τους διάφορα ωραία πράγματα, όπως το box που λες! Αυτήν τη φορά συνεργαστήκαμε με τον Tind για το εξώφυλλο, ο οποίος σχεδίασε και αυτή την πολύ όμορφη limited LP έκδοση με τα 3D γυαλιά. Πολύ καλή δουλειά έκανε και ο Deworx που σχεδίασε το πανέμορφο artwork του "Pearl" maxi single.

Αυτό που ελπίζω για το μέλλον είναι να συνεχίσουμε να γράφουμε δίσκους, να συνεργαζόμαστε με παραγωγούς που θέλουμε, να ηχογραφούμε σε ωραία μέρη, να παίρνουμε νέες εμπειρίες και γνώσεις

Παλιότερα είχα ρωτήσει τον Δάνη πού θα μπορούσα να βρω το "Valley Of The Sun" και μου είχε πει ότι... δεν το έχει ούτε ο ίδιος! Έχετε πλάνα για επανέκδοση κάποιων παλιών σας δουλειών που δεν κυκλοφορούν πια σε φυσική μορφή ή μπα;

Η αλήθεια είναι ότι αυτή την περίοδο είμαστε συγκεντρωμένοι στην προώθηση της νέας μας δουλειάς και όλες τις κυκλοφορίες που περιλαμβάνει, όπως π.χ. το maxi single του "Pearl" που σου προανέφερα, αλλά και τις πολλαπλές εκδόσεις του "Youth Of Dissent". Ίσως στο μέλλον, όταν βρούμε χρόνο, να κάνουμε διάφορες special κυκλοφορίες με νεότερο και παλιότερο υλικό, αλλά ειλικρινά προς το παρόν προτιμάμε να κοιτάξουμε μπροστά. Έχουμε μόλις βγάλει ένα νέο δίσκο και οι σκέψεις μας είναι στραμμένες εκεί.

Γνώμη για το βινύλιο; Του έχετε κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια ή το βλέπετε απλώς ως ένα ακόμα μέσο για να φτάσει η μουσική σας στ’ αυτιά των ακροατών;

Το αγαπάμε πολύ αλλά δεν είμαστε "δεινοί" συλλέκτες. Ο καθένας μας έχει μια σχετικά μικρή συλλογή, διότι προτιμάμε αν μας περισσεύουν κάποια χρήματα να τα επενδύουμε σε μουσικό εξοπλισμό. Δίχως αμφιβολία είναι ένα μέσον που δε θα πεθάνει ποτέ, όπως και ο καλύτερος τρόπος για να ακούς μουσική. Πέρα από την ηχητική του ποιότητα, το βινύλιο περιλαμβάνει και μία ιεροτελεστία, που λείπει στις μέρες μας. Έχει δώσει τη θέση της σε μία πολύ fast food προσέγγιση, κατά την οποία ακούμε και δίνουμε σημασία σε μόλις λίγα δευτερόλεπτα μουσικής και όχι στα albums σαν αυτοτελείς ολότητες. Κάπως έτσι χάνεται η ουσία του πράγματος. Αυτό που το βινύλιο καταφέρνει είναι να κρατάει ζωντανή τη φιλοσοφία του να αφήνεσαι σε έναν δίσκο και να τον ακούς, αφήνοντάς τον να σου περάσει όλα του τα στοιχεία.

Για πείτε μας τίποτα καλό που έχετε ακούσει τώρα τελευταία. Είτε φρέσκο, είτε παλιά κυκλοφορία, είτε ξένο, είτε ελληνικό!

Αυτά που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό και άκουσα τελευταία είναι τα:

Fugazi - "Repeater"
Ataxia - "Automatic Writing"
Jawbox - "For Your Own Special Sweetheart"
Hot Snakes - "Jericho Sirens"
Higher Power - "27 Miles Underwater"

Ο τελευταίος λόγος ανήκει σ’ εσάς. Ας κλείσουμε λοιπόν αυτή τη συνέντευξη μ’ ένα μήνυμά σας στο κοινό σας και στους αναγνώστες μας.

Κουράγιο και υπομονή σε όλους διότι είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάμε και μακάρι να μην γίνει συνήθειά μας. Στην κρίση που θα έρθει, ας παλέψουμε όλοι μαζί, αντί να προβούμε σε άλλον έναν κοινωνικό κανιβαλισμό που συμφέρει μόνο τους εξουσιαστές.

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλοτάξιδος ο νέος δίσκος και καλή επάνοδο στις σκηνές όλου του κόσμου!

Ευχαριστούμε κι εμείς για τον ενδιαφέρον και τον χρόνο σου.

Photo credit: Petros Poulopoulos