«10»: Αγαπημένοι δίσκοι των Deafkids

Εν αναμονή της συναυλίας τους στην Αθήνα

Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 07/10/2019 @ 12:18

Οι Deafkids από το το Rio de Janeiro, όπως ορθά έχει γράψει ο σύντροφος Αντώνης Καλαμούτσος, αποτελούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συγκροτήματα εκεί έξω. Και αυτό γιατί συνδυάζουν την punk αντίληψη περί μουσικής με tribal πειραματισμούς, ηλεκτρονικά στοιχεία και μπόλικο θόρυβο. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν να δημιουργούν ακραία ψυχεδελική μουσική που αξίζει την προσοχή όσων ενδιαφέρονται για τις σύγχρονες μουσικές τάσεις.

Με αφορμή λοιπόν την επικείμενη συναυλία τους την Πέμπτη 10/10/19 στο Temple Athens μαζί με τους Allochiria και τους Μαύρο Γάλα, μιλήσαμε μαζί τους και μας αποκάλυψαν δέκα αγαπημένους τους δίσκους.

Deafkids

1
Jon Hassell / Brian Eno - Fourth World Vol. 1 - Possible Musics
Jon Hassell / Brian Eno - Fourth World Vol. 1 - Possible Musics
Ακούω τα έργα του Jon Hassell τελευταία. Έχω ενθουσιαστεί με τη μουσική του και τα concept των άλμπουμ του. Δημιούργησε αυτό το μοναδικό και πρωτοποριακό στυλ μουσικών τοπίων που ονόμασε Τέταρτο Κόσμο, ένα μυστηριώδες υβρίδιο αρχαίας και ψηφιακής μουσικής, σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού, Ανατολής και Δύσης, βαθιάς οργανικής μουσικής. Η εξωπραγματική τρομπέτα του Hassel ακούγεται σαν ένα πνεύμα που πετά πάνω από ένα αρχαίο τοπίο. Επίσης, η Nana Vasconcelos (κορυφαία βραζιλιανά μουσικός κρουστών) έπαιξε εδώ αλλά και σε αρκετές ηχογραφήσεις του Hassell, γεγονός που καθιστά το άλμπουμ ακόμη πιο «καυτό».
2
Allan Faqir - Vol. 1 - Sufi Music From Sindh
Allan Faqir - Vol. 1 - Sufi Music From Sindh
Υποθέτω ότι αυτή είναι η πρώτη κυκλοφορία του Allan Fakir, ενός Πακιστανού λαϊκού τραγουδιστή Sufi μουσικής. Κατέβασα αυτή την κασέτα από ένα blog ανατολικής παραδοσιακής μουσικής πριν πολύ καιρό και η πανίσχυρη φωνή και το πνεύμα του είναι μαζί μου από τότε. Μου αρέσουν πολύ οι Ινδουστανοί και Άραβες τραγουδιστές αλλά η φωνή του Allan με ταξιδεύει κάθε φορά σε ένα άχρονο και ειρηνικό μέρος.
3
Lula Côrtes e Zé Ramalho - Paêbirú
Lula Côrtes e Zé Ramalho - Paêbirú
Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο ψυχεδελικό αριστούργημα των βραζιλιάνικων '70s (και ίσως όλων των εποχών) αν και είναι ακόμα αρκετά δύστροπο σαν άκουσμα. Αυτός ο δίσκος συγκέντρωσε τους πιο διάσημους καλλιτέχνες της Βορειοανατολικής Βραζιλίας της εποχής. Εμπνεύστηκε και συνδύασε την ψυχεδέλεια με τη βορειοανατολική λαϊκή κιθάρα, με ήχους της φύσης, και ό, τι μπορείτε να φανταστείτε. Είναι ένας διπλός δίσκος και οι πλευρές χωρίζονται στα στοιχεία της φύσης. Γη, Αέρας, Φωτιά και Νερό - κάτι που δημιουργεί μια πολύ ξεχωριστή και πλούσια μουσική αφήγηση.
 
Η ιδέα του άλμπουμ βασίζεται στον θρύλο του Sumé - μια αρχαία οντότητα από τη μυθολογία των Tupi της Βραζιλίας. Αυτή η οντότητα υφίσταντο πριν την άφιξη των Πορτογάλων και, σύμφωνα με τον μύθο, τους είχε διαβιβάσει μια σειρά γνώσεων όπως η γεωργία, η φωτιά και η κοινωνική οργάνωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι σχεδόν όλα τα πρωτότυπα αντίγραφα του άλμπουμ καταστράφηκαν σε μια υπερχείλιση ποταμού, καθιστώντας τον απίστευτα δύσκολο να βρεθεί σήμερα.
 
4
Velha Guarda Da Portela - Portela Passado De Glória Passado De Glória
Velha Guarda Da Portela - Portela Passado De Glória Passado De Glória
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της samba είναι η συγκέντρωση ανθρώπων σε μπαρ, σπίτια ή στους δρόμους για να παρτάρουν και να τραγουδήσουν και, για μένα, αυτός ο δίσκος αποδίδει πολύ καλά αυτό το πνεύμα. Σε αυτόν, συμμετέχουν ιστορικά ονόματα της παλιάς φρουράς της samba σκηνής του Ρίο ντε Τζανέιρο και φέρει όλη την παράδοση του "Samba De Roda", με συλλογικές ψαλμωδίες και στίχους που ξεχειλίζουν από συναίσθημα. Μεγάλα ονόματα της μουσικής samba, όπως ο Zeca Pagodinho και ο Paulinho da Viola, επηρεάστηκαν από αυτούς και η συμβολή τους στην οικοδόμηση της ταυτότητας της samba είναι τεράστια. Έχω ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με αυτόν καθώς πήγαινα στη γειτονιά όπου ξεκίνησαν και αυτή αποτυπώνεται με ένα πολύ ποιητικό τρόπο στο δίσκο.
5
Lee Perry And The Upsetters - Black Ark In Dub
Lee Perry And The Upsetters - Black Ark In Dub
Μπήκα στη Dub μέσα από τις μουσικές του Augustus Pablo και του Lee Perry. Θεωρώ αυτό το άλμπουμ πολύ ψυχεδελικό και με πολύ πλούσια ενορχήστρωση (πιάνο, πνευστά, φωνητικά), αλλά ταυτόχρονα αρκετά ωμό. Παρότι είναι αρκετά καλογυαλισμένο και με υπερβολική παραγωγή, το άλμπουμ είναι πολύ συμπαγές και κάθε τραγούδι είναι και μια επιτυχία.
6
Rhythm & Sound - W/ The Artists
Rhythm & Sound - W/ The Artists
Αυτός ο δίσκος είναι εδώ και λίγο καιρό στην playlist μου και τον ακούω μια στο τόσο. Το γερμανικό ντουέτο δίνει στη dub μια ηλεκτρονική πινελιά, δημιουργώντας μια πιο μινιμαλιστική ηχητική κατεύθυνση. Σε κάθε κομμάτι του δίσκου τραγουδάει ένας διαφορετικός καλλιτέχνης κι έχει πολύ ιδιαίτερες ερμηνείες, μεταξύ άλλων, από τους Love Joy, Jah Batta και The Chosen Brothers. Μου αρέσει πολύ αυτή η ηλεκτρονική προσέγγιση της dub, και το άλμπουμ έχει μια ιδιαίτερα ομαλή ροή που βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα. Υπάρχει επίσης μια πολύ ωραία ορχηστρική έκδοση του άλμπουμ με τίτλο "The Versions".
7
Bonga - Africa 72'
Bonga - Africa 72'
Αυτός είναι ένας πολύ αγαπημένος μου δίσκος. Τα πρώτα δύο άλμπουμ του Bonga είναι πραγματικά σπουδαία και τα αγαπώ, αλλά το συναισθηματικό εύρος των τραγουδιών, από τα ανεβαστικά χορευτικά κομμάτια μέχρι τα θλιβερά, μελαγχολικά τραγούδια, και ο τρόπος που καταπιάνεται με την πολιτική κατάσταση της Αγκόλα, όλα αυτά με αγγίζουν βαθιά. Είναι ένα πολύ εκλεπτυσμένο και σύγχρονο παράδειγμα semba, που αποτελεί μία από τις κύριες και πρωταρχικές επιρροές της samba. Οι μελωδίες και οι ενορχηστρώσεις, καθώς και η χρήση των γλωσσών Kimbundu και Umbundu κάνουν το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με samba από άλλη διάσταση - σαν μια μουσική με βαθιές ρίζες και κοσμοπολίτικη, αλλά, παράλληλα, και πιο αφρικανική. Έφτασα στο σημείο που ξέρω να παίξω ορισμένα κρουστά του δίσκου απ’ έξω. 
8
Tito Puente - Puente In Percussion
Tito Puente - Puente In Percussion
Γνήσια δύναμη! Αυτό το άλμπουμ είναι καθαρή Afro-Latin υπερβολή - η απόδειξη πως όταν υπάρχει σκανδαλιάρικη διάθεση, ένα μπάσο guajeo και ρυθμική ελευθερία δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Μπορείς να ακούσεις την ευκολία με την οποία ο Tito και οι υπόλοιποι χειρίζονται τα κρουστά για να δημιουργήσουν μουσική. 
9
Guelewar - Tasito
Guelewar - Tasito
Αυτό το άλμπουμ είναι για μένα το καλύτερο παράδειγμα για το πώς η καλύτερη μουσική διατηρεί ανοιχτούς ορίζοντες, κοιτάζοντας, παράλληλα, στο παρελθόν προκειμένου να επανεφεύρει την παράδοσή. Έχει λάτιν πιάνα, παραδοσιακά κρουστά, άρρωστες μπασογραμμές και αυτό το αίσθημα της πυρετώδους ψυχεδέλειας που βγάζουν όλοι οι καλοί δίσκοι της δεκαετίας του 1970 και των αρχών του 1980 σε όλο τον κόσμο. Μια παραδοσιακή προσέγγιση της μουσικής που είναι, παράλληλα, παγκόσμια.
10
Pedro Santos - Krishnanda
Pedro Santos - Krishnanda
Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα άλμπουμ της μπάντας. Αυτός ο δίσκος είναι ζωντανός και αναπνέει. Είναι ένα σύμπαν από μόνος του. Είναι η μοναδική solo ηχογράφηση του Pedro Santos. Ένα μυστικιστικό άλμπουμ που περιέχει ποιήματα μεγάλης και διαχρονικής σοφίας - εμπνευσμένα από τη ταοϊστική φιλοσοφία - που σου μιλούν άμεσα, ανεξάρτητα από το πόσες φορές φορές θα ακούσει κανένας τον δίσκο ή από το πότε. Εύχομαι ο καθένας να καταλάβει και να απορροφήσει τους στίχους του - αν και η ίδια η μουσική είναι ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ, πολύ ιδιαίτερη, όμορφη και πνευματική. Η μουσική διαπερνάται από τον παραμορφωμένο ήχο των κρουστών που ο ίδιος δημιούργησε. Είχαμε κάποτε μια πολύ περίεργη εμπειρία με αυτό τον δίσκο, όταν το ακούσαμε υπό την επήρεια πολύ ισχυρού LSD και ο καθένας, με τον δικό του τρόπο, μπήκε κυριολεκτικά στο σύμπαν του άλμπουμ, το οποίο επικοινωνούσε μαζί μας μέσα από το κεφάλι μας. Ήταν καταπληκτικό.
  • SHARE
  • TWEET