Τάημ Τράβελ με Blackmore και Guns N' Roses

Δύο βαρβάτα unboxing του χρονοντούλαπου και το αντίκτυπό τους

Από τον Μάνο Πατεράκη, 13/11/2015 @ 10:24
Γυρνούσα, που λέτε, χθες από τη δουλειά, κολλημένος στο δεύτερο σπίτι μου, το χωνευτήρι των λαών που ονομάζεται Λεωφόρος Κηφισού. Αιτία, η απεργία που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης, σαφώς. Δεν παραξενεύομαι, καθότι δεν είναι λίγοι αυτοί που έκαναν καριέρα με το «ρίξε μια απεργία κι ας πέσει κάτω» - με το συμπάθιο ε, δεν θέλω να ειρωνευτώ τους συλλογικούς αγώνες, ειδικά αυτήν την περίοδο, απλά να ερμηνεύσω κάπως το παράδοξο.

Λίγες ώρες πριν, μου είχε έρθει το mail από τον Ρομπέν των Δασών των αεροπορικών, την πολυαγαπημένη Ryan, ότι με 9,99 ευρώ μπορώ να πάω Βουδαπέστη. Όσα, δηλαδή, χαλάω σε βενζίνη να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά μια μέρα με κλειστή την Βασιλίσσης Σοφίας. Food for thought.



«Έτσι είναι αυτά, μπορεί να μην ξετυλίγουμε iPhone, αλλά έχουμε ξετυλίξει πράγματα που μας έχουν κολλήσει στον τοίχο»

Κάθομαι και σκέφτομαι όλα αυτά, λοιπόν, κολλημένος στην κίνηση, καθώς ο χρόνος συστέλλεται αυτοβούλως. Δεν πέρασε και πολύς καιρός απ’ όταν είδα επιτέλους το “Interstellar” (το πρώτο 85% της ταινίας είναι εξαιρετικό, μετά μας τα χάλασε ρε παιδιά) και συλλογίζομαι για τέταρτες διαστάσεις, σκουληκότρυπες, τάημ τράβελ και τα τοιαύτα.

Μικρά ταξίδια στον χρόνο κάνουμε όλοι, θα μου πείτε. Πέραν του ότι μπορούμε να ταξιδέψουμε στο μέλλον με ταχύτητα ένα δευτερόλεπτο ανά δευτερόλεπτο, εγώ δημιουργώ έναν ακόμη δίαυλο. Αποθηκεύω μουσικές αλλά και ταινίες που μου φαίνονται ενδιαφέρουσες και τις τοποθετώ σε μια μικρή κάβα για αργότερα. Η οποία εν τέλει γίνεται τεράστια, προφανώς.

Μήνες μετά, ο μελλοντικός μου εαυτός, σε στιγμές υπέρτατης βαρεμάρας, ανασκαλίζει τις ταινίες και τις μουσικές που πια δεν θυμάται καν ποιο ήταν το στοιχείο εκείνο που του κέντρισε το ενδιαφέρον εξαρχής. Δέχεται την πρόταση του παρελθοντικού του εαυτού και κάνει το unboxing (για να είμαστε και στη μόδα). Έτσι είναι αυτά, μπορεί να μην ξετυλίγουμε iPhone, αλλά έχουμε ξετυλίξει πράγματα που μας έχουν κολλήσει στον τοίχο.

Guns N' Roses

«Θυμάστε ένα τραγούδι του Tus που λέει «όχι άλλο Παντελίδη» εκατό φορές; Ε, κάντε το με Guns N' Roses»

Αυτά όσον αφορά τα μικρά τάημ τράβελ της καθημερινότητάς μας... Όταν έφτασα σπίτι, μεγάλος άνθρωπος πια, έκανα τη βόλτα μου από τα μουσικά νέα για να συνειδητοποιήσω ότι ο μέσος ακροατής προτιμάει τα αρκετά πιο μεγάλα τάημ τράβελ. Τι εννοώ; Τα highlights στο παγκόσμιο rock διαδίκτυο είναι η πιθανή επιστροφή των Guns N' Roses σύμφωνα με φήμες που διαρρέουν -φυσικά- οι ίδιοι οι μανατζαρέοι τους, καθώς και η rock επιστροφή του Ritchie Blackmore.

Θυμάστε ένα τραγούδι του Tus που λέει «όχι άλλο Παντελίδη» εκατό φορές; Ε, κάντε το με Guns N' Roses. Είναι ανήκουστο μπάντα ουσιαστικά ανενεργή για 20 χρόνια να βγαίνει συνεχώς φάτσα φόρα στα πρωτοσέλιδα όσο με θυμάμαι να διαβάζω rock sites. Φυσικά, για μη μουσικούς λόγους, με μια μικρή παρένθεση όταν βγήκε το "Chinese Democracy". Ανήκουστο.

Ritchie Blackmore

«Ο ενθουσιασμός μου εναποτίθεται στο ότι πλησιάζει η ώρα να προσφέρουμε ακόμη μία αμφιλεγόμενη λίστα με 30 πραγματικά αξιόλογους φετινούς δίσκους»

Όσο για τον Ritchie, τον λατρεύω και θα ήθελα να δω τόσο το νέο του αυτό εγχείρημα όσο και τον τραγουδιστή που είναι μεταξύ Dio και Mercury (sic), αλλά ας μην δίνουμε στην όλη ιστορία μεγαλύτερη σημασία απ' όση της αξίζει. Σημειολογικά και δημοσιογραφικά, μπορώ να πω ότι οι rock ακροατές έχουν μια αδαμάντινη εμμονή να ταξιδέψουν στο χρόνο. Πίσω. Στα '70s και στα '80s.

Σε αυτό μπορεί κανείς να δώσει πολλές ερμηνείες -μεταξύ αυτών και την κλασική εικονογραφημένη, ότι τότε έβγαιναν μεγάλοι δίσκοι- ωστόσο προσωπικά ο ενθουσιασμός μου εναποτίθεται στο ότι πλησιάζει το τέλος της χρονιάς και θα σας προσφέρουμε ακόμη μία αμφιλεγόμενη λίστα με 30 πραγματικά αξιόλογους φετινούς δίσκους, ο καθένας με τον τρόπο του, από όλο το φάσμα της rock και metal μουσικής. Αυτή είναι η νοοτροπία που θέλουμε να εμφυσήσουμε στους αναγνώστες μας, όπως είναι σαφές εδώ και χρόνια.

Footnotes

♠ Ο Oneohtrix Point Never κυκλοφορεί δίσκο φέτος. Δίχως να έχω προλάβει να τον ακούσω ακόμα, στέλνω κάλεσμα να ξεθάψουμε το εξαιρετικό "Replica" του 2011. Πειραματική ηλεκτρονική μουσική παίζει ο άνθρωπος, οπότε θέλουμε καλά ηχεία και σωστή διάθεση.

♠ Εξακολουθώ να τα περνάω περίφημα με το νέο Avatarium. Πολύ τους πάει που κατέβασαν περισσότερο τους τόνους. Θα πάω με το χιτάκι εδώ πέρα. "Pearls And Coffins". (δεν βρήκα link, μπείτε Spotify). Άντε να βγάλουν νέο άλμπουμ και οι Blood Ceremony...

♠ H καλύτερη είδηση που διάβασα σήμερα είναι αυτή. Η εναρκτήρια φράση όλα τα λεφτά.

♠ Σας αφήνω τώρα να δοκιμάσω τα αυτιά μου με τον black metal δίσκο της χρονιάς -λένε. Mgla. Ποτέ δεν ξέρεις,  μπορεί να μου mglisei. Οκέη, σόρι.
  • SHARE
  • TWEET