[7+1]: Rock στον κινηματογράφο, Vol. 2017

Οκτώ κομμάτια που έβαλαν λίγο rock στη μεγάλη οθόνη τη χρονιά που μας πέρασε

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 12/01/2018 @ 12:03

Η περίοδος για τις λίστες πλησιάζει σιγά-σιγά προς το τέλος της, αλλά υπάρχει ακόμα χρόνος για μια σύντομη αναδρομή σε μερικές από τις κινηματογραφικές στιγμές της περασμένης χρονιάς που μας έκαναν να χαρούμε περισσότερο λόγω μουσικής επένδυσης. Προφανώς rock κομμάτια μπορεί κανείς να συναντήσει από κάποια μικρή, indie παραγωγή μέχρι το πιο ξεφωνημένο blockbuster του Hollywood, σε κάθε πιθανό ή απίθανο στήσιμο. Σε αυτό το μικρό αφιέρωμα προσπαθήσαμε να μαζέψουμε περιπτώσεις όπου η μουσική έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό χαλί.

Πριν από τις επτά επιλογές προηγείται μία που απλά αξίζει τη δική της, ξεχωριστή θέση, ενώ οι υπόλοιπες παρουσιάζονται αλφαβητικά. Από όσα δεν κατάφεραν να περάσουν (sic), ξεχωριστή αναφορά αξίζουν η σκηνή των τίτλων αρχής του "Guardians Of The Galaxy Vol. 2" (με το "Mr. Blue Sky" των Electric Light Orchestra), ο πετροπόλεμος του "It" (με τη διασκευή του "Antisocial" από τους Antrax), το standoff του "Kingsman: The Golden Circle" (με την country εκδοχή του "Word Up!"), το πέρασμα των Sigur Rós στο "The Snowman" ("Stormur") και φυσικά το κλείσιμο με Johnny Cash του "Logan".

Ακολουθούν μικρά spoiler.


Εκτός συναγωνισμού: The Jon Spencer Blues Explosion - "Bellbottoms"
στο "Baby Driver"

Το ξεκίνημα είναι το ήμισυ του παντός, λέει ο θυμόσοφος λαός, κι οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με τον κινηματογράφο θα σας το επιβεβαιώσει. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο Edgar Wright είχε στο μυαλό του την ιδέα για την εισαγωγική σεκάνς του "Baby Driver" για πάνω από δύο δεκαετίες. Εκ των υστέρων, η υπομονή του έπιασε τόπο. Στα πρώτα έξι λεπτά της ταινίας, ο Βρετανός σκηνοθέτης καταφέρνει να εισάγει τον πρωταγωνιστή του ("B-A-B-Y, Baby!") και τη σχέση του με το "επάγγελμά" και τους "συναδέλφους" του, μέσα από ένα over-the-top χορογραφημένο κυνηγητό στους δρόμους της Atlanta, πάνω στους ήχους του "Bellbottoms". Κι επειδή τα λόγια δε φτάνουν, δυναμώνετε ένταση και το βλέπετε από εδώ.


1: Queen - "Under Pressure"
στο "Atomic Blonde"

Στην πρώτη του μετά John Wick προσπάθεια, ο David Leitch στηρίχθηκε στο graphic novel του Antony Johnston και έστησε μία απολαυστική ταινία δράσης με κατασκόπους, που δεν προσποιείται ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το "Atomic Blonde" είναι τρομερά στυλιζαρισμένο, με άψογα στημένες σκηνές δράσης (βλ. εκείνο το δεκάλεπτο μονοπλάνο), καλοδιαλεγμένο cast (βλ. μπάσταρδο McAvoy) και ταιριαστές rock/new wave/post-punk μουσικές επιλογές. Η εισαγωγή με το "Cat People" του David Bowie και τη Lorraine Broughton της Charlize Theron να περπατάει στους δρόμους του Λονδίνου ήταν πολύ δυνατή υποψηφιότητα, αλλά το full-on-spy κλείσιμο με το "Under Pressure" κέρδισε στα σημεία.


2: Elvis Presley - "Suspicious Minds"
στο "Blade Runner 2049"

Η συνέχεια του "Blade Runner" δικαιωματικά αξίζει να βρίσκεται σε κάθε καλή λίστα με ταινίες του 2017, και όχι μόνο. Ο Dennis Villneuve κατάφερε να πάρει τον κόσμο που δημιούργησε ο Ridley Scott πριν από τριάντα πέντε χρόνια, να τον φέρει στα μέτρα της εποχής χωρίς να χάσει την αίσθηση από το πρωτότυπο και να προσθέσει λίγο ακόμα βάθος μέχρι και στην πιο μικρή λεπτομέρειά του. Απέχει έτη φωτός από το blockbuster επιστημονικής φαντασίας που θα μαζέψει το casual κοινό, αλλά αξίζει κάθε δευτερόλεπτο που θα σπαταλήσεις για να το σκεφτείς. Και για τη συγκεκριμένη λίστα, υπάρχει η πιο κατάλληλη αφορμή· περιέχει τον βασιλιά του rock 'n' roll, έστω και ως ολόγραμμα.


3: Pentagram - "Forever My Queen"
στο "I Don't Feel At Home In This World Anymore"

Κάπου έλεγα για "μεγάλη οθόνη", το ξέρω. Αλλά είμαστε στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι streaming υπηρεσίες έχουν μπει στη ζωή μας και στον κινηματογραφικό χώρο, οπότε προσπερνάμε με συνοπτικές διαδικασίες το ότι την ταινία του Macon Blair δεν την είδαμε ποτέ σε κινηματογραφική αίθουσα. Όπως και να 'χει, το …In This World Anymore ανήκει χωρίς πολλές σκέψεις στην άτυπη λίστα με τις πιο ροκ ταινίες της χρονιάς. Σας τα είχαμε πει και παλιότερα. Ο αέρας του είναι indie, η καρδιά του metal και οι επιρροές από τους αδελφούς Coen απολύτως καλοδεχούμενες. Καλύτερη εισαγωγή για τον παράξενο Tony του Elijah Wood από τον ύμνο των Pentagram, δύσκολα θα υπήρχε.


4: The White Stripes - "Icky Thump"
στο "Justice League"

Αγαπητέ αναγνώστη, πολύ κρατήσαμε τα προσχήματα. Φώναξε όσο θέλεις ότι οι υπερήρωες έχουν καταστρέψει τον κινηματογράφο ή ότι το κοινό σύμπαν της DC είναι ό,τι χειρότερο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Λες και το Hollywood δεν ήταν αρκετά στραβό πολύ πριν στήσει την αυτοκρατορία της η Marvel/Disney ή η "Wonder Woman" ήταν χειρότερη από το "The Last Jedi". Επί του ζητήματος, το "Justice League" δεν ήταν κάτι λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με τον χώρο έστω και για λίγο. Ο συνδυασμός, δε, του Momoa/Aquaman σε boss-walk με μπουκάλι ανά χείρας και τους Stripes να ροκάρουν ήταν αυτό που λένε iconic.


5: Iggy & The Stooges - "Raw Power"
στο "Song To Song"

Η όγδοη ταινία του Terrence Malick ήταν αμφιλεγόμενη, αλλά αναμφισβήτητα ιδιαίτερη. Από τα κάδρα και την αφήγηση, μέχρι το casting και τα (υπερβολικά πολλά για να αριθμηθούν) μουσικά περάσματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μιλάμε για άλλη μια ταινία της σειράς. Ανάμεσα στα υπόλοιπα στοιχεία που κάνουν το "Song To Song" τόσο ξεχωριστό είναι ότι από την αρχή μέχρι το τέλος του υπάρχει μια πολύ προσεγμένη ηχητική ροή που, χωρίς να περιορίζεται σε αυτό, περιλαμβάνει πολύ rock. Μπάσιμο με moshing και Die Antwoord, υπέροχες σκηνές με την Patti Smith, backstage πειράγματα του Fassbender με τους Red Hot Chili Peppers και ο Iggy να τα σπάει επί σκηνής.


6: Wolf Alice - "Silk"
στο "T2 Trainspotting"

Η παλιοπαρέα του Irvine Welsh και του Danny Boyle έκανε την κινηματογραφική της επιστροφή και μας πήγε μια ακόμα βόλτα προς το Εδιμβούργο, αυτή τη φορά με ολίγη επιπλέον νοσταλγία. Ο κανόνας των sequel δεν έσπασε, όμως ομολογώ ότι βρήκα αρκετά σχόλια μίσους/απογοήτευσης υπερβολικά. Η εξέλιξη των χαρακτήρων ήταν κατά κανόνα λογική, ενώ η νέα περιπέτεια μπορεί να είχε κάποιες αδυναμίες αλλά εν τέλει λειτούργησε κάτι παραπάνω από καλά. Για το ηχητικό τα σχόλια περιττεύουν. Η σκηνή με το "Silk" των Wolf Alice όπου δένεται μια ιστορία φιλίας, προδοσίας, αγάπης, ναρκωτικών και επιβίωσης, είναι ένα μικρό φορτισμένο αριστούργημα από μόνη της.


7: Led Zeppelin - "Immigrant Song"
στο "Thor: Ragnarok"

Δεύτερη comic book ταινία, ξανά χωρίς καμία ντροπή. Το Ragnarok ήταν από τις πιο ευχάριστες ταινίες δράσης του 2017 και η καλύτερη της σειράς, με διαφορά από την επόμενη. Σίγουρα, η αίσθηση της δοκιμασμένης λύσης της Marvel υπήρχε διάχυτη στην ατμόσφαιρα, αλλά ο Taika Waititi έβαλε το χεράκι του στα όρια του δυνατού κι αυτό ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές. Το τέλος των πάντων για τον κόσμο της Asgard ήταν τόσο πολύχρωμο όσο και στις σελίδες των κόμικ, ο Hulk του Mark Ruffalo αναμενόμενα έκλεψε την παράσταση και το "Immigrant Song" ταίριαξε γάντι. We come from the land of ice and snow, duh! Χαλάλι όσα, πολλά, έδωσε η Disney για τα δικαιώματα.

  • SHARE
  • TWEET