Αν μου ζητήσεις να αναφέρω πέντε υποτιμημένες και ταυτόχρονα αγαπημένες μπάντες, οι Harakiri For The Sky θα είναι σίγουρα μια από αυτές. Οι Αυστριακοί εδώ και λίγα χρόνια έχουν καταφέρει με τις κυκλοφορίες τους να παντρέψουν το black με το post metal και η μελαγχολική τους ατμόσφαιρα κάνει ακόμα πιο γοητευτικό το εγχείρημά τους. Από τον πρώτο δίσκο τους, "Aokigahara", μέχρι και το πρόσφατο "Arson", παραμένουν σταθερά στο πάνω ράφι της ποιοτικής μουσικής.
Σε λίγες ημέρες θα μας επισκεφτούν για δεύτερη φορά για ένα διήμερο σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στις 12 & 13 Απρίλη στα Eightball & Temple αντίστοιχα. Με την ευκαιρία αυτή, μας παρουσιάζουν δέκα αγαπημένα τους άλμπουμ κι εμείς ελπίζουμε να μην επαναλάβουμε το λάθος της μη παρουσίας μας στο πρώτο τους live για δεύτερη φορά. Αν ακούσουμε κι αυτό...
In Flames
"Whoracle"
Μόνο και μόνο γιατί είναι ο πρώτος δίσκος που με μύησε στο metal όντας πιτσιρικάς. Για μένα τα "Colony" &"Clayman" είναι του ίδιου επιπέδου, αυτός ο δίσκος όμως με έκανε να πιάσω την κιθάρα για πρώτη φορά.
Woods Of Desolation
"Torn Beyond Reason"
Με πήρε και με σήκωσε. Εκπληκτική ατμόσφαιρα και μου έδωσε αρκετή έμπνευση.
Deftones
"White Pony"
Δεν υπάρχουν λόγια για τον δίσκο αυτό.
Mutemath
"Mutemath"
Χωρίς να μπορώ να αιτιολογήσω το γιατί, ο δίσκος αυτός έχει όλα τα συστατικά που χρειάζεται για να μου προκαλέσει την προσοχή. Απίστευτα ενδιαφέρων ήχος και ποικίλες συνθέσεις.
Alcest
"Écailles De Lune"
Είναι πανέμορφο και μελαγχολικό με μια αγνότητα προθέσεων. Αναμφίβολα είναι μια από τις μπάντες που με επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό.
Katatonia
"Brave Murder Day"
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο δίσκο τους μιας κι έχουν αρκετούς σπουδαίους. Θα έλεγα πως αυτό και το "Viva Emptiness" είναι ισάξια.
Placebo
"Meds"
Είναι ειλικρινές και μελαγχολικό. Δύσκολο και πάλι να περιγράψω το γιατί, αλλά μου κάνει πολύ.
Sun Kil Moon
"April"
Το μόνο που χρειάζεται είναι να ακούσεις τον δίσκο με τα μάτια κλειστά και θα καταλάβεις.
Dissection
"Storm Of The Lights Bane"
Κλασσικό, μια διαχρονική αξία. Είναι επιθετικό με υπέροχες μελωδίες κι αυτόν τον συνδυασμό τον εκτιμώ πολύ.
Anathema
"Hindsight"
Θα μπορούσα να συνεχίσω την απαρίθμηση για πάντα, αλλά μιας και είναι δέκα οι δίσκοι θα κλείσω με το "Hindsight". Μαγευτικός. Αυτή είναι η λέξη που χαρακτηρίζει την ενορχήστρωση των τραγουδιών και τον ακουστικό ήχο του άλμπουμ.
![[7]: Τι μας άφησαν οι «Νύχτες Πρεμιέρας»](https://images.rocking.gr/cine/2014/150x150/nyxtespremieras-cover.jpg)
