Rotting Christ

Thy Mighty Contract

Osmose (1993)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 23/05/2013
«Μία από τις ελάχιστες στιγμές στην ιστορία της εγχώριας ευρύτερης rock μουσικής που αισθανθήκαμε ότι ένα ελληνικό συγκρότημα βρίσκεται στην ελίτ του χώρου στον οποίο κινείται»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Την αφορμή για να αναφερθούμε στον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο των Rotting Christ μας την δίνει η συμπλήρωση είκοσι ετών από την κυκλοφορία του, αλλά ο βασικός λόγος είναι για να υπογραμμισθεί η σημασία του και η σημαντικότητά του.

Η ιστορία της μπάντας είχε ξεκινήσει στα τέλη της δεκαετίας του '80. Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι το "Thy Mighty Contract", οι Rotting Christ είχαν καταφέρει να κάνουν γνωστό το όνομά τους, τόσο στο εγχώριο όσο και στo διεθνές underground στερέωμα της εποχής. Είχαν στο ενεργητικό τους demo κυκλοφορίες, 7" EP, split 7" EP και φυσικά το "Passage To Arcturo". Από όλη αυτή τη σειρά κυκλοφοριών ήταν σαφές ότι η μπάντα πορευόταν προς την αναζήτηση μιας ξεκάθαρης μουσικής ταυτότητας και ενός προσωπικού ήχου. Το προαναφερθέν mini-LP με τα σημερινά δεδομένα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα ακατέργαστο διαμάντι, αλλά εκείνη την στιγμή πιστέψαμε (και πολύ καλά κάναμε) ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει. Το σίγουρο ήταν ότι είχαν κερδίσει τον σεβασμό πολλών, εντός και εκτός συνόρων.

Η πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά αναμενόταν με μεγάλη ανυπομονησία. Η υπογραφή με την Osmose, μια από τις εταιρείες που στήριξαν το black metal στα πρώτα του βήματα, ανέβασε το πρεστίζ της κυκλοφορίας. Δύο-τρεις μήνες νωρίτερα η μπάντα είχε κυκλοφορήσει ένα promo tape με δύο κομμάτια που θα συμπεριλαμβάνονταν στον δίσκο, το οποίο μας έκανε να αμφιβάλλουμε για τον δρόμο που πιθανός να είχαν επιλέξει. Ο λόγος ήταν ότι η παραγωγή ήταν ιδιαίτερα γυαλισμένη και το αποτέλεσμα σχετικά αδύναμο, κάτι το οποίο δεν συμβάδιζε με τα black metal ήθη των αρχών της δεκαετίας του '90.

Ωστόσο, όταν τον Απρίλιο του 1993 έφτασε στα χέρια μας το "Thy Mighty Contract", το αποτέλεσμα διέλυσε κάθε αμφιβολία. Οι Rotting Christ μας προσέφεραν οχτώ κομμάτια που ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία. Από πού να ξεκινήσεις. Από τη θύελλα του "The Sign Of Evil Existence", στο οποίο ακούμε τον Magus Vampire Daoloth να τραγουδά, τη στιγμή που τα διπλά φωνητικά στο ρεφρέν απογειώνουν το κομμάτι, τις μελωδίες του "Transform All Suffering Into Plagues", τη riffάρα του "Fgmenth Thy Gift" με το evil αίσθημα που προσφέρουν τα φωνητικά του Daoloth (το δεύτερο κομμάτι που τραγουδά), το γεμάτο πάθος "His Sleeping Majesty", το υπέροχο και μεθυστικό "Dive The Deepest Abyss" ή το ατμοσφαιρικό, μυστηριακό και υποβλητικό "The Fourth Knight Of Revelation", με το οποίο όχι μονό κλείνει αλλά και κορυφώνεται ένα πολύ σπουδαίο άλμπουμ. Ήταν ένας δίσκος τραχύς, σκοτεινός και απόκοσμος, αλλά συνάμα γεμάτος μελωδίες, ατμόσφαιρα και εθιστικά riff.

Η συνύπαρξη (η οποία δεν θα κρατούσε για πολύ) τεσσάρων αξιότιμων μελών της ελληνικής black metal σκηνής συνέβαλε τα μέγιστα στο τελικό αποτέλεσμα. Η μπάντα εμφάνιζε φρέσκιες ιδέες, μεσαίες ταχύτητες, συνθετική ωριμότητα, πολύ πέρα από οτιδήποτε είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή και μια μοναδική αύρα. Πέρα και πάνω από όλα οι Rotting Christ παρουσιάζουν χαρακτήρα και προσωπικότητα. Δεν προσπαθούν να αντιγράψουν κανέναν, αλλά δημιουργούν έναν προσωπικό αναγνωρίσιμο μέχρι και σήμερα ήχο και μια μουσική ταυτότητα, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα.

Στην τότε αναδυόμενη black metal σκηνή οι Rotting Christ έδειχναν πανέτοιμοι και αποφασισμένοι να πάρουν μια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους. Το "Thy Mighty Contract" δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις αντίστοιχες κυκλοφορίες από τη Νορβηγία, τη Σουηδία ή και από ό,τι άλλο εμφανίστηκε τότε ή και τα επόμενα χρόνια στο black metal.

Η αποδοχή του στους underground κύκλους ήταν μεγάλη. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν ότι η συγκεκριμένη αποτέλεσε μια από τις ελάχιστες στιγμές στην ιστορία της εγχώριας ευρύτερης rock μουσικής που αισθανθήκαμε ότι ένα ελληνικό συγκρότημα βρίσκεται στην ελίτ του χώρου στον οποίο κινείται. Δεν έχω ζήσει τη rock σκηνή στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω αντίστοιχες περιπτώσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και οι Rotting Christ είναι μια από αυτές. Ναι, αυτοί με το ειδεχθές όνομα που ηχούν τόσο ακραίοι και προκαλούν την αποστροφή ή / και την ειρωνεία των περισσότερων.

Οι Rotting Christ έδωσαν το παράδειγμα και στους άλλους, όχι τόσο στον ήχο όσο στον τρόπο. Αυτή ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία για την ελληνική death/black σκηνή της εποχής, όταν πολλά αξιόλογα συγκροτήματα των αρχών της δεκαετίας του '90, αντί να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό και να δουλέψουν, προτίμησαν να αναλωθούν σε «μικροπολιτικές», στερώντας έτσι τη δυνατότητα από τον εαυτό τους αλλά και από την εκκολαπτόμενη τότε σκηνή να προχωρήσει και να κερδίσει την αναγνώριση που πραγματικά της άξιζε.

Η πορεία του συγκροτήματος από εκείνο το σημείο και ύστερα συνεχίστηκε απρόσκοπτα και κυκλοφόρησαν και άλλα σπουδαία όπως και κάποια πιο αμφιλεγόμενα άλμπουμ. Είναι σημαντικό ότι για τα επόμενα είκοσι χρόνια έχουν καταφέρει να διαφυλάξουν το όνομά τους και να το διατηρήσουν σε ένα αξιοζήλευτο επίπεδο.

Σήμερα οι Rotting Christ έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν περιοδείες και να γίνονται αποδεκτοί από οπαδούς σε διάφορα σημεία αυτού του κόσμου. Κάθε νέα τους κυκλοφορία αποτελεί είδηση. Όσο και αν έχουν χλευαστεί από διάφορους δήθεν πιουρίστες ότι ξεπουλήθηκαν, ότι επαναλαμβάνονται κλπ κλπ, αυτοί κάνουν μια διεθνή καριέρα.

Το "Thy Mighty Contract" παραμένει μέχρι και τώρα η πιο εμβληματική τους στιγμή και αποτελεί ένα άλμπουμ ορόσημο που φιγουράρει σε αφιερώματα ανάμεσα στους κορυφαίους black metal δίσκους όλων των εποχών. Τόσο απλά.

  • SHARE
  • TWEET