Συνηθίζουμε να λέμε για τα «δύσκολα» δεύτερα άλμπουμ κυρίως όταν προηγούνται δουλειές που μας κέρδισαν και έχτισαν υψηλές προσδοκίες για τους καλλιτεχνικούς διαδόχους τους. Ή απλά επειδή είμαστε ένα τσούρμο επικριτικοί σαδιστές που τρελαινόμαστε να μοιράζουμε αρνητικές κριτικές με τη δικαιολογία «καλό, αλλά όχι σαν το προηγούμενο». Με αυτά κατά νου κι ελπίζοντας να μην εξαντλήσω την αυστηρότητα μου στη δεύτερη full length κυκλοφορία των Tall Ships πάτησα το play σε μία ακρόαση που αποδείχτηκε απρόσμενα αποκαλυπτική.
Οι Tall Ships έχουν να επιδείξουν δύο EP που έκαναν γκελ κι έτσι εξασφάλισαν τον πρώτο δίσκο τους με την Big Scary Monsters, "Everything Touching", μία συρραφή από τάσεις των EP, αλλά και ένα πιο προσιτό math rock. Η αναγνώριση ως ένα πολλά υποσχόμενο σχήμα της underground βρετανικής μουσικής δεν άργησε να έρθει, κάτι που όμως δεν συνέβη με την ταχεία εκπλήρωση της προφητείας -η οποία συνδέθηκε με το πολυαναμενόμενο follow up. Για να είμαι ακριβής, ο δεύτερος δίσκος άργησε πάνω κάτω πέντε χρόνια, απαγορευτικό χρονικό κενό για μία μπάντα που δεν έχει ακόμα εδραιωθεί στην εποχή της αποπνικτικής πληροφόρησης, όπου όσο εύκολο είναι να σε μάθει κάποιος, τόσο γρηγορότερα θα σε εγκαταλείψει για άλλες αγκαλιές αν στερέψεις (έστω προσωρινά) από μουσικά καλούδια. Τα παλικάρια, βέβαια, δεν απείχαν επειδή στέρεψαν από ιδέες αλλά λόγω κάποιων συγκυριών που τους καθυστέρησαν σημαντικά.
Το "Impressions" δεν φιλοδοξεί να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε το "Everything Touching". Κάθε άλλο, θα έλεγα πως είναι ένα από τα πιο προσεγμένα και ουσιώδη άλμπουμ που έχω ακούσει τον τελευταίο χρόνο. Αντί να κυνηγήσουν το momentum τους, αναπαράγοντας ό,τι θα γίνει αρεστό από ένα συγκεκριμένο κοινό ενώ παράλληλα εκπληρώσουν χρόνιες προσδοκίες, οι Tall Ships κάνουν ένα μεγαλειώδες reset. Αφήνουν πίσω την επανάληψη των post-rock επιρροών και ανακαλύπτουν μία arty indie rock προοπτική που ακροβατεί ανάμεσα στους Elbow και τους πρώιμους White Lies, με ανθεμικά stadium ρεφρέν και όμορφες κορυφώσεις που αντλούν έμπνευση από τις post-rock απαρχές (είπαμε, δεν ξέχασαν εντελώς τις ρίζες τους).
Το κυριότερο, όμως, χαρακτηριστικό εδώ εντοπίζεται στη νοηματοδότηση του δίσκου. Μέσα σε πέντε χρόνια διάφορων γεγονότων και κακουχιών οι ζυμώσεις υπήρξαν καθοριστικές και κάπως έτσι θα πρέπει να μιλάμε για έναν δίσκο εξαιρετικά εσωστρεφή που φτιάχτηκε από την μπάντα ως μέσο προς την κάθαρση. Όλες οι δυσκολίες, οικονομικές, ψυχολογικές, οικογενειακές, και οι πληγές που δημιούργησαν παρελαύνουν σε 44 λεπτά και περικλείονται σε εννέα κομμάτια, όπου το καθένα λειτουργεί ως θεματική ενότητα. Το "Impressions" είναι ένα έργο από την μπάντα προς τα ίδια της τα μέλη, η διάσωση του προσωπικού τους αγώνα σε ένα απτό ντοκουμέντο και το πέρασμα των ίδιων σε μία νέα εποχή. Κι όποιος ακροατής θέλει μπορεί να ακολουθήσει.
Κάπως έτσι θα βρεθείς ενώπιον παραδοχών και εκλαϊκευμένης φιλοσοφίας, όχι με την υποτιμητική έννοια του όρου, μάλλον ως εμπειρίες που εκφράζονται σε απλή γλώσσα και μπορούν να σε κάνουν να ταυτιστείς (ομολογώ). Είναι μεγάλη κουβέντα αλλά όντως εδώ δεν έχει επιστρατευτεί κανένα filler, όλα τα κομμάτια είναι άρτια και το καθένα επιτελεί τον σκοπό του, είτε αυτός είναι η συναρπαστική κλιμάκωση ("Home"), είτε η πρόσκαιρη γαλήνη ("See Of Blood") είτε η έκρηξη συναισθημάτων ("Petrichor"). Το μόνο που δεν φτάνει το επίπεδο των προηγουμένων είναι το καταληκτικό "Will To Life", αλλά πώς θα ήταν δυνατόν να λείπει το κομμάτι που ούτως ή άλλως συμπυκνώνει το νόημα του δίσκου; Όποια δυσκολία κι αν έρθει, η ζωή συνεχίζεται -ή η ατελείωτη βούληση για ζωή θα σε σπρώχνει πάντα να συνεχίζεις. Οι Tall Ships κάνουν σημαίες τα πάθη τους και μας αφήνουν σαν ενθύμιο ένα πανέμορφο και ειλικρινές άλμπουμ, από τα καλύτερα που έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής.
