Sorcerer

In The Shadow Of The Inverted Cross

Metal Blade (2015)
Από τον Βασίλη Σκιαδά, 20/03/2015
Ό,τι αγαπήσαμε στους Sorcerer και γενικώς στο βαρύ επικό metal είναι εδώ εμφατικά παρόν
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεν κρύβω ότι ένιωσα δέος όταν παρέλαβα το promo για τον συγκεκριμένο δίσκο. Μετά από 27 χρόνια ύπαρξης, οι Σουηδοί epic doomsters Sorcerer επιτέλους κυκλοφορούν το πρώτο τους full length άλμπουμ, μέσω της Metal Blade Records. Η δυσεύρετη, σχετικά, συλλογή "Sorcerer" του 1995, που κυκλοφόρησε μέσω της εταιρίας του John Perez των Solitude Aeturnus (Brainticket Records), και περιείχε τα τραγούδια των δύο πρώτων θρυλικών demo της μπάντας, έχει «σημαδέψει» ουκ ολίγο κόσμο, ο οποίος περίμενε με αγωνία αλλά και επιφυλακτικότητα τον δίσκο των Sorcerer, από τη στιγμή που το συγκρότημα επαναδραστηριοποιήθηκε γύρω στο 2010, έπειτα από περιπλάνηση των μελών του σε διάσημες μπάντες της χώρας τους (βλ. Therion, Tiamat κλπ). Άραγε το "In The Shadow Of The Inverted Cross" θα ικανοποιήσει τους, πάντα απαιτητικούς, συντηρητικούς και παραδοσιακούς «επικoντουμά(να)δες»; Δύσκολο εγχείρημα... Ίσως θα ήταν προτιμότερο για συγκροτήματα με cult status τόσο δυνατό όπως των Sorcerer, να παραμένουν για πάντα στην κατακόμβη του παρελθόντος, επαναπαυμένα στις δάφνες τους και στη σιγουριά του καθαγιασμένου «Τότε».

Οι Sorcerer επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο και, μα τους θεούς του metal, κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει επειδή θέλησαν, σε μια εποχή που το παραδοσιακό (ή ρετρό, αν θέλετε) heavy metal είναι στο προσκήνιο ξανά, να κυκλοφορήσουν καινούργια μουσική, με «κανονικό» τρόπο, να την υποστηρίξουν ζωντανά στις σκηνές του πλανήτη και να δείξουν ότι ακόμα το «έχουν». Και όντως το έχουν. Μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις του "In The Shadow Of The Inverted Cross", καταλήγω απερίφραστα και χωρίς δεύτερες σκέψεις ότι αυτό το come-back άξιζε και με το παραπάνω τον κόπο. Φυσικά, ούτε οι Sorcerer θα πλουτίσουν από αυτόν τον δίσκο ξαφνικά, ούτε αστέρες του metal στερεώματος θα γίνουν, ούτε πλατινένιοι θα γίνουν ποτέ. Το epic doom metal δεν ήταν ποτέ το πιο δημοφιλές ιδίωμα, δεν ήταν ποτέ radio-friendly, δεν μιλά για έρωτες και λουλούδια των αγρών και τα κορίτσια δεν το προτιμούν. Απευθύνεται σε ιδιαίτερο και δύστροπο κοινό και ό,τι καλό κερδίσει μια μπάντα, θα το κερδίσει με κόπο και ιδρώτα. Άρα μακριά από μας (και σας) κακεντρεχείς και κουτοπόνηρες σκέψεις.

Ό,τι αγαπήσαμε στους Sorcerer και γενικώς στο βαρύ επικό metal είναι εδώ εμφατικά παρόν. Από το όμορφο και λιτό εξώφυλλο και τον επιβλητικό τίτλο του δίσκου, τις μεγάλες διάρκειες των τραγουδιών, τις αργές ως μεσαίες -το πολύ- ταχύτητες, τα μεγάλα riff και τα ακόμα μεγαλύτερα refrain, τα «απεγνωσμένα» υπερμελωδικά solo και lead κιθάρες, έως τη φωνάρα του Anders Engberg (μια μίξη του Tony Martin και του Zachary Stevens των Savatage) και το συναίσθημα ανάτασης που υπάρχει διάχυτο σε όλο το άλμπουμ. Η παραγωγή είναι καθαρή και διαυγής, όμως ο ήχος του άλμπουμ δεν είναι όσο μουντός θα τον ήθελα προσωπικά, καθώς μια πιο μοντέρνα προσέγγιση φαίνεται να προτιμήθηκε από το συγκρότημα (το χέρι τους στην παραγωγή, τη μίξη και το mastering έβαλαν ο νέος drummer της μπάντας, Robert Iversen και ο Jens Bogren, γνωστός από τη δουλειά του με τους Amon Amarth, τους Opeth και τον Devin Townsend). Λεπτομέρειες.

Αριστοτεχνικά στημένο είναι και το tracklisting του άλμπουμ, με τρόπο τέτοιο ώστε τα τραγούδια να κυλούν χωρίς να κουράζουν, παρά τη μεγάλη τους διάρκεια. Ο δίσκος ξεκινά με το καταδικασμένο να γίνει κλασικό "The Dark Tower Of The Sorcerer" (με απαράδεκτο για άλλη μια φορά video clip της Metal Blade - έλεος, βάλτε κάνα φράγκο, αλλιώς χέστε τα τα videoclip, να λείπει το βύσσινο), συνεχίζει με το ακόμα καλύτερο "Sumerian Script" και την ρεφρενάρα του και όσο ξεδιπλώνονται (αργά και μεγαλοπρεπώς) τα τραγούδια, ο δίσκος γίνεται καλύτερος και κυριολεκτικά σε απορροφά απολύτως εντός του. Αλλαγές ρυθμών, ατμοσφαιρικά και ημι-ακουστικά σημεία, φλογερές ερμηνείες από τον -καλύτερο από ποτέ- Anders Engberg και μεγαλοπρεπείς (όχι cheesy ούτε power metal) αλλά πιασάρικες μελωδίες (προσόν που είχαν πάντοτε οι Sorcerer) που θα σιγοτραγουδάς μέσα σου συνεχώς από την στιγμή που θα ακούσεις τον δίσκο: Ακούστε το απίστευτο οκτάλεπτο έπος "The Lake Of The Lost Souls", το mid tempo ομώνυμο κομμάτι με τη ρεφρενάρα, το αντί επιλόγου "Pagans Dance"... Βασικά ακούστε τα όλα. Δεν υπάρχουν «fillers» εδώ. Κάθε τραγούδι έχει τη δική του ψυχή και τη δική του ιστορία. Ανυπομονώ να πάρω τον δίσκο στα χέρια μου για να διαβάσω και να αποστηθίσω τους στίχους - είμαι σίγουρος ότι θα φέρουν τον παγωμένο Βορρά πιο κοντά.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το Μάρτιο του 2015, τα δισκάδικα θα φιλοξενούν τον πρώτο «κανονικό», κατά τα ανωτέρω, δίσκο των Sorcerer και χρέος όποιου προσκυνούσε τα κλασικά τους τραγούδια, όποιου ψοφάει για τους αρχαίους Manowar, τους Candlemass, τους Solitude Aeturnus και τους Solstice (αλλά και νεώτερους ήρωες όπως τους DoomSword ή τους Atlantean Kodex) είναι να σπεύσει να κάνει δώρο στον εαυτό του το "In The Shadow Of The Inverted Cross". Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να τους αρνηθείς πια. Μετά από χρόνια, αυτό το άλμπουμ θα συγκαταλέγεται στα κλασικά του ιδιώματος και θα λέμε ότι ήμασταν τυχεροί που ζήσαμε την κυκλοφορία του... Skol!
  • SHARE
  • TWEET