Running Wild

Οι συμπαθέστατοι Γερμανοί σαλπάρουν και πάλι με το πειρατικό τους, βάζοντας πλώρη ακόμα μια φορά για γνώριμες θάλασσες και ακολουθώντας ασφαλή ρότα. Μα τι σόι "πειρατές" είναι αυτοί που δεν έχουν ίχνος τόλμης; Είναι αυτοί που τόσο αγάπησε το κοινό τους εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες και παραμένουν πιστοί (ή "κολλημένοι" αν θέλετε) στις αξίες τους.

Το "Rogues En Vogue", λοιπόν, είναι αυτό που περιμένει κάθε οπαδός των Running Wild να ακούσει ως προς το μουσικό ύφος. Δεν υπάρχει καμία, μα καμία έκπληξη. Τόσο που να κάνει την ύπαρξη αυτού του κειμένου περιττή. Τα ξέρετε. Το γνώριμο heavy metal με την γνωστή πολεμική θεματολογία που τους καθιέρωσε είναι ξανά παρόν. Ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί τους, όμως, έχω την εντύπωση ότι εδώ θα απογοητευθούν από λίγο έως πολύ. Στις πρώτες ακροάσεις του δίσκου δε βρήκα κάτι που να με τραβήξει πέρα από λιγοστά riffs εδώ κι εκεί. Με τον καιρό το βρήκα συμπαθητικό αλλά και πάλι μου φαινόταν κάπως άνευρο. Λογικότατο βέβαια, όταν έχεις μια τόσο μεγάλη πορεία στη μουσική και δεν έχεις πειραματιστεί ποτέ, να έρχεται ο κορεσμός. Πάντως εμείς οι αμετανόητοι οπαδοί τους θα το αποκτήσουμε όπως και να έχει. Μερικά κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα "Angel Of Mercy", "Rogues En Vogue" και "Skulls & Bones". Και σε αυτό τον δίσκο υπάρχει ένα επικό κομμάτι άνω των 10 λεπτών με τον τίτλο "The War".

Στην απίθανη περίπτωση που σας αρέσει το γερμανικό heavy / power και οι Judas Priest και δεν έχετε ασχοληθεί με τους Running Wild, τότε γρήγορα στο δισκοπωλείο, όχι όμως για το "Rogues En Vogue" (αν και πολύ πιθανό να σας φανεί θεϊκό) αλλά για το "The Rivalry" (το καλύτερο για εισαγωγή πιστεύω, ειδικά αν ξεκινάτε τώρα την ενασχόληση σας με τον χώρο γενικότερα) και για τα must-have "Port Royal" και "Under Jolly Roger". E, από εκεί και πέρα έτσι κι αλλιώς θα κολλήσετε και θα τα βρείτε όλα!