Grave

Με τις τελευταίες τους δουλειές οι Grave φαίνονται σε δαιμονιώδη φόρμα. Δεν είναι ότι από την επανασύνδεση τους το 2002 και μετά έβγαζαν άσχημα πράγματα (το "Fiendish Regression" ήταν εξαίρετο φερ' ειπείν), αλλά ακόμα και οι πιο φανατικοί φίλοι τους δυσανασχετούσαν με την παρουσία ουκ ολίγων μέτριων έως αδιάφορων τραγουδιών σε άλμπουμ όπως το "Dominion VIII", για να φέρω ένα παράδειγμα. Η αλήθεια είναι όμως πως από το "Burial Ground" και έπειτα κυκλοφορούν ποιοτικά και πολύ προσεγμένα full length στα οποία σπανίζουν οι στιγμές που απλά περιμένεις το τραγούδι να τελειώσει και να μεταβείς στο επόμενο.

Μια επίσης καλή κυκλοφορία είναι και η φετινή. Στα συν για άλλη μια φορά το εκπληκτικό εξώφυλλο του Costin Chioreanu, ο οποίος εξακολουθεί να κτίζει στη μακρά πορεία συνεργασίας με τους Σουηδούς ντεθάδες, γεγονός πολύ θετικό. Επίσης, η συνεχιζόμενη επιλογή για ηχογράφηση στα ίδια στούντιο έχει σαν συνέπεια τη δημιουργία ενός ήχου που αφενός ταιριάζει στους Grave, αφετέρου βγάζει τον χαρακτήρα τους αίφνης ακούσεις την πρώτη νότα. Σε γενικές γραμμές, το "Out Of Respect For The Dead" θυμίζει αρκετά τον προκάτοχό του, "Endless Procession Of Souls", και σε άλλα θέματα πλην των άνωθεν. Αρχίζουν με παρόμοιο intro, κλείνουν με αργά και μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια, οι thrash αναφορές που υπήρχαν στο "Perimortem" θα επιστρέψουν στο "Deified" αλλά και αλλού στον νέο δίσκο, ενώ το drumming συνεχίζει να είναι στιβαρό και αυτό που απαιτείται.

Εκεί όπου υπάρχει σαφής βελτίωση είναι στη λειτουργική δομή κάποιων τραγουδιών, όπου νομίζω ότι δοκιμάζουν αρκετά νέα πράγματα. Επίσης, μπορούν να συνυπολογιστούν και τα αρκετά groovάτα σημεία τους, τα οποία αν και πάντα τα είχαν τώρα μοιάζουν πιο βουτηγμένα παρά ποτέ στη σαπίλα, χάρις στα οποία ανεβαίνουν σε άλλο επίπεδο αφού η οσμή του θανάτου είναι διάσπαρτη σε πολλά σημεία του δίσκου. Αποκορύφωση δίχως αμφιβολία το «δάνειο» από Autopsy στο κλείσιμο του "The Ominous 'They'" όπου πιάνουν κορυφή. Και μόνο που άγγιξαν το μεγαλείο των Αμερικάνων νομίζω ότι λέει πολλά.

Το "Out Of Respect For The Dead" είναι αναμφίβολα καλό. Θα έπιανε το τέλειο αν κάποια κιθαριστικά θέματα είχαν περισσότερο ενδιαφέρον. Θα μπορούσαν π.χ. τα "Flesh Before My Eyes" ή το "Trail Of Ungodly Trades" να είχαν δουλευτεί λίγο παραπάνω, αλλά μπροστά στο τι προσφέρει σαν σύνολο ο δίσκος όλα αυτά είναι πταίσματα. Προχωρήστε άφοβα, νεκροί και ζωντανοί έχουν ξεκινήσει τους παράδοξους χορούς τους πιασμένοι χέρι-χέρι.