We Came As Romans: «Η σκληρή δουλειά μετράει περισσότερο από το ταλέντο»

Οι We Came As Romans έχουν κερδίσει επάξια μια θέση ανάμεσα στα πιο σκληρά εργαζόμενα ονόματα του σύγχρονου σκληρού ήχου. Σε λιγότερο από μια δεκαετία μετρούν ήδη πέντε ολοκληρωμένες κυκλοφορίες, περιοδείες σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ η πορεία τους έχει περάσει από όλα τα στάδια μεταξύ της εμπορικής επιτυχίας και της απαξίωσης. Με την τελευταία τους δουλειά, το "Cold Like War", η εξάδα από το Michigan επιστρέφει σε γνώριμα μονοπάτια, υπενθυμίζοντας στον εαυτό της και τον κόσμο τους λόγους που καθιερώθηκε εξαρχής.

Αρκετός κόσμος είδε το "Cold Like War" σαν έναν comeback-δίσκο, αν και στην πράξη δεν φύγατε ποτέ. Νιώθατε κι εσείς κάτι αντίστοιχο όταν το φτιάχνατε;

Πραγματικά, ναι! Αποσυνδέσαμε τους εαυτούς μας από τα πάντα γύρω μας, οπότε ο χρόνος που γράψαμε και ηχογραφήσαμε έμοιασε με  ένα διάλλειμα. Ήταν κάτι πραγματικά απαραίτητο, ωστόσο, για να μπορέσουμε να συγκεντρωθούμε και να αποφασίσουμε προς ποια κατεύθυνση θέλαμε να πάμε με τη μπάντα. Ίσως δε χρειάζεται καν να το αναφέρω, αλλά με τον τρόπο αυτό αγαπήσαμε ξανά αυτό που κάνουμε και μάθαμε να το εκτιμούμε στο μέγιστο. Αυτή τη στιγμή περιοδεύουμε στην Αμερική και τον Καναδά, και η μπάντα είναι τόσο χαρούμενη όσο δεν ήταν για πολύ καιρό.

Είναι μια ασφαλής υπόθεση ότι η προσέγγισή σας αυτή τη φορά ήταν διαφορετική από εκείνη που είχατε ακολουθήσει στο ομότιτλο άλμπουμ;

Η προσέγγιση στο γράψιμο και τις ηχογραφήσεις αυτού του δίσκου ήταν πολύ διαφορετική απ' οτιδήποτε είχαμε δοκιμάσει στο παρελθόν. Πέρα από το ότι πήραμε περισσότερο χρόνο για να γράψουμε, τα πάντα στη διαδικασία ήταν διαφορετικά. Για πρώτη φορά στην ιστορία των We Came As Romans, όλα τα μέλη έκατσαν ταυτόχρονα στο ίδιο δωμάτιο και έγραψαν. Αυτό πραγματικά επέτρεψε στις επιρροές και τη δημιουργικότητα του κάθε ένα μας να ξεχωρίσει περισσότερο από ποτέ. Επιπλέον, βοήθησε στο να έχουμε όλοι μια πιο προσωπική σύνδεση με το δίσκο.

Κάτι άλλο είναι ότι οι ηχογραφήσεις έγιναν με δύο παραγωγούς σε δύο διαφορετικά στούντιο, που βρίσκονταν σε δύο αντίθετες μεριές της χώρας. Χρειάστηκαν πολλά ταξίδια, αλλά τελικά ήταν τέλειο το ότι συνεργαστήκαμε με δύο ανθρώπους που είναι τρομερά ταλαντούχοι και τους νιώθουμε πολύ κοντά σε εμάς.

Κατά τη γνώμη μου, ο ήχος της μπάντας ακούγεται πιο θυμωμένος απ' ότι ήταν για πολύ καιρό. Αντανακλά κατά κάποιο τρόπο το πώς νιώθατε τα τελευταία δύο χρόνια;

Κατά την περίοδο του ομότιτλου δίσκου κανείς μας δεν ήταν πολύ χαρούμενος. Είχαμε τόσα πολλά σχέδια από τα οποία κανένα δεν εκπληρώθηκε πραγματικά, πολύς κόσμος έχασε την πίστη του σε εμάς και μας ξέγραψε, ενώ ο ίδιος ο δίσκος δεν κατέληξε όπως εμείς οι ίδιοι ελπίζαμε. Όταν τόσα πράγματα πηγαίνουν στραβά και σχεδόν τίποτα δε φαίνεται να δουλεύει, είναι δύσκολο να κρατήσεις το κεφάλι σου ψηλά και να παραμείνεις αισιόδοξος. Σε τελική ανάλυση όλη αυτή η αρνητική ενέργεια μας βοήθησε να φτιάξουμε το "Cold Like War", οπότε ήταν κι αυτό ένα απαραίτητο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας.

Περάσαμε τις πρώτες δύο εβδομάδες στο στούντιο γράφοντας ιστορίες

Οι στίχοι του ομώνυμου κομματιού μοιάζουν πολύ προσωπικοί. Βασίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός;

Όλοι οι στίχοι για αυτόν τον δίσκο γράφτηκαν με βάση κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που μας συνέβη τα τελευταία χρόνια. Περάσαμε τις πρώτες δύο εβδομάδες στο στούντιο σημειώνοντας και γράφοντας ιστορίες που είχαμε ζήσει πρόσφατα, στιγμές που συνέβαλαν στο να έχουμε τη νοοτροπία που έχουμε τώρα, και από αυτές γράψαμε τους στίχους. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι για κάτι που ζήσαμε ενώ βρισκόμασταν σε μια καφετέρια στο Λονδίνο, συζητώντας για το αν θα έπρεπε να ταξιδέψουμε στη Ρωσία, όπου είχαμε κλείσει κάποιες συναυλίες.

Ήταν η περίοδος που η Ρωσία είχε εισβάλει στην Ουκρανία και η Αμερική με τη Ρωσία βρίσκονταν σε αντιπαράθεση για το θέμα. Υπήρχε πιθανότητα για αντί-αμερικανικές διαδηλώσεις στη Ρωσία και η Αμερικανική Πρεσβεία συμβούλευε τους Αμερικάνους να αποφύγουν τα ταξίδια προς τα εκεί. Η μισή μπάντα ήθελε να πάμε, η υπόλοιπη ανησυχούσε για ζητήματα ασφάλειας και δεν ήθελε. Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση και ποτέ δεν καταλήξαμε σε κάποια συμφωνία. Μας άφησε σημαδεμένους, ψυχολογικά και οικονομικά, για αρκετά χρόνια και σίγουρα στιγμάτισε τις σχέσεις μας.

Εν τέλει μάθαμε πολλά από όλο αυτό και προσπαθούμε να το σκεφτόμαστε περισσότερο ως μάθημα και λιγότερο ως λάθος. Ο δίσκος συνολικά ασχολείται με την ιδέα της συγχώρεσης κάποιου από τον ίδιο του τον εαυτό και με το ότι πρέπει να μαθαίνεις από τα λάθη σου, αντί να τους επιτρέπεις να σε καταστρέφουν πνευματικά.

Υπάρχει ένα έντονο θετικό συναίσθημα στο "Lost In The Moment". Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από αυτό;

Αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι που γράψαμε για το δίσκο. Εκείνη τη στιγμή, μέσα σε όλη την απόγνωση και τη στενοχώρια που νιώθαμε, θέλαμε απλά να φτιάξουμε ένα κομμάτι και να περάσουμε καλά. Προσπαθήσαμε να γράψουμε κάτι που όταν το ακούς να βλέπεις μπροστά σου πολλά χρώματα και κάτι που στιχουργικά θα σε παρασέρνει και θα σε κάνει να ξεχνάς ό,τι σε βαραίνει.

Είναι σαν όλοι όσοι αφήνεις πίσω σου να ξεχνάνε ποιος είσαι

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου είναι το "Foreign Fire". Γίνεται ποτέ δύσκολο το να γράφετε τόσο σκοτεινά τραγούδια;

Αυτό το τραγούδι είναι που με χτυπάει περισσότερο, προσωπικά. Καθώς περνάνε τα χρόνια όλοι έχουμε χάσει φίλους και μέλη από τις οικογένειές μας, έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον χαμό κοντινών μας ανθρώπων, έχουμε χάσει κηδείες, γάμους, γενέθλια, τόσα πολλά πράγματα που χάνεις το μέτρημα. Βρίσκεις τον εαυτό σου μακριά από το σπίτι σου, όταν κάνεις αυτό που κάνουμε, και είναι σαν όλοι όσοι αφήνεις πίσω σου να ξεχνάνε ποιος είσαι. Γίνεσαι μια ιστορία για εκείνους, αντί για ένα πραγματικό πρόσωπο. Είναι πραγματικά άσχημο, αλλά είναι μια από τις θυσίες που αποδεχόμαστε ώστε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Τα ηλεκτρονικά στοιχεία που είχατε πάντα, βγαίνουν μπροστά στα "Encoder" και "Promise Me". Είναι δύσκολο να διατηρηθεί η ισορροπία ανάμεσα σε αυτά και τα heavy μέρη;

Σε αυτά τα τραγούδια δεν προσπαθήσαμε τόσο να βρούμε ισορροπία όσο στα υπόλοιπα του δίσκου. Θέλαμε και τα δύο τους να είναι ακραία και πολύ διαφορετικά απ' όσα κάνει συνήθως το συγκρότημά μας. Ο Kyle (Pavone) αγαπάει την ηλεκτρονική μουσική και τον αφήσαμε να αναλάβει τα ηνία για τις αρχικές ιδέες αυτών των κομματιών, και στη συνέχεια οι υπόλοιποι τα πήραμε και τα διαμορφώσαμε στην τελική τους μορφή.

Επηρέασε την όλη διαδικασία η αποχώρηση του Eric Choi; Πώς ήταν η συνεργασία με τον David Pucket;

Ο Eric πάντα αναλάμβανε ό,τι είχε σχέση με τα ντραμς, αλλά στη συνολική διαδικασία δεν είχε τόσο μεγάλο ρόλο. Η αποχώρησή του δεν επηρέασε σημαντικά την όλη διαδικασία, γιατί και ο David είναι ένας πολύ δημιουργικός ντράμερ και το παίξιμό του βοήθησε στη γέννηση των νέων κομματιών.

Πολλές δισκογραφικές μας ξέγραψαν

Το "Cold Like War" είναι το πρώτο LP που κυκλοφορείτε από νέα δισκογραφική. Πώς προέκυψε αυτό;

Έχουμε μερικούς φίλους στην (καινούργια) δισκογραφική, που τους ξέρουμε πολύ καιρό και τους εμπιστευόμαστε! Το λατρεύουμε που και οι δύο πλευρές είχαν πολλά να αποδείξουν με αυτόν τον δίσκο. Είναι μια νέα εταιρία κι εμείς είμαστε ανάμεσα στα μεγάλα ονόματά της, οπότε κι εκείνοι έπαιρναν ένα ρίσκο επιλέγοντάς μας. Μας βοήθησαν πολύ στο να ξαναβρούμε την αυτοπεποίθησή μας και βοήθησαν στο να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Έμοιαζε ότι πολλές δισκογραφικές μας ξέγραψαν και έλεγαν ότι «είχαμε τελειώσει». Η SharpTone ήταν η πρώτη που διαφώνησε με όλο αυτό το κλίμα και έδειξε πραγματικά να πιστεύει σε εμάς και στο τι μπορούμε να καταφέρουμε. Είναι υπέροχο το συναίσθημα να ανήκουμε σε μια ομάδα που πιστεύει σε αυτό που κάνουμε, με την ίδια δύναμη που το πιστεύουμε κι εμείς.

Είστε μια από τις μπάντες που βιώσατε το internet και τα social media από πρώτο χέρι. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτά; Αυτή η ευκολία στην επικοινωνία δουλεύει θετικά, εν τέλει;

Τα social media έπαιξαν τεράστιο ρόλο στο ξεκίνημα αυτής της μπάντας. Μπορούσαμε να προωθήσουμε αυτό που κάναμε οπουδήποτε, ακόμα και να κλείσουμε συναυλίες σε κοντινές πόλεις όπου δεν είχαμε ξαναπαίξει, μόνο και μόνο επειδή μπορούσαμε να προωθηθούμε χωρίς κανένα κόστος. Είναι ένα πολύ ωραίο εργαλείο να έχεις στη διάθεσή σου και πάρα πολλά συγκροτήματα οφείλουν μέρος της επιτυχίας τους σε αυτό. Ακόμα χρησιμοποιούμε αυτά τα μέσα για να προωθούμε συναυλίες, δίσκους, ρούχα, ή οτιδήποτε άλλο κρίνουμε ότι αξίζει τη στήριξη του κόσμου!

Τους ερχόμενους μήνες θα περιοδεύσετε τις Ηνωμένες Πολιτείες· υπάρχουν πλάνα για την Ευρώπη; Τι πιθανότητες υπάρχουν να δούμε τους We Came As Romans στην Ελλάδα;

Πεθαίνουμε να έρθουμε στην Ελλάδα. Είναι μια χώρα που ποτέ δεν έχουμε παίξει, αλλά μοιάζει τόσο όμορφη! Η αλήθεια είναι ότι για εμένα και την κοπέλα μου είναι ένα όνειρο να έρθουμε εκεί για διακοπές, οπότε αν έρθουμε με το συγκρότημα για συναυλία, ελπίζω να την κάνω να ζηλέψει!

Δεν χρειάζεται να είσαι η καλύτερη μπάντα στον κόσμο για τα καταφέρεις

Παίζετε ζωντανά για πολύ καιρό. Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να δοκιμάσεις στη σκηνή αλλά δεν είχες ακόμα την ευκαιρία;

Θέλω πάρα πολύ να παίξουμε με pyrotechnics! Το να έχεις όλα αυτά τα πυροτεχνήματα και τις εκρήξεις είναι κάπως τρομακτικό, αλλά τέλειο την ίδια στιγμή. Το μόνο πρόβλημα θα ήταν ο Kyle, γιατί είναι πολύ απρόσεκτος κάποιες φορές πάνω στη σκηνή και δεν κάθεται σε μια μεριά. Νομίζω ότι σίγουρα θα καιγόταν, χαχα!

Έχοντας εμπειρίες για παραπάνω από μια δεκαετία, αν έπρεπε να δώσεις μια συμβουλή σε μια μπάντα που ξεκινά τώρα, ποια θα ήταν αυτή;

Δεν χρειάζεται να είσαι η καλύτερη μπάντα στον κόσμο για τα καταφέρεις, αλλά αν δουλέψεις πιο σκληρά απ' όλους τους άλλους, θα έχεις πολλές περισσότερες πιθανότητες από κάποια άλλη μπάντα που έχει περισσότερο ταλέντο. Η σκληρή δουλειά συχνά μετράει περισσότερο από το ταλέντο σε αυτό τον χώρο, οπότε στρωθείτε και δουλέψτε!

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.

Ανυπομονούμε να έρθουμε στην Ελλάδα! Πάρτε ένα αντίτυπο του "Cold Like War" έτσι ώστε όταν έρθουμε επιτέλους στη χώρα σας να τραγουδήσουμε όλοι μαζί!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Cold Like War" από τον Αντώνη Μαρίνη.