Συνέντευξη Long Distance Calling

Οι Long Distance Calling από το Münster της Γερμανίας κυκλοφόρησαν τη χρονιά που μας άφησε τον ομώνυμο τρίτο τους δίσκο, με τον οποίο έδωσαν φρέσκια πνοή στο ιδίωμα του post-rock, καταφέρνοντας να κερδίσουν πολύ και ετερόκλητο κόσμο. Εν όψει της συναυλίας τους στο τέλος του μήνα (ένας μήνας που όμοιός του δεν έχει υπάρξει για τα συναυλιακά post-rock δρώμενα της Ελλάδας στο παρελθόν) επικοινωνήσαμε με τον drummer της μπάντας, Janosch Rathmer...

Καλησπέρα Janosch. Είμαι ο Μάνος Πατεράκης από την Ελλάδα και το Rocking.gr. Πρώτα απ’ όλα, πολλά συγχαρητήρια για τον καινούριο σας δίσκο. Αν και οι δύο προηγούμενες κυκλοφορίες σας ήταν ποιοτικότατες, νομίζω ότι η συγκεκριμένη είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά. Ποιά η ανταπόκριση του κόσμου;
Είναι φανταστική! Ο δίσκος έχει σχεδόν ένα μήνα που έχει βγει, έχουμε δώσει πολλές συναυλίες και θα δώσουμε ακόμα περισσότερες μέχρι να μπούμε στο στούντιο στο τέλος της χρονιάς.

Έχω την εντύπωση ότι το "Long Distance Calling" είναι διαφορετικό από τους προκατόχους του. Έχει περισσότερα progressive rock και stoner rock στοιχεία...
Ναι, συμφωνώ. Ο ήχος του δίσκου είναι πολύ πιο κοντά στον ήχο που βγάζουμε επί σκηνής. Είναι επίσης πιο rock και πιο heavy, χωρίς να χάνει τα ατμοσφαιρικά του σημεία. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε μεγάλοι λάτρεις του prog rock των 70s και συγκροτημάτων όπως οι Pink Floyd και οι King Crimson, οπότε μπορεί κανείς να ακούσει τέτοιες επιρροές. Επίσης, υπάρχουν επιρροές και από τη heavy μουσική των 90s. Nομίζω ότι μιλάμε λιγότερο για post-rock και περισσότερο για instrumental / atmospheric rock.

Συνεπώς, δεν θεωρείτε τους εαυτούς σας μια post-rock μπάντα, σωστά; Προσωπικά, όταν σας ακούω λέω «να μια post-rock μπάντα από μη post-rock μουσικούς»...
Το διατύπωσες πάρα πολύ σωστά! Πιστεύω ότι δεν είμαστε ένα τυπικό post-rock συγκρότημα. Είμαστε πολύ πιο σκληροί και στηριζόμαστε πολύ περισσότερο σε riffs. Όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε rock / metal υπόβαθρο και μπορεί κανείς να το ακούσει αυτό μερικές φορές. Τώρα πια ακούμε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής, από blues μέχρι electronica. Οι Long Distance Calling ήταν πάντοτε επηρεασμένοι από το παρελθόν και το παρόν.

Ποιά είναι η άποψή σας για την post-rock σκηνή σήμερα; Πρέπει κανείς να προσπαθεί να διαφέρει ή είναι αρκετό να χρησιμοποιεί την καθιερωμένη συνταγή, απλά με σωστό τρόπο;
Για να είμαι ειλικρινής, πραγματικά δεν μας νοιάζει. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να γράφεις τα καλύτερα κομμάτια που μπορείς, να είσαι ανοιχτόμυαλος και να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις. Αγαπάω το να είμαι μουσικός και ελπίζω να καταφέρουμε να ηχογραφήσουμε μερικούς δίσκους ακόμα και να παίξουμε όμορφες συναυλίες σε πολλές διαφορετικές χώρες!

Στους δίσκους σας συνεργάζεστε με μερικούς πολύ φημισμένους μουσικούς. Στον τελευταίο σας δίσκο συμμετέχει ο John Bush. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είμαστε μεγάλοι λάτρεις της φωνής του και συγκεκριμένα της δουλειάς του με τους Anthrax. Θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό, οπότε του το ζητήσαμε. Ενδιαφέρθηκε από την πρώτη στιγμή και του άρεσε το προηγούμενο υλικό μας, οπότε είπε «ας το κάνουμε». Είναι πολύ ευχάριστος και εύκολος χαρακτήρας και πολύ καλός επαγγελματίας.

Το "Middleville", στο οποίο συμμετέχει, μου έφερε κάπως στο μυαλό Iron Maiden - ή ίσως τις solo δουλειές του Dickinson. Είναι πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι. Έχετε σκεφτεί ποτέ να κυκλοφορήσετε έναν πιο συμβατικό δίσκο, με φωνητικά, ρεφραίν κτλ.;
Καταρχάς αυτό είναι ένα μεγάλο κομπλιμέντο για μένα, γιατί οι Iron Maiden εξακολουθούν να είναι η αγαπημένη μου μπάντα όλων των εποχών. Ναι, έχουμε σκεφτεί να κυκλοφορήσουμε δίσκο με φωνητικά, αλλά δεν έχει προγραμματιστεί κάτι ακόμα. Αλλά, για να δούμε, ίσως συμβεί κάποια στιγμή μετά από κάποιον καιρό...

Πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα σαν τους Long Distance Calling να γίνει γνωστή στη Γερμανία; Και πόσο δύσκολο είναι να αποκτήσει παγκόσμια φήμη;
Στη Γερμανία απολαμβάνουμε ένα πολύ καλό status για αυτό το είδος μουσικής. Τώρα δουλεύουμε με την υπόλοιπη Ευρώπη. Βέβαια είμαστε μια instrumental μπάντα και υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι αυτό είναι βαρετό, ελάτε όμως σε μια συναυλία μας και θα σας αποδείξουμε το αντίθετο! (γέλια) Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε και με τις Η.Π.Α. και την Ασία κάποια στιγμή.

Θεωρείτε ότι το διαδίκτυο και το παράνομο downloading έχει υπάρξει αρωγός της προσπάθειας των Long Distance Calling ή το βλέπετε σαν ένα εμπόδιο που προσπαθείτε να υπερβείτε;
Χμμμ, πραγματικά δεν ξέρω. Αλλά μέχρι και τώρα έχουμε οπαδούς που αγοράζουν τους δίσκους μας... Οπότε δεν έχω πρόβλημα αν κάποιος κατεβάσει τον δίσκο μας και αν του αρέσει καλό θα ήταν να πάει σε ένα δισκάδικο και να τον αγοράσει. Υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές όπου κανείς δεν αγοράζει δίσκους. Όταν παίζεις στη Ρωσία, για παράδειγμα, ξέρουμε ότι όλοι εκεί έχουν κατεβάσει τη μουσική μας. Δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, αλλά σας καλώ να σκεφτείτε ότι είναι πραγματικά αναγκαίο κάποιοι άνθρωποι να αγοράζουν τις δουλειές μας, αλλιώς δε θα μπορούμε να παίζουμε όμορφες συναυλίες για σας... Και, πιστέψτε με, ένα όμορφο βινύλιο όχι μόνο είναι καλύτερο στο μάτι από ένα mp3 της πλάκας, αλλά έχει και πολύ καλύτερο ήχο.

Ποιός γράφει τη μουσική των Long Distance Calling; Θα ήθελες να μας δώσεις μια ιδέα για τα μουσικά γούστα καθενός από εσάς;
Τα περισσότερα κομμάτια γράφονται στο προβάδικο και από τα τέσσερα μέλη μαζί. Έπειτα στέλνουμε το υλικό στον Reimut που ασχολείται με τα ηλεκτρονικά και κάνει τα δικά του. Έχουμε πολύ ετερόκλητο γούστο στη μουσική. Εγώ ακούω classic rock, blues, metal και μερικές φορές κάποια πιο funky πράγματα. Ο Jan είναι παθιασμένος με τα 90s και συγκροτήματα όπως οι Tool και οι A Perfect Circle. Ο Flo ακούει πιο μελαγχολική μουσική, όπως οι Anathema και οι Katatonia, αλλά και metal και glam rock. Ο Dave είναι ο κάπτεν-prog της παρέας, ενώ ο Reimut ακούει ηλεκτρονικά πράγματα.

Δεδομένου ότι παίζετε μουσική χωρίς φωνητικά, είναι εύκολο να ξεσηκώσεις τον κόσμο και να τον φέρεις στα νερά σου στις συναυλίες;
Απλά χρειάζονται λίγο χρόνο αν δεν μας έχουν ξανακούσει. Αλλά, φυσικά, είμαστε μια πολύ εξωστρεφής live μπάντα με πολύ υψηλά επίπεδα ενέργειας πάνω στο σανίδι γιατί λατρεύουμε να είμαστε επί σκηνής! Οπότε, τις περισσότερες φορές ο κόσμος ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό.

Σε ένα ιδανικό σενάριο, πώς βλέπεις τους Long Distance Calling σε δέκα χρόνια από τώρα;
Να είμαστε η μεγαλύτερη instrumental rock μπάντα του πλανήτη! (γέλια)

Τα τελευταία λόγια σού ανήκουν για να πεις ό,τι επιθυμείς στους ανθρώπους στην Ελλάδα που ακούν τη μουσική σας...
Ανυπομονούμε πολύ να ροκάρουμε στη σκηνή μαζί σας! Θα περάσουμε όμορφα μαζί, οπότε ελάτε στις συναυλίες μας και διασκεδάστε.