Συνέντευξη: Blue Cheer

Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνιση των Blue Cheer στην Αθήνα (20 Απριλίου, Κύτταρο club), το Rocking.gr είχε την ευχαρίστηση να επικοινωνήσει με τον ηγέτη του συγκροτήματος και ιδρυτικό μέλος, Dickie Peterson, του οποίου το μπάσο και η φωνή υπήρξαν βασικά για τη διαμόρφωση του ιδιαίτερου ήχου των Blue Cheer. Ο Dickie αποδείχθηκε ολιγόλογος, αλλά ουσιαστικός, ενώ δεν παρέλειψε να στείλει και το μήνυμά του στους Έλληνες φίλους του συγκροτήματος.

Αγαπητέ Dickie είναι τιμή μας να φιλοξενήσουμε στο Rocking.gr τη συνομιλία μας.
Ευχαρίστησή μου, Κώστα.

Υπάρχουν αρκετές φήμες σχετικά με την προέλευση του ονόματός σας. Θα ήθελες να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση;
Ουσιαστικά το όνομα προέκυψε από δύο ταυτόχρονες ερμηνείες. Η πρώτη είναι από μία δυνατή μορφή LSD με την ίδια ονομασία που δοκιμάζαμε εκείνη την εποχή και η δεύτερη από το είδος μουσικής που παίζαμε. Δηλαδή η μουσική μας ήταν βασισμένη στα blues και πιο συγκεκριμένα σε ένα είδος που ονομάζεται jump blues, το οποίο δεν έχει τίποτα το στενάχωρο (σ.σ. Cheer σημαίνει χαρά). Οπότε συνδυάζοντας τα δύο, αυτό ήταν που εμπνευστήκαμε.

Θα ήθελες να μας πεις κάποια πράγματα για το νεανικό κίνημα στο San Francisco των '60s και με ποιο τρόπο μπορεί να εντοπιστεί η επιρροή του στη μουσική σας;
Το San Francisco της δεκαετίας του '60 ήταν τόσο μουσικά, όσο και κοινωνικά ορθάνοικτο. Ήταν σαν όλοι οι κανόνες να είχαν καταρριφθεί και κάθε συγκρότημα να μπορούσε να πειραματίζεται. Η ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής στο San Francisco είναι αυτή που έκανε εφικτό μπάντες σαν και εμάς να υπάρχουν.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες επιρροές των Blue Cheer στο ξεκίνημά τους;
Λοιπόν, οι δικές μου ήταν ο Little Richard, ο Otis Redding, ο Jimmy Reed και πολλοί ακόμα παλιοί blues και rock 'n' roll καλλιτέχνες. Είμαι σίγουρος όμως ότι ο καθένας από εμάς έχει τους αγαπημένους του.

Οι Blue Cheer έπαιξαν δίπλα σε μεγάλους καλλιτέχνες των sixties. Υπάρχει κάποιος που θα ξεχώριζες ως αγαπημένο;
Εμφανιστήκαμε δίπλα σε πολλούς μεγάλους μουσικούς. Υποθέτω ότι για εμένα ο πιο αξιομνημόνευτος είναι ο Jimi Hendrix. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο έναν.

Οι Blue Cheer θεωρούνται ένα από τα πρώτα heavy metal συγκροτήματα και βασική επιρροή για το stoner rock ρεύμα. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό;
Αισθάνομαι ταπεινότητα αλλά και ευαρέσκεια ταυτόχρονα. Είναι πολύ ευχάριστο να ξέρεις ότι κάτι που έχεις δημιουργήσει έχει επηρεάσει κάποιους ανθρώπους και ότι κατά κάποιο τρόπο έχεις γίνει μέρος της ζωής τους.



Υπάρχουν κάποιες μπάντες τις οποίες με υπερηφάνεια θα χαρακτήριζες «κληρονόμους» σας;
Τους Suplex σίγουρα, τους Fire Of The Sun επίσης, αλλά και ένα σωρό δυναμικές power rock μπάντες που είναι εκεί έξω alive and kicking.

Πιστεύεις ότι οι συνεχείς αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος στέρησαν από τους Blue Cheer την ευρύτερη αναγνώριση που τους άξιζε;
Υποθέτω ότι ισχύει αλλά δεν κάθισα ποτέ να το σκεφτώ ιδιαίτερα... Ο Paul κι εγώ (σ.σ. ο Paul Whaley (drums) είναι το έτερο ιδρυτικό μέλος των Blue Cheer) ψάχναμε για αρκετό καιρό για τον κατάλληλο συνεργάτη και τελικά τον βρήκαμε στο πρόσωπο του Duck MacDonald (κιθάρα).

Οι Blue Cheer έχουν μεταλλαχθεί αρκετές φορές από power trio σε κουαρτέτο. Ποια μορφή πιστεύεις ότι υπηρετεί τον ήχο σας καλύτερα;
To power trio, δε χωράει καμία αμφιβολία.

Το νέο σας άλμπουμ ονομάζεται "What Doesn't Kill You". Ένα σχόλιο για τον τίτλο;
Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Είμαστε στη μουσική βιομηχανία αρκετό καιρό παίζοντας σε ολόκληρο τον κόσμο και έχουμε καταλήξει πως ό,τι δε σε σκοτώνει είναι ok και αυτή είναι η ιδέα πίσω από το νέο μας cd.

Το "What Doesn't Kill You" είναι μία εξαιρετική επιστροφή που ακούγεται πολύ κοντά στο ύφος σας, αλλά ταυτόχρονα φρέσκο και μοντέρνο. Πως αισθάνεστε για αυτό; Λάβατε τις κριτικές που ευχόσασταν να έχετε;
Στο cd έκαναν την παραγωγή ο Duck MacDonald και o Kris Koslowski, μηχανικός ήχου και ηχογράφησης. Είχανε τη λογική να διατηρήσουν τον παραδοσιακό ήχο μας, αλλά ταυτόχρονα να τον ανανεώσουν λίγο. Τόσο εγώ όσο και το υπόλοιπο συγκρότημα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα.

Πιστεύεις ότι το internet και η ψηφιακή εποχή μπορεί να αποδειχθούν ευεργετικά για παλιότερα συγκροτήματα προκειμένου να προσελκύσουν ένα νεότερο κοινό; Έχει φανεί χρήσιμο στην περίπτωσή σας;
Ασφαλώς! Το myspace έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμο, όπως και η ιστοσελίδα μας. Και οι καλλιτέχνες και οι ακροατές μπορούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση ο ένας με τον άλλο.

Πιστεύεις ότι μέσω της τεχνολογίας το άλμπουμ ως καλλιτεχνική κατάθεση πεθαίνει; Πως αισθάνεσαι για αυτό;
Ναι όντως, μάλλον το πιστεύω. Ας δούμε την αλήθεια, οι εταιρίες θέλουν άλμπουμ που να περιέχουν μόνο χιτάκια. Είμαστε στη φιλοσοφία των hits αυτήν την εποχή, σε πλήρη αντίθεση με τη φιλοσοφία των άλμπουμ.

Προτιμάτε τις συναυλίες ή την ηχογράφηση στο στούντιο; Και σε συνέχεια αυτού, προτιμάτε τις συναυλίες σε μικρές αίθουσες ή σε μεγάλα φεστιβάλ;
Προτιμάμε να παίζουμε συναυλίες και ειδικά σε μικρές αίθουσες όπου μας δίνεται η δυνατότητα να είμαστε σε επαφή με το κοινό, το οποίο με τη σειρά του γίνεται ένα μέρος του συγκροτήματος. Αυτό είναι το νόημα των Blue Cheer!

Έρχεστε στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Τι θα πρέπει να περιμένει το κοινό από εσάς;
Ναι, η πρώτη φορά και είμαι ενθουσιασμένος! Από εμάς θα λάβετε αυτό που πάντα κάνουμε. Το σκληρό και δυναμικό rock 'n' roll που παραδίδουμε!