Kreator: «Power metal μελωδίες; Δεν ξέρω»

Μιλήσαμε με τον κιθαρίστα των Γερμανών, Sami Yli-Sirnio, για το ολοκαίνουριο πόνημά τους, την ισορροπία μεταξύ επιθετικότητας και μελωδίας, το στιχουργικό υπόβαθρο του δίσκου και το σιτάρ

Από τον Κώστα Πολύζο, 30/01/2017 @ 14:48

Η πεντάχρονη προσμονή για την καινούργια δουλειά των Kreator επιτέλους έλαβε τέλος και το "Gods Of Violence" βρίσκεται πλέον στα ράφια των δισκοπωλείων. Με αφορμή, λοιπόν, την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου, επικοινωνήσαμε με τον κιθαρίστα της μπάντας Sami Yli-Sirnio για τα καθέκαστα. Με αρκετό χιούμορ και αυτοσαρκαστική διάθεση ο Φινλανδός απάντησε στις ερωτήσεις μας για τη μουσική κατεύθυνση και το μελωδικό υπόβαθρο του δίσκου και έκανε την αποτίμησή του για τα δεκαπέντε χρόνια που βρίσκεται πλέον στο συγκρότημα. Δεν ξέρει πότε θα έρθουν και πάλι στη χώρα μας, αλλά το σίγουρο είναι πως θέλει και ανυπομονεί.

Sami Yli-Simio

Περάσανε κιόλας πέντε χρόνια από το "Phantom Antichrist". Γιατί σας πήρε τόσο χρόνο για να κυκλοφορήσετε καινούργιο δίσκο;

Για τον ίδιο λόγο που μας πήρε μεγάλο διάστημα και την προηγούμενη φορά. Για εμένα αυτό είναι καλό, γιατί σημαίνει πως μπορέσαμε να περιοδεύσουμε αρκετά. Κάναμε πολλές περιοδείες. Φαντάσου πήγαμε τρεις φορές στις Η.Π.Α. κάτι που δεν είναι φυσιολογικό φίλε (γέλια). Βασικά γυρίσαμε όλο τον κόσμο και αυτό μας πήρε αρκετό χρόνο. Όσο αφορά τη σύνθεση τραγουδιών είναι καλύτερα να πάρεις τον χρόνο σου για να δουλέψεις σωστά. Κάποιοι μπορούν και το κάνουν όσο περιοδεύουν, αλλά εμείς δεν το 'χουμε (γέλια).

Δώσε μας τις λεπτομέρειες πίσω από τη δημιουργία του "Gods Of Violence". Πόσο χρόνο σας πήρε η διαδικασία σύνθεσης/ηχογράφησης; Και πώς δουλεύετε; Έρχεται ο Mille με όλα τα τραγούδια έτοιμα ή δουλεύετε όλοι μαζί πάνω στις ιδέες του;

Όλα ξεκινάνε με τον Mille να μας στέλνει demo κάποιων τραγουδιών. Κάποια από αυτά είναι έτοιμα, κάποια όχι, αλλά και πάλι μας ζητάει να του πούμε τις ιδέες μας για όλα. Του στέλνω πίσω τα demo που φτιάχνω στο σπίτι μου στο Helsinki της Φινλανδίας που είναι η μόνιμη κατοικία μου και αρχεία πάνε και έρχονται από εκείνο το σημείο και μετά. Η στιγμή, όμως, που ξεκινάει η πραγματική δουλειά πάνω στα τραγούδια είναι όταν μαζευόμαστε όλοι μαζί στο προβάδικο, όπως κάνανε οι μπάντες παλιά, πριν υπάρξει το ίντερνετ και αυτό είναι το πιο διασκεδαστικό κομμάτι της σύνθεσης έτσι κι αλλιώς. Εκείνη είναι η στιγμή που δημιουργείται η μαγεία και όλα τα τραγούδια αρχίζουν να ακούγονται σαν μουσική των Kreator. Νομίζω πως έστειλε το πρώτο demo πριν κάνα δύο χρόνια, σε μια περίοδο που βρισκόμασταν ακόμα ανάμεσα σε περιοδείες, αλλά όπως σου είπα και πριν, είναι καλύτερο να έχουμε ελεύθερο χρόνο για να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό και να έχουμε ησυχία για να μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί.

Για ακόμα μια φορά συνεργαστήκατε με τον Jens Borgen σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή. Ποιος ήταν ο ρόλος του στη δημιουργία του δίσκου;

Που λες, δεν είναι πως συνθέτει, αλλά βοηθάει στην ενορχήστρωση με το να κάνει edit στα demo και μετά να μας λέει «πώς σας φαίνεται αυτό; Βγάζει νόημα για εσάς;» και συνήθως όντως βγάζει. Ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι με τη δουλειά του στον προηγούμενο δίσκο, οπότε γιατί να μην ξανασυνεργαστούμε μαζί του; (γέλια) Είναι ένας παραγωγός με μεγάλη ζήτηση και έπρεπε να περιμένουμε λίγο μέχρι να πει «ναι» ή «όχι». Αυτό που θέλω να πως είναι πως αμέσως δέχτηκε, αλλά έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να κλείσουμε τις ημερομηνίες, καθώς έχει πολύ βαρύ πρόγραμμα.

Θέλω να σε συγχαρώ για τον καινούργιο δίσκο τον οποίο βρίσκω καταπληκτικό. Έχω την εντύπωση πως κατά μια έννοια επανεφευρίσκετε την ταυτότητά σας εδώ. Είναι ο πιο μελωδικός δίσκος της καριέρας σας;

Καταρχήν, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το κομπλιμέντο. Δεν ξέρω αν είναι ο πιο μελωδικός, είναι δύσκολο να πω κάτι τέτοιο από τη δική μου -εκ των έσω- οπτική, αλλά σίγουρα είναι πολύ μελωδικός. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη σύνθεση τραγουδιών, όταν έρχεται εκείνη η ώρα, αν μιλήσουμε για τις κιθάρες, απλά κάνεις αυτό που νιώθεις πως το κάθε τραγούδι χρειάζεται κάθε φορά και ξανά και ξανά... (γέλια)

Kreator

Εμένα μου δείχνετε πως θέλετε να ακουστείτε οργισμένοι με σκληρά riff και διπλομποτιές, αλλά την ίδια στιγμή το παρουσιάζετε όλο αυτό μέσω ενός μελωδικού περιβάλλοντος. Οπότε, ποιο ήταν τελικά το μουσικό σας όραμα αναφορικά με το ύφος του δίσκου;

Αυτή όπως καταλαβαίνεις είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση γιατί είμαι πολύ κοντά σε όλο αυτό και ήταν μια τόσο μακρά διαδικασία σύνθεσης, αλλά αν πάρεις το πρώτο τραγούδι του δίσκου, το "World War Now" θα δεις πως το κουπλέ και το ρεφρέν είναι πολύ επιθετικό thrash metal με δίκασο και στη συνέχεια έρχεται η γέφυρα που είναι πιο μελωδική και που είναι δική μου σύνθεση, όπως και το ορχηστρικό μέρος που ακολουθεί. Πιστεύαμε πως αυτό το μελωδικό μέρος θα ταίριαζε στο σημείο που -στιχουργικά- η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί πως ο παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεσπάσει (σ.σ.: το λέει με έμφαση και γελάει). Αυτή ήταν η ιδέα τουλάχιστον για αυτό το μέρος...

Σε αυτό το σημείο της καριέρας σας, φαίνεται πως η μουσική των Kreator ισορροπεί τέλεια μεταξύ της επιθετικότητας και της μελωδίας. Μπορείς να φανταστείς το επόμενο βήμα ή είναι υπερβολικά νωρίς ακόμα;

Αυτήν τη στιγμή το σακούλι είναι εντελώς άδειο. Δεν έχουμε κάποια τραγούδια γραμμένα για να ξέρω πού θα πάει το πράγμα (γέλια). Υπάρχουν βέβαια τρία που περίσσεψαν και θα δημοσιευτούν κάποια στιγμή με κάποιον τρόπο είτε μέσω facebook είτε μέσω You Tube ή κάπως τέλοσπάντων. Νομίζω πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πούμε κάτι. Αυτό που με σιγουριά μπορώ να πω είναι πως η μπάντα είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Ξεκινήσαμε τις πρόβες για την επερχόμενη περιοδεία και τη δεδομένη στιγμή αυτό για το οποίο ανυπομονούμε είναι να βγούμε στο δρόμο και να παίξουμε τα καινούργια τραγούδια μπροστά στο κοινό μας.

Πιστεύεις πως η σταθερότητα στη σύνθεση της μπάντας έχει παίξει ρόλο σε αυτό που είπες περί πολύ καλής κατάστασης στην οποία βρίσκεστε;

Εννοείται. Είναι κάπως περίεργο, αλλά αυτή η σύνθεση κρατάει για δεκαπέντε χρόνια τώρα, αλλά να σου πω την αλήθεια δεν μου φαίνεται πως πέρασε τόσο μεγάλο διάστημα ίσως επειδή ζω σε άλλη χώρα. Προφανώς βλέπω αυτούς τους ανθρώπους πολύ συχνά, κυρίως όταν γράφουμε δίσκους ή περιοδεύουμε, αλλά για κάποιον λόγο δεν μου φαίνεται πως πέρασαν κιόλας δεκαπέντε χρόνια. Όμως πέρασαν, αν και ίσως είναι δύσκολο να το πιστέψω επειδή δεν το πολυσκέφτομαι (γέλια).

Ίσως σου ακουστεί περίεργο, αλλά για εμένα οι μελωδίες που ακούω στον δίσκο δεν είναι από αυτές που συναντάς σε τυπικές thrash μπάντες. Μάλλον καταδεικνύουν power metal συγκροτήματα, κυρίως τους Blind Guardian. Είναι πιο λυρικές πιο «γλυκές». Ποιος βρίσκεται πίσω από αυτές τις μελωδίες;

Θα είμαι ειλικρινής και θα σου πω πως δεν έχω ακούσει τη μουσική των Blind Guardian. Δεν μπορώ να σου αναφέρω ούτε ένα τραγούδι τους. Τα έχω συναντήσει τα παιδιά δυο-τρεις φορές και είναι πολύ καλοί τύποι και είμαι σίγουρος πως παίζουν καλή μουσική, αλλά ποτέ δεν την έχω ακούσει. Σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα των μελωδιών, τις περισσότερες φορές τις δουλεύομε μαζί με τον Mille. Για παράδειγμα, αν θες να μπούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες, το intro, το βασικό θέμα και το outro στο "Death Becomes My Light" είναι δικές μου ιδέες, όπως και η γέφυρα που ανέφερα πιο πριν από το "World War Now". Αλλά τις περισσότερες φορές δουλεύουμε από κοινού με τον Mille. Τώρα αν είναι κάτι που θα χαρακτήριζες power metal... δεν ξέρω.

Kreator

Για να σε κάνω να καταλάβεις καλύτερα τι εννοώ... στις περισσότερες thrash μπάντες οι μελωδίες είναι σχετικά απλές και συνοδευτικές κατά κύριο λόγο. Οι δικές σας εδώ είναι πιο περίπλοκες πιο πομπώδεις. Σε ταξιδεύουν...

Α, σε ευχαριστώ πάρα πολύ, φαντάζομαι αυτό είναι κομπλιμέντο, σωστά; (γέλια)

Ε ναι, τι άλλο;

Γαμώ! Είναι πολύ ωραίο να ακούς κάτι τέτοιο.

Αν δεν κάνω λάθος, ακούω επίσης κάποια ορχηστρικά σημεία στον δίσκο τα οποία προσδίδουν ακόμα περισσότερο βάθος στις συνθέσεις, σωστά; Πώς προέκυψε κάτι τέτοιο;

Όλα ξεκίνησαν με το εισαγωγικό τραγούδι που λέγεται "Apocalypticon". Έγινε πρώτα ένα demo και στη συνέχεια ένα δεύτερο και μετά ένα ακόμα όπου προσπαθήσουμε να γράψουμε κάποια απλά ορχηστρικά μέρη, κάτι που ακουγόταν σαν μουσική από το Star Wars ή κάτι τέτοιο (γέλια), αλλά θέλαμε κάτι που θα ακουγόταν πιο απειλητικό και πιο μοχθηρό. Πριν ξεκινήσουμε να προγραμματίζουμε μόνοι μας τα ορχηστρικά μέρη, ο παραγωγός μας ο Jens Borgen ανέφερε αυτήν την ιταλική μπάντα, τους Fleshgod Apocalypse, με τους οποίους είχε δουλέψει και ακούγοντας τους ήταν προφανές πως ήταν πραγματικά πολύ ικανοί στο να φτιάχνουν ενορχηστρώσεις που θα ακούγονται μοχθηρές, τους άκουσα και ήταν τέλειοι, πραγματικά πολύ καλή μπάντα. Στη συνέχεια μιλήσαμε με τον Francesco και έναν τύπο ακόμα από την μπάντα το όνομα του οποίου μου διαφεύγει τώρα και τους στείλαμε το τραγούδι και τους πήρε μόνο δυόμιση εβδομάδες να μας στείλουν το πρώτο demo σχετικά με το πώς το σκέφτονταν και αυτό στο οποίο κατέληξαν ηχούσε ακριβώς με αυτό που είχαμε στο μυαλό μας. Ξέρεις, μου θυμίζει λίγο κλασικά θέματα όπως το "Mars, The Bringer Of War" του Gustav Holst. Μπορεί να είναι πιο ήρεμο αλλά είναι πομπώδες. Οπότε, επειδή το αποτέλεσμα ηχούσε τόσο καλό, τους ζητήσαμε να φτιάξουν και μέρη για το "Lion With Eagle Wings", για το ομώνυμο και για εκείνο το σημείο που λέγαμε πιο πριν στο "World War Now", αλλά πιστεύω πως το μέρος που μπορείς να δεις πολύ καλά τη δουλειά που κάνανε είναι στην εισαγωγή.

Στο ομώνυμο τραγούδι ένιωσα έκπληξη ακούγοντας το σιτάρ στην αρχή και πίστεψα πως το είχατε παίξει με πλήκτρα ή κάτι. Αλλά μετά το έψαξα λίγο και διάβασα κάπου πως εσύ παίζεις σιτάρ και μάλιστα πολύ καλά. Πώς προέκυψε η ενασχόληση σου με αυτό το όργανο;  

(Γέλια) Ξεκίνησα να παίζω σιτάρ πίσω στα '90s. Ήταν η γυναίκα ενός ξαδέρφου μου που κατάγεται από την Ινδία που μου έφερε ένα σιτάρ για δώρο εκείνη την εποχή. Μαζί μου έφερε και ένα βιβλίο σχετικά με τη θεωρία και τον αυτοσχεδιασμό της ινδικής μουσικής και το βρήκα πολύ συναρπαστικό και ακόμα το βρίσκω. Έχω κάνει πολλές guest εμφανίσεις σε άλμπουμ καλλιτεχνών όπως στο "Once" των Nightwish, των Samael και των Grip Inc., μεταξύ άλλων. Πάντως αυτήν τη φορά δεν είχα πάρει μαζί μου στο Erebro (σ.σ.: πόλη της Σουηδίας και φυτώριο πολλών σπουδαίων συγκροτημάτων) που βρίσκεται το στούντιο του Jens και όπου έγιναν οι ηχογραφήσεις του δίσκου, αλλά έτυχε σε κάποια γωνία να βρίσκεται ένα ηλεκτρικό σιτάρ. Βασικά είναι περισσότερο σαν κιθάρα, αλλά έχει φορεμένες τις χορδές του σιτάρ, οπότε ακούγεται αρκετά σαν τέτοιο. Σκεφτόμουν να παίξω αυτήν τη μελωδία στην κιθάρα αρχικά, αλλά αφού βρήκα την ευκαιρία είπα να δοκιμάσω αυτήν την ηλεκτρική κιθάρα/σιτάρ και το αποτέλεσμα ταίριαζε πάρα πολύ οπότε το κρατήσαμε.

Ποια τραγούδια ευχαριστιέσαι περισσότερο; Τα επιθετικά "World War Now" και "Totalitarian Terror", τα πιο mid-tempo και πιασάρικα "Satan Is Real" και "Gods Of Violence" ή τα πιο περίπλοκα όπως το "Death Becomes My Light";

Μου είναι δύσκολο να σου απαντήσω αυτήν τη στιγμή καθώς δεν τα έχουμε παίξει ακόμα ζωντανά μπροστά σε κοινό, αλλά σχεδιάζουμε να παίξουμε τουλάχιστο έξι τραγούδια από τον νέο μας δίσκο στην περιοδεία γιατί είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Οπότε, υποθέτω πως θα δείξει στην πορεία ποια θα αποτελέσουν τα αγαπημένα μου να παίζω ζωντανά.

Kreator

Γνωρίζεις λεπτομέρειες γύρω από τη στιχουργική θεματολογία του δίσκου; Επέτρεψε μου να σου πω πως το μόνο που με χάλασε κάπως ήταν το εξώφυλλο. Πλοκάμια, τραγιά, αναποδογυρισμένοι σταυροί, ωκεανοί από αίμα... τι στο διάολο συμβαίνει μέσα στο κεφάλι σας; (γέλια)

(γέλια) Υποθέτω πως το εξώφυλλο σχετίζεται με εκείνα των προηγούμενων δίσκων μας. Την καλλιτεχνική επιμέλεια την αναθέσαμε αυτήν τη φορά στον Jan Meininghaus, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με αυτό. Απλά γνώριζα τον τύπο που προσλάβαμε για να το φέρει σε πέρας και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που αναμέναμε από εκείνον. Το στιχουργικό υπόβαθρο νομίζω πως είναι αρκετά προφανές. Το πρώτο τραγούδι είναι κατά κάποιο μια ερώτηση, σαν να ρωτάς τον κόσμο αν έχει επίγνωση πως αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε εν μέσω ενός παγκόσμιου πολέμου, κάτι που δυστυχώς ισχύει. Γενικά υπάρχει αυτό το concept του κακού (σ.σ.: Evil) που υπάρχει από τις απαρχές του κόσμου και καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας της ανθρωπότητας και φτάνει έως το σήμερα... είναι λίγο περίεργο γιατί εσύ είσαι από την Ελλάδα και το πρώτο βίντεο που γυρίσαμε για το "Gods Of Violence" αναπαριστά τη γέννηση του κακού στην αρχαία Ελλάδα (γέλια). Η ελληνική μυθολογία έχει όλους αυτούς τους ενδιαφέροντες Θεούς με τον καθένα να πρεσβεύει διαφορετικά πράγματα. Σίγουρα όλες οι θρησκείες έχουν παρόμοιους Θεούς, αλλά ο Mille ήθελε με κάποιο τρόπο να το συνδέσει με την ελληνική μυθολογία.

Σε επίπεδο solo πιστεύω πως έχεις κάνει φανταστική δουλειά. Πώς θα περιέγραφες το κιθαριστικό σου στυλ και πιο είναι το μουσικό υπόβαθρο;

Παίζω κιθάρα από τα δεκατρία μου χρόνια και ξεκίνησα παίζοντας κλασική μουσική στο δημοτικό ωδείο του Helsinki. Στη συνέχεια άρχισα να ενδιαφέρομαι για τη metal μουσική. Στην αρχή είχε να κάνει περισσότερο με τις '70s αγγλικές μπάντες όπως Deep Purple, Led Zeppelin, Black Sabbath, τέτοια πράγματα. Μετά στην εφηβεία πέρασα στο extreme metal και αργότερα άρχισα να γουστάρω progressive μουσική. Ξέρεις, μεγαλώνοντας περνάς φάσεις που είσαι χωμένος σε διαφορετικά είδη μουσικής τα οποία σε επηρεάζουν, οπότε η έμπνευση υποθέτω πως πηγάζει από διάφορα πράγματα. Προσπαθώ να βελτιώνομαι συνεχώς και ο καλύτερος τρόπος για να το κάνει κανείς είναι παίζοντας με όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα και όχι μόνο με την μπάντα που έχεις. Να φτιάχνεις μουσική με ανθρώπους που -καλώς εχόντων των πραγμάτων- να είναι καλύτεροι μουσικοί από εσένα ή έστω διαφορετικοί, ώστε να μάθεις κάτι από αυτούς. Μου αρέσει να πηγαίνω σε διάφορα session που τζαμάρω με διάφορους φίλους ανά καιρούς, κάποιες φορές αυτό γίνεται ακόμα και σε διάφορα μπαρ, και να φτιάχνω μουσική με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, άτομα τα οποία βρίσκω ενδιαφέροντα μουσικά.

Όπως είπαμε και πιο πριν είσαι πλέον δεκαπέντε χρόνια στην μπάντα. Πώς θα περιέγραφες το ταξίδι όλο αυτό το διάστημα, από τη στιγμή που πήγες στη Γερμανία μέχρι σήμερα;

Ακόμα ζω στην Φινλανδία. Έρχομαι εδώ (σ.σ.: στη Γερμανία) ανά διαστήματα και όχι μόνο φυσικά για τις πρόβες. Το Essex δεν είναι και η πιο ενδιαφέρουσα πόλη στον κόσμο (γέλια), αλλά ακόμα μου αρέσει να έρχομαι εδώ λόγω της μουσικής. Έμενα εδώ πίσω στα '90s, πριν πολύ καιρό για περίπου ενάμιση με δύο χρόνια, αλλά στη συνέχεια αποφάσισα να μετακομίσω και πάλι στη Φινλανδία γιατί λειτουργούσε καλύτερα για εμένα. Πώς ξεκίνησα ε; Στην αρχή αντικαθιστούσα τον προηγούμενο κιθαρίστα, τον Tommy Vetterli, αλλά μετά από λίγο καιρό όταν και αποφάσισε να παραιτηθεί, μου προτάθηκε να μπω στην μπάντα σε μόνιμη βάση. Το καλύτερο με τους Kreator είναι πως ακόμα και αν δεν είμαστε η πιο δημοφιλής μπάντα του κόσμου, έχουμε μια σταθερή βάση οπαδών σε όλο τον κόσμο, οπότε μπορούμε να δίνουμε συναυλίες σχεδόν παντού.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος των Kreator στον οποίο δεν συμμετέχεις;

Το "Coma Of Souls" είναι ένα καλό άλμπουμ πιστεύω...

Ε όχι απλά καλό, είναι καταπληκτικός δίσκος!

(Γέλια) Ναι, εννοείται! Για την επέτειο των 25 χρόνων του δίσκου βάλαμε τους οπαδούς μας να ψηφίσουν ποιο τραγούδι θέλανε να παίξουμε από αυτό το άλμπουμ ζωντανά και αυτό που βγήκε πρώτο ήταν το "When The Sun Burns Red" και το είχαμε μόνιμο στο setlist για περίπου έναν χρόνο. Έχει πραγματικά πολύ καλά τραγούδια αυτός ο δίσκος και κάποια από αυτά τα παίζουμε ορισμένες φορές στις ζωντανές μας εμφανίσεις.

Kreator

Υποθέτω πως πολύ σύντομα θα βγείτε στον δρόμο για την προώθηση του καινούργιου δίσκου. Ποια είναι τα σχέδια σας γενικότερα;

Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι ένα warm up show στο Βερολίνο σε κάνα δυο βδομάδες περίπου (σ.σ.: αναφέρεται στο official release show που έλαβε χώρα στις 26/1 και μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ). Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω καν γιατί κάνουμε κάτι τέτοιο (πολλά γέλια), αλλά τέλοσπάντων, θα είναι μια εμφάνιση σε ένα μικρό club χωρίς τη μεγάλη παραγωγή των κανονικών μας εμφανίσεων. Μετά θα πάμε στο Metz της Γαλλίας όπου θα κάνουμε την προ-παραγωγή και θα στήσουμε τα σκηνικά της κανονικής περιοδείας που θα ακολουθήσει. Θα χαλαρώσουμε μια-δυο μέρες στη συνέχεια και μετά για ένα διάστημα θα δίνουμε συναυλίες σχεδόν κάθε μέρα. Θα περάσουμε πολύ καλά. Αυτή είναι και μια από τις καλύτερες στιγμές στη ζωή ενός μουσικού. Η στιγμή πριν ξεκινήσεις να παίζεις τα καινούργια τραγούδια μπροστά στο κοινό. Κάνει τα πράγματα πολύ πιο συναρπαστικά κατά μια έννοια.

Επισκεφτήκατε την Ελλάδα τρεις φορές από το 2013. Παίξατε σε δύο φεστιβάλ και μια σε κλειστό club, οπότε θα έλεγες πως είναι ασφαλές να πιστεύει κάποιος πως θα μας έρθετε ξανά για το "Gods Of Violence";

Θα έλεγα πως είναι σίγουρα σίγουρο να το ισχυριστεί κάποιος αυτό. Δεν γνωρίζω γιατί η Ελλάδα δεν συμπεριλήφθηκε σε αυτό το πρώτο σκέλος της ευρωπαϊκής μας περιοδείας. Από την άλλη, πολλές πόλεις της Ευρώπης δεν συμπεριλήφθησαν. Πρέπει να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα και πραγματικά ανυπομονώ γι’ αυτό γιατί το κοινό εκεί είναι φοβερό. Πάντα οι άνθρωποι μας συμπεριφέρονται πολύ καλά εκεί.

Sami, σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και σας εύχομαι τα καλύτερα!

Κώστα, σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Να περνάς καλά και ελπίζω να έρθουμε σύντομα.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Gods Of Violence" από τον Κώστα Πολύζο.

  • SHARE
  • TWEET