Γιάννης Παπαδόπουλος: «Η δημιουργία ενός δίσκου δεν προγραμματίζεται»

Ο σπουδαίος frontman μας μιλά για το ντεμπούτο των Beast In Black, τους Wardrum, τους Crimson Glory και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα

Από τον Σπύρο Κούκα, 18/10/2017 @ 12:17

Η απόσχιση του Anton Kabanen από τους Battle Beast, πίσω στο 2015, δεν προκάλεσε μονάχα σοβαρούς τριγμούς στα ενδότερα της υπερεπιτυχημένης φινλανδικής μπάντας, αλλά οδήγησε και στη δημιουργία των Beast In Black, οι οποίοι σε μερικές μέρες κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο. Έτσι, επικοινωνήσαμε με τον Γιάννη Παπαδόπουλο για να μάθουμε περισσότερα για αυτή τη νέα προσπάθεια στην οποία συμμετέχει, μην χάνοντας την ευκαιρία να ρωτήσουμε όσα περισσότερα σχετικά με την έως τώρα καριέρα του, τους Wardrum αλλά και τη φημολογία που τον ήθελε ως το νέο τραγουδιστή των θρυλικών Crimson Glory. Η συνέχεια, παρακάτω...

Γιάννης Παπαδόπουλος

Καταρχάς, προτού περάσουμε στο κυρίως μέρος των ερωτήσεων, οφείλω να σου δώσω συγχαρητήρια για τα όσα μας έχεις προσφέρει με τους Wardrum και τις υπόλοιπες μπάντες που έχεις συμμετάσχει. Πραγματικά, λατρεύω τη φωνή σου και χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία για μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Γεια σου Σπύρο! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά λόγια, η χαρά και η τιμή δική μου!

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με μια ερώτηση σχετικά με τους Wardrum. Μετά από έναν τόσο δυνατό δίσκο, όπως το “Awakening”, και την θερμότατη υποδοχή του από Τύπο και οπαδούς, πως είναι τα πράγματα στα ενδότερα της μπάντας;

Όλα αυτά τα χρόνια ανεξαρτήτως υποδοχής και αντιμετώπισης οι Wardrum έχουν πάντα έναν στόχο: the sky is the limit. Και αυτό είναι γενικότερα το motto που μ’ αρέσει να έχουν οι φίλοι μου κι οι συνεργάτες μου! Δεν παύουμε να προσπαθούμε, δεν παύουμε να αγαπάμε στιγμή λιγότερο αυτό το οποίο μας δίνει πνοή: η μουσική.

Προσωπικά, υπήρξα ενθουσιασμένος με τα όσα παρουσιάσατε στον τελευταίο δίσκο, οπότε και περιμένω με ανυπομονησία τον διάδοχο του, όταν αυτός έρθει. Αλήθεια, όμως, πότε να περιμένουμε τη δισκογραφική επιστροφή σας; Θα πραγματοποιηθεί τόσο γρήγορα όσο στην περίπτωση των τριών πρώτων άλμπουμ, ή θα χρειαστεί να περιμένουμε αρκετά περισσότερο;

Δεν έχει τεθεί ακριβές πλάνο για την επόμενη κυκλοφορία, μιας και η έμπνευση αλλά και το στήσιμο ενός δίσκου είναι κάτι πιο οργανικό και ανθρώπινο, δεν μπορεί απλά να προγραμματιστεί και να πούμε «τότε πρέπει να γίνει». Καταλαβαίνεις ότι θα μιλούσαμε για στείρα διαδικασία σε αυτήν την περίπτωση.

Ωστόσο για το 2018 υπάρχει κάποια ενδιαφέροντα πράγματα που έχουν μπει στα σκαριά, δε θα μείνει χωρίς γεύση Wardrum το κοινό, να είσαι σίγουρος!

Ποια θα έλεγες πως είναι η πιο απαιτητική Wardrum σύνθεση σε ό,τι αφορά τις φωνητικές σου ερμηνείες και ποια εκείνη που σημαίνει κάτι παραπάνω για εσένα σε συναισθηματικό επίπεδο; Να υποθέσω κάτι μέσα από το “Awakening”, όπου ακούμε τις πιο ολοκληρωμένες σου ερμηνείες μέχρι στιγμής;

Χμ, ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη ερώτηση!

Νομίζω ότι τα πιο δύσκολα κομμάτια, τα οποία μάλιστα έπρεπε να αποδοθούν και live είναι το "Travel Far Away" και "Baptized In Fire". Κι ίσως το τελευταίο το ξεπερνάει, νιώθεις ότι σου τελειώνει το αίμα στο κεφάλι (γέλια).

Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θα κυμαινόμουν πάλι ανάμεσα σε δύο κομμάτια: στο "On Skies Of Grey" και στο "Sometimes". Αυτά τα δύο είναι η αχίλλειος πτέρνα μου όταν μιλάμε για ισορροπία μελωδιών που ξεχειλίζουν και στίχων που σε αγγίζουν με την πρώτη!

Περνώντας στους Beast In Black, πως προέκυψε αυτή σου η συνεργασία με τη συγκεκριμένη σύμπραξη μουσικών, στην οποία ξεχωρίζει το όνομα του Anton Kabanen;

Η ιστορία ξεκίνησε κάπου στο 2015. Ο Anton βρισκόταν στη φάση λίγο πριν αποχωρήσει από την τότε δική του μπάντα Battle Beast, και είχε αποφασίσει ότι θέλει να συνεχίσει στο μουσικό του ταξίδι. Είχε βρει στο YouTube τη μουσική των Wardrum και χωρίς δεύτερη σκέψη μου έστειλε προσωπικό μήνυμα στο Facebook. Αρχικά σοκαρίστηκα, μιας και ήξερα ήδη την μουσική των Battle Beast και μου άρεσαν πάρα πολύ! Χωρίς πολλές περιστροφές, τα βρήκαμε σε κάθε τομέα και ξεκίνησε η συνεργασία μας.

Θεωρώ στείρο και ίσως άσχημο προς αμφότερες κατευθύνσεις το να τίθεται σύγκριση ανάμεσα σε μουσικές δουλειές

Ακούγοντας το ντεμπούτο σας, είναι εμφανές με την πρώτη κιόλας ακρόαση πως μιλάμε για ένα εκουσίως super catchy σύνολο κομματιών, με μεγάλα ρεφρέν, «εύκολες» μελωδίες και τα εντυπωσιακά σου φωνητικά να κυριαρχούν. Ωστόσο, οι ομοιότητες στις δομές και τον ήχο με τους Battle Beast είναι παραπάνω από έντονες, με μονάχα ελάχιστα σημεία να ξεφεύγουν αυτής της λογικής. Προφανώς, έχοντας ως βασικό συνθέτη τον Anton αυτό είναι σχεδόν αναμενόμενο, αλλά θεωρείς πως θα επηρεάσει το πώς ο κόσμος θα υποδεχτεί τη μουσική σας;

Φυσικά και είναι εύστοχη η παρατήρησή σου. Η δημιουργία των Battle Beast αλλά και η σύνθεση των κομματιών τους οφείλονταν στον Anton. Μιλάμε τώρα για έναν άνθρωπο με αστείρευτη έμπνευση, έχει ήδη στο «συρτάρι» κομμάτια τα οποία αποτελούν εύκολα υλικό για πάνω από τρεις δίσκους! Συνεπώς, φεύγοντας από το ίδιο του το «παιδί», θέλει να συνεχίσει το όραμά του. Σαφώς και έχει μια δική του σφραγίδα, κι είναι άδικο και κρίμα για συνθήκες που ήταν εκτός ελέγχου να τα παρατήσει αυτά. Τουναντίον, έχει όλη την στήριξή μας σε αυτό το όραμά που έχει. Παρόλα αυτά, θα δεις αρκετές διαφορές στη συνθετική προσέγγιση αν «συγκρίνεις» (δε μου αρέσει η λέξη αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω) την τελευταία κυκλοφορία των Battle Beast, το "Bringer Of Pain" με το ντεμπούτο μας με τους Beast In Black, το "Berserker". Ο φρέσκος αέρας, τα νέα μέλη, η προσωπικότητα των υπόλοιπων συμβάλλουν σημαντικά στο να ακούσεις κάτι «άλλο» από αυτό που υπήρχε με τους Battle Beast. Ο κόσμος φαίνεται ήδη να το παίρνει πολύ θετικά. Θέλει να ακούσει αυτό το ιδιαίτερο στυλ σύνθεσης που μόνο ο Anton καταφέρνει, και φαίνεται ο συνδυασμός μου μαζί του να τους ελκύει, πράγμα που με χαροποιεί αφάνταστα!

Anton Kabanen

Συνεχίζοντας από την προηγούμενη ερώτηση, σίγουρα οφείλω να παραδεχτώ πως το "Berserker" ακούγεται πολύ πιο ουσιαστικό, δουλεμένο και, τελικά, καλύτερο από το "Bringer Of Pain" των Battle Beast, γεγονός που θεωρώ πως εντοπίζεται στην προσέγγιση σας να διατηρήσετε έναν πιο σταθερό metal χαρακτήρα, παρά τις πάμπολλες αποκλίσεις προς τις διάφορες άλλες pop, disco και dance επιρροές στη μουσική σας. Κοινώς, κάθε τραγούδι σας έχει ένα κυρίαρχο riff, ένα καλό solo και οι ερμηνείες σου είναι για ακόμη μια φορά γεμάτες φωνητικές ακροβασίες, οπότε όσο εύκολο κι αν είναι σαν άκουσμα το άλμπουμ, κρύβει από πίσω λεπτομερέστατη δουλειά. Θα ήθελες να μας πεις και τη δική σου γνώμη, τόσο σαν μέλος των Beast In Black, αλλά και σαν ακροατής;

Όπως προανέφερα, θεωρώ στείρο και ίσως άσχημο προς αμφότερες κατευθύνσεις το να τίθεται σύγκριση στα «σημεία» σε μουσικές δουλειές. Έχοντας κυκλοφορήσει δίσκους αρκετούς ώστε να ξέρω πόση δουλειά χρειάζεται να πέσει πάνω σε μια νέα δισκογραφική δουλειά, δεν μου πάει η καρδιά να υποτιμήσω κάποια βάζοντας την στο ring με μια άλλη. Ξέρω τι κρύβεται πάνω κάτω, εν ολίγοις, πίσω από μια κυκλοφορία.

Ως frontman της μπάντας κι ως άτομο που έζησε από τα πρώτα του βήματα αυτόν το δίσκο, νιώθω περίσσεια υπερηφάνεια και χαρά έχοντας στα χέρια μου ένα τέτοιο αποτέλεσμα!

Αν λοιπόν σχολιάσω ως ακροατής το "Berserker", μιλάμε για ένα άλμπουμ το οποίο σε κρατάει σε εγρήγορση, σου φτιάχνει τη διάθεση από το πρώτο κιόλας κομμάτι, δεν κουράζει μιας και οι διάρκειες από όλα τα κομμάτια είναι περιορισμένες, και κρατάει αναλλοίωτο το ενδιαφέρον μέχρι και το τέλος του!

Beast In Black

Δίχως να είμαι κανένας σοβαρός γνώστης της anime πραγματικότητας, η ονομασία σας μοιάζει επηρεασμένη από το "Berserk" manga. Με αφορμή αυτό, έρχομαι να ρωτήσω ποια είναι η ανάμειξη σου στην στιχουργική της μπάντας και στην επιλογή των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεστε και, φυσικά, ποια  η σχέση σου με ανάλογης αισθητικής εκδόσεις και σειρές;

Όσον αφορά τους στίχους, η έμπνευση είναι καθαρά του Anton. Παρ’ όλα αυτά έχει ζητήσει τη βοήθειά μου σε θέματα και θέλει από την επόμενη δουλειά να γράψω κι εγώ.

Σε ό,τι αφορά το "Berserk", έχω διαβάσει γύρω στα είκοσι manga κι έχω δει όλες τις ταινίες και επεισόδια της σειράς χάρη στον Anton, ο οποίος με μύησε, και είναι εύκολα στις top 3 επιλογές μου για anime!

Ακόμα και στα αμιγώς metal κομμάτια, μου αρέσει να δίνω μια άλλη, πιο «εξωτική» οπτική με την ερμηνεία μου

Παρότι, λόγω προσωπικού γούστου, απολαμβάνω περισσότερο κομμάτια όπως το ομότιτλο, το "Zodd The Immortal" και το "The Fifth Angel", τελικά είναι συνθέσεις όπως το πρώτο σας single "Blind And Frozen", το disco-meets-power metal "Crazy, Mad, Insane" και το τρομερά κολλητικό "End Of The World" που προκαλούν την μεγαλύτερη εντύπωση. Που το αποδίδεις εσύ αυτό και πως προσεγγίζεις ερμηνευτικά συνθέσεις που δεν είναι αμιγώς metal, αλλά φλερτάρουν πολύ έντονα και με άλλα είδη;

Σίγουρα ο «μέσος» μεταλλάς θα απολαύσει κομμάτια του στυλ που ανέφερες στην πρώτη σου πρόταση, αλλά αφενός τα "pop" στοιχεία είναι αυτά που θα προσελκύσουν ευρύτερο κοινό, αλλά και θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον όσων ψάχνουν παραπάνω στοιχεία μέσα στο metal τους!

Έχω πάψει να τραγουδάω αποκλειστικά metal στον ελεύθερο μου χρόνο εδώ και περίπου μία πενταετία και μ’ αρέσει πιο πολύ απ’ όλα να δίνω μια διαφορετική προσέγγιση στα κομμάτια που ερμηνεύω. Ακόμα και στα αμιγώς metal κομμάτια μου αρέσει να δίνω μια άλλη οπτική, να έχουν μια γεύση «εξωτική» αν μπορώ να το πω έτσι!

Με αφορμή και το "The Fifth Angel", το οποίο, και μόνο λόγω τίτλου, μα τελικά και μουσικά ίσως είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από το νέο δίσκο, αλλά και το συνολικό ύφος σας με τους Wardrum, ποια είναι η επιρροή του U.S. power metal ήχου στον μουσικό Γιάννη Παπαδόπουλο και ποιες δουλειές του είδους βρίσκονται στις αγαπημένες σου;

Όσο παράξενο κι αν ακουστεί, δεν έχω ακούσει στη ζωή μου τόσο U.S. power όσο μπορεί κάποιος να φαντάζεται! Πάντα τα ακούσματά μου είχαν πιο κλασσικές μπάντες τύπου Iron Maiden, Black Sabbath (της Dio/Martin περιόδου), Rainbow, Deep Purple κ.ά. Και από πιο σύγχρονα (συγκριτικά) πράγματα Symphony X, Kamelot, Nightwish, Hammerfall, Blind Guardian, Iced Earth, Arch Enemy.

Αν μιλάμε τουλάχιστον για classics του είδους, το "Thundersteel", το "Transcendence", το "Divine Wings Of Tragedy" και το "Something Wicked This Way Comes" τα θεωρώ absolute must!

Φτάνοντας προς το τέλος του "Berserker", συναντάμε δύο συνθέσεις (τα "Eternal Fire" και "End Of The World") που (ειδικά το πρώτο) είναι «φως φανάρι» ότι έχουν επηρεαστεί από τα πλήκτρα και την αισθητική των Europe, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς άσκησαν επιρροή στη μισή ευρωπαϊκή power metal σκηνή. Κατά πόσο, λοιπόν, σε βρίσκει σύμφωνο αυτό το φαινόμενο της τόσο έντονης αναφοράς σε αγαπημένους καλλιτέχνες από νεώτερους δημιουργούς;

Όταν κάτι γίνεται με τόσο πασιφανή και ευδιάκριτο τρόπο προσωπικά το θεωρώ φόρο τιμής, που παρόλα αυτά παραμένει στα πλαίσια της προσωπικής έκφρασης. Έχει πάει και μένα το μυαλό μου εκεί που πήγε το δικό σου, και φυσικά δε θα σου κάνω την «πάπια» (γέλια). Εφόσον σε γενικότερο πλαίσιο η μπάντα κρατάει ένα δικό της ύφος και χαρακτήρα, έχει πάντα το «δικαίωμα», να το πω έτσι, να είναι λίγο πιο χαλαρή κι ελεύθερη σε ένα-δυο κομμάτια μέσα στο δίσκο!

Beast In Black

Μιας και μιλήσαμε νωρίτερα για την αμερικάνικη πλευρά του power metal, ας περάσουμε και στην ευρωπαϊκή πλευρά. Έτσι, λόγω του πολύ όμορφου "Ghost In The Rain", το οποίο για κάποιο λόγω μου έφερε μνήμες από αντίστοιχες μπαλαντοειδείς συνθέσεις των Stratovarius ή ακόμη και των Sonata Arctica, θα σε ρωτήσω αν όντως το κομμάτι αυτό βρήκε έμπνευση στις προαναφερθείσες μπάντες και, για άλλη μια φορά, την επίδραση του ευρωπαϊκού power metal σε ό,τι αφορά εσένα...

Πιστεύω πως όσον αφορά ιδιαίτερα τις απαλότερες και πιο «ντελικάτες» συνθέσεις, η κύρια επιρροή του Anton είναι τα '80s/'90s movie soundtracks (βλέπε "Titanic"). Σκέψου ο αγαπημένος του σκηνοθέτης είναι ο James Cameron. Η όλη του αισθητική έχει μεγάλη βάση αυτή την εποχή και νοοτροπία!

Παρόλο που όταν με ρωτάς σαν είδος γενικότερα αν προτιμώ το US ή το ευρωπαϊκό power υποθέτω θα πω US, τυγχάνει euro-power άλμπουμ όπως το "Crimson Thunder" ή το "Allegiance" να λαμβάνουν πιο κυρίαρχη θέση στο μυαλό μου, ίσως επειδή τα άκουσα και σε πιο νεαρή ηλικία και είναι συνδεδεμένα με αυτήν!

Θα ήταν τιμή μου και γραμμένο στην ιστορία να είμαι εγώ ο νέος τραγουδιστής των Crimson Glory

Παρακολουθώντας αρκετά συχνά το κανάλι σου στο YouTube, έχω διαπιστώσει πως έχεις πραγματοποιήσει διάφορα κι ετερόκλητα μεταξύ τους covers τραγουδιών, από τις πολύ προφανείς επιλογές σε κομμάτια των Symphony X, Kamelot, Crimson Glory και Riot, μέχρι σε τραγούδια των Periphery, των Monuments, των Backstreet Boys και της Taylor Swift, μεταξύ άλλων. Θεωρείς, λοιπόν, αυτή τη μουσική ευρύτητα ακουσμάτων σε βοηθά να είσαι και ο ίδιος περισσότερο ευέλικτος στις καλλιτεχνικές σου προσπάθειες;

Ακριβώς! Και δεν το κάνω ως αυτοσκοπό, απλά όπως κάποιος αρέσκεται στο να τρώει ποικιλίες φαγητών στην καθημερινότητά του, έτσι κι εγώ αρέσκομαι στο να ακούω και να δοκιμάζω πολλά είδη της μουσικής, και το πόσο εκφράζομαι εξαρτάται από το κομμάτι το ίδιο κι όχι από το είδος του!

Πριν μερικούς μήνες είχε κυκλοφορήσει μια σχεδόν επιβεβαιωμένη φήμη πως είχες επιλεχθεί ως η νέα φωνή των Crimson Glory, λόγω κι ενός post της φωνητικής διασκευής σου στο "Masque Of The Red Death" στην επίσημη σελίδα της μπάντας στο Facebook. Από τότε, δεν είχαμε κάποια περαιτέρω ενημέρωση, οπότε τι πραγματικά συμβαίνει με εσένα και την μπάντα; Θα ήθελες να μας ξεκαθαρίσεις τα πράγματα σχετικά με αυτό;

Τα πράγματα είναι αρκετά απλά: έπεσε στο τραπέζι απ’ όλα τα μέλη των Crimson Glory η πρόταση να είμαι εγώ ο τραγουδιστής της επόμενης τους δουλειάς, πράγμα που θα ήταν τιμή μου και γραμμένο στην ιστορία.

Περιττό να σου δηλώσω την απάντηση που είχα δώσει (γέλια).

Από εκεί και πέρα, όλοι έχουν τις υποχρεώσεις τους τόσο εντός όσο κι εκτός σπιτιού που τους κρατάνε πίσω από το θηρίο που λέγεται Crimson Glory. Οπότε το όλο θέμα μπαίνει στον πάγο, μέχρι να έχω νεότερά τους.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, με ποιον μουσικό (εν ζωή ή όχι) θα ήθελες να συνεργαστείς αν είχες την ευκαιρία και γιατί;

Νομίζω θα επέλεγα τον Bruce Dickinson, και δε με νοιάζει πόσο προφανής μπορεί να είναι η απάντηση. Ο άνθρωπος είναι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες που το metal υφίσταται και αναμφισβήτητα βασικός λόγος για το πώς τραγουδάω!

Το μόνο προβληματικό στην υπόθεση είναι ότι θα έτρεμα να σταθώ δίπλα του, ακόμα και στα 60 του ο τύπος διδάσκει πώς γίνεται!

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τις απαντήσεις σου. Ο επίλογος, δικός σου...

Είναι τιμή μου να είμαι καλεσμένος στο Rocking.gr και χαρά να κάνω συνεντεύξεις εφ’ όλης της ύλης, ώστε να υπάρχει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για πράγματα που δημιουργούνται συχνά ερωτήματα! Εύχομαι καλή συνέχεια στο Rocking.gr και στους αναγνώστες του!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Berserker" από τον Σπύρο Κούκα.

  • SHARE
  • TWEET