Τους περιμένουμε στις 3 Μαΐου στο Κύτταρο στην Αθήνα. Οι Grails εχουν ξαναρθεί στη χώρα μας και όσοι τους έχουν παρακολουθήσει μόνο καλά λόγια έχουν να πουν.
Για προθέρμανση και μελέτη, επιλέγουμε μερικά απο τα καλύτερα κομμάτια τους, από όλοκληρο το εύρος της δισκογραφίας τους, χωρίς περιορισμούς, αρκεί να υπάρχει έστω ένα κομμάτι από όλες τις κυκλοφορίες τους. Έτσι φτιάχνουμε την παρακάτω δεκάδα και μερικές ακόμα προτάσεις εντός του κειμένου.
Προφανώς και τα όμορφα κομμάτια των Grails, ειναι πολλά παραπάνω. Στην ουσία δεν έχουν φτιάξει άσχημη σύνθεση ποτέ. Η επιλογή όμως αφορά τα πιο εμπνευσμένα, με την καλύτερη δυνατή ενορχήστρωση και κυρίως κομμάτια που μπορούν ζωντανά να δώσουν κάτι στον ακροατή. Είτε αυτό ειναι συναίσθημα, είτε εικόνες, είτε έστω μια μικρή ανατριχίλα.
Οι Grails έρχονται στην Ελλάδα μετά από οκτώ χρόνια και ελπίζουμε οτι θα αποδείξουν για ποιους λόγους θεωρούνται ακόμα καλύτεροι ζωντανά απ’ ό,τι στο στούντιο.
Στο τέλος θα βρείτε μια λίστα με τα δέκα αυτά κομμάτια προς ακρόαση και προετοιμασία.
Η επιλογή μεταξύ των δύο blues, από αυτή την φανταστική δισκάρα, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Προφανώς και αυτό αλλά και το
"Reincarnation Blues" πρέπει να ακούγονται σε όλες τις εμφανίσεις τους. Είναι και τα δύο τόσο όμορφα, τόσο ανατολίτικα και τόσο μα τόσο ατμοσφαιρικά. Νιώθεις ότι είναι GRAILS όσο δεν πάει. Σήμα κατατεθέν. Μάλλον τα καλύτερα, γενικότερα, κομμάτια τους.
Η σκέψη ήταν να παρουσιαστεί το
"Silk Rd" από αυτόν τον δίσκο. Η ένταση όμως και τα κρεσέντο του "Origin-ing" είναι φανταστικά. Μην φανταστείς ότι θα ακούσεις κάποιο ασύλληπτα δυνατό κομμάτι, απλά μέσα στο ατμοσφαιρικό χάος (πάντα με καλή έννοια) του συγκροτήματος αυτό το κομμάτι είναι σταθμός.
Άλλο ένα κομμάτι σήμα κατατεθέν της μπάντας. Η μελωδία του σου καρφώνεται και η πορεία της σύνθεσης πραγματικά πρέπει να διδάσκεται σε μπάντες που νομίζουν ότι παίζουν ψυχεδελικά, ατμοσφαιρικά ή προοδευτικά. Μαζί με το
"I Led Three Lives" μπορούν άνετα να δείξουν το δρόμο στο μέλλον. Είναι κομμάτια που δύσκολα ξεχνάς μετά από λίγες ακροάσεις.
Μια σύνθεση που αποτυπώνει πως αυτή η μπάντα επεξεργάζεται και παρουσιάζει τους θορύβους και την drone αισθητική σε μια απόλυτα μοντέρνα και ψυχεδελική υπόσταση.
Βαρύ, σε σχέση με την ιστορία τους, αλλά απολαυστικό. Μαζί με το
"Back Τo Τhe Monastery" κρύβουν τον πιο όμορφο θόρυβο που έχει παρουσιάσει αυτή η μπάντα.
Φανταστικό χτίσιμο. Υπέροχος ρυθμός. Τρομερά όργανα. Ασύλληπτη ethnic αισθητική. Έρημος, μαστούρα, ταξίδι, καραβάνια, ζέστη, σκόνη και μουσική ιδέα που δεν χωράει ο νους. Διασταύρωση πολιτισμών, μίξη ήχων, θόρυβοι και κιθάρες, τύμπανα και πλήκτρα. Ένα μουσικό παραμυθάκι που σε στέλνει
To κομμάτι είναι σκληρό. Έχει δόσεις θορύβου που μπλέκονται πανέμορφα με κιθαριστικά παραμορφωμένα περάσματα και το κάνουν μοναδικό. Αν κολλήσεις και το
"Pelham" από τον ίδιο δίσκο μαζί, φτιάχνεις μια φανταστική μουσική εικόνα που γουστάρεις να χαζεύεις ώρες.
Κέρδισε στο νήμα το επίσης πανέμορφο κομμάτι "Deep Snow", ως λίγο πιο εντυπωσιακό και σχετικά πιο συναυλιακό. Χωρίζεται σε δύο παρόμοια μέρη. Χτίζεται, εκρήγνυται και γκρεμίζεται και πάλι από τη αρχή. Από τα πιο πειραματικά τους δείγματα.
Είναι μια διασκευή στο κομμάτι των
Sun City Girls. Είναι μακράν το καλύτερο κομμάτι του δίσκου και ειλικρινά σε μεταφέρει σε μακρινά μέρη. Είναι μια ηλιαχτίδα πίσω από τα σύννεφα. Είναι μια όμορφη και λυτρωτική σύνθεση που σε ανεβάζει διαρκώς.
Από τον δεύτερο δίσκο των Αμερικάνων η επιλογή είναι το τελευταίο κομμάτι. Εναλλακτικό, πειραματικό και αρκετά post-rock. Όλος ο δίσκος είναι αρκετά post και ίσως γι’ αυτό ακόμα και σήμερα νομίζω είναι ο αγαπημένος μου. Αυτό το κομμάτι περιέχει και αποδίδει τέλεια την τότε αισθητική της μπάντας.
Απόλυτη μαστούρα και ταξίδι. Σε αρπάζει από την αρχή και παρότι μυστήριο σου δίνει και καταλαβαίνεις. Σαν μια μοντέρνα Pink Floyd εκδοχή! Ευπροσάρμοστο, μεγαλοφυές και ενδιαφέρον όσο λίγα. Για κάποιους είναι η πιο ενδιαφέρουσα σύνθεση τους από όλη την δισκογραφία τους. Δεν τους αδικώ.
Grails «10» Rocking List