Rocking Raccoon - Σπίτι Δίχως Γιάννη

Αποψάρα 69 (χεχ)

Sup. Καλή χρονιά και τα λοιπά. Ελπίζω να 'κανες όλα όσα ήθελες να κάνεις στο δώδεκα και εύχομαι να κάνεις όσο θες να κάνεις στο δεκατρία, ή τουλάχιστον κάποια από αυτά. Έκανες και ρεζολούσια και τέτοια; Γυμναστήριο; Σχολή; Yeah right. Τελοσπάντων, μεις να’μαστε καλά και τα άλλα υποθέτουμε θα 'ρθουνε. Ας αρχίσουμε όμως τη χρονιά λίγο μακάβρια, κι ας θυμηθούμε όλους τους μουσικούς που χάσαμε μέσα στο δώδεκα, σε ένα όμορφο κομπιλέησιο ενός τυπά εξαίσιου με το πιο ατυχές αντρικό όνομα στην ιστορία, Jocelyn.



Ναι, η αλλαγή από τον Τρολολό στον Lucker των Suicide Silence θα μπορούσε να 'χε γίνει διαφορετικά και καλύτερα, φίλε Jocelyn. Kudos πάντως στους γονείς σου και το εξαιρετικό τους χιούμορ. Επίσης, ο άνεμος και τα ρεσώ (το βρίσκω για κάποιο λόγο εξαιρετικά αστείο που αυτά τα κεριά έχουν όνομα) είναι πολύ σπούκι και ανά πάσα στιγμή περιμένω cut-scene με το φάντασμα της Winehouse, έτσι για το τρίμπιουτ.

Σε άλλα νέα, ο Scott Ian των Anthrax και λοιπών μπαντών αποφάσισε λέει να βγει σε spoken word περιοδεία στην Αγγλία. Στην ουσία δηλαδή θα ανέβει πάνω στη σκηνή και θα μιλάει για κάμποση ώρα. Έχω ξαναδεί -σε βίντεο- spoken word μουσικού και η αλήθεια είναι πως ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Βέβαια αυτό ήταν σόου του Henry Rollins που ανέκαθεν είχε γερές απόψεις για πολλά θέματα και πάντα προσπαθούσε να βγάλει τις ιδέες και τις σκέψεις του προς τα έξω, αν και πολλές φορές ακροβατούσε ανάμεσα στην τίμια προβολή και το attention whoring. O Ian από την άλλη δε νόμιζω πως είναι τόσο καλός ακροβάτης και μάλλον προς το whoring τείνει να πέσει. Υποθέτω βέβαια πως δε θα είναι ακριβώς στο ίδιο στυλ, γιατί ο Rollins πολλές φορές είχε και κάποιο σχετικό motivational χαρακτήρα, ενώ είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος πως ο Ιαν δεν έχει καταφέρει να πείσει και να προτρέψει κανέναν να κάνει το οτιδήποτε, εκτός ίσως από καμιά ξεφτιλιστική αηδία σε κάποιο μπαρ. Δεν αμφισβητώ πως τόσα χρόνια στο κουρμπέτι θα 'χει πραγματικά πολλές και καλές ιστορίες να πει, αλλά δε θα έδινε ποτέ λεφτά για να με εμπνεύσει ο ανθρωπός που προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να φέρει το τραγόμουσο στη μόδα. Προσωπικά, θα ήθελα πολύ να κόψει το μπλαμπλα και να στρωθεί να ετοιμάσει την επιστροφή των Damned Things.



Σε άλλα νέα, προς τεράστια έκπληξη σύσσωμης της μουσικής κοινότητας, τρία χρόνια μετά την ανακοίνωση της επικείμενης διάλυσης της μπάντας του, ο Νίκος Μάηνας των Σκόρπιονζ δήλωσε «τρία χρόνια το λέμε ε; χαχα, μαη μπαντ, δεν πάμε πουθενά». Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μία μπάντα, η οποία δεν κατάφερε ούτε να διαλυθεί, που ετοιμάζει, and I quote, «άλμπουμ με απομεινάρια κομματιών από τις αρχές του '80». Ανυπομονώ, μπήκε ήδη δυναμικά το έτος. Στη συνέντευξη αναφέρει πως η Σονυ κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μη τους βγάλουν από τη πρίζα. Κατάλαβες; Ο Νικολιός πολεμά το γαμημένο σύστημα και ονειρεύεται τα ηλιοβασιλέματα στο ράντσο του στην πεδινή Αργεντινή, ενώ οι κουστουμάτοι σαδισταί στα γραφεία της Σόνυ είναι τρομοκρατημένοι μη χάσουν τη χήνα με τα χρυσά αυγά, το χρυσό λαρύγγι και το χρυσό πι. Μεγάλος μπελάς να σ’αγαπάνε όλοι. Τουλάχιστον όλοι αυτοί που πήρανε μπλουζάκια με το «farewell» τυπωμένο επάνω μπορούν να βγάλουν κανένα φράγκο ως το μεγαλύτερο misprint στην ιστορία της μουσικής.

Έεενηγουεη. Σε κάποιο παλιότερο κείμενο είχα μιλήσει για ένα ρομπότ drummer που έπαιζε Blietzkrieg Bop. Κάποιοι λεπόν το είδανε, όχι το κέιμενο, το ρομπότ, και είπαν «τι μαλακίες είναι αυτές; Άμα είναι να το κάνεις, θα το κάνεις σωστά» και έφτιαξαν ολόκληρη μπάντα.



Για ποιόν λόγο επέλεξαν το "Ace Of Spades" σαν το κομμάτι που θα παρουσιάσουν, δεν ξέρω. O Λέμμυ πιστεύω είναι ο μόνο εν ζωή μουσικός που υπήρχε έστω και η πιθανή περίπτωση να σπάσει τον τοίχο του στούντιο και να μπουκάρει μέσα φωνάζοντας «Τεφακ ιζ δις σιτ» και «αηλ φακ γιου απ», οπότε σαν ιδέα φάνηκε ριψοκίνδυνο. Δεν έγινε όμως αυτό και αποδεικνύεται πως οι Μότορχεντ είναι όσο καλοί είναι κάποιες τοστιέρες (BSG ρέφερενς φορ φρακς σεηκ). Αυτά.

Να ευχηθώ ξανά καλή χρονιά και τέτοια. Άμα είσαι Ιωάννης (let's face it, δεν υπάρχει Ιωάννα που να διαβάζει αυτά τα κείμενα), λυπάμαι, αλλά θα 'ναι μία ιδιαιτέρως δύσκολη μέρα για σένα. Αν δεν απατώμαι αρχίζουν και οι μουσικές ανασκοπήσεις για το 2012 οπότε καλό κράξιμο και συνεχίστε να με αγαπάτε στο φέησιμπουκ.

Κλείνουμε με τον ΜΑΝ της εβδομάδας. Ήθελα να μπει δυναμικά η χρονιά και το Ίντερνετ δε με απογοήτευσε. Ο Kim Beom λοιπόν είναι Καλλιτέχνης με κάπα κεφαλαίο. Είναι μέγας, είναι τεράστιος, είναι ο λόγος που αναπνέω. Η τέχνη και τα έργα του έχουν σίγουρα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μένα και τα κέιμενά μου και είναι άδικο και κρίμα να μην τον ξέρει όλος ο κόσμος.



Το βίντεο ανεβοκατεβαίνει συνεχώς από το YouTube οπότε όσοι προλάβατε, προλάβατε. Στην υγειά σου, Kim, να 'σαι πάντα καλά.

Until next week,
-godspeed

I.T. The Rocking Raccoon

Ps, chickenonaraft.com