Jaubi

Nafs At Peace

Astigmatic (2021)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 05/07/2021

Νομίζω πως δεν έχεις ακούσει ποτέ καλλιτέχνη ή συγκρότημα από το Πακιστάν. Να η ευκαιρία. Εthnic, ανατολίτικες μουσικές, με όργανα τα οποία δεν ξέρω καν πως προφέρονται. Βασικά για να μην πω ψέμματα τα περισσότερα δεν έχω ακουστά ούτε το όνομα τους. Όσα (ας πούμε) γνωρίζω, δεν θυμάμαι καλά καλά τι ήχο βγάζουν (sarangi, cajon, kalimba, tabla). Το αποτέλεσμα είναι κάτι που παρότι παράξενο, δεν είναι πρωτόγνωρο, αν έχεις ακούσει πειραματικούς δίσκους των John Coltrane, Miles Davis, Wayne Shorter και Charles Mingus θα εντοπίσεις πολλές παρόμοιες ιδέες και ήχους. Είναι jazz τη λες πνευματική, αλλά σίγουρα είναι προοδευτική και ήχοι που εξελίσσονται απίστευτα δημιουργώντας μια χορευτική διάθεση και μια ταξιδιάρικη προοπτική (βλέψη).

Spotify
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Maladia

    Sacred Fires

    La Vida Es Un Mus (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 06/07/2021
    Εχθρικό και θορυβώδες δωδεκάιντσο raw punk ντεμπούτο που μετατρέπει τον καύσωνα σε ιδανικό περιβάλλον για εκτόνωση

    Ο Jonah Falco (Fucked Up) που ανέλαβε την παραγωγή αυτού του δωδεκάιντσου των Maladia, χαρακτήρισε τον ήχο των Βρετανών ως «τους Rudimentary Peni και τους Nerorgasmo, αν οι δύο μπάντες άραζαν στη γαλαρία ενός πούλμαν και άκουγαν Antisect». Συνεπώς, το ντεμπούτο EP του σχήματος, διακατέχεται από μια αυθάδη, φαραριόζικη οπτική πάνω στο hardcore. Στις πέντε συνθέσεις, εξαπλώνεται μια απόγνωση καθώς και μια βρώμικη ατμόσφαιρα. Οι Maladia, τιμούν την ευρωπαϊκή, κατά βάση, παράδοση του ιδιώματος, ενώ, όταν ρίξουν ελάχιστα τους ρυθμούς όπως στο τοξικό "A Pox On The Fuckers", ηχούν ακόμη πιο πειστικοί. Αυτό το άλμπουμ, όσο το ακούς, θα σου φαντάζει εχθρικό και απρόσιτο, όμως αν επιμείνεις, θα πειστείς περαιτέρω για την κινητικότητα στη βρετανική hc σκηνή. Τα leads του "The Killing Floor" θα φροντίσουν για αυτό.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Steve Von Till

    A Deep Voiceless Wilderness

    Neurot Recordings (2021)
    Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 07/07/2021
    Ambient επαναπροσδιορισμός χωρίς λόγια

    Είναι ο κιθαρίστας/τραγουδιστής των Neurosis. Έχει κυκλοφορήσει σόλο δουλειές και ως Harvestman. Γράφει και ποίηση. Στον δίσκο "A Life Unto Itself" είχε αποδείξει πόσο προσεκτικός και ποιοτικός είναι. Εδώ ακούμε ένα νεοκλασικό έργο του ambient ατμόσφαιρας και πολλών οργάνων. Δεν είναι πολύ μακριά από το περσινό "No Wilderness Deep Enough" καθώς κάνει μια επανερμηνεία των ιδεών χωρίς λόγια. Βασικά προσπαθεί μια εκπληκτική, κινηματογραφική αναδημοσίευση του προηγουμενου δίσκου του. Υπάρχουν χορδές. Υπάρχουν synths, βιολιά, πιάνο και mellotrons, αλλά δεν υπάρχουν οι γνωστές κιθάρες του. Φαίνεται να έχει μια πραγματική περιέργεια για τους ρυθμούς, τις υφές και τα μυστήρια (ήχου) του κόσμου. Είναι όμορφο.

    Bandcamp
    Spotify

  • SHARE
  • TWEET
  • Kovaa Rasvaa

    Tasavulla Tulevaisuuteen

    Svart Records (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 08/07/2021
    Μια από τις πιο αξιόλογες νεότερες φινλανδικές hardcore μπάντες επιστρέφει με εννέα λεπτά αμεσότητας

    Τρία χρόνια μετά το τελευταίο άλμπουμ τους, οι Kovaa Rasvaa κυκλοφορούν, εκ νέου μέσω της Svart, το καινούριο τους mini-LP. Οι επτά συνθέσεις του "Tasavulla Tulevaisuuten", το οποίο μεταφράζεται, υποθέτω, ως «μελλοντική δημοκρατία», δεν αλλάζει όσα είναι ήδη γνωστά για τον ήχο του κουαρτέτου. Ορθόδοξο '80s hardcore, το οποίο όμως διανθίζεται με παραδοσιακά heavy metal leads. Το τελευταίο, γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στους Maiden-ισμούς του φινάλε, όσο και στην εντελώς NWOBHM έναρξη του δωδεκάιντσου. Το ενδιάμεσο όμως, στις συνθέσεις του ενός λεπτού, αποτυπώνει την επιθυμητή οργή που αναζητείται σε τέτοιες κυκλοφορίες, με τα φωνητικά της Kerttu (επίσης στους Khatarina) να αφήνουν το στίγμα τους. Οι συνθέσεις λειτουργούν ιδανικά συμπληρωματικά, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την εξαιρετική παραγωγή (ειδικά στα τύμπανα), το άλμπουμ να ηχεί αξιοσημείωτα συμπαγές. Αυτά τα εννέα λεπτά τιμούν κάθε σπιθαμή του χρόνου και των ακροάσεων που θα καταλάβουν, με τους Φινλανδούς να συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους με άκρατο πάθος.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Porvenir Oscuro

    Asquerosa Humanidad

    La Vida Es Un Mus (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 09/07/2021
    Οργή και απόγνωση σε ένα hardcore ντεμπούτο ενάντια στη ρουτίνα

    Το πρώτο full length LP των Porvenir Oscuro (σ.σ. «σκοτεινό μέλλον) από τη Νέα Υόρκη, βρίσκει το κουαρτέτο να επιδίδεται σε ωμό, πρώιμο street punk/hardcore. Οι δεκατρείς συνθέσεις του "Asquerosa Humanidad" (σ.σ. «αηδιαστική ανθρωπότητα»), κινούνται σε υψηλές ταχύτητες με ένα drumming-ποδοβολητό, δίχως να παρεκκλίνουν στιγμή. Θεματικά, όπως ίσως έγινε αντιληπτό, οι Porvenir Oscuro ηχούν απαισιόδοξοι. Αγανακτούν έναντι της ασφυκτικής καθημερινότητας, ενώ φροντίζουν να αφήσουν αυτήν την αίσθηση και ηχητικά. Το ντεμπούτο τους διακατέχεται από μια δυσοίωνη ατμόσφαιρα, κυρίως εξαιτίας των, σποραδικών μεν, σκοτεινών και εύστοχων δε, leads, καθώς και των φωνητικών της Sara. Η frontwoman του σχήματος μεταδίδει μια αγωνία και απαξίωση, μια κυνικότητα και μια ισοπέδωση, οι οποίες ενισχύονται παραδόξως από τη μονοτονία των ερμηνειών. Πράγματι, μια από τις αρετές του "Asquerosa Humanidad" είναι το γεγονός πως σε παρασύρει σε μια δίνη, μέχρι να βιώσεις όσα πραγματεύεται στο πετσί σου, και ας μην καταλαβαίνεις λέξη.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Inhuman Condition

    Rat God

    Listenable Insanity Records (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 13/07/2021
    Εθιστικό Florida death/thrash metal από μετρ του είδους

    Οι Inhuman Condition είναι το project της μορφάρας που ονομάζεται Terry Butler (μπάσο) και των Τaylor Nordberg (κιθάρες, Ribspreader, The Absence, Goregäng) και Jeramie Kling (τύμπανα, φωνητικά, Venom Inc., The Absence, Goregäng), όλων τους πρώην μελών των Massacre. Σημειώστε δε πως οι δύο τελευταίοι μαζί με τον Rogga Johansson, νυν μέλος των Massacre, κυκλοφόρησαν, ως Eye of Purgatory, το υπέροχο ντεμπούτο "The Lighthouse". Όπως γίνεται αντιληπτό, η τριάδα κατέχει την τέχνη σε επαρκέστατο βαθμό. Το "Rat God", αποτελεί το ντεμπούτο του εν λόγω σχήματος, με συνθέσεις που προορίζονταν, πριν τις ανακατατάξεις μελών, να αποτελέσουν τον επόμενο δίσκο των Massacre.

    Αν λατρεύετε τον κλασικό ήχο του Florida death metal, συνδυασμένο μα αρκετά ξερά thrash ξεσπάσματα, να είστε σίγουροι/ες πως οι εννέα συνθέσεις του άλμπουμ θα μιλήσουν στην καρδιά σας. Η εξαιρετική παραγωγή λειτουργεί υπέρ της μονολιθικότητας του άλμπουμ, ενώ οι ρυθμοί είναι άμεσοι και τηρούν τα βασικά. Το επίκεντρο όμως σε τέτοιες κυκλοφορίες είναι τα riffs. Δεν θα συναρπάσουν, αλλά δεν θα απογοητεύσουν κιόλας, μιας και είναι παρμένα από την βίβλο της εν λόγω σχολής, όπως και τα πορωτικά solos. Οι Inhuman Condition κινούνται σε ένα comfort zone με χαρακτηριστική άνεση και αποδίδουν όσα προβλέπονται πειστικά.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Rhododendron

    Protozoan Battle Hymns

    Self Released (2021)
    Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 20/07/2021
    Είναι βαρύ και ας πούμε ότι είναι τεχνικό prog

    Ezra Chong (κιθάρα, φωνητικά, θορυβοι), Gage Walker (μπάσο, θόρυβοι) και Noah Mortola (τύμπανα, θόρυβοι). Τεχνικά θα έλεγες ότι είναι πάρα πολύ καλοί. Είναι ντεμπούτο δίσκος και ο ήχος είναι πειραματικός και θορυβώδης, αλλά σε σημεία γίνεται γλυκός και ατμοσφαιρικός. Τα συνθετικά και προοδευτικά στοιχεία διασπείρονται σε δομές που κλείνουν το μάτι τόσο σε πιο τεχνικό metal (prog έως και metalcore) όσο και σε εναλλακτικό θορυβώδες rock της δεκαετίας του '90. Μεταξύ τους εναλλάσσονται. Δεν μπορείς να πεις ότι συνυπάρχουν. Απλά ανακατεύονται. To αποτέλεσμα είναι ένα παρανοϊκό noise-rock που έχει πάρα πολύ βρωμιά μέσα και εξαιρετικά μαθηματικές κιθαριστικές συνθήκες. Το μπάσο είναι όμορφο και τόσο βαρύ όσο πρέπει και τα κρουστά θα έλεγες ότι λαμβάνουν πολύ καλό ρόλο στο έργο καθώς καθοδηγούν τις αλλαγές και τις εναλλαγές στον ρυθμό. O δίσκος είναι συνολικά πάρα πολύ καλός. Πρέπει να ακουστεί από φίλους των Zs, Dillinger Escape Plan, The Butthole Surfers, Hella, Deftones, Tool, Big Black, Hüsker Dü, Shining και Today Is the Day.

    Spotify
    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Necrogod

    In Extremis

    Transcending Obscurity Records (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 27/07/2021
    Σεμινάριο '90s death metal σε ένα εντυπωσιακά ώριμο ντεμπούτο

    Οι Necrogod, είναι το ερωτικό γράμμα των κυρίων Rogga Johansson (έγχορδα) και The Master Butcher (φωνητικά, Morbid Stench), στο death metal των '90s. Λίγα χρόνια έπειτα από την εκκίνηση της σύμπραξής τους, οι δύο, ταγμένοι στο death metal, μουσικοί, κυκλοφορούν το επίσημο full length ντεμπούτο τους. Είναι αλήθεια πως είναι αρκετά εύκολο να χαθεί κανείς/καμιά στον κυκεώνα κυκλοφοριών από όλες τις μπάντες του Johansson, αλλά αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική. Η χροιά και οι ερμηνείες του Master Butcher προσδίδουν μια απεχθή διαστροφή, ενώ το συνολικό, ιδιαίτερα επιθετικό, αποτέλεσμα δεν εδράζει στην Στοκχόλμη των '90s.

    Οι Νecrogod, σε αντίθεση με τους Eye Of Purgatory, ακολουθούν την λογική των Grave ή των Bloodbath, από την άποψη πως αντλούν έμπνευση συνδυαστικά από τις δύο επικεφαλής σκηνές του ιδιώματος εκείνη την δεκαετία. Επιπρόσθετα, η ποικιλία ως προς το ύφος της ηχητικής ακρότητας, καθιστά τα 34 λεπτά σφυροκοπήματος άκρως ουσιώδη. Η σφήνα του "The Obsessive And The Deranged", η κορυφή του "When Madness Has Taken Control", η ατμόσφαιρα του φινάλε "Transcending To Persist" και η δήλωση του "Bringers Of Blasphemy" είναι απλά μεμονωμένα πειστήρια. Οι Necrogod ηχούν λες και είναι το death metal, όχι ως μια μπάντα που απλά το κατέχει.

    Bandcamp
    YouTube

  • SHARE
  • TWEET
  • Hexenklad

    Heathenheart

    CDN Records (2021)
    Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 28/07/2021
    Mind the details "Wolves Of Ontario" and the world is yours

    Και πάλι το εξώφυλλο έκανε το θαύμα του. Όντιν-κοράκια-Βίκινγκς-drakar-κρανία-play. Ο δεύτερος δίσκος των Καναδών εκλύει τεράστιες ποσότητες black metal ενέργειας και ταυτόχρονα κουβαλάει το φολκ στοιχείο σε αφθονία. Ο Timothy Voldemars Johnston αναδεικνύεται σε κορυφαίο λαρύγγι, σε όποια μορφή κι αν επιλέξει να αφηγηθεί τις βόρειες ιστορίες που γράφει. Η υπόλοιπη μπάντα, με πολεμική διάθεση, δε λανθάνει παικτικά. Κάποιους περσινούς Φινλανδούς μου έφεραν στον νου, σε πιο τραχιά έκδοση θαρρώ. Και τους αγαπημένους Ιρλανδούς από το Δουβλίνο. Καθώς όμως είμαστε απαιτητικοί με τη μουσική που αγαπάμε, θα πούμε και τα στραβά: η ροή του δίσκου απειλείται καίρια από τη θέση των συνθέσεων. Ένα ανακάτεμά τους ήταν απαραίτητο, ώστε τα τελευταία πέντε (σε σύνολο δεκατριών) να μη δίνουν την εντύπωση της χαλάρωσης και της αποφόρτισης, αφαιρώντας έτσι τη δυναμική και το γκάζι των προηγούμενων οκτώ. Ακόμα κι έτσι, «Οι Λύκοι του Οντάριο» αλυχτούν επικίνδυνα με τους κοπτήρες ορατούς και προειδοποιητικά: ήρθανε για το μερτικό τους.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Arna

    Dragged To A Lunar Grave

    Signal Rex (2021)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 29/07/2021
    Ανταπόκριση Βαρκελώνης με Κεμπέκ σε ένα πειστικό black metal ντεμπούτο

    Η Signal Rex κυκλοφορεί το, αρχικά κυκλοφορήσαν ως αυτοέκδοση, ντεμπούτο των Ισπανών Arna. Στα 29 λεπτά και στις τέσσερις συνθέσεις του, το "Dragged To A Lunar Grave", αποτελεί μια απόδοση τιμών, την οποία δεν κρύβει το ντουέτο, προς την black metal σκηνή του Quebec, και συγκεκριμένα τους Spectral Wound. Οι τελευταίοι, κυκλοφόρησαν, ίδια περίοδο με την ψηφιακή εμφάνιση αυτού του δίσκου, την τελευταία τους δισκάρα. Εδώ, οφείλω να ομολογήσω πως όταν βλέπω ασπρόμαυρο εξώφυλλο black metal δίσκου με κεριά, που αποτελεί άλλη μια σύνδεση των δύο κυκλοφοριών, και παράλληλα μνεία στην πιθανή αρχή των πάντων στο ιδίωμα, περιμένω μια ανεπιτήδευτη ξεροκεφαλιά. Οι Arna, με έμφαση στις δυναμικές, τόσο σε παραγωγή όσο και σε σύνθεση, με ιδανική χρήση synths και με μια δραματική ατμόσφαιρα να πλανάται, δείχνουν πως διαθέτουν τα φόντα για να εξερευνήσουν όσο επιθυμούν την ηχητική πτυχή που αρέσκονται. Μένει να φανεί αν στο μέλλον, το "Moon Knife" που ξεπρόβαλλε εδώ, θα ακονιστεί. Αναμένουμε.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Drown This City

    Colours We Won't Know

    UNFD (2021)
    Από τον Αντώνη Μαρίνη, 30/07/2021
    Δυνατό ορεκτικό για τους εν modern heavy πιστούς

    Τις τελευταίες δεκαετίες η Αυστραλία έχει φτιάξει μια δική της παράδοση στον ευρύτερο χώρο του σύγχρονου σκληρού ήχου. Οι Drown This City έχουν κάθε λόγο να δηλώνουν και να ποζάρουν ως περήφανοι συνεχιστές της. Οι συνθέσεις τους έχουν έντονη metalcore υφή. Οι εναλλαγές από την πεντακάθαρη χροιά της Alex Reade στα γρυλίσματα του Toby Thomas δεν φεύγουν στιγμή από το επίκεντρο. Οι μελωδίες βρίσκουν διαρκώς τρόπο να τρυπώνουν κάτω από τα χαμηλά κουρδίσματα και τα τσιτωμένα ρυθμικά. Από την οργή του "Time Won't Remember Us" στο ξεδιάντροπα κολλητικό "Borderline Existence" κι από εκεί στις λεπτές ισορροπίες του "New Burn Order", το ΕΡ είναι γεμάτο νίκες. Αν στις προηγούμενες μικρού μήκους κυκλοφορίες το σχήμα είχε δώσει τα απαραίτητα πρώτα δείγματα γραφής, εδώ δείχνει πιο έτοιμο από ποτέ για το πραγματικό βήμα μπροστά.

  • SHARE
  • TWEET