Spectral Wound

Η μαυρομεταλλική σκηνή του Καναδά και δη του Quebec, κατέχει ξεχωριστή θέση στη συνείδηση των οπαδών του ήχου, ενώ ταυτόχρονα έχει εκθειαστεί και όχι άδικα, σε σελίδες περιοδικών και webzines με εκτενή αφιερώματα. Μπορεί να μην προσφέρει τη διαφορετική προσέγγιση και το περιπετειώδες άκουσμα της Ισλανδικής σχολής για παράδειγμα, αποτελεί όμως βασικό πυλώνα του black metal οικοδομήματος, που σχεδόν κάθε χρόνο επιβεβαιώνει την αδιαπραγμάτευτη δυναμική της. Με λιθαράκι, πέτρα ή κοτρώνα, οι Spectral Wound στηρίζουν αυτόν τον πυλώνα και το αποτύπωμά τους είναι καθάριο, ευδιάκριτο.

Με αιχμή του κατάμαυρου και πυρωμένου δόρατός τους τα «ακάνθινα» και «όξινα» φωνητικά του Jonah και τη συσσωρευμένη ενέργεια που εκλύουν τα riffs τους, βρίσκουν αβίαστα στόχο. Δίχως φτιασίδια και ηχητική extravaganza, πατώντας στην παρακαταθήκη του δεύτερου black metal κύματος (κατακλυσμιαίο το θεωρώ), που η ορμή του παραμείνει έως και σήμερα ασίγαστη, παίζουν -κατά δήλωσή τους- τη μουσική που θέλουν να ακούσουν. Στην απλότητα και στην ειλικρίνεια εξάλλου, βρίσκουμε άπλετη ομορφιά. Με περίσσεια δύναμη και ενέργεια, τις οποίες κολακεύει η μελωδία των συνθέσεων, όσο και τις αναδεικνύει, χτίζουν τη δική τους πορεία και ιστορία. Η συνεργασία με την Profound Lore μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί, με την άνοδό τους να φαντάζει προδιαγεγραμμένη.

Παραγωγή - λουκούμι για τέτοια προσπάθεια, στα όρια της λατρείας παρελθόντων και εμβληματικών δίσκων, κάτι που ίσως να μαρτυρά και το ασπρόμαυρο εξώφυλλο. Το ηχητικό σφυροκόπημα είναι ανελέητο, με προσωπική αδυναμία τα ντραμς. Ουκ ολίγες φορές θέτουν τον ρυθμό, ο καταιγισμός που προέρχεται από όλα τα μέρη ενός drum kit, απλά απολαυστικός. Η έκπληξη που φανερώθηκε μετά από αρκετές ακροάσεις, είναι μια μετρημένη δόση μελαγχολίας, σαν να έσταξαν δυο σταγόνες από δαύτη στο ποτήρι του εξωφύλλου. Το οποίο παρεμπιπτόντως σε συνδυασμό με τον τίτλο του εναρκτήριου τραγουδιού, παρέπεμψε σε καταστάσεις μικροζυθοποιίας. Κατά προτίμηση πικρής και μαύρης.

Δίσκος που δημιουργεί έντονα συναισθήματα, συμβάλλει στη «διαιώνιση» του είδους, και κουβαλάει ένα κληρονομικό DNA. Άλλο ένα μουσικό καμάρι προστίθεται με κάθε επισημότητα στην Καναδική μαυρομεταλλική οικογένεια. Εύγε, συγχαρητήρια και πάντα τέτοια. Η τρίτη προσπάθεια ήταν και η φαρμακερή.

Bandcamp