Fatal Curse

Breaking The Trance

Shadow Kingdom (2019)
Από τον Σπύρο Κούκα, 03/04/2019
Heavy/speed ντεμπούτο σωστών επιρροών, αλλά και συγκεκριμένων δυνατοτήτων

Από τη Νέα Υόρκη μας έρχονται οι Fatal Curse, μια πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα υπό τη σκέπη της underground δισκογραφικής σταθεράς Shadow Kingdom. Οι Αμερικάνοι επιδίδονται σε αυτό το πρωτόλειο heavy/speed που γεννήθηκε λίγο μετά το πρώτο NWOBHM κύμα κι ελάχιστα πριν το thrash αρχίσει να παίρνει τα πάνω του, οπότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς τόσο το ηχητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αρέσκονται να κινούνται, όσο και τις βασικότερες των επιρροών τους, οι οποίες και είναι έντονα διακριτές καθ’ όλη τη διάρκεια της ροής του ντεμπούτου τους. Έτσι, εντός του "Breaking The Trance" βρίσκουμε μια γρηγορότερη εκδοχή των παλιών καλών Tokyo Blade των early '80s, συλλογιζόμαστε για ακόμη μια φορά την επίδραση των Diamond Head στον ήχο του "Kill 'Em All" και θυμόμαστε πόσο απολαυστικά υπήρξαν τα ντεμπούτα των Anthrax και Liege Lord, δίχως ακόμη όμως το ποιοτικό υπόβαθρο καμίας από τις προαναφερθείσες μπάντες. Προοπτικές για κάτι καλό δεδομένα υπάρχουν, πάντως, και η μικρή διάρκεια του δίσκου, συγχρόνως με το αγνό των προθέσεων τους, λειτουργούν ενισχυτικά στις όποιες ακροάσεις, αλλά, για την ώρα, οι Fatal Curse δεν μπορούν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο από τη συμπάθεια μας.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Warcollapse

    Deserts Of Ash

    Phobia/Criminal Attack (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 03/04/2019
    Συνθέσεις με λόγο ύπαρξης που δεν κρύβονται στην σκιά του παρελθόντος

    Για τους οπαδούς του ξεχωριστού ιδιώματος που ονομάζεται crust, οι Σουηδοί Warcollapse δεν είναι άγνωστο όνομα. Φέτος, επανέρχονται με νέο υλικό ύστερα από πολλά χρόνια, σε ένα εικοσάλεπτο EP. Μπορεί σήμερα, τόσο το neocrust όσο και η εισχώρηση του ιδιώματος σε πιο metal παρακλάδια να κυριαρχούν, η αρχετυπική του όμως λογική παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη. Από τη ρυθμική έναρξη (με ugh!) του "Masspykos" και τον hardcore καταιγισμό του "The End Game" έως το εκπληκτικό "As They Decide" τα πράγματα είναι απλά. Το χαρακτηριστικό drumming συνδυασμένο με κιθάρες που προσφέρουν riff-άρες, δημιουργούν τραγούδια που έχουν λόγο ύπαρξης και επαναφέρουν τους Warcollapse στην σύγχρονη αιχμή του δόρατος του ιδιώματος. Το ομότιτλο δεκάλεπτο, περνώντας μέσα από neocrust, sludge ακόμη και Celtic Frost-y mid tempo χωρία, ξεχωρίζει αρκετά άνετα. Δυσοίωνο επιβλητικό αλλά πάντα βρώμικο και ωμό, συνοψίζει, θυμίζοντας στα φωνητικά και Amebix (προφανώς), και επεκτείνει τον ήχο των Warcollapse. Οι Warcollapse επέστρεψαν με πολύ ποιοτικό δίσκο που αξίζει να ακουστεί και να διαδοθεί. Μερικές φορές η ουσία οφείλει να νικάει την πρωτοτυπία.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET
  • Blizzard Hunter

    A Lesson In Time (EP)

    Self Released (2019)
    Από τον Σπύρο Κούκα, 04/04/2019
    Κλασικό δείγμα καλοπαιγμένου λατινοαμερικάνικου heavy metal, με θαρραλέες επιλογές διασκευών

    Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το ντεμπούτο των Περουβιανών Blizzard Hunter, το οποίο μας είχε παρουσιάσει ακόμη μια από τις πολλές αξιόλογες heavy metal μπάντες της Λατινικής Αμερικής που διεκδικούν κάτι παραπάνω από άποψη αναγνώρισης. Έτσι, σε αυτό το EP, μας παρουσιάζουν τρεις νέες συνθέσεις τους αλλά και τρεις διασκευές τραγουδιών από μπάντες που τους επηρέασαν (Kiss, Loudness, Queensryche), με την προσπάθεια τους στον κλασικό ύμνο "Queen Of The Reich" να ξεχωρίζει. Θεωρώντας το ως μια σωστή βάση πάνω στην οποία μπορεί και λογικά θα πατήσει η μπάντα για τη δημιουργία του επόμενου ολοκληρωμένου της άλμπουμ, το "A Lesson In Time" λειτουργεί άψογα ως ένα ενδιαφέρον μέσο ώστε οι Blizzard Hunter να επανέλθουν στο underground heavy/power προσκήνιο, αν και σαφή συμπεράσματα δύσκολα μπορούν να εξαχθούν για το πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν μονάχα από αυτό το EP. Ειδικά, μάλιστα, από τη στιγμή που η έλλειψη εταιρείας και τα «μικρά-μικρά» που μαρτυρούν λίγο παραπάνω την καταγωγή της μπάντας (όπως η έντονη προφορά του τραγουδιστή) δρουν μάλλον ανασταλτικά ως προς την μακροημέρευση τους στη σκηνή, τουλάχιστον σε σταθερούς δισκογραφικούς ρυθμούς. 

    Bandcamp
    YouTube

  • SHARE
  • TWEET
  • Spectral Lore

    No Excuses For Fascist Sympathy (Book Of Sand Cover)

    Self Released (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 04/04/2019
    Μια εξαιρετική διασκευή από έναν σπουδαίο καλλιτέχνη

    Οι Spectral Lore, είναι μια ελληνική πειραματική black metal μπάντα, όχημα του mastermind Ayloss. Οι Book Of Sand πάλι, είναι ένα black metal συγκρότημα από τη Minneapolis. Αν και οι κυκλοφορίες τους ποικίλουν από ωμό black metal έως πιο avant garde/noise μονοπάτια, κινούνται πάντα μέσα στο παρακλάδι γνωστό ως RABM. Συνεπώς, η κίνηση των Spectral Lore να διασκευάσουν το εν λόγω κομμάτι, που προέρχεται από τον δίσκο "Destruction Not Reformation", είναι κάτι παραπάνω από συμβολική. Ο Ayloss, διαχρονικά ξεκάθαρος ως προς την απέχθειά του προς τον φασισμό, με αφορμή το μακελειό της Νέας Ζηλανδίας, αποφάσισε να περάσει και μουσικά το μήνυμά του. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, αφού μιλάμε για διασκευή και όχι επανεκτέλεση. Η version των Spectral Lore είναι διπλάσια σε μέγεθος, κρατώντας την ουσία όμως του πρωτότυπου. Δίνοντας μια αίσθηση  black μεγαλείου στην πρωτότυπη folk εισαγωγή, μετατρέπει το κομμάτι σε ένα ατμοσφαιρικό έπος, ενώ μάλιστα επεκτείνει το σόλο σε εξωπραγματικές διαστάσεις, αξιοποιώντας και την χρήση παραδοσιακών οργάνων και μελωδιών, ενώ δεν παραλείπει να δουλέψει και τους στίχους.

    Διασκευή συμβολική και ουσιαστική που υπάρχει στο bandcamp της μπάντας για δωρεάν κατέβασμα. 

     

  • SHARE
  • TWEET
  • Suffering Hour

    Dwell (EP)

    Blood Harvest (2019)
    Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 05/04/2019
    Μια κυκλοφορία μικρή σε διάρκεια μα μεγάλη σε αξία

    Ο τρόπος που οι Suffering Hour καταφέρνουν αμέσως να ξεχωρίσουν από όλο το blackened death metal τσούρμο είναι άξιος θαυμασμού και ταυτόχρονα γεννάει απορίες. Απορία για το πως επιτυγχάνουν να ισορροπούν τόσο έξοχα ανάμεσα στην τεχνική, την κλασική και τη «μαυρισμένη» πλευρά του death metal. Πραγματικά διάφορες death metal εκφράσεις όπως η αρχαία του late '80s αίσθηση, οι δυσαρμονίες των ‘00s και ο σύγχρονος blackened ήχος υφαίνονται τόσο αριστοτεχνικά που ο χρόνος καταλύεται κάτω από την καθαρότητα του οράματος τους. Και αυτό συμβαίνει μέσω ενός απλού τρίο, χωρίς ίχνος από ιδιαίτερα effects, χωρίς εξωτικά όργανα ή ενορχηστρωτικά κόλπα. Έως και η παραγωγή είναι απλώς ανεκτή. Το ένα και μόνο ομώνυμο 18λεπτο track όμως είναι επικών διαστάσεων - και δεν αναφέρομαι στην διάρκεια του. Ο χαρακτηρισμός προκύπτει από την ευθυτενή και καθαρή ατμόσφαιρα που διαποτίζει κάθε δευτερόλεπτο του "Dwell" και τα υψηλά του vibes. Σκοτάδι με δύναμη, μελαγχολία που δεν γίνεται κλάψα, τραχύτητα με μελωδική συνέπεια. Ειδικά στο ζήτημα της μελωδικότητας οι Suffering Hour αποτελούν παράδειγμα για κάθε αντίστοιχη μπάντα αφού οι μελωδικές αλληλουχίες των riff - έχοντας μάλλον νορβηγική καταγωγή - είναι πάντα παρούσες χωρίς να αλλοιώνουν ποτέ το death metal μήνυμα που ακτινοβολούν. Είναι γενικώς αξιοθαύμαστο και απορίας άξιο πως αυτό το γκρουπ πετυχαίνει αυτόν τον διόλου εύκολο συνδυασμό στοιχείων στην μόλις δεύτερη κυκλοφορία του. Βέβαια μόνο η διάρκεια και η συνέπεια μπορεί να χτίσει μια πραγματικά σημαντική μπάντα αλλά, για να το θέσω απλά, αν οι Suffering Hour παραδώσουν ένα αντίστοιχης ποιότητας full length τότε θα ανοίξουν γερές κουβέντες γύρω από το όνομα τους. Ακούστε οπωσδήποτε αυτήν την κυκλοφορία, θαυμάστε και απορήστε μαζί μας.

  • SHARE
  • TWEET
  • Malokarpatan

    Cesta Podzemnými Sálami Kovovlada

    Sun And Moon (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 17/04/2019
    Μουσική που δένει ικανοποιητικά με το πνεύμα της μπάντας

    Οι Malokarpatan είναι ένα black metal συγκρότημα από την Σλοβακία. Έχουν κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένους δίσκους, με τον πιο πρόσφατο, το 2017 ("Nordkarpatanenland"). Ο ήχος τους είναι ένα εξαιρετικό μείγμα παραδοσιακών ήχων με παλαιομοδίτικο (black) metal. Το εν λόγω δεκάλεπτο EP, κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την Sun And Moon, ενώ πέρισυ υπήρχε μόνο σε ψηφιακή μορφή. Αποτελείται από δύο συνονόματα του τίτλου τραγούδια, με το πρώτο να είναι ορχηστρικό, λειτουργώντας, με τους διάφορους γαλήνιους ήχους του, ως εισαγωγή, για το δεύτερο κομμάτι. Ο ήχος τώρα κινείται σε πιο μαύρα μονοπάτια, ενώ είναι αρκετά λασπώδης και πρωτόγονος. Πάραυτα, παραμένει διαρκώς ρυθμικός και το κομμάτι είναι ικανό να υπνωτίσει. Και τα δυο κομμάτια, λειτουργούν άψογα στο μυθολογικό concept το οποίο καλούνται να μεταδώσουν.

  • SHARE
  • TWEET
  • 1349

    Dødskamp

    Season Of Mist (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 24/04/2019
    Ιδιαίτερος συνδυασμός αφορμής και αποτελέσματος

    Ο τελευταίος δίσκος των Satyricon, "Deep Calleth Upon Deep", είχε ένα ιδιαίτερο και όμορφο εξώφυλλο, το οποίο ήταν ξυλογραφία του σπουδαίου εικαστικού Edvard Munch. Η σύνδεση εδώ είναι διπλή. Προφανώς drummer των 1349 είναι ως γνωστόν ο Frost. Σε δεύτερο και πιο ενδιαφέροντα βαθμό, είναι πως πάλι εξώφυλλο είναι έργο του Munch. Ο τίτλος του EP καθώς και του πρωτότυπου κομματιού που περιλαμβάνεται είναι η νορβηγική εκδοχή του «Αγώνα με τον Θάνατο». Η έμπνευση, αντλείται από το ομώνυμο έργο του Νορβηγού εικαστικού και αποτελεί μέρος μιας ιδέας του Μουσείου Munch, του οργανισμού Visit Norway και του Υπουργείου Πολιτισμού της χώρας. Ζήτησαν από τέσσερα ετερόκλητα ως προς τα μουσικά είδη συγκροτήματα, να εμπνευστούν από τα έργα του εικαστικού. Οι 1349, συνέθεσαν ένα εξαιρετικό και ανανεωτικό ως προς τα δυο τελευταία άλμπουμ τους τραγούδι, με αιθέριες και ατμοσφαιρικές μελωδίες δοσμένες στις γνωστές ταχύτητες με το απαραίτητο ξυλοκόπημα του Frost. Οι άψυχες "death" κραυγές σε συνδυασμό με τα μελαγχολικά περάσματα γεμίζουν αισιοδοξία τους οπαδούς για ένα δίσκο πιο πληθωρικό σε σχέση με τον τελευταίο τους. Το EP συμπληρώνεται με μια ζωντανή εκτέλεση του "Atomic Chapel" που ακούγεται ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς.

  • SHARE
  • TWEET
  • Triumvir Foul

    Urine Of Abomination

    Invictus Productions/20 Buck Spin/Vrasubatlat (2019)
    Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 25/04/2019
    Αποκρουστικό όπως και το εξώφυλλό του

    Για να μην παρεξηγηθώ. Όταν ένα συγκρότημα που κινείται στα δύστροπα όρια του blackened death metal, συγκεκριμένα αυτά του βορβορώδους και φασαριόζικου ήχου, χαρακτηρίζεται ως αποκρουστικό, συνήθως εκλαμβάνεται ως θετικό. Οι Triumvir Foul είναι μια μπάντα, που ορμώμενη από τις Η.Π.Α., επιδίδεται στο ιδίωμα αυτό, έχοντας κυκλοφορήσει δυο ενδιαφέροντες δίσκους την τελευταία πενταετία. Ο ήχος τους, κινείται στα πλαίσια των Grave Miasma, Altarage και Teitanblood, με το δίπολο να έχει άκρα του τους Blasphemy και τους Dead Congregation. Το νέο τους EP, με τέσσερα ομότιτλα κομμάτια, είναι αρκούντως σάπιο και ενεργητικό ώστε να μην το παραμελήσει κανείς οπαδός του ιδιώματος. Από το ρυθμικό πρώτο κομμάτι με το groove και τα '80s solo του μέχρι τα δυο τελευταία που είναι κτηνώδη και χαοτικά αντίστοιχα, το συμπέρασμα είναι άμεσο. Στα δεκαέξι λεπτά του, το "Urine Of Abomination" λειτουργεί ως ουσιώδης προσθήκη, με σωστό ήχο στα όργανα και τρομακτικές συνθέσεις, σε μια χρονιά που το ιδίωμα έως τώρα δεν έχει πάρει ακόμη τα πάνω του. Τώρα στιχουργικά μην το ψάχνεις.

    Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET