Whitesnake

Ready An' Willing

EMI (1980)
18/06/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

"Πολλοί πίστευαν πως είχα κάποιο σχέδιο να αναμορφώσω τους Deep Purple κάτω από τη ταμπέλα των Whitesnake... αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα... Ήμουν πιο ευτυχισμένος με τους Whitesnake απ' όσο ήμουν ποτέ με τους Deep Purple..."

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν φυσικά στον David Coverdale, έναν τραγουδιστή από μια μικρή κωμόπολη της Αγγλίας που η μοίρα και η σκηνική του παρουσία τον οδήγησαν σε ηλικία 20 χρονών να γίνει frontman σε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες των '70s, που φυσικά δεν ήταν άλλη από τους Deep Purple. Παρόλο που οι απόψεις ανέκαθεν διίστανται για το κατά πόσο ήταν καλύτερος από τον Ian Gillan, τη θέση του οποίου πήρε, δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για μία από τις σπουδαιότερες και πιο χαρακτηριστικές φωνές που πέρασαν από την ιστορία του blues rock.

Όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και οι Purple έφτασαν στο (προσωρινό όπως αποδείχτηκε) τέλος, ελλείψει Blackmore και με το θάνατο του Tommy Bolin να στερεί από τη rock έναν νέο guitar hero, ο Coverdale μετά από δύο solo albums ("Whitesnake", "Northwinds") αποφασίζει να δώσει υπόσταση στο νέο του συγκρότημα που δεν ήταν άλλο από τους Whitesnake. Δύο albums και ένα EP προηγήθηκαν του δίσκου με τον οποίο θα ασχοληθούμε, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη το "Ready An' Willing" είναι μακράν ο καλύτερος δίσκος όλων των "περιόδων" της μπάντας.

Οι λόγοι είναι προφανείς. Πρώτα απ' όλα η σύνθεση: David Coverdale, Bernie Marsden (κιθάρα), Micky Moody (κιθάρα), Neil Murray (μπάσο), Jon Lord (πλήκτρα) και Ian Paice (drums). Τα τρία στα έξι μέλη είναι ex-Purple και τα άλλα τρία είναι απλά οι M3! Δεύτερον, η διάθεση των μουσικών που τη συγκεκριμένη περίοδο είναι ίσως η καλύτερη της καριέρας τους, κάτι που βγαίνει σε όλα τα τραγούδια του album. Τρίτον, το "Fool for Your Loving", στην αυθεντική (και μοναδική κατά τη γνώμη του συντάκτη) εκτέλεση του! Ένα κομμάτι που είναι το σήμα κατατεθέν της μπάντας και που καλύτερα να μην το είχαμε ακούσει ποτέ από το Steve Vai στο "Slip Of The Tongue". Μη μου πείτε πως δεν ανατριχιάζετε με το απλούστατο sequence του Lord στην εισαγωγή...
Είναι μια εποχή που ο DC δεν χρειάζεται να τσιρίζει, αλλά με απλό και "στιβαρό" ύφος αφήνει το στίγμα του σε κάθε ένα από τα κομμάτια του δίσκου. Τα solo του Marsden είναι άψογα και "πιασάρικα", το rhythm section ακούγεται πεντακάθαρα και χτυπάει κατ' ευθείαν στο κόκαλο, τα slides του Moody σε καίρια σημεία και φυσικά (ω θεέ μου) ο Jon Lord με την παρουσία του να στιγματίζει μεταξύ άλλων το "Ain't Gonna Cry No More", ένα από τα δυνατότερα σημεία του δίσκου.

Τι να πει κανείς για το ομότιτλο κομμάτι ή για τον blues ύμνο "Love Man" (ένα από τα all-time favorites για μας τους classic Whitesnake fans), για το "Black And Blue" που είναι το απαραίτητο rock 'n' roll κομμάτι που υπάρχει σε κάθε δίσκο της μπάντας, την επανεκτέλεση του "Blindman"; Όσο για το "She's A Woman", κλείνει το δίσκο όπως μια τυπική συναυλία των Whitesnake: WE WANT MORE!

Πριν ο Coverdale ζητήσει την εμπορική επιτυχία και το poser και glam ύφος, προτού οι Whitesnake γίνουν γνωστοί στην Αμερική, όταν η μπάντα έπαιζε blues with balls, έβγαλε ένα δίσκο που τα έχει όλα: συναίσθημα, πάθος και ενέργεια. Αν ψάχνετε για πολιτικά μηνύματα, για δράκους και ιππότες ή για πονεμένες αγάπες, αφήστε το, ακούστε κάτι άλλο. Αν όμως τα γούστα σας περιλαμβάνουν κλασικό και δυνατό blues rock και απολαμβάνετε την άνετη αντιμετώπιση της ζωής (όπως θα έπρεπε να είναι άλλωστε), το "Ready An' Willing" είναι ό,τι χρειάζεστε. Αφήστε τον David Coverdale και τη μοναδική μπάντα που συγκέντρωσε να σας ταξιδέψουν στον κόσμο τους!

Σήμερα ο DC συνεχίζει να περιοδεύει με τους νέους Whitesnake, κανένα μέλος των οποίων δεν έχει σχέση με το κλασικό lineup, ενώ οι Marsden-Moody-Murray δημιούργησαν τους M3, μια tribute μπάντα στους Whitesnake της εποχής τους, παίζοντας μόνο κλασικά δικά τους κομμάτια. Το "Ready An' Willing" δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα σε remastered έκδοση αλλά είναι πολύ εύκολο να το βρείτε σε όλα τα δισκοπωλεία.

  • SHARE
  • TWEET